Η γενικότερη πολιτική του Ελευθερίου Βενιζέλου στα χρόνια 1928-1932 έχει βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής μας στο παρελθόν σε ένα κείμενο μας για την Ελληνική χρεοκοπία του 1932 που έγινε επί πρωθυπουργίας Βενιζέλου, προκλήθηκε από την πολιτική του και ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει ότι έγινε καν, και μια δεύτερη φορά σε μια αναφορά μας στην ακολουθητέα εξωτερική πολιτική των ετών 1928-1932 από τον Βενιζέλο με αφορμή το σχετικό βιβλίο του Κωσταντίνου Καραμανλή. Και αυτό γιατί θεωρούμε βάσιμα πως οι περισσότερες σχετικές (ακαδημαϊκές η μη) εργασίες που δημοσιεύονται αποκρύπτουν κρίσιμα στοιχεία του πολιτικού κλίματος της εποχής, εξωραΐζουν καταστάσεις και υποτάσσουν το υλικό και τις πηγές στον...
συγκεκριμένο σκοπό τους που είναι ο "καθαρμός" των "δημοκρατών" πολιτικών της εποχής από ενέργειες και παραλείψεις τους που μόνο "δημοκρατικές" δεν ήταν.
Προφανώς όμως η στιγμή που όλες αυτές οι διατριβές και οι "εργασίες" θα αναθεωρηθούν δεν είναι και πολύ μακρυά. Και αυτό γιατί όταν θα εκλείψει η σημερινή πολιτική εκμετάλλευση και σκοπιμότητα, εκ των πραγμάτων θα επανεξετασθούν όλες αυτές οι επιπόλαιες και αστήρικτες θέσεις. Εμείς για σήμερα διαλέξαμε να παραθέσουμε ένα απόσπασμα από την "ανοικτή επιστολή προς τον κ. Βενιζέλον" που απεύθυνε ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου στις 14 Αυγούστου 1932 λίγο πριν τις εκλογές εκείνης της εποχής που σήμαναν την αρχή του τέλους της Βενιζελικής πολιτικής κυριαρχίας. Προφανώς δεν υιοθετούμε το σύνολο των απόψεων που εκφράζονται από τον Παπαναστασίου, ενώ οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι η "ανοιχτή" αυτή επιστολή είναι προϊόν ενός ιδιαίτερα τεταμένου πολιτικού περιβάλλοντος. Έχει όμως αναμφίβολα το ενδιαφέρον της...η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου