Αν είναι λάθος, γιατί την φοβάται τόσο πολύ η εξουσία;
Αν η αποχή δεν συμφέρει την δημοκρατία, γιατί ουρλιάζουν οι φασίστες;
Qui bono; Μέσα σ' αυτόν τον απλό και σύντομο νομικό όρο κρύβεται μια ολόκληρη μεθοδολογία σκέψης. Μια μεθοδολογία σκέψης, η οποία για τη νομική επιστήμη έχει σχεδόν "θρησκευτική" σημασία. Αυτό είναι απόλυτα φυσικό, εφόσον η νομική επιστήμη είναι μια επιστήμη της λογικής και ως εκ τούτου, όταν αναζητεί την αλήθεια, ακολουθεί πολλούς "δρόμους" και όχι μόνον τον δρόμο των στοιχείων και των αποδείξεων …
Όλους τους δρόμους, οι οποίοι μπορούν να την οδηγήσουν προς την αλήθεια, εφόσον αυτό είναι το ζητούμενο. Το μοναδικό ζητούμενο. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι, όταν τα στοιχεία δεν σε βοηθάνε για την αποκάλυψη της αλήθειας, ακολουθείς τον δρόμο της λογικής. Όταν αναζητάς τον δολοφόνο ενός πλούσιου ανθρώπου, χωρίς να έχεις κανένα στοιχείο υπόψη σου, ξεκινάς από τη λογική. Εκεί μπαίνει ο όρος Qui Bono. Qui Bono από τον φόνο; Ποιος έχει κέρδος από τον φόνο;
διαβάστε την συνέχεια στο....
http://eamb-ydrohoos.blogspot.
2 σχόλια:
Προς το παρόν η Κυβέρνηση, μέσω των Παπακωνσταντίνου και Δρούτσα , επιχειρεί να εκμεταλευτεί την αποχή,διαδίδοντας ότι οι Ελληνες είναι υπέρ του Μνημονίου. (Ειδησεις Αλτερ-Χατζηνικολάου 10/11).
Αρα ο βραχυπρόθεσμα οφελειμένος είναι η Κυβέρνηση του Μνημονίου. Μακροπρόθεσμα : μάλλον όποιος μπορέσει να αξιολογήσει το μέγεθος του θυμού των Ελλήνων που εκφράζεται με την αποχή.
Πρέπει να γίνει κατανοητό πως η κυβέρνηση (η κάθε κυβέρνηση), καθώς έχει το μαχαίρι και το πεπόνι, μπορεί να εκμεταλλευτεί οποιοδήποτε αποτέλεσμα επικοινωνιακά.
Σημασία δεν έχει πως θα ερμηνεύσει δημόσια την αποχή (ή τα άκυρα ψηφοδέλτια) το σάπιο πολιτικό σύστημα (που εξακολουθεί να βρίσκεται εις τον κόσμο του). Η πραγματικότητα είναι ότι αυτή η αποδοκιμασία θα τους προβληματίσει (τους προβληματίζει) έντονα.
Οι πολίτες πρέπει να ψηφήσουν (ή να μην ψηφήσουν) κατά συνείδηση, με πολιτικό κριτήριο κι όχι με κομματική ιδιοτέλεια.
Η άποψή μου είναι ότι η αποχή και η άκυρη ψήφος, είναι σοβαρότατη πολική στάση των πολιτών που έχουν καταλάβει ότι στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, επικρατεί μια Δημοκρατική Παρωδία με πρωταγωνιστές «δύο» κόμματα με μία πολιτική υποτέλειας στον ξένο παράγοντα και τα ιδιωτικά συμφέροντα, των αχόρταγων κρατικοδίαιτων «επιχειρηματιών».
Δημοσίευση σχολίου