Το ευρώ θα επιβιώσει;

Ανήσυχη είναι η Γερμα­νίδα καγκελάριος για το ευρώ. «Βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά σοβαρή κατάσταση όσον αφορά το ευρώ», δήλωσε την Τρίτη απευθυνόμενη σε εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας της. Είχε προηγηθεί ο πρόεδρος της ΕΕ, ο Χέρμαν βαν Ρομπέι, ο οποίος είχε θέσει θέμα «επιβίωσης της ευρωζώνης», υπο­γραμμίζοντας ότι «πρέπει να αγωνι­στούμε από κοινού για να επιβιώσει η ευρωζώνη, γιατί αν δεν επιβιώσει η ευρωζώνη, δεν θα επιβιώσει ούτε η ΕΕ». Είναι προφανές ότι η κατάρρευση και της Ιρλανδίας και η δια της βίας υπαγωγή της σε καθεστώς Μνημονίου έθεσε προς συζήτηση το θέμα του ευρώ με ιδιαίτερη ένταση.
Η μία μετά την άλλη κατακρημνίζονται οι χώρες της ευρωζώνης. Πρώτη έπεσε η Ελλάδα. Πάει τώρα και η Ιρλανδία. Εκ των προτέρων ξοφλημένη θεωρείται και η Πορτογαλία - μέσα σε λίγους μήνες θα έχει και αυτή υπαχθεί σε καθεστώς υποτέλειας μέσω Μνημονίου με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Ολοι τώρα συζητούν για την επερχόμενη, όπως εκτιμούν, καταβαράθρωση και...
της Ισπανίας. Κάτι που θεωρείται μοιραίο για το ευρώ.

Δεν αντέχει η ευρωζώνη σε μια τέτοια περίπτωση. «Οποιαδήποτε αίτηση διάσωσης εκ μέρους της Ισπανίας θα μπορούσε να σημάνει το τέλος του παιχνιδιού για το σχέδιο του ευρωπαϊκού κοινού νομίσματος» έγραφε την Πέμπτη στην πρώτη σελίδα της η παγκόσμια έκδοση των «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Την ίδια άποψη είχε και η ισπανική «Ελ Παΐς», η οποία τόνιζε: «Αυτό που διακυβεύεται τώρα είναι η ίδια η βιωσιμότητα της νομισματικής ένωσης και συνεπώς του ευρωπαϊκού σχεδίου». Χώρια που, αν πέσει η Ισπανία, ακολουθεί η Ιταλία!

Πού βαδίζει η Ευρώπη; Τι θα γίνει αν όλες οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου υπαχθούν σε καθεστώς απώλειας της οικονομικής τους ανεξαρτησίας και κυριαρχίας μέσω Μνημονίων και στη συνέχεια περιπέσουν στο νέο καθεστώς της «συντεταγμένης χρεοκοπίας» που ετοιμάζει το Βερολίνο για να το περάσει σε δεκαπέντε μέρες στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ; Δεν είναι δυνατόν να γίνει ανεκτή μια ευρωπαϊκή ενοποίηση κατά την οποία κάποιες χώρες - μέλη της ευρωζώνης και της ΕΕ μετατρέπονται σταδιακά σε οικονομικά υποτελείς προς άλλες χώρες - μέλη με επικεφαλής τη Γερμανία.

Η Γαλλία απομονώνεται μέσω της διαδικασίας αυτής και απογυμνώνεται από συμμάχους, αφού οι παραδοσιακά φιλικές προς το Παρίσι χώρες (Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, Πορτογαλία κ.λπ.) διαρκώς υποβαθμίζονται μέσω του ευρώ και της πολιτικής που επιβάλλει το Βερολίνο. Η Γαλλία οδηγείται μέσω αυτής της διαδικασίας σε αναπότρεπτη δορυφοροποίηση προς τη Γερμανία. Για την ώρα το Παρίσι υποτάσσεται στη γραμμή του Βερολίνου προσπαθώντας να παρατείνει όσο μπορεί περισσότερο την προνομιακή γαλλογερμανική σχέση. Δεν έχει όμως αυταπάτες. Γνωρίζει ότι αυτή η φάση είναι πλέον μεταβατική και περιορισμένης διάρκειας.

Το δίλημμα είναι σαφές για τους Γάλλους. Αν η Μέρκελ επιβάλει τη γραμμή της και συνεχιστεί η ίδια γερμανική πολιτική, σύντομα το Παρίσι θα έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους: ή θα αποδεχθεί τον ρόλο του δορυφόρου της Γερμανίας ή θα προσεγγίσει τη Βρετανία (και εννοείται μέσω αυτής και τις ΗΠΑ) και παράλληλα θα επιδιώξει να ηγηθεί συμμαχίας των κρατών της Νότιας Ευρώπης, συγκρουόμενο έτσι με το Βερολίνο. Η Ευρώπη θα σχιστεί έτσι ουσιαστικά σε δύο στρατόπεδα, θυμίζοντας δραματικά την κατάσταση που υπήρχε στα χρόνια του Μεσοπολέμου.

Η σχέση της Ρωσίας με τη Γερμανία είναι το στοιχείο που διαφοροποιεί τη σημερινή κατάσταση. Το Βερολίνο προσφέρει στη Μόσχα στρατηγική συμμαχία. Εκχωρεί στους Ρώσους την Ουκρανία και τη Λευκορωσία, ενώ αποδέχεται την ενεργειακή εξάρτηση της Γερμανίας από ρωσικές πηγές για να αποδείξει την ειλικρίνεια των προθέσεών του απέναντι στη Μόσχα.

Η ΕΕ παραπαίει. Βρίσκεται σε πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Η Γερμανία οδηγεί σε αδιέξοδα όλο και περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Αν δεν αλλάξει πολιτική -και μέχρι στιγμής τίποτα δεν δείχνει ότι προτίθεται να αλλάξει- σκοτεινές εποχές περιμένουν την πολύπαθη Γηραιά Ηπειρο.

Γ.Δελάστικ