Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Οι φτωχοί πολιτικοί και οι υπάλληλοι


Στην Νέα Υόρκη 100 αστυνομικοί παραιτήθηκαν επειδή δεν ήθελαν να χτυπάν διαδηλωτές.
Στην Αθήνα 100 αστυνομικοί ζήτησαν δεύτερο γκλοπ για να μπορούν να δέρνουν και με τα δύο χέρια.
Οι μονάδες καταστολής σε όλον τον κόσμο ενεργούν ενάντια στα συμφέροντα της τάξης τους και ενάντια στα συμφέροντα των ανθρώπων που τους πληρώνει. Των πολιτών δηλαδή......


Είναι όργανα, πάντα φάλτσα, των συμφερόντων των κυβερνήσεων, οι οποίες κυβερνήσεις εξυπηρετούν οικονομικά συμφέροντα.

Το πιο τρανταχτό παράδειγμα υπαλλήλων των συμφερόντων που το παίζουν πολιτικοί με αξιώματα, δήθεν πρωθυπουργού και δήθεν υπουργού, είναι αυτό της Ελλάδας.

Περιμένει τώρα ο υπαλληλάκος Γιωργάκης ο αντιεξουσιαστής μαζί με το δημιούργημα των ΜΜΕ Μπένι να δει τι θα αποφασίσουν οι προϊστάμενοι τους Μέρκελ και Σαρκοζί για το κούρεμα για να έρθει να μας το ανακοινώσει.

Στην πραγματικότητα οι πολιτικοί πλέον είναι υπάλληλοι που εκτελούν εντολές. Απλά τώρα είναι ολοφάνερο καθώς η κρίση μεγεθύνει τις καταστάσεις και παράλληλα μας κάνει να προσέχουμε περισσότερο τις λεπτομέρειες.

Κατά τα άλλα εμείς είμαστε ο κυρίαρχος σοφός λαός που ψηφίζει το ποιος θα τον κυβερνήσει. Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή.

Πανελλήνια συγκίνηση προκαλούν οι περιπέτειες των πολιτικών μας, όπως ο Πάγκαλος και ο Γιακουμάτος, οι οποίοι είναι στα πρόθυρα της ζητιανιάς.

Ένας - ένας βγαίνουν στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα για να μας πουν πόσο πολύ υποφέρουν οικονομικά και για να μας πουν ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους.

Το επόμενο βήμα είναι να τους δούμε στα λεωφορεία να παίζουν ακορντεόν (και αν δεν ξέρουν ακορντεόν ας χρησιμοποιήσουν το όργανο που έχουν μαζί τους να τους φυλάει) και με σπαρακτική φωνή να λένε: «Δεν είμαι ζητιάνος. Έχω οικογένεια να θρέψω, έκτακτο φόρο για 50 ακίνητα, την βενζίνη για την λιμουζίνα, δώστε κάτι και εσείς κύριε. λυπηθείτε τον αόμματο»

Και δεν φτάνει η δυστυχία των βουλευτών θα τους κλείσουν και την σάουνα στην βουλή. άστα βράστα. Μαύρο το χαβιάρι, παλιό το κρασί, μουχλιασμένο το τυρί.
Πίκρα, σου λέω.

Η κυβέρνηση όσο πάει γίνεται όλο και περισσότερο μια ωραία ατμόσφαιρα. Ο ένας κατηγορεί τον άλλον προσπαθώντας να σώσει το τομαράκι του.

Βλέπουν την πτώχευση να έρχεται με γοργά βήματα και θέλουν να πετάξουν την ευθύνη από πάνω τους.

Πάντως η πτώχευση δεν θα είναι πτώχευση. Απλά ένα κουρεματάκι 50%-70% θα είναι. Και φυσικά θα πρόκειται για μια τεράστια επιτυχία της κυβέρνησης.

Όταν ξεκίνησε αυτή η ιστορία με το μνημόνιο έγραφα ότι ο στόχος ήταν να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και όχι η Ελλάδα.

Σιγά την διαπίστωση θα μου πεις. Συμφωνώ. Μόνο που τότε αυτά τα έβρισκες μόνο σε κάποια μπλογκ.

Πλέον αυτή η άποψη λέγεται φωναχτά ακόμα και από τα κρατικά κανάλια τύπου Mega. Το που πάει η χώρα το καταλαβαίνεις από τις κωλοτούμπες των δημοσιογράφων.

Ο προϋπολογισμός του 2012 προβλέπει: ανά τρεις ώρες διάγγελμα του υπαλλήλου Μπένι (που θέλει να γίνει χαλίφης στην θέση του υπάλληλου που παριστάνει τον πρωθυπουργό) στο οποίο θα ανακοινώνει εναλλάξ περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, νέους φόρους και απολύσεις. Όλα τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Νερό βρέθηκε σε κομήτη. Οπότε πάει και η λύση να φορτώσουμε τους εγκληματίες της χώρας σε......

συνέχεια: http://mikrosfokion.blogspot.com/2011/10/blog-post_06.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: