Αυτή η ρήση έχει γίνει σήμερα η «συνταγή» της καθεστωτικής πονηρίας και ιδιαίτερα των ΜΜΕ και των «αρίστων» της πολιτικής πονηρίας.
Οι «πονηροί», λοιπόν της καθεστωτικής απάτης κτυπούν με οξύτητα τους πλέον «μισητούς» στο λαό, τους πλέον χρεοκοπημένους, αυτούς που έχουν σηκώσει πελώρια κύματα οργής, για να αποκτήσουν το άλλοθι (γεμίζουν το βαρέλι της κριτικής με μέλι) και μετά πετάνε την πίσσα για να περάσει απαρατήρητη…
Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι ο ΓΑΠ θα γίνει η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τη νέα συγκρότηση (αναπαλαίωση) του σάπιου καθεστωτικού τοπίου.
ΟΛΟΙ, λοιπόν, κατεδαφίζουν την καταρρέουσα και μισητή κυβέρνηση, μας γεμίζουν με το «μέλι» της καλόηχης στα αυτιά μας κριτικής, για να αποκρύψουν την πίσσα της καθεστωτικής πολιτικής και των σάπιων οργάνων και θεσμών του καθεστώτος.
Την ίδια συνταγή των «αρίστων» της καθεστωτικής απάτης χρησιμοποίησε και ο Μίκης.
Εξαπέλυσε μύδρους ο Μίκης εναντίον της κυβέρνησης, πασαλείφοντάς μας με μέλι, για να περάσει απαρατήρητα η καθεστωτική πίσσα.
Κτυπά με ηθικά αναθέματα την κυβέρνηση αλλά: ....
α). «...Αυτές οι αλλαγές που κάνει το ΠΑΣΟΚ ήταν απαραίτητο να γίνουν…»
Ξέχασε ο Μίκης ότι αυτές οι «αλλαγές που κάνει το ΠΑΣΟΚ» ΥΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΑΝ και μάλιστα ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΑ (κατοχικά) από την ΕΕ, την τρόικα και τις διεθνείς συμμορίες του χρήματος!!!
Κτυπάει ο Μίκης την κυβέρνηση και δέχεται τα «συμβόλαια θανάτου» που εκτελεί η κυβέρνηση και αυτούς που τα επέβαλαν και τα επιβάλλουν δικτατορικά.
ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ την πολιτική των υπερεθνικών ελίτ και τα ιδεολογήματα του καθεστώτος και δημαγωγεί για το κυβερνητικό πτώμα που αποσυντίθεται!!!
β). Η δεύτερη μπαμπεσιά, η άλλη δόση της πίσσας, είναι ότι αυτοανακηρύσσεται σε αφετηριακό κέντρο δημιουργίας νέου κόμματος «ανεξαρτήτων» και «αρίστων»!!!
Αρχικά, κόμματα που αναγγέλλονται σε συγκεντρώσεις και μάλιστα στο Κολωνάκι είναι αστεία υπόθεση και καθαρά εκλογικού χαρακτήρα. Δηλαδή δεν έχουν, ΚΑΜΙΑ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ, σχέση με την επιστημονική θεωρία και πρακτική ίδρυσης ενός νέου κόμματος και μάλιστα κόμματος με βάση και οργάνωση εργατική και λαϊκή.
Επειδή, όμως, αυτά είναι ψιλά γράμματα, σήμερα, για κάθε καθεστωτικό υπάλληλο και ειδικά «άριστο», «εκλεκτό» και «επώνυμο» (αυτοί πέραν από τον αφαλό τους δεν βλέπουν τίποτα άλλο), θα σταθούμε μόνο στην καθεστωτική φιλοσοφία των «εκλεκτών» και των «αρίστων» που ασπάζεται, με ένθερμο ζήλο, και ο Μίκης (γι’ αυτό προφανώς βρισκόταν στο Κολωνάκι και ο άλλος θιασώτης των «αρίστων», ο Γιανναράς).
ΣΗΜΕΡΑ, το καθεστώς σύσσωμο, μέσω των διαύλων της προπαγάνδας του (ΜΜΕ), στουπώνει τα κρανία των Ελλήνων πολιτών με την ΑΠΑΤΗ των «αρίστων», των «ανεξάρτητων», των «εντίμων» και δε συμμαζεύεται.
Κεντρική στρατηγική πολιτική επιδίωξη είναι η αναπαλαίωση του σάπιου καθεστώτος, μέσω μια κατάστασης «έκτακτης ανάγκης», δηλαδή κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας».
Τα διεθνή και εγχώρια κέντρα εξουσίας διακρίνουν καθαρά ότι η κυβέρνηση αυτή, αφού εκτέλεσε με δικτατορική συνέπεια, βιασύνη και ζήλο τις εντολές, δεν αντέχει άλλο και καταρρέει.
ΠΡΕΠΕΙ να προετοιμαστεί η διάδοχη κατάσταση που να διασφαλίζει τα Νεοταξικά «κεκτημένα» και να τα επεκτείνει. Ταυτόχρονα πρέπει να δημιουργηθούν και οι πολιτικοί όροι της ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗΣ της καθεστωτικής απάτης.
Η Θεωρία, λοιπόν, των «αρίστων», των «ανεξάρτητων» και CIA βρίσκεται στην ημερησία διάταξη: Είναι αυτοί που θα αποτελέσουν το «ΟΧΗΜΑ» των νέων καθεστωτικών εξελίξεων.
Η παταγώδης κατάρρευση του ανδρείκελου πρωθυπουργού βάζει σε πυρετική κίνηση αυτή τη «θεωρία» και σε υστερική κινητοποίηση τους καθεστωτικούς μέντορες των «αρίστων», καθώς και τους «αρίστους».
ΟΛΟΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ μια θέση στο «νέο» καθεστωτικό στερέωμα της «έκτακτης ανάγκης» και ειδικά οι «άριστοι»…
Σε αυτά τα καθεστωτικά αγκίστρια είναι πιασμένος και ο Μίκης.
Διεκδικεί και αυτός ο «άριστος» μια θέση στο πάνθεο των «αρίστων» του καθεστώτος, στη ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ αναπαλαίωσης του σκηνικού.
Δεν είναι καθόλου τυχαίες αυτές οι ομοβροντίες περί «αρίστων», ούτε η ξαφνική ενεργοποίηση του Μίκη για νέο κόμμα!!!
ΟΠΩΣ δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλες οι δημοσιογραφικές πόρνες, αλλά και τα κόμματα, μία εβδομάδα πριν από τις περιφερειακές εκλογές, θορυβούν και ουρλιάζουν για τις κοινοβουλευτικές εκλογές που έρχονται…
Αλλά γι’ αυτή την αχαλίνωτη εκλογολογία θα μιλήσουμε σε άλλο άρθρο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου