Η άγρια ταξική πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα

Σαφέστατα δείγματα γραφής για το τι περιμένει τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα δίνει από την πρώτη ώρα το ΠΑΣΟΚ 

Από την ορκωμοσία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και σε καθημερινή βάση τις μέρες που ακολούθησαν, ο ελληνικός λαός έχει γίνει μάρτυρας μιας πρωτόγνωρης προπαγάνδας για τις «τολμηρές», «πρωτοποριακές» και «πρωτόγνωρες» πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του για την «παλινόρθωση» του κράτους, την «αναβάθμιση της δημοκρατίας», τη «διαφάνεια» και την «περιστολή της κρατικής σπατάλης». Η κυβέρνηση με την αρωγή των συγκροτημάτων του Τύπου που ελέγχει η αστική τάξη, γνωρίζει μια άνευ προηγουμένου προβολή με στόχο να φιλοτεχνήσει τη «βιτρίνα» της.

Η λαμπερή βιτρίνα...

Πρώτα ήρθε η «είσοδος» των «νέων» και «άφθαρτων προσώπων» στο κυβερνητικό σχήμα που ο πρωθυπουργός τους «βάφτισε» ...«αντιεξουσιαστές στην εξουσία». Ακολούθησαν οι βαρύγδουπες ανακοινώσεις για τη δήθεν αξιοκρατική επιλογή των στελεχών του κρατικού μηχανισμού, μέσω αιτήσεων στο διαδίκτυο. Ηρθαν οι εξαγγελίες για κατάργηση των «μπλε κομματικών επιτροπών» των υπουργείων. Η (αμφίβολης αποτελεσματικότητας) αλλαγή του στόλου των κρατικών αυτοκινήτων από υβριδικά μικρότερου κυβισμού. Μόλις την προηγούμενη Τετάρτη, ο Γ. Παπανδρέου στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ παρουσίασε τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για «ριζικές τομές και «ανατροπές» στο κράτος, με ρυθμίσεις που αφορούν στη «διαφάνεια» της δράσης των βουλευτών, στην κατάρτιση νομοσχεδίων, στις προμήθειες του Δημοσίου, στα εξοπλιστικά προγράμματα, στον ορισμό της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, στη «δημόσια διαβούλευση» των νομοσχεδίων μέσω Ιντερνετ.
Κάθε μια από τις παραπάνω εξαγγελίες και κινήσεις της κυβέρνησης, συνοδευόταν από εντυπωσιακά πρωτοσέλιδα στον Τύπο και «μακροσκελή» αφιερώματα στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Κοινός στόχος του ΠΑΣΟΚ και της αστικής τάξης ήταν να ντυθούν μ' ένα «γυαλιστερό περιτύλιγμα», προκειμένου μέσα απ' αυτό να καλυφθεί ότι δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο από επιδερμικές παρεμβάσεις που έρχονται να «εξαγνίσουν» ένα άγριο εκμεταλλευτικό σύστημα που θα υπηρετήσει με συνέπεια η νέα κυβερνητική πλειοψηφία.
Φυσικά, κανένας δεν ασχολήθηκε με το γεγονός ότι τα «νέα» μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου έχουν δοκιμαστεί και πετύχει από διάφορα πόστα στην εφαρμογή και προώθηση μιας αντιλαϊκής πολιτικής, έτσι όπως αυτή υπαγορεύεται από τα ευρωενωσιακά κέντρα και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Σε δεύτερη μοίρα, πέρασε ότι την τελική επιλογή των προσώπων που θα στελεχώσουν τον κρατικό μηχανισμό θα την έχει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος και ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης. Οτι η αλλαγή του «στόλου» των κρατικών αυτοκινήτων θα γίνει με εξίσου ακριβά «υβριδικά μοντέλα» την «ανανέωση» των οποίων θα επωμιστεί ο κρατικός προϋπολογισμός και τα κέρδη που θα προκύψουν οι πολυεθνικές. Οτι, ακόμα, οι ριζικές αλλαγές στο κράτος που ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός συνοδεύτηκαν από την πρότασή του για τη θέσπιση ενός ληστρικού και καλπονοθευτικού εκλογικού μοντέλου που «βιάζει» ακόμα περισσότερο τη βούληση του ελληνικού λαού, που έρχεται για να θωρακίσει ακόμα περισσότερο το αστικό πολιτικό σύστημα. Οτι πίσω από τη «διαφάνεια» στη λειτουργία του βουλευτικών διαδικασιών κρύβεται μια ολόκληρη επιχείρηση, ώστε να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση στο λαό ότι ...συμμετέχει και «ελέγχει» τα κοινά, ώστε στην πορεία να υφαρπάξουν τη «συναίνεσή» του σε μια πολιτική που στρέφεται ενάντια στα συμφέροντά του.

