Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Δημοσιογραφικός φαρισαϊσμός κατά του νεκρού Steve Jobs

Ενόψει της «κινεζοποίησης» των μισθών και των συνθηκών εργασίας, στη χώρα μας και στην υπόλοιπη Ευρώπη, οφείλαμε να βάλουμε  κάποιους δημοσιογράφους στη θέση τους. Αποκαθιστώντας την αλήθεια, την οποία ανακάτεψαν με την πένα ή το πληκτρολόγιό τους, σε άρθρα που δημοσιεύτηκαν και αναδημοσιεύτηκαν (άκριτα) στο Διαδίκτυο...

Steve Jobs Apple Foxconn massmedia-gr

«Δημοσιογράφος είναι αυτός που, εκ των υστέρων, ξέρει τα πάντα εκ των προτέρων» είχε πει ο Karl Kraus. Τούτη η ρήση, μαζί με την ακροτελεύτια, θαρρείς πως γράφτηκε για να ενισχύσει τον αντίλογο που απαντάει στους επικριτές των νεκρολογίων για το Steve Jobs.....

Όταν η αδαