Το νησί...

Γράφει η Σοφία

«ΤΟ ΝΗΣΙ» τελειώνει… Το μαρτύριο(= oικονομική κρίση) της Σπιναλόγκας όχι. Οι «γιατροί» της Ευρώπης και των Η.Π.Α. έχουν αρρωστήσει από την απληστία(δεν υπάρχει χειρότερη ασθένεια, σαλεύεις και καταστρέφεις τα πάντα) και αντί να πάνε στο διάολο, καθότι ανίατες περιπτώσεις, αρρώστησαν εμάς με ασθένεια χειρότερη από λέπρα. Το κυνήγι του χρήματος και της πολυτέλειας. Για χρόνια έριχναν μικρόβια με την μορφή δανείων και πιστωτικών καρτών και έκαναν τα πειράματά τους πάνω μας. Όλα αυτά μέχρι το 2008 που όλοι άρχισαν να εμφανίζουν τα πρώτα σοβαρά συμπτώματα από την σύγχρονη λέπρα. Χρέος και έλλειμμα τα χειρότερα. Όλο και επιδεινώνονται και εξαπλώνονται τα σημάδια στο κορμί μας. Στην Ελλάδα επιλέχθηκε «θεραπεία» με γερμανική «συνταγή». «Γιατρέσσα» μας η Γερμανίδα…

Κρουσταλάκη(Μέρκελ). Και έναν χρόνο τώρα καθόμαστε και μας ξυλοφορτώνει όπως η δασκάλα τα παιδάκια στην σειρά. Πουθενά μια Ελένη να μας απαλύνει τον πόνο. Κάτι άλλοι «φαρμακοτρίφτιδες» μας δίνουν ασπιρίνη και λένε θα βρεθεί η θεραπεία και για σας. Εδώ πεθαίνουμε το παυσίπονο τι να μας κάνει;! Ο Γιώργης(= ΓΑΠ) επιλέχθηκε από το «ιατρικό συμβούλιο» ως βαρκάρης(πληρωμένος πολύ καλά από όσους είχαν προαποφασίσει το ταξίδι) για να μας πάει στην δική μας Σπιναλόγκα για «κάθαρση»(= εθνοκάθαρση). Το ταξίδι μας το περιέγραψε από το Καστελόριζο ως πηγεμό στην Ιθάκη. Σε μας φαίνεται ως πορεία στον Άραχθο προς τον Κάτω Κόσμο(πολλοί γνωρίζετε τον μύθο που συνδέεται με τον ποταμό Άραχθο και την αρχαιοελληνική αντίληψη για τον θάνατο). Γιατί ο «δικός μας» Γιώργης ούτε ο σοφός και πονηρός(για καλό του λαού του) Οδυσσέας είναι ούτε ο σεμνός και χτυπημένος από την μοίρα Γιώργης του βιβλίου και του σήριαλ. Το άτομο είναι ένα παράσιτο των οικονομικών ζόμπυ που κυβερνούν τον πλανήτη. Όχι ο στοργικός σύζυγος και πατέρας που η μοίρα χτυπά ασταμάτητα αλλά δεν τον σκοτώνει. Και την πορεία και το καράβι και το πλήρωμα έτοιμο από τα αφεντικά του το βρήκε. Εμάς για μούτσους μας θέλει και μετά πέταμα μαζί με το σαπιοκάραβο. Σε αυτή την τραγωδία της Ελλάδας υπάρχει άραγε λύσις και νέμεσις; Πώς θα τελειώσει «ΤΟ ΝΗΣΙ» για την Ελλάδα; Θα χτυπάνε οι καμπάνες χαρμόσυνα όπως όταν επέστρεψαν σπίτι τους οι «νησιώτες» απαλλαγμένοι από την μάστιγα; Θα βγουν ποτέ οι Έλληνες από το νησί ζωντανοί; Η ευρωπαϊκή οικονομική κρίση θα γίνει η «Ημέρα της Κρίσης» για τις βδέλες που μας τρώνε την ψυχή και τα όνειρά μας; Ή η άρρωστη πατρίδα μας θα έχει για πάντα την τύχη των πρώτων λεπρών; Απομόνωση, αποκλεισμός, πόνος, θάνατος και απελπισία; Υπάρχουν ιδεολόγοι γιατροί όπως ο Κυρίτσης στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή; Υπάρχει μια Πλάκα απέναντι από την Σπιναλόγκα για μας τους Έλληνες; Ύπαρχει έστω ένα σωσίβιο, μια σανίδα να πιαστούμε και να ξεφύγουμε από την βάρκα του Γιώργη που με μαθηματική ακρίβεια στον Άδη; Προτιμάμε να κολυμπήσουμε, και σε θάλασσα άγνωστη και γεμάτη καρχαρίες, παρά να μείνουμε στην μαούνα του «Οδυσσέα».