Άστα αυτά που ξέρεις, δεν είμαι Πρετεντέρης

Ρε Βενιζέλε, ρε υπερ-υπουργέ μου, έλεος !!!

Πας καλά άνθρωπέ μου; Καταρχάς, ποιος σου είπε πως θέλω να ξαναγυρίσω στο 2004; Ποιος κερατάς σε έβαλε να κάτσεις στο λάθος διάζωμα στους Ολυμπιακούς και το κράτησες μανιάτικο; Σε ποιο πανηγύρι πήγες κι άκουσες το δημώδες «να ‘ταν τα νιάτα δυο φορές» και σου ‘ρθε η… έμπνευση να μας «χαρίσεις» μια… επταετία σε replay; Γιατί να μπούμε στη μηχανή του χρόνου, όταν υπάρχει το botox;
Αλήθεια, τι δεν έχεις καταλάβει ακόμα και συμπεριφέρεσαι σαν τον Ναπολέοντα πριν μπει στη ζωή του το Βατερλό και η εξορία του στη (μαγευτική) Αγία Ελένη; Ζήλεψες το ρεκόρ «ο πιο ανεπιθύμητος» που κέρδισε με το σπαθί του ο Jeffry; .....
Ο άνθρωπος που μέσα σε δύο χρόνια «έφαγε» τα πρωτεία από τον Εφιάλτη που πρόδωσε τους 300 του Λεωνίδα στους Πέρσες, ενώ το καμάρι της Μάργκαρετ, έναν ολόκληρο λαό στους τοκογλύφους;  Πόσο ακόμα θα μας «εκδικείσαι» που δεν σε ψηφίσαμε για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ; Γιατί να με νοιάζει που δεν κοιμάσαι πια για να προλάβεις να σώσεις τη χώρα; Πως θα τη σώσεις; Επειδή ο σωματότυπός σου, παραπέμπει σε… σωσίβιο; Τώρα το θυμήθηκες πως… βουλιάζουμε; Και τι κάνεις γι αυτό; Αφήνεις τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς; Εσύ όταν πας για… κούρεμα στον μπαρμπέρη, δεν του λες πόσο να στα κόψει; Γιατί λοιπόν, τις κρίσιμες αποφάσεις (κούρεμα, ντεγκραντέ, με την ψιλή) για τη χώρα μας, κάθεσαι και τις χαζεύεις από την τηλεόραση τρώγοντας πίτσες, φέρνοντας έτσι τις ζυγαριές κι εμάς σε απόγνωση; Γιατί δεν πας καλύτερα σινεμά που σερβίρονται γιαουρτάκια με χαμηλά λιπαρά και σε… «χαμηλές πτήσεις»; Δε ρωτάς και τον Καστανίδη που είναι γνωστός… σινεφίλ; Γιατί παλληκάρι μου επιμένεις πως εσύ έχεις δίκιο και πως απλά (εμείς) έχουμε μουλαρώσει; Γιατί θες να τρελάνεις σύσσωμη την κοινότητα των οικονομολόγων, που ουρλιάζουν πως «βάζοντας φόρους και μειώνοντας παράλληλα τα εισοδήματα δεν θα δει η χώρα ανάπτυξη, ούτε σε καρτ-ποστάλ»; Καταλαβαίνεις γιατί μας ανεβαίνει η πίεση όταν σε ακούμε να παραληρείς για «πρωτογενές πλεόνασμα στα μέσα του 2012»; Εσένα η πίεσή σου παρέμεινε σταθερή όταν ο Κουσελάς (μία μέρα πριν από την κωλοτούμπα) σε ρώτησε «γιατί δεν εισπράττουμε τα 41 δις από τους 3.800 φοροδιαφεύγοντες»; Ή όταν άκουγες τη Βάσω Παπανδρέου να αναρωτιέται μεγαλοφώνως «γιατί δεν έχει μπει ακόμα κανένας πολιτικός φυλακή» και να απειλεί (μαζί με άλλους Πράσινους της Βουλής) πως θα καταψηφίσουν το πολυνομοσχέδιο; Μήπως διατηρείς την ψυχραιμία σου επειδή σύμφωνα με το νόμο «περί ευθύνης υπουργών» (του οποίου εμπνευστής ήσουν εσύ) ξέρεις πως δεν κινδυνεύει με Κορυδαλλό, κανένας… σύντροφος; Είναι δυνατόν να μας λες πως είναι απαραίτητες οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και να «διασώζεις» με τα λεφτά των ελλήνων φορολογούμενων (862 εκατομμύρια ευρώ) την πρώην τράπεζα του κ. Λαυρεντιάδη; Είναι δυνατόν να δείχνεις την έξοδο σε 30.000 υπαλλήλους και την ίδια ώρα να προσλαμβάνεις 48.000; Δεν θα πουν μετά κάποιοι κακόπιστοι (όπως εγώ) πως είναι το «κύκνειο άσμα» του ΠΑΣΟΚ, για να μην πέσει σε μονοψήφιο το ποσοστό σας στις εκλογές, που έρχονται οσονούπω;
Όσο σκράπας και αν είναι κανείς στα μαθηματικά (όπως εγώ) δεν το πιάνει στον αέρα πως κάτι «βρωμάει»; Επιτρέπεται επίσης να… καλπάζουν ξέφρενα οι ληστείες και η εγκληματικότητα και να απασχολούνται 160 αστυνομικοί, μόνο με την προστασία του (πρωταθλητή της πολιτικής απάτης) Jeffrey; Και να μαθαίνουμε πως θα αυξηθεί ο αριθμός των φρουρών για τους (ψευτοεπαναστάτες της ενημέρωσης) Τρέμη και Πρετεντέρη; Δεν σου λέει τίποτα το γεγονός πως ο «άλλος», ο (τυπικά) ακόμα πρωθυπουργός, για κάποιο λόγο σε άφησε μόνο σου να αλωνίζεις στη… σκηνή; Για πόσο χαζό τον έχεις; Κι εμάς για πόσο μαλάκες; Τρόμαξες από το «δεν πληρώνω» που εξαπλώνεται κι ανακοίνωσες πως θα γίνεται παρακράτηση για τα χαράτσια απευθείας από τους μισθούς; Κι ότι αυτό το κάνεις γιατί «η χώρα εμφανίζει εικόνα ανομίας»; Τολμάς και μας λες (τάχα μου συνωμοτικά) να το βουλώσουμε, γιατί η τρόικα ενημερώνεται για όλα; Εσείς δεν μας τους κουβαλήσατε; Φοβάσαι τώρα μήπως σας χαλάσουμε το deal; Δεν φρόντισες να μας ρίξεις την… τιμή, ώστε να αποτελούμε την πλέον «συμφέρουσα αγορά» για τους Ευρωπαίους; Σε φόβισε ο Ρέσλερ ο Αντικαγκελάριος, εκείνο το γεμάτο ευαισθησίες… αγόρι (πόσο πιο διακριτικά να το πω) που σε εκβίασε, πως δεν θα έρθουν επενδυτές από Γερμανία, αν δεν επιστρέψει πρώτα η Siemens στην Ελλάδα; Που τον άκουγες καμαρωτός (όσο και κάθιδρος) να μας συστήνει να πηγαίνουμε μία ώρα νωρίτερα στη δουλειά και να φεύγουμε δύο ώρες μετά και δεν του έδωσες (δήθεν κατά λάθος) μια σπρωξιά αλά Μενεγάκη, να σαβουριαστεί στο παρκέ και να το βουλώσει; Μετά από όλα αυτά, πες μου ειλικρινά, θες να σε πάρουμε στα σοβαρά; Μήπως πιστεύεις πως το κύρος και η σοβαρότητα ενός πολιτικού, εξαρτάται από την αγριάδα στα μάτια του; Που βρήκες το θράσος να χασκογελάς με τον ανεκδιήγητο Πρετεντέρη, που δε σε «κόλλησε» ούτε για μια φορά στον τοίχο, έστω με τις προμελετημένες και δημαγωγικές κορώνες που βγάζει καθημερινά στο δελτίο του, μετά από το άπαχο γιαουρτάκι που εισέπραξε στην Αντίπαρο; Σε ποιο Θεό πιστεύεις (που το αποκλείω) για να σου ορκιστώ πως δεν μας αφορά πια ό,τι κι αν λέτε και πως το μόνο που μας ανακουφίζει είναι το να αφήνουμε «δαχτυλιές» στην οθόνη της τηλεόρασης σε κάθε εμφάνισή σας; Είδες πόσο διακριτικά αναφέρομαι στις… μούντζες; (Θα μπορούσα να σε ρωτάω για ώρες, αλλά βαρέθηκα, μπούχτισα, αηδίασα)…
Αντλώ αισιοδοξία πως κάτι πάει να αλλάξει, μόνο από τις καταλήψεις και απεργίες διαρκείας παντού και από την αλληλεγγύη που αρχίζει να αναπτύσσεται στην εγωκεντρική (ως επί το πλείστον) κοινωνία μας. Μέχρι όμως την οριστική «ανατροπή» (όχι αυτήν του Πρετεντέρη) έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Με απειλές, εκφοβισμούς, ενορχηστρωμένες και «αόρατες» προβοκάτσιες, με ξύλο, με δακρυγόνα, ακόμα και προσαγωγές. Δηλαδή, οι γνωστές σπασμωδικές κινήσεις εξουσιαστών υπό κατάρρευση, που ξύπνησαν ξαφνικά και κατάλαβαν πως έφθασε η ώρα του πολιτικού τους τέλους και εξαφανίζονται ντροπιασμένοι και «καταδικασμένοι» στην ανυποληψία και τη λήθη, όπως έχω ξαναγράψει. Και θα ήμουν λιγότερο θυμωμένος, αν δεν είχα ένα κόμπο στο λαιμό κι ένα σφίξιμο στο στομάχι προχθές, την μέρα των γενεθλίων μου. Όχι για τα χρόνια που περνάνε και μεγαλώνω, αλλά για την είδηση πως ένα μικρό παιδί λιποθύμησε στο σχολείο του και μετά από την πίεση των δασκάλων του, είπε ντροπιασμένο πως ήταν νηστικό, γιατί δεν υπήρχε τίποτα στο σπίτι του για να φάει. Και μόνο γι αυτό το παιδί, θα έπρεπε όλοι μας να έχουμε βγει στους δρόμους και να τους φτύνουμε στα μούτρα. Όχι να τους χαλαλίζουμε τα πανάκριβα (πια) γιαουρτάκια!!!

http://www.mediasoup.gr/node/44253