Πληθαίνουν οι φωνές που συστήνουν πλέον την δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Το περίεργο είναι ότι όλες αυτές οι φωνές προέρχονται από τη Γερμανία και αυτό θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής. Στις φωνές αυτές λοιπόν προστέθηκε και ο πρώην Καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel ο Γκέρχαρντ Σρέντερ επισήμανε....
την ανάγκη παραχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας (πάλι παίζει αυτό) των ευρωπαϊκών κρατών. Για να επιτευχθεί όμως αυτό είπε, χρειάζεται μια Κοινή Κυβέρνηση. Έτσι την ονόμασε.Εξέφρασε την λογική άποψη ότι το ΕΥΡΩ από μόνο του δεν μπορεί να οδηγήσει στην ολοκλήρωση της Ένωσης και πρόσθεσε πως η ίδια η νομισματική Ένωση δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς κοινή δημοσιονομική πολιτική.
Εκφράζει όμως την εντελώς (κατά την άποψή μας) αντιδημοκρατική άποψη ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης θα πρέπει να βγαίνει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και απλά να εποπτεύεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Όταν γίνουν όλα αυτά και αφού πρώτα υπογραφεί και η αλλαγή της συνθήκης της Λισσαβόνας, τότε μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τα ευρωομόλογα κατέληξε.
Εμάς, μας προβληματίζει αρκετά κυρίως ο τρόπος που προτείνει ο Γκέρχαρντ Σρέντερ να δημιουργείται η ευρωπαϊκή κυβέρνηση. Η ακριβής διατύπωση στο σημείο αυτό είναι: "Από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα πρέπει να κάνουμε μια κυβέρνηση η οποία θα εποπτεύεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και αυτό σημαίνει τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης".
Αν είναι να διορίζεται μια κεντρική κυβέρνηση όπως συμβαίνει σήμερα πχ με διορισμούς σε στυλ Ρομπάϊ, Μπαρόζο, Ρεν, Τρισέ, Γιούνκερ κ.λ.π. να λείπει το βύσσινο.
Είτε θα υπάρξει δημοκρατική εκλογή σε στυλ ΗΠΑ και ακόμα πιο δημοκρατικά, από όλους τους πολίτες της Ευρώπης, είτε διαφορετικά καλύτερα να το διαλύσουμε το μαγαζί.
Μαγειρέματα της Γερμανίας κ.λ.π. για επιλογή κυβερνητικών προσώπων, από δοτούς επιτρόπους που θα έχουν στείλει εκεί οι διάφοροι κυβερνήτες των περιφερειών (Πολιτειών πλέον και όχι Κυρίαρχων Κρατών), να μας λείπουν.
Πάντως, όπως και να έχει το πράγμα, το ελληνικό Έθνος δεν βλέπουμε να έχει μέλλον μέσα σε ένα τέτοιο υπερεθνικό μόρφωμα. Θα είναι πάντα μια μικρή, φτωχή και άνευ ουσίας περιφέρεια.
Φυσικά την ελληνική ολιγαρχία, ουδόλως την χαλάει το θέμα.
Εμάς όμως μας αρέσει;;
1 σχόλιο:
Το σύστημα εκλογής ομοσπονδιακής κυβέρνησης στις ΗΠΑ, οι προεδρικές εκλογές δηλαδή, κρατάει από τον..18ο αιώνα και δεν είναι άμεσο αλλά έμμεσο. Εκλέγονται εκλέκτορες οι οποίοι μετά με την σειρά τους καθορίζουν τον Πρόεδρο, που μετά διορίζει την κυβέρνηση. Οι εν λόγω εκλέκτορες δυστυχώς έχουν το δικαίωμα να αλλάξουν γνώμη ακόμη και την τελευταία στιγμή, κάτι που έχει πολλάκις προξενήσει πολλά "απρόοπτα".
Όμως οι ΗΠΑ έχουν και στοιχεία συν-ομοσπονδίας : οι πολιτείες έχουν αρκετή δύναμη, είναι ημιανεξάρτητες βασικά. Έχουν τους δικούς τους προϋπολογισμούς, δικούς τους νόμους (με ισχύ εντός των συνόρων της πολιτείας), πολιτειακή αστυνομία, κυβερνήτες με σημαντική ισχύ και αρμοδιότητες κτλ Αυτό έγινε ακριβώς για να μην διαθέτει πάρα πολλή εξουσία η κεντρική κυβέρνηση.
Ο κος Σρέντερ όμως προτείνει καραμπινάτη ομοσπονδία με πολύ έμμεση εκλογή κεντρικής κυβέρνησης.
"ΗΠΕ" ε; Θα μπορούσε ίσως να δουλέψει με άμεση εκλογής κυβέρνηση (προσωπικά δεν θα ήθελα να υπάρχει καν κυβέρνηση, άσχετο) και αν μπορούσαμε να αποκτήσουμε μία σχετικά κοινή φωνή, με περισσότερες ομοιότητες από διαφορές. Θα κρατούσε; Άγνωστο.
Θα έκανε ουσιαστική η Γερμανία κουμάντο;
Κατά πάσα πιθανότητα.
Δημοσίευση σχολίου