Δεν ξέρουμε αν το αισθανθήκατε, αλλά από χθες η «Δημοκρατία» μας έγινε ισχυρότερη. Το σάπιο πολιτικό σύστημα συνεννοήθηκε επιτέλους και αποφάσισε να αποκαθάρει τον τόπο από το φοβερό πρόβλημα που ακούει στο όνομα πανεπιστημιακό άσυλο. Λες και το άσυλο στα πανεπιστήμια είναι ο βασικός εκείνος παράγοντας που κρατά υποβαθμισμένη την ελληνική παιδεία και που....
συντηρεί την ολιγαρχία, την οικογενειοκρατία και τον αυταρχισμό στον τόπο μας.Χθες λοιπόν το πολιτικό σύστημα κατήργησε το ένα άσυλο, αλλά για το άλλο άσυλο το δικό του, ούτε κουβέντα. Φυσικά τη δική του ασυλία την έχει κατοχυρώσει στο Σύνταγμα και ενώ διάφοροι κομματικοί παράγοντες πετούν, από καιρού εις καιρόν, κορώνες για δήθεν αλλαγή εντούτοις στην πραγματικότητα, ουδόλως σκέπτονται κάτι τέτοιο.
Τα ελληνικά κόμματα είναι οι μόνες οντότητες στη χώρα μας, οι οποίες είναι πάνω από Σύνταγμα και νόμους, κινούνται αυτόνομα, ελέγχουν όλες τις κρατικές εξουσίες, δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, έχουν πλήρη ασυλία και ενώ κατασπαταλούν με τις ενέργειές τους το υστέρημα των πολιτών, εντούτοις την ίδια στιγμή αυτοαθωώνονται μεταξύ τους και διεκδικούν θρασύτατα να συνεχίσουν να χειρίζονται τις ζωές μας.
Αυτά λοιπόν τα κόμματα που θεατρικά παριστάνουν ότι δεν μπορούν να βρουν σημεία επαφής για να κτυπήσουν την σαπίλα και την διαφθορά στον δημόσιο βίο, αυτά τα ίδια χθες συνεννοήθηκαν περίφημα, για το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου σε μια πρόβα τζενεράλε μελλοντικής συγκυβέρνησης για την διάσωση του πολιτικού τους συστήματος φυσικά.
Αν υπήρχε στον τόπο μας συγκροτημένη πανεπιστημιακή κοινότητα και όχι κομματικοποιημένη, θα έπρεπε από σήμερα, έχοντας όλο το λαό με το μέρος της, να ξεκινήσει ανένδοτο αγώνα μέχρι την πλήρη κατάργηση της ασυλίας των πολιτικών, ώστε να επέλθει η πλήρης κάθαρση στον δημόσιο βίο, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται να γίνει τίποτα.
Ήδη η πανεπιστημιακή μας κοινότητα έχει αποβιώσει προ πολλού, αναμασώντας τις δάφνες του Πολυτεχνείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου