Σε είδα, σαν σε όνειρο, Εφιάλτη της ζωής.
Ήθελα να 'ξερα, τι κοροϊδίες θα μας πεις.
Πιο πολύ, ήθελα να 'ξερα, σε τι προδοσίες θα προβείς.
Αδελφέ, της ανικανότητας.
Γιε, του αίσχους και της εθνικής ντροπής.
Φύγε, τώρα που σε λυπάμαι. Γιατί μετά, "Αδράστεια νέμεσις"...
Πιο πολύ, ήθελα να 'ξερα, σε τι προδοσίες θα προβείς.
Αδελφέ, της ανικανότητας.
Γιε, του αίσχους και της εθνικής ντροπής.
Φύγε, τώρα που σε λυπάμαι. Γιατί μετά, "Αδράστεια νέμεσις"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου