Από το Olympia.gr
Όλοι γίναμε τον τελευταίο καιρό μάρτυρες μίας παραφιλολογίας περί ενδεχόμενης παραίτησης της Άννας Διαμαντοπούλου, μέσω εκβιαστικών δημοσιευμάτων και κλασσικού σπαμαρίσματος. Το περίεργο είναι ότι στο παιχνίδι της “δυσαρέσκειας Μαξίμου” μπήκαν και φιλοκυβερνητικά ΜΜ”Ε”, χωρίς όμως να έχουν κάποιον σοβαρό λόγο να επιδείξουν. Φασιστική, εκβιαστική τακτική δηλαδή.
Γεγονός είναι ότι η Διαμαντοπούλου δεν ήταν και η “συμπαθέστερη” πολιτικός για την πλειοψηφία των πολιτών (δηλώσεις περί Αγγλικής γλώσσας, παρουσία σε “λέσχες” αρλεκίνων κλπ). η μέχρι τώρα πορεία της όμως στο υπουργείο είναι απείρως πιο επιτυχημένη από άλλους συναδέλφους της ώστε να δικαιολογεί κάποια “δυσαρέσκεια”. Αντίθετα, τα τρωτά της κυρίας Διαμαντοπούλου πηγάζουν από τις ενέργειες αλλά και την γενικότερη παρουσία συνεργατών της όπως η κυρία Δραγώνα που φέρεται να.....
παίρνει πρωτοβουλίες “ακατάληπτες” για όποιον δεν ξέρει την πορεία της.
Εδώ λοιπόν αρχίζει ένα απίστευτο παρασκήνιο, ποτισμένο από βαθύ πράσινο παρακράτος και περίεργες σχέσεις με ΜΜ”Ε” και blogs χαρακτηρισμένα από περίεργες “εξαρτήσεις” εδώ και μήνες. Οι “πιέσεις” στην κυρία Διαμαντοπούλου άρχισαν όταν εξέφρασε τη δυσαρέσκεια της μετά τις πρώτες αποκαλύψεις για τους τίτλους σπουδών της κυρίας Δραγώνα. Η κυρία Διαμαντοπούλου -που σημειωτέον δίνει μεγάλη βαρύτητα στο διαδίκτυο-, δεν ήθελε όπως ήταν λογικό να χρεωθεί κάτι για το οποίο δεν ήταν καν δική της επιλογή.
Η συνέχεια είναι αρκετά περίεργη. Από τη μία έχουμε την κυρία Δραγώνα να καταφέρεται ανοιχτά εναντίον της δασκάλας του Έβρου, κυρίας Χαράς Νικοπούλου, φτάνοντας μέχρι το σημείο να την εγκαλέσει για την προσφυγή της στη δικαιοσύνη για κακουργήματα των Τούρκων φασιστών εις βάρος της, ενώ από την άλλη, η κυρία Διαμαντοπούλου την βράβευε σε επίσημη τελετή του Υπουργείου για την προσφορά της!
Κάπου εκεί ξεκίνησαν τα δημοσιεύματα περί παραίτησης και τα σπαμ που γέμισαν το διαδίκτυο. Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυρία Διαμαντοπούλου ήταν κάθετα αντίθετη από τις πρακτικές της υφισταμένης της στο υπουργείο και πάλι, δεν ήθελε σε καμμία περίπτωση να χρεωθεί την λαϊκή οργή που προκάλεσε με τις παρεμβάσεις της.
Το γυαλί φαίνεται ότι ράγισε οριστικά με την πρόσφατη ανασκευή της προκλητικής φράσης περί ίσων δικαιωμάτων Ελλάδας και Τουρκίας στην περιοχή των Ιμίων, όπου η κυρία Διαμαντοπούλου με προσωπική της παρέμβαση άλλαξε την διατύπωση, πράξη που πήρε θετική δημοσιότητα προς πάσα κατεύθυνση. Ανοιχτή πληγή είναι επίσης το θέμα των δίγλωσσων “μειονοτικών σχολείων” όπου η υπουργός παρενέβει ώστε η διδασκαλία της Τουρκικής να συνεχίσει ως “ξένη γλώσσα” κατ’ επιλογή του μαθητή και όχι ως κορμός της εκπαίδευσης. Το θέμα όμως συντηρείται και κύκλοι στο υπουργείο θεωρούν ότι “κάποιοι ξεπληρώνουν γραμμάτια” συνεχίζοντας μία προσπάθεια για αποκοπή των παιδιών της μειονότητας από το επίσημο πρόγραμμα, γεγονός που αποτελεί ρατσιστική πρόκληση.
Πίσω λοιπόν από τα χαμόγελα, είναι κοινό μυστικό ότι η κυρία Διαμαντοπούλου θέλει να απαλλαγεί από τις πολιτικές της κυρίας Δραγώνα. Όποτε όμως εκδηλώνεται, ένα αόρατο χέρι “επικοινωνιακό” ξεκινά πογκρόμ εναντίον της. Ποιό είναι αυτό το χέρι;
Οι κακές γλώσσες λένε ότι το μόνο πρόσωπο που έχει τη δύναμη να επιβάλλει τοποθέτηση συμβούλων, βρίσκεται σε ανοιχτή επικοινωνία με το Μαξίμου, διατηρεί ισχυρό αλλά “αφανή” επικοινωνιακό μηχανισμό και στηρίζει ανοιχτά την κυρία Δραγώνα και τις θέσεις της, δεν είναι άλλος από τον… κύριο Γρηγόρη Βαλλιανάτο! Κάποιος που είναι έξω από τα πράγματα, μπορεί να θεωρήσει υπερεκτίμηση αυτή την ικανότητα του κυρίου Βαλλιανάτου και να μείνει με την εντύπωση ότι “κάποιοι εκβιαστές bloggers ψάχνον μεροκάματο” εκβιάζοντας την κυρία Διαμαντοπούλου.
Θα τους προτείναμε λοιπόν να διαβάσουν αυτό το άρθρο και να μας πουν αν διατηρούν την ίδια άποψη: Η μέθοδος Οθωμανικής διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και ο κύριος Βαλλιανάτος
2 σχόλια:
Έτσι και αλλιώς, με νέα κυβέρνηση ο Παπανδρέου στη ΔΕΘ.
Εσωκομματικές κόντρες για τον ανασχηματισμό - σπρώχνουν τους δικούς τους και οι καναλάρχες.
http://lamogios.blogspot.com
το μήνυμα το έστειλε πριν λίγες μέρες από το MEGA κάτι ξέρει
http://xristakis41.blogspot.com/2010/08/4.html
Δημοσίευση σχολίου