"Ενα κράτος με προβλήματα που λαμβάνει βοήθεια, πρέπει σε αντάλλαγμα να παραδίδει στην ΕΕ ένα τμήμα των κυριαρχικών του δικαιωμάτων", απαίτησε ξερά ο Σόιμπλε. "Αυτό είναι πάντα καλύτερο από το να πετάμε έξω από την Ευρωζώνη τα κράτη που χρωστούν!" πρόσθεσε με...
μεγαλοψυχία. Η απε-μπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας είναι δηλαδή το αντίτιμο της δανειακής βοήθειας από τους υποτιθέμενους "εταίρους" μας της ΕΕ, ξεκαθαρίζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών - και χάρη μας κάνει!
Την αφαίρεση της ψήφου στα όργανα της ΕΕ από τα κράτη που χρωστούν, δεν αποκλείεται να επαναφέρει ως πρόταση ποινής το Βερολίνο, διευκρίνισε στη συνέχεια ο εκπρόσωπος του Σόιμπλε, ενημερώνοντας τους Γερμανούς δημοσιογράφους αναλυτικότερα για τις θέσεις του υπουργού του. Και να σκεφθεί κανείς ότι ο Σόιμπλε επικρίνεται για υπερβολική... διαλλακτικότητα στη Γερμανία!
Επαρχίες του Ράιχ και μάλιστα χωρίς ούτε καν τυπικά δικαιώματα κυρίαρχων κρατών θέλει να καταστήσει η γερμανική ηγεσία όσες χώρες της ΕΕ τίθενται υπό καθεστώς Μνημονίου - και μάλιστα όπως είδαμε την Πορτογαλία την υπήγαγαν σχεδόν εκβιαστικά σε καθεστώς Μνημονίου, παρά την επί μήνες σθεναρή αρχικά αντίσταση της κυβέρνησης της Λισαβόνας. Περίπου με το ζόρι οδηγήθηκε και η Ιρλανδία σε μνημονιακό καθεστώς. Αλλο όμως πράγμα είναι να αισθάνεται κανείς ευγνωμοσύνη για φίλους που βοηθούν τη χώρα οικονομικά με δάνεια τη δύσκολη ώρα και άλλο να σου λένε ότι η υποτέλεια είναι το αντίτιμο της βοήθειας.
Πού πάει άραγε η ΕΕ με τέτοια νοοτροπία της Γερμανίας; Σίγουρα όχι πολύ μακριά, είναι η απάντηση. Είναι εξόφθαλμο ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση κλονίζεται πολύ σοβαρά εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Οι χώρες της Ευρώπης υποβλέπουν η μία την άλλη. Οι βαθύτατα προσβλητικές και ταπεινω-τικές για τον ελληνικό λαό επιθέσεις από πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης φυσικά και μας εξοργίζουν. Είναι όμως μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Σε ολόκληρη την Ευρώπη βγαίνουν από τα πολιτικά μνήματα του παρελθόντος οι βρικόλακες των εθνικιστικών, ρατσιστικών, απαξιωτικών στερεοτύπων για άλλους ευρωπαϊκούς λαούς.
Την ηγεμονία της Γερμανίας που γίνεται όλο και πιο επώδυνα αισθητή σε όλη την έκταση της ευρωπαϊκής ηπείρου μέχρι τα σύνορα της παραδοσιακής Ρωσικής Αυτοκρατορίας, κανένας δεν την αμφισβητεί πλέον σήμερα. Ποτέ στην Ιστορία η επιρροή του Βερολίνου δεν απολάμβανε μεγαλύτερης αποδοχής από όση απολαμβάνει στην εποχή μας. Δύο φορές αιματοκύλισε την Ευρώπη η Γερμανία τον περασμένο αιώνα χωρίς να καταφέρει τίποτα συγκρίσιμο με τη σημερινή πολιτική και οικονομική ισχύ της που την κατέκτησε με ειρηνικό τρόπο, μέσω της συνεργασίας στο πλαίσιο της ΕΟΚ και της ΕΕ, σε μια ευημερούσα Ευρώπη, χωρίς να ανοίξει μύτη.
Η αλαζονεία του Βερολίνου αρχίζει να θέτει πλέον σε δεινή δοκιμασία την πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. "Δεν μπορώ να εξηγώ στους νέους ότι χρειαζόμαστε την ευρωπαϊκή ενοποίηση μόνο για να μην κάνουν πόλεμο μεταξύ τους οι Γερμανοί και οι Γάλλοι", δήλωσε ο Σόιμπλε στο "Στερν". Στο μέλλον πρέπει να βρεθούν νέες αιτιολογίες που να δικαιολογούν την ευρωπαϊκή ολοκλή-ρωση, πρόσθεσε. Σωστά. Πώς υπηρετεί όμως αυτόν τον στόχο η πολιτική του;
Οι Γερμανοί νέοι θα διαπαιδαγωγηθούν δηλαδή στη βάση της αρχής ότι όποια χώρα-μέλος της Ευρωζώνης και της ΕΕ χρειάζεται δάνεια από τους εταίρους της θα μετατρέπεται σε κράτος υποτελές στην ΕΕ - δηλαδή στο Βερολίνο; Αλίμονό μας, αν γίνει αυτό! Είναι να απορεί κανείς αν ο Σόιμπλε αντιλαμβάνεται πλήρως πώς ερμηνεύονται οι δηλώσεις του στην υπόλοιπη Ευρώπη, με βάση και την Ιστορία της Γερμανίας.
Η κυβερνητική αλλαγή στη Γερμανία, η οποία τώρα φαίνεται βέβαιη, είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία να διορθώσει το Βερολίνο την ευρωπαϊκή πολιτική του. Πριν να είναι αργά για ολόκληρη την πολύπαθη ήπειρό μας.
Γ.Δελάστικ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου