Γιατί δεν ήταν ποτέ έξυπνος ο Γιώργος Παπανδρέου.

Γράφει ο ΓΓ

Στην ζωή έξυπνος είναι αυτός που είναι σε θέση να εκμεταλλευτή μια κατάσταση μια συγκυρία, καλή η κακή, έγκαιρα, για να φέρει ένα καλό αποτέλεσμα για τον σκοπό τον οποίο υπηρετεί.

Ο Γιώργος Παπανδρέου έχοντας τόσα χρόνια βουλευτής αλλά και υπουργός, θα έπρεπε αυτό να το γνωρίζει πολύ καλά .

Δυστυχώς όμως για την Ελλάδα, αλλά και για αυτόν, ο σημερινός πρωθυπουργός μπορεί να διαθέτει μεγάλη πείρα, μπορεί να είναι γόνος μεγάλης πολιτικής οικογένειας, μπορεί να είναι χιλιοταξιδεμένος,  όμως του λείπει η διαίσθηση η εξυπνάδα, του λείπει....

αυτό το στιγμιαίο φως που πρέπει να έχει ο κάθε ηγέτης και που του επιτρέπει να διαγιγνώσκει έγκαιρα καταστάσεις και στρατηγικές.

Ο Κώστας Καραμανλής με την αποτυχία του να επανεκλέγει στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, προσέφερε μεγάλες ευκαιρίες στον τόπο να ξεφύγει από την κατάρα των προεκλογικών υποσχέσεων, αλλά και στον Γιώργο Παπανδρέου να γίνει  ένας αξιόπιστος πρωθυπουργός, με συνέπεια λόγων και πράξεων.

Ο Γιώργος Παπανδρέου θα έπρεπε και λόγο της μακροχρόνιας υπουργικής του θέσης να αντιληφτεί ότι το σύνθημα του Καραμανλή, λεφτά δεν υπάρχουν, θα άνοιγε σε αυτόν την πόρτα για την εφαρμογή μιας σύγχρονης πολιτικής, μοντέρνας  ρεαλιστικής, χρήσιμης εν τέλη για τον τόπο, απαλλαγμένη από την ψευτιά και τις παλαιοκομματικές υποσχέσεις.

Ο Γιώργος Παπανδρέου αν κάτι έπρεπε να είχε διδαχτεί όλα τα προηγούμενα χρόνια στην πολιτική, αυτό θα έπρεπε να είναι η αξία της αξιοπιστίας, η ταύτιση λόγων και πράξεων. 

 Έπρεπε μετά από 30 χρόνια στην πολιτική να ήξερε αυτό που ήξερε ο Αριστοτέλης, ο οποίος όταν κάποιος τον ρώτησε :  Τι πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει κάποιος που λέει συνεχώς ψέματα, ο Αριστοτέλης του απάντησε:  Αυτό που κερδίζει είναι ότι αν κάποτε λέει αλήθεια, δεν θα τον πιστεύει κανείς.

Ασφαλώς αυτό που ήξερε ο Αριστοτέλης πριν 2500 χρόνια, θα έπρεπε να το ξέρει το σύνολο του πολιτικού κόσμου της Ελλάδος, όμως η περίπτωση του Γιώργου Παπανδρέου είναι πολύ διαφορετική, σε χειρότερο  βεβαίως βαθμό, γιατί σε αυτόν το λεφτά δεν υπάρχουν του Κώστα Καραμανλή, ήταν σαν να του προσφέρεται η δύναμη της αξιοπιστίας και της αλήθειας στο πιάτο.

Αυτός όμως συμπεριφέρθηκε σε αυτήν την αλήθεια σαν ένας πολιτικός βγαλμένος από τα κάτεργα του Σταλινισμού, της προπαγάνδας του Φιντέλ Κάστρο , και του καθεστώτος της βόρειας Κορέας, νομίζοντας ότι λόγο του ότι κατάφερε ο πατέρας του να παραπλανά τον λαό, θα τα κατάφερνε και ο ίδιος.

Έτσι αντί να βγει την επόμενη μέρα των εκλογών και να πει στους δικούς του ψηφοφόρους, αυτό που ήξεραν οι ψηφοφόροι των άλλων κομμάτων, ότι δηλαδή η οικονομία βρίσκεται σε τέλμα, αυτός συνέχισε να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο που προσπαθούσε ο Καντάφι να πείσει τους αυλοκόλακες του ότι θα κερδίσει το πόλεμο με το ΝΑΤΟ.

Η μετεκλογική αδυναμία του Γιώργου Παπανδρέου να πει την αλήθεια στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, οδήγησε την Ελλάδα στην χειρότερη οικονομική κρίση μεταπολεμικά. Ναι υπήρχαν οικονομικά προβλήματα, όμως αυτά επιδεινωθήκαν σε υπερβολικό βαθμό λόγο της καθυστέρησης του πρωθυπουργού να πάρει μέτρα.

Μην ξεχνούμε ποτέ ότι τα Σπρεντς παρέμεναν κάτω από τις 200 μονάδες για περισσότερο από δύο μήνες μετά τις εκλογές, γεγονός που δείχνει ότι οι αγορές μπορούσαν να δανείσουν την Ελλάδα.

Αυτό που έκανε τις αγορές να άρουν την εμπιστοσύνη τους, ήταν η μετεκλογική αδυναμία του πρωθυπουργού να πείσει τους δικούς του ψηφοφόρους ότι δεν θα φάνε με χρυσά κουτάλια, όπως γινόταν μέχρι τότε.

 Δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, ότι το ΠΑΣΟΚ βρήκε τρόπο να διορίσει στο δημόσιο τα δικά του παιδιά, ακόμη και μέσα σε αυτήν την οικονομική κρίση.

Σήμερα δύο χρόνια μετά έρχεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προσπαθεί να μας πείσει, όχι ότι έχει σχέδιο για να βγούμε από την κρίση, αλλά για την αναγκαιότητα να παρθούν μέτρα. Μέτρα που αν είχαν παρθεί  μόνο το 30% αυτών που τώρα ανακοινώνονται, ένα μήνα μετά τις εκλογές, σήμερα δεν θα είχαν κλείσει τόσες χιλιάδες μαγαζιά, και ούτε θα είχαν μεταναστεύσει τόσες χιλιάδες Έλληνες στο εξωτερικό.

Είναι ώρα να αντιληφτεί ο κύριος πρωθυπουργός ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν είναι έξυπνος αυτός που πράττει αρεστά, αλλά αυτός που δρα έγκαιρα. 

Γιατί στην Πολιτική, όπως και στην Ζωή ο χρόνος προηγείται του χρήματος, για όποιον βέβαια αντιλαμβάνεται  την αξία του χρόνου σε σχέση με το χρήμα. 

Ολυμπία