Η μελέτη ανάδειξης και αξιοποίησης του σπηλαίου και του περιβάλλοντος χώρου του που εγκρίθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβούλιου θα δώσει τη δυνατότητα...
επίσκεψης σε όλες της ηλικίες, ακόμη και σε εκείνους που θα θέλουν να αναρριχηθούν, χρησιμοποιώντας το χοντρό σχοινί που θα τοποθετηθεί πάνω στους βράχους ή να κάνουν μπάνιο σε μια μικρή λιμνούλα που έχει διαμορφωθεί εντός του.
Πολλοί επισκέπτες
Το σπήλαιο που βρίσκεται στο δυτικό άκρο του κόλπου της Κοιλάδας, στην Ερμιονίδα, προσφέρεται για να μελετήσει κανείς, στη στρωματογραφία του, τη μετάβαση από το Πλειστόκαινο στο Ολόκαινο, καθώς και την εξέλιξη της λιθοτεχνίας και της κεραμικής τεχνολογίας. Στις αλλεπάλληλες συστηματικές έρευνες που έχουν γίνει (δεκαετίες 1960, '70), διαπιστώθηκε η διαχρονική του χρήση από την ανώτερη Παλαιολιθική, Μεσολιθική και Νεολιθική εποχή.
Τα τελευταία χρόνια είναι πολλοί αυτοί που το επισκέπτονται, είτε για τη διερεύνηση της ελληνικής και της μεσογειακής προϊστορίας είτε στο πλαίσιο περιηγήσεων στη γη της Αργολίδας. Η έφορος Σπηλαιολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας Νίνα Κυπαρίσση ανέφερε στο ΚΑΣ ότι το έργο έχει ήδη ενταχθεί με 200.000 ευρώ στα ΠΕΠ Αργολίδας και, αν ξεκινήσει την άνοιξη, θα έχει ολοκληρωθεί σε 18 μήνες.
Η εικόνα του σπηλαίου σήμερα, 30 χρόνια μετά τις ανασκαφές, δεν είναι καλή. Οι παλιές ερευνητικές τομές έχουν διαβρωθεί, σε πολλά σημεία τα σκάμματα έχουν «ξεχειλώσει». Εχει καταρρεύσει μερικώς η παλαιά θαλάσσια προβλήτα, καθιστώντας επισφαλή την πρόσβαση από τη θάλασσα, και τα στενά χωμάτινα μονοπάτια της χερσαίας διαδρομής έχουν γεμίσει βλάστηση, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο την πρόσβαση.
Η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας & Σπηλαιολογίας Νότιας Ελλάδας έχει προτείνει: διαπλάτυνση του υπάρχοντος μονοπατιού, αποκατάσταση της πλωτής προβλήτας που βρίσκεται μπροστά από το σπήλαιο, διαδρόμους περιήγησης στο εσωτερικό του σπηλαίου, καθαρισμούς και μικρές ανασκαφές στα παλιά σκάμματα και ενημερωτικές πινακίδες σε επιλεγμένα σημεία του χώρου. Η μελέτη προβλέπει και ένα μικρό κτήριο 5 τ.μ., έξω από το σπήλαιο για τη στέγαση βοηθητικών αναγκών. Προβλέπεται επίσης να διατηρηθεί το παλαιό μαντρί στη βορειοδυτική πλευρά της κεντρικής αίθουσας του σπηλαίου, για να φανεί η διαχρονική χρήση του. Ολες οι παρεμβάσεις θα είναι αναστρέψιμες. Ηλεκτροφωτισμός στο εσωτερικό του σπηλαίου δεν χρειάζεται γιατί έχει καταρρεύσει ένα τμήμα της οροφής του και μπαίνει άπλετο φυσικό φως.
Ο πρώτος που ανακάλυψε ανθρώπινη εγκατάσταση σ'αυτό το σπήλαιο ήταν ο δημοσιογράφος Αδωνις Κύρου. Ηταν μαθητής το 1956, όταν πήγε με μια παρέα να ψήσουν ένα αρνί στην παραλία μπροστά από το στόμιο του σπηλαίου. Παραμερίζοντας τα χώματα για να φτιάξουν ένα λάκκο για τα κάρβουνα, άρχισαν να φέρνουν στην επιφάνεια όστρακα, τα οποία έμοιαζαν, στα μάτια του νεαρού ιστοριοδίφη, προϊστορικά. Υστερα από χρόνια, διαπιστώθηκε ανασκαφικά νεότερη παλαιολιθική και νεολιθική εγκατάσταση.
Ο χώρος ερευνήθηκε υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Τζάκμπσεν του Πανεπιστημίου Ιντιάνα των ΗΠΑ. Βρέθηκαν λίθινα και οστέινα εργαλεία όλων των περιόδων, οστά ζώων (αιγών, ιπποειδών και ελαφοειδών) και ψαριών (20-40% οστά από τόνο), θαλάσσια όστρεα και φυτικά κατάλοιπα (καρποί, όσπρια, άγρια δημητριακά) που μαρτυρούν την ανθρώπινη δίαιτα πριν από 20.000 χρόνια και πλέον. Βρέθηκαν επίσης ταφές ενηλίκων και παιδιών, μέσα στο σπήλαιο και στην παραλία.
Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου