Δεν διεκδικούμε την ιδιότητα του προφήτη, αλλά συγκρατείστε καλά αυτά που γράφουμε εδώ και τα οποία βγαίνουν με απλή λογική. Με τον τρόπο που ασκείται η οικονομική πολιτική από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κάτω από το σκληρό έλεγχο και τους εκβιασμούς της Τρόϊκας, η χώρα θα αναγκαστεί να κάνει με μαθηματική ακρίβεια τα τέσσερα επόμενα βήματα προς το χάος:
ΒΗΜΑ 1ον . Είναι αυτό που προσπαθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σήμερα. Δηλαδή άντληση φόρων με εύκολη λύση τα συνήθη «υποζύγια», περικοπή μισθών, μείωση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, περιστολή εργασιακών δικαιωμάτων κ.λ.π. Είναι ένα μίγμα εύκολης οικονομικής πολιτικής για μείωση των ελλειμμάτων μέσω κυρίως της αύξησης των εσόδων, μαζί με αρκετή δόση προπαγάνδας. Φυσικά είναι δεδομένο ότι αυτό το μίγμα οικονομικής πολιτικής μειώνει την αγοραστική δύναμη των πολιτών, ρίχνει την κατανάλωση, βαθαίνει την ύφεση και οδηγεί σε κλείσιμο επιχειρήσεων και στην ανεργία. Ταυτόχρονα ευνοεί την αισχροκέρδεια και την αύξηση του πληθωρισμού. Η φορολογία των επαγγελματιών και των επιχειρήσεων είναι δυσβάστακτη και ταυτόχρονα η μεγάλη γραφειοκρατία και το ρευστό και αβέβαιο πολιτικό περιβάλλον δεν ευνοούν την ανάληψη νέων επενδυτικών ρίσκων.
Κάποια στιγμή, μάλλον μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βλέποντας ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για έσοδα, θα μπει στον πειρασμό να μειώσει το άλλο σκέλος του ελλείμματος, δηλαδή τις δημόσιες δαπάνες, με την πώληση μεγάλων ΔΕΚΟ και απόλυση πολλών χιλιάδων εργαζομένων. Ήδη γίνεται λόγος για το 1/3 των δημοσίων υπαλλήλων. Φυσικά κάτι τέτοιο μπορεί να μειώσει αριθμητικά το έλλειμμα, αλλά θα βαθύνει....
ακόμα πιο πολύ την ύφεση και θα αυξήσει την ανεργία και την κοινωνική αναταραχή.
ΒΗΜΑ 2ον. Μπροστά σ’ αυτό το αδιέξοδο θα γίνει μια πανικόβλητη προσπάθεια είτε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εφόσον εξακολουθεί να είναι στην εξουσία, είτε από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας ή Εθνικής Ενότητας, να εφαρμοστεί ένα μίγμα οικονομικής πολιτικής σαν αυτό που προτείνει σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς. Δηλαδή με μείωση των φορολογικών συντελεστών για επαγγελματίες και επιχειρήσεις, με χορήγηση επενδυτικών κινήτρων, με αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, με ενίσχυση της οικοδομικής δραστηριότητας και με ενίσχυση συγχρηματοδοτούμενων ή αυτοχρηματοδοτούμενων έργων κ.λ.π.
Όμως τότε θα είναι αργά. Αυτά έπρεπε να είχαν ξεκινήσει από χθες ή έστω ακόμα και τώρα. Αύριο θα είναι αργά. Το κλίμα που θα έχει δημιουργηθεί, η απογοήτευση, η εξαθλίωση και η ανασφάλεια των επενδυτών δεν θα αποδώσουν τίποτα.
ΒΗΜΑ 3ον. Μετά την αποτυχία και του δεύτερου βήματος, η κυβέρνηση που θα είναι τότε στην εξουσία θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε πτώχευση ή αναδιαπραγμάτευση του χρέους. Αυτό, κατά πάσα πιθανότητα θα σημάνει έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και λόγω των δυο προηγηθέντων αποτυχημένων βημάτων, μια χαοτική και ανεξέλεγκτη κατάσταση. Ενώ αν για παράδειγμα, από την αρχή επιλέγαμε αυτό το δρόμο, θα είχαμε μια κάποια διαπραγματευτική ισχύ, τότε θα υποστούμε πλήρη ταπεινωτικό διεθνή έλεγχο, πλήρη διεθνή διαχείριση και ξεπούλημα της περιουσίας της χώρας, αφού πλέον έχουμε υποθηκεύσει ακόμα και τη δημόσια περιουσία στα κράτη της ΕΕ.
ΒΗΜΑ 4ον. Μετά από τα τρία προηγούμενα βήματα ένα μόνο βήμα απομένει. Η μετατροπή της χώρας σε ένα διεθνές προτεκτοράτο με φορολογικό και εργασιακό (με την έννοια της απελευθέρωσης της αγοράς της εργασίας) «παράδεισο». Άλλη λύση πλέον δεν θα υπάρχει.
Ευχόμαστε τίποτε από όλα αυτά να μην συμβεί και να μπορέσουμε να μείνουμε στο δεύτερο βήμα, χωρίς να παραστεί ανάγκη να προχωρήσουμε πιο πέρα.
Όμως η αρτηριοσκληρωτική και μονόδρομη οικονομική πολιτική που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Παπανδρέου δεν αφήνουν ελπίδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου