Χτυπώντας την πόρτα μιας κουφής κυβέρνησης

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου   

 

Πριν  από την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος στη Βουλή των Ελλήνων, σε άρθρο μου στις 13 Ιουλίου 2011 με τίτλο «Η χαμένη ευκαιρία της Κυβέρνησης» μεταξύ των άλλων αναφέρονται τα εξής:

«Αυτή τη χρονική  περίοδο, λοιπόν, η Ελληνική Κυβέρνηση  είχε τη μεγάλη ευκαιρία να διορθώσει  το λάθος της άρον-άρον ψήφισης  του μνημονίου άνευ ουσιαστικής  διαπραγμάτευσης, εκβιάζοντας τους τροικανούς για την ψήφιση του  μεσοπρόθεσμου, επενδύοντας στο φόβο των Ευρωπαίων για την  επικείμενη διάλυση της Ευρωζώνης. Πριν λίγες μέρες, ανησυχούσαν όλοι και ήταν κοινή η διαπίστωση (ΗΠΑ και ΕΕ), πως ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδος θα σήμαινε...

την απομάκρυνσή της από το ευρώ και ταυτόχρονα θα λειτουργούσε ως μεταδοτική ασθένεια για τις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία και πιθανώς την Ιταλία και την Γαλλία) με κοινή κατάληξη την διάλυση της ζώνης του ευρώ. Δεν επένδυσε λοιπόν η Ελληνική Κυβέρνηση στο φόβο της ΕΕ, πως πιθανή πτώχευση της Ελλάδος οδηγεί σε πτώχευση της Ευρώπης, παρότι ήταν βέβαιο, πως η πέμπτη δόση του δανείου ήταν εξασφαλισμένη και ουδέποτε τέθηκε υπό αμφισβήτηση, άσχετα, εάν ψηφιζόταν το μεσοπρόθεσμο. Με αυτό τον τρόπο, δυστυχώς, η Ελληνική Κυβέρνηση απεμπόλησε για άλλη μια φορά το δικαίωμα του ισότιμου εταίρου την ΕΕ και αποδέχθηκε να θεωρείται από τους Ευρωπαίους ως ένας κοινός δανειολήπτης. Αυτή, ήταν η μεγάλη χαμένη ευκαιρία για τη χώρα μας».   

      Πριν  από την σύνοδο κορυφής την Τρίτη 19 Ιουλίου 2011, σε άλλο άρθρο μου με τίτλο «Οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους, εμείς;» τονίζονται μεταξύ άλλων τα παρακάτω:

«Σήμερα, μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος από την κυβέρνηση, η αναστάτωση στην Ευρώπη για την πιθανή πτώχευση της Ελλάδος που θα επιφέρει την διάλυση της ευρωζώνης είναι συνεχώς αυξανόμενη. Ιδιαίτερα, μετά και τις κερδοσκοπικές πιέσεις από τους οίκους αξιολόγησης προς την Ιταλία, αλλά και τις ΗΠΑ, που έχουν επιφέρει κλυδωνισμούς στο οικοδόμημα της Ευρώπης. Κύριοι της κυβέρνησης, επιτέλους σοβαρευτείτε και εν όψει της εκτάκτου συνόδου κορυφής της Ε.Ε. την ερχόμενη Πέμπτη, όπου θα  συζητηθεί η αντιμετώπιση της κρίσεως χρέους στην Ευρωζώνη, πρέπει να αναλογιστείτε τούτη την ύστατη ώρα για την Ελλάδα, πως χρειάζεται από μέρους σας αταλάντευτη και σκληρή διαπραγμάτευση με τους διεθνείς τοκογλύφους-κερδοσκόπους, δηλαδή τους τραπεζίτες της Ευρώπης υπέρ των Εθνικών μας συμφερόντων.
Όμως, Εθνικό μας συμφέρον είναι να γίνει βιώσιμο το Ελληνικό χρέος και απαιτείται εκτός της επαναγοράς των ομολόγων μας, να διεκδικηθεί η δραστική περικοπή του χρέους, κάτι που τελευταία συζητούν οι εταίροι μας στην Ε.Ε.
Επίσης, θα πρέπει η όποια δανειοδότηση να γίνεται με συμβολικό επιτόκιο της τάξεως του 1%, γιατί η Ελληνική οικονομία δεν μπορεί να αντέξει το βάρος επιτοκίων της τάξεως 5%-8%. Τέλος, θα μπορούσε να διεκδικηθεί τριετής έως πενταετής χάρη αποπληρωμής των χρεών μας, προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες ανάπτυξης της χώρας. Τα παραπάνω αποτρέπουν από την χρεοκοπία όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη!
Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας το έχουν καταλάβει, αλλά προσπαθούν να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους. Η Ελληνική κυβέρνηση το έχει καταλάβει;».

      Σήμερα, βρίσκομαι ξανά στη δυσάρεστη  θέση να σημειώσω ότι στην Σύνοδο κορυφής η Κυβέρνησή μας για άλλη μια φορά δεν διαπραγματεύθηκε και αρκέστηκε στα ψίχουλα που μας πέταξαν οι εταίροι μας. Ψίχουλα που πολύ σύντομα τα πήραν πίσω, όταν οι πιέσεις των αγορών προκάλεσαν πανικό στην ΕΕ με την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της οικονομίας των ΗΠΑ από τους Standard & Poor’s. Μια υποβάθμιση που χαρακτηρίζεται δραματική για την υποτιθέμενη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Μια υποβάθμιση που είχε να υποστεί η Αμερική από το 1946.

      Μετά, λοιπόν, και τις πρόσφατες κερδοσκοπικές πιέσεις των οίκων αξιολόγησης προς την Ιταλία και την Ισπανία, οι οποίες αρνούνται να δανείσουν στην Ελλάδα με χαμηλότερο επιτόκιο από αυτό που οι ίδιες δανείζονται, σταματούν οι θριαμβολογίες της ανύπαρκτης Κυβέρνησης για τα δήθεν επιτυχή αποτελέσματα της συνόδου κορυφής των Βρυξελλών και όλα δείχνουν πως θα μας δώσουν την έκτη δόση, το Σεπτέμβριο, όχι με το επιτόκιο εξυπηρέτησης 3,5% που αποφάσισαν, αλλά με το προηγούμενο επιτόκιο.

      Αυτή  είναι εξέλιξη που δραματοποιεί πολύ περισσότερο την κατάσταση της οικονομίας μας. Μιας οικονομίας που δυστυχώς ζητάει όλο και περισσότερες θυσίες από τον Ελληνικό λαό, δίνοντας ταυτόχρονα μεγάλες ευκαιρίες στα ξένα συμφέροντα. Η κυβέρνηση που ήδη υλοποίησε «γενναίες» περικοπές μισθών και θα υλοποιήσει πολύ σύντομα τις νέες περικοπές των επιδομάτων του Δημοσίου, που δρομολογεί την έκτακτη εισφορά στα ΙΧ, την εισφορά αλληλεγγύης του τέλους επιτηδεύματος στους ελεύθερους επαγγελματίες, την αύξηση παρακράτησης φόρου, την εισφορά υπέρ της ανεργίας για τους δημόσιους υπαλλήλους, της περαίωσης και του φόρου ακίνητης περιουσίας, βρίσκεται προ των πυλών μαζικών απολύσεων στο δημόσιο ενώ αναμένονται περικοπές στις κύριες και επικουρικές συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Επίσης, η παράλογη αύξηση του ΦΠΑ για τα είδη εστιάσεως στο 23% από την 1^η Σεπτεμβρίου θα μειώσει δραστικά την κίνηση στα εν λόγω καταστήματα με αποτέλεσμα να χαθούν και εκεί αρκετές χιλιάδες θέσεων εργασίας, ενώ παράλληλα ο τουρισμός στον οποίο βασιζόταν η υποτιθέμενη ανάπτυξη της χώρας, θα πληγεί ανεπανόρθωτα.

      Στις  μέρες μας, όμως, βιώνουμε όχι μόνο μια Ελληνική κρίση, αλλά μια παγκόσμια οικονομική κρίση. Μια κρίση που δεν μπόρεσαν να προβλέψουν και να αντιμετωπίσουν οι μικρόψυχοι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες που τις τελευταίες δεκαετίες κυβερνούν τις χώρες τους. Ηγέτες με πρώτη και χειρότερη την αλαζόνα Καγκελάριο της Γερμανίας, κ. Μέρκελ, που δεν κατάλαβαν, πως με τις όποιες αποφάσεις τους στην τελευταία σύνοδο κορυφής δεν θα έσωζαν μόνο την Ελληνική οικονομία, αλλά πρωτίστως την Ευρωπαϊκή. Έτσι, οι κοντόφθαλμοι πολιτικοί πήραν κοντόφθαλμες και μικρόψυχες αποφάσεις και οδηγούν την ΕΕ στην πλήρη διάλυσή της αντί στη διάσωσή της. Μια διάλυση που θα ξεκινήσει από τις τράπεζες που ελέγχουν τα ομόλογα όλων των χωρών της ΕΕ, οι οποίες δεν θα μπορέσουν να αντέξουν την πίεση των αγορών και των τοκογλύφων κερδοσκόπων. Αυτών που με ταχύτητα φωτός και με χειρουργική ακρίβεια προωθούν την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας κυβέρνησης. Τα παραπάνω ισχυροποιούνται και με τον πανικό που έχει καταλάβει την υπερδύναμη των ΗΠΑ, μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής της ικανότητας, και των πρόσφατων δηλώσεων Κινέζου αξιωματούχου που μίλησε για παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, θεωρώντας πως έτσι θα αποφευχθεί η παγκόσμια οικονομική καταστροφή, που έχει προκληθεί από μια χώρα (εννοώντας τις ΗΠΑ που χρωστούν στη Κίνα 1,1 τρις δολάρια).

      Αυτή, λοιπόν, η οσφιοκαμπτική και επικίνδυνη Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει να αφουγκρασθεί επιτέλους, τη συνεχιζόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση και τον πανικό που έχει επιφέρει στην ΕΕ και στις ΗΠΑ και με γενναιότητα να διεκδικήσει όσα αναφέρω στο από 19/7/2011 άρθρο μου που θα οδηγήσουν τη χώρα στην ανάπτυξη και θα την κάνουν εκ νέου ανταγωνιστική, παραγωγική και βιώσιμη. Σύμμαχος στις γενναίες αποφάσεις που πρέπει να λάβει έστω και την ύστατη ώρα η Κυβέρνηση είναι η εφημερίδα «New York Times», η οποία σε προχθεσινό της κύριο άρθρο επιρρίπτει ευθύνες στους Ευρωπαίους ηγέτες για την ανεπαρκή αντιμετώπιση της Ελληνικής κρίσεως. Η Αμερικανική εφημερίδα θεωρεί πως σωτηρία για την Ελλάδα θα υπάρξει μόνο διά μέσω της ενίσχυσης της ανάπτυξης, της μείωσης των επιτοκίων στα ελληνικά δάνεια και με φορολογικές μεταρρυθμίσεις. Κατηγορεί δε, τη κ. Μέρκελ, τον κ. Σαρκοζί και άλλους ευρωπαίους ηγέτες πως δεν νοιάζονται για ουσιώδη ανάπτυξη της Ελλάδος με την οποία θα μειώσει τα χρέη της αλλά ενδιαφέρονται πρωτίστως για το πώς θα μειώσουν τις απώλειες των τραπεζών. Παράλληλα, οι δηλώσεις του Επιτρόπου Όλι Ρεν που ισχυρίσθηκε πως η βοήθεια στην Ελλάδα πρέπει να δοθεί άμεσα, δίνουν επιπλέον βαρύτητα στην άποψη περί άμεσης οικονομικής ενίσχυσης της χώρας.

      Ωστόσο, οφείλω να καταθέσω την συγκρατημένη αισιοδοξία μου για το αν η Ελληνική Κυβέρνηση θα σηκώσει κεφάλι απέναντι στους ανίκανους και φαύλους πολιτικούς ηγέτες της ΕΕ, στη σημερινή τηλεδιάσκεψη του Eurogroup για το Ε

λληνικό χρέος. Αμφίβολο, θεωρώ, είναι αν εισπράττει όλες τις αντιδράσεις του λαού μας για τα αντιλαϊκά μέτρα που τον έχουν εξαθλιώσει και αν έχει επεξεργασθεί κατάλληλα όλα τα δημοσκοπικά ευρήματα που είναι εναντίον των αποφάσεών της. Άλλωστε όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας:

«Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα».