Η σιωπή του νεκροταφείου για … τα μάτια των ξένων

Δηιδάμεια

«Μπορεί να μην συμφωνώ με ό,τι υποστηρίζεις. Μα θα υπερασπίσω μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να διατυπώσεις ελεύθερα τις απόψεις σου»

Νομίζαμε  ότι από την εποχή  του διαφωτισμού, ήταν αδιαφιλονίκητο το νόημα αυτής της φράσης, για όλους τους πολιτισμένους ανθρώπους. Γελαστήκαμε όμως και σε αυτό. Ήρθε η νέα τάξη πραγμάτων. Δια της κυβερνήσεως  του κ. Γ.Α.Παπανδρέου μαθαίνουμε πως η έκφραση γνώμης, όταν   πρόκειται  για τους ξένους που έχουν έρθει στη χώρα και για τη θρησκεία , καταργείται. Ή για να ακριβολογούμε τιμωρείται με πρόστιμα και φυλάκιση όπως μας λέει το σχέδιο νόμου για την «καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού δικαίου»

Η φασίζουσα  νοοτροπία της νέας τάξης, θέλει  να επιβάλλει  τη σιωπή του νεκροταφείου. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν ορίζεται η έννοια του ρατσισμού. Ούτε στο σχέδιο νόμου, ούτε στην εισηγητική έκθεση. Εσκεμμένα δεν ορίζεται. Γιατί μπορεί μετά... να πλατειάσει ο ορισμός και να χωρέσει, ο,τι βολεύει την  εκάστοτε εξουσία. Η πιο απλή αναφορά για το μεταναστευτικό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί  εις βάρος μας, για να μας φυλακίσουν από 6 μήνες ως 3 έτη και να μας βάλουν και πρόστιμο έως 5000 ευρώ. Ποιος από το διαδίκτυο (γιατί εκεί είναι ο στόχος,  εφημερίδες και τηλεόραση τις έχουν με το μέρος τους), θα αντέξει σε τέτοιες εξοντωτικές ποινές;

Αν δε, επιμένουμε να γράφουμε τις απόψεις  μας, ε, τότε, θα πρέπει να κλείσουμε  μόνιμο κελί στον Κορυδαλλό. Πετυχαίνει ή όχι, με αυτό τον τρόπο  η εξουσία, τη φίμωση; Ποιος είναι ο σκοπός, αν όχι το να μην μιλάμε; Σε τι διαφέρει μια  τέτοια εξουσία από τη δικτατορία του  χειρίστου είδους; Γιατί σώνει και καλά, θα πρέπει να έχω την ίδια άποψη, με αυτούς, για τους μετανάστες, ή για τις θρησκείες;

Το πιο  σημαντικό, κατά την άποψή μας, είναι ότι με αυτό το έκτρωμα (το νομοθέτημα θέλαμε να πούμε),     ποινικοποιείται η έκφραση γνώμης.  Με όση καλή πίστη και να το διαβάσεις, διαπιστώνεις πως έτσι είναι.   Το σχέδιο νόμου για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, κάνει .. ακροβατισμούς. Προσέξτε λοιπόν το συλλογισμό του. Ως γνωστόν μέχρι τώρα τιμωρείται, μόνο η πράξη και η έκφραση γνώμης, δεν συνιστά σε καμία περίπτωση,  αδίκημα.  Το άρθρο 3 του σχεδίου νόμου ξεκινά με «Όποιος από πρόθεση, δημόσια προφορικά ή δια του τύπου ή μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο,  προκαλεί η διεγείρει σε  βιαιοπραγίες ή εχθροπάθεια κατά ομάδας ή προσώπου, που προσδιορίζεται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το γενετήσιο προσανατολισμό, ή κατά πραγμάτων που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά  από τις παραπάνω ομάδες, ή πρόσωπα,»

Μέχρι εδώ έχουμε έκφραση γνώμης, έστω και αρνητικής που  μέχρι τώρα δεν τιμωρείται. Πώς να δικαιολογήσει  όμως ο νομοθέτης, την τιμωρία που θα ακολουθήσει, ( κατά παραγγελία της κυβέρνησης); Συνεχίζει το άρθρο:

« κατά τρόπο που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, τιμωρείται με ….»

Χρησιμοποιεί  την υπόθεση, το ρήμα  μπορεί. Δεν υπάρχει δηλαδή κίνδυνος από τη  γνώμη που εκφράζεις σήμερα, αλλά μπορεί, ίσω,ς δημιουργηθεί στο μέλλον. Θα λεγε κάποιος, πως όταν συμβεί αυτό και αν τα λόγια σου ήταν η αιτία για πρόκληση ταραχής της δημόσιας τάξης, τότε να τιμωρηθείς. Αλλά όχι. Ο καλός μας υπουργός, τιμωρεί  τον εκφράζοντα άποψη,   για υποκίνηση πράξης, πριν εκείνη συμβεί. Εδώ τι να πούμε. Ότι δεν έγινε η πράξη; ότι η συμπεριφορά κάποιων άλλων στο μέλλον, μπορεί να μην έχουν άμεση σχέση με τα λόγια σου; Ότι μπορεί οι προβαίνοντες σε πράξη, να είχαν τους δικούς τους λόγους που να αιτιολογούν καλύτερα τη δική τους συμπεριφορά;  Τίποτα δεν μπορούμε να πούμε γιατί εδώ καταλύεται κάθε μορφή έστω και αστικής δικαιοσύνης. Πέφτουν οι μάσκες και αποκαλύπτεται το πρόσωπο της νέας τάξης πραγμάτων.

Φυσικά  γίνεται ειδική αναφορά στο διαδίκτυο (άρθρο 5). Το είπαμε, εδώ είναι ο στόχος.

 Περνάει έπειτα στην ευθύνη των νομικών προσώπων. Αν θέλετε να στέλνετε το παιδί σας σε ένα ιδιωτικό   σχολείο που να δέχεται μόνο Έλληνες, φυσικά δεν μπορείτε. 

 Ο  καλός μας υπουργός, στο σχέδιο  νόμου,  (λέει ότι ) καταπολεμά, κάθε μορφή ξενοφοβίας με φυλάκιση. Προτείνουμε να  διευρύνει τις φοβίες που καταπολεμά και να τιμωρεί με φυλάκιση και τις υπόλοιπες.  Αγοραφοβία, κλειστοφοβία, κοινωνική φοβία, φοβία για τα ζώα, φοβία των μέσων μαζικής μεταφοράς, ειδικές φοβίες κλπ. Γιατί μόνο την ξενοφοβία; Έχετε κλειστοφοβία κυρία μου; Ένα χρόνο φυλακή, να δείτε αν σας περνάει αμέσως.  Έτσι ο υπουργός, θα γίνει και ψυχοθεραπευτής, με ένα και μόνο νομοθέτημα. Θα συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία.

Ας δώσουμε  και ένα παράδειγμα, για να δούμε  πόσο ‘τρελό’ είναι το σχέδιο νόμου.  Είναι γνωστό ότι την εποχή του «μαύρου θανάτου» στην Ευρώπη, όταν το ένα τρίτο του πληθυσμού πέθανε, οι άνθρωποι ήταν τόσο απελπισμένοι που έκαναν τα πιο τρελά πράγματα για να σωθούν. Μια ομάδα χριστιανών στην     Γαλλία, αποφάσισε πως για όλα φταίει το γεγονός πως ο Θεός, ήταν δυσαρεστημένος από την ακολασία των ανθρώπων και πως θα μπορούσε να … εξευμενιστεί, αν εκείνοι περιφέρονταν στις πόλεις και  … αυτομαστιγώνονταν. Οι άνθρωποι αυτοί μαστιγώνονταν μέχρι να βγούν αίματα από την πλάτη τους.

Αν εγώ  τώρα θεωρήσω την ενέργεια γελοία, τους χριστιανούς αυτούς ως μη σκεπτόμενα άτομα και  γράψω κάτι υποτιμητικό  για τα  «πράγματα που χρησιμοποιούν» (μαστίγια),  προσβάλλω τη  χριστιανική  θρησκεία και τιμωρούμαι με φυλάκιση; Μπορεί να φαίνεται ακραίο το παράδειγμα, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Όταν π.χ. ηγουμένη επιβάλλει σε μοναχές να ανέβουν με τα γόνατα σε χαλικόδρομο  για να εξαγνισθούν από τα ‘πονηρά όνειρα’ που είδαν το προηγούμενο βράδυ, και εγώ   το κρίνω αρνητικά, τι συμβαίνει σύμφωνα με το νομοσχέδιο; Είμαι κατά των λόγων του Χριστού;

 Σκόπιμα   επιλέξαμε   παραδείγματα από το Χριστιανισμό  (και όχι από άλλες θρησκείες)για να δείξουμε πως σε κάθε περίπτωση η ποινικοποίηση των γνώμης είναι επικίνδυνη. Επιβάλλει την σιωπή του νεκροταφείου σε όλους. 

Αναδημοσίευση από www.economist.gr