Η Μοίρα και το μοιρογνωμόνιο ή “έναν καφέ στο γωνιακό τραπέζι και ένα γιατρό στο τρία”

Δυστυχώς αποδεικνύεται και στη μικρή κοινωνία των δύο νησιών μας ότι η μεγάλη μάζα της μεσαίας -κυρίως- τάξης παραμένει με το μέσο της πολίτη ασάλευτο, κοιμώμενο και αδρανή.

Ασάλευτος, σα να ελπίζει ότι αυτός, με τις ακρούλες του και το μεροκάματο ή το μισθουλάκο του θα τη γλιτώσει, δεν θα πληγεί από την οικονομική κρίση.

Κοιμώμενος: ονειρευόμενος ότι δεν θα είναι αυτός που θα στερηθεί των βασικών δικαιωμάτων για μια ευπρεπή ζωή, αλλά.... ο διπλανός του, που ζούσε άσωτα. Δεν θα χρειαστεί γιατρό ούτε ασθενοφόρο -γιατί σε αυτόν θα τύχει τώρα;- και τα παιδιά του δεν θα βιώσουν υποβάθμιση της παιδείας και συνένωση σχολείων και τάξεων, αλλά μόνο τα παιδιά άλλων σχολείων, και εν τέλει ας διαμαρτυρηθούν αυτοί που τους ψηφίσαμε να μας εκπροσωπούν.

Και αδρανής: Πιάσε τώρα ένα καπουτσίνο και φέρε και κανέλα χωριστά - μερακλήδικος...η συνέχεια εδώ http://antiparos-blog.blogspot.com/2011/03/blog-post_29.html