...η σκληρή πραγματικότητα

Η δημιουργία της «λαμπερής» βιτρίνας ήρθε να υπηρετήσει τους κοινούς στόχους της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων που κατέλαβαν την εξουσία. Η κυβέρνηση για λογαριασμό της πλουτοκρατίας ήρθε να φιλοτεχνήσει ένα προσωπείο δήθεν διαφάνειας και κάθαρσης και πίσω από αυτό να κρύψει ότι έρχεται να εφαρμόσει μια σκληρά αντιλαϊκή πολιτική λιτότητας: Χτυπώντας εργασιακά και συνταξιοδοτικά λαϊκά δικαιώματα, καθηλώνοντας το λαϊκό εισόδημα, περικόπτοντας κοινωνικές παροχές στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας, όπως με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο περιέγραψε στις προγραμματικές δηλώσεις την Παρασκευή ο πρωθυπουργός.
Μέσα, λοιπόν, στη βιτρίνα βρίσκεται το «Καπλάνι» (θηρίο) (για να δανειστούμε και τον τίτλο του γνωστού βιβλίου). Μια πολιτική που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας το έργο των προκατόχων της και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, θα έρθει για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών πολυεθνικών ομίλων, τσακίζοντας τα δικαιώματα της εργατικής τάξης.
Τα πρώτα αποτελέσματα της «νέας διακυβέρνησης» ήδη γνώρισαν στο πετσί τους εργαζόμενοι και άνεργοι.

• Στο λιμάνι του Πειραιά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δίνοντας τα πρώτα δείγματα γραφής, επιχειρεί με κάθε τρόπο να σπάσει την απεργία των λιμενεργατών. Ταυτόχρονα, σπεύδοντας να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τη δράση της κινέζικης πολυεθνικής Cosco, χρησιμοποιεί το προεκλογικό κόλπο της «επαναδιαπραγμάτευσης» για να παραδώσει ολόκληρο το λιμάνι, υποθηκεύοντας τα δικαιώματα χιλιάδων εργαζομένων και τις εργασιακές τους σχέσεις, τα οποία παραδίδει στους νόμους της «ελεύθερης αγοράς».
• Οι δημαγωγικές ανακοινώσεις του Γ. Παπανδρέου για «ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος» και για τη δημιουργία ενός «κράτους δικαίου», φυλλορρόησαν από την πρώτη κιόλας μαζική κινητοποίηση εργαζομένων στο κέντρο της Αθήνας. Απέναντι στα αιτήματα των εργαζομένων και ανέργων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος, που κατέθεσαν στο γραφείο του υπουργού τις στοίβες με τους απλήρωτους λογαριασμούς του ρεύματος και του νερού, των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους, η κυβέρνηση επιστράτευσε τα ΜΑΤ, τα χημικά και τις χειροβομβίδες κρότου - λάμψης, καταγγέλλοντας τους διαδηλωτές που διεκδικούσαν ένα επίδομα ότι κινούνται εκτός των ορίων του νόμου...
• Σε όσους διεκδικούν κάτι περισσότερο από αυτό που περιέχει η «βιτρίνα» και δε γονατίζουν για να μαζέψουν τα ψίχουλα που τους πετάει η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός φρόντισε κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων να στείλει το αυταρχικό μήνυμα: «Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν που εξυπηρετεί ιδιοτελή ή συντεχνιακά συμφέροντα να σταθεί εμπόδιο στις μεγάλες αλλαγές που ζητούν οι Ελληνες πολίτες - στις αλλαγές για τις οποίες έχουμε καθαρή εντολή»...

...και το «προφίλ» των διαχειριστών της

Αυτήν την αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική έρχεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Κεντρικό ρόλο στην προώθησή της, θα αναλάβει η «νέα φουρνιά» των πολιτικών στελεχών της. Αυτούς που ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να εμφανίσει σαν «άφθαρτους» και εκφραστές «καινούργιων ιδεών» και πολιτικών.
Τα «νέα» στελέχη, όσο και αν επιχείρησε η αστική τάξη να τα εμφανίσει ότι έχουν προέλθει από «παρθενογένεση» και ο Γ. Παπανδρέου τούς μετατρέπει σε ...«αντιεξουσιαστές», έχουν πλούσια και μακριά θητεία στην υπηρεσία πολυεθνικών ομίλων και ιμπεριαλιστικών κέντρων. Αποτελούν μια φουρνιά γνήσιων τεχνοκρατών, αποκομμένων από το λαϊκό κίνημα, οι οποίοι έχουν σπουδάσει στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Βρετανίας την πολιτική της χειραγώγησης και του εκμαυλισμού των λαϊκών συνειδήσεων, προκειμένου να προασπίσουν την κυριαρχία της τάξης που υπηρετούν.
Το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, ο υπουργός Επικρατείας, Χ. Παμπούκης, υπήρξε νομικός σύμβουλος της κινεζικής πολυεθνικής Cosco και διαπραγματεύτηκε για λογαριασμό της με το ελληνικό Δημόσιο την αγορά του λιμανιού του Πειραιά. Σύμφωνα με το «βιογραφικό» της εταιρείας που διατηρούσε ειδικεύεται στην «ιδιωτικοποίηση δημοσίων επιχειρήσεων και στις ιδιωτικοποιήσεις, συγχωνεύσεις και εξαγορές πετρελαϊκών εταιρειών και εταιρειών φυσικού αερίου».
Ο νέος υπουργός Πολιτισμού - Τουρισμού Π. Γερουλάνος, εκ των στενότερων συνεργατών του Γ. Παπανδρέου, έχει σπουδές στα αμερικανικά πανεπιστήμια «ΜΙΤ» και «Harvard» και μεταξύ άλλων έχει υπάρξει συνεργάτης της Βρετανικής τράπεζας «Βarclays». Ο υφυπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας έχει σπουδές στη νομική σχολή της Βιέννης και έχει διατελέσει συνεργάτης του υπουργού Εξωτερικών και στη συνέχεια καγκελάριου της Αυστρίας Β. Σιούσελ.
Η υπουργός Παιδείας Αν. Διαμαντοπούλου, είναι μέλος της λέσχης «Μπίλντερμπερκ», γνωστής καπιταλιστικής «σφικοφωλιάς». Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου έχει εργαστεί στο γνωστό ιμπεριαλιστικό Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), στο ίδιο πόστο έχει προσφέρει τις υπηρεσίες της και η υπουργός Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Λ. Κατσέλη. Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ελ. Παναρίτη που δεν μπήκε στην κυβέρνηση, αλλά παραμένει πολύτιμη «εφεδρεία», έχει σπουδές στο αμερικάνικο «Harvard» και έχει διατελέσει στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Η «ανανέωση», λοιπόν, των προσώπων στο Υπουργικό Συμβούλιο, κάθε άλλο παρά «ανανέωση» πολιτικής σημαίνει, αφού τόσο από τα «πλούσια» βιογραφικά τους, όσο και από την «ιδιωτική» τους δράση, αλλά και την κοινοβουλευτική τους πορεία, έχουν φροντίσει να δώσουν τα διαπιστευτήριά τους στην άρχουσα τάξη. Οσα, λοιπόν, «νέα» πρόσωπα και αν τοποθετήσει ο Γ. Παπανδρέου στο Υπουργικό Συμβούλιο, η φύση του και η ταξική του τοποθέτηση θα παραμείνουν αναλλοίωτες, αφού τα μέλη του έρχονται να υπηρετήσουν το ίδιο αστικό κράτος, προσηλωμένα σε μια πολιτική που διασφαλίζει τα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

Ριζοσπάστης