Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Ύστερα απ'την υστερία ...

Θα έλεγε ποτέ ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας ότι οι Βρετανοί είναι «διεφθαρμένοι»; Οχι βέβαια! Θα τους διέφθειρε όσο μπορούσε βεβαίως ο ίδιος (αυτή είναι η δουλειά ενός Πρωθυπουργού υπηκόου των τοκογλύφων), αλλά δεν θα το ομολογούσε ποτέ δημοσίως.
Θα έκανε ποτέ κουρέλι το Σύνταγμα της Γαλλίας ο Πρόεδρός της; Ποτέ! Θα φρόντιζε να ξεσκίσει το Σύνταγμα της Ιταλίας, του Καμερούν ή του Βελγίου, αλλά ποτέ της Γαλλίας. Αυτό θα άφηνε (ή θα έβαζε) την Μπούντεσμπανκ ή την Γκόλντμαν Σακς να το υπονομεύσουν......
Θα έκανε ποτέ ο Γερμανός Καγκελάριος τους Γερμανούς εργάτες απασχολήσιμους τους μισούς και χωρίς αύξηση για δέκα χρόνια τους υπόλοιπους; Ποτέ!χωρίς τη συναίνεσή τους! Θα απαιτούσε μια χώρα όπως η Γερμανία (που το 1953 πέτυχε από τους πιστωτές της, ανάμεσά τους και απ' την Ελλάδα, την περικοπή του χρέους της κατά 50%) τον υπερδανεισμό άλλων χωρών, ώστε να της πληρώνουν μια ζωή τόκους; Ποτέ. Αν δεν μας θεωρούσε μαλάκες.

Που δυστυχώς είμαστε. Διότι (ως και εκ των ύπερθεν συνάγεται) αυτή είναι η διαφορά ενός Βαλκάνιου από έναν Ευρωπαίο. Θεωρούν ο ένας τον άλλον μαλάκα...

«Ας πρόσεχαν» είχε πει ο κ. Σημίτης για όσους έχασαν τα κόπια τους στο Χρηματιστήριο.
Δεν είπε όμως, ούτε ο ίδιος ούτε όποιος άλλος όμοιός του το ίδιο για τις Τράπεζες που έπαιξαν τα λεφτά των ανθρώπων σε τοξικά προϊόντα.
Αυτοί που προσέχουν σαν τα μάτια τους τις τράπεζες και ταυτοχρόνως ειρωνεύονται με ένα «ας πρόσεχαν» τα θύματά τους
για να συνεχίσουν τις ύβρεις χαρακτηρίζοντάς τα αργότερα, οι ίδιοι ή οι όμοιοί τους, «διεφθαρμένους» και «τεμπέληδες», όλοι αυτοί οι ολίγιστοι έχουν χρεωκοπήσει μπροστά στα μάτια του λαού. Βεβαίως
πρόλαβαν στο μεταξύ να χρεωκοπήσουν τη χώρα. Ομως η χώρα (η κάθε χώρα) μπορεί απ' τα χρέη της να σωθεί. Νωρίτερα ή αργότερα. Μάλιστα ενίοτε με καθαρτήριο τρόπο. Εκείνο απ' το οποίο συνέρχεται δύσκολα μια χώρα είναι η σκλαβιά -η εσωτερική αποσύνθεση των προσώπων και των κοινοτήτων, που αυτή η σκλαβιά επιφέρει.
Εχουν ξανασκλαβωθεί στο παρελθόν οι Ελληνες κι έχουν δοκιμάσει στο πετσί τους την ένδοξη δισχιλιετή παραγωγή του έθνους μας σε γραικύλους, γενίτσαρους και δωσίλογους.
Αυτή η συσσωρευμένη, συλλογική και προσωπική μνήμη δεν πρόκειται να εξαερωθεί. Στα σπίτια μας δεν ανάβουμε καντηλάκι στα καθάρματα, αλλά στους ήρωες και τους αγίους, στους κλέφτες και τους αντάρτες, στους δασκάλους και τους γιατρούς, στους ποιητές και τους παίδες.
Αυτοί που πάνε την Ελλάδα για «κούρεμα» δεν αξίζουν ούτε μία τρίχα απ' τα μαλλάκια της, έχουν οι ίδιοι τα μαλλιά της Μέδουσας μέσα στις καρδιές τους πλεγμένα με φίδια.
***
Το χρέος συνετέθη με δόλιο τρόπο επί μακρόν, απ' αυτό δεν ωφελήθηκε ο λαός (αντιθέτως βλάφτηκε σφόδρα, ακόμα και το μέρος του εκείνο που εκμαυλίστηκε), επίσης
δολίως η χώρα με πρόσχημα το χρέος οδηγήθηκε σε χρέος ακόμα μεγαλύτερο. Και αιχμαλωτίσθηκε. Αυτοί που την οδήγησαν στην αιχμαλωσία, τώρα την εκβιάζουν να κάθεται καλά να τη βιάζουν οι εντολείς τους.
Οταν ο εκβιαστής και ο ληστής σού παρακρατάει απ' τον ίδιο τον μισθό σου, στην πηγή του, το χαράτσι που αυθαιρέτως ο ίδιος σου επέβαλε, τότε κάθε νομιμότης έχει καταλυθεί
και η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς οθωμανικού τύπου, όπου νόμος είναι και γίνεται ό,τι γουστάρει ο πασάς, ο αγάς και οι σκύλοι του...
Δεν θα γίνουμε Ινδία μας είπε ο Παπανδρέου και μας είχε ήδη κάνει σαντζάκι των Βρυξελλών -πολύ πιο «καθώς πρέπει» βεβαίως απ' τα οθωμανικά αντίστοιχα, διότι και γκαουλάιτερ διαθέτουμε και ειδικές οικονομικές ζώνες θα αποκτήσουμε και οι δωσίλογοι θα συνεχίσουν να πλουτίζουν - μάλιστα χωρίς να 'ναι υποχρεωμένοι οι καημένοι να μουρμουρίζουν «βάστα, Ρόμελ» και να εκτίθενται...
Το μόνον ευχάριστο των ημερών είναι ότι απεσύρθη κι έφυγε απ' την Ελλάδα η γερμανική εταιρεία SATURN (ηλεκτρικές συσκευές) κυρίως διότι μαζί της απεσύρθη και η άθλια διαφήμισή της: «η τσιγκουνιά είναι μαγκιά»- οι άξεστοι!
Ομως εκεί που ο εξυπνακισμός της διαφήμισης γίνεται αφόρητος είναι όταν χρησιμοποιεί ως «πρώτη ύλη» την ίδια την κρίση και τις συνέπειές της...
Αυτό μόνον ο Γιωργάκης θα μπορούσε να το κάνει, αλλά ως φαίνεται η διαφήμιση είναι συχνά πιο αήθης και πιο ευήθης...

Δεν υπάρχουν σχόλια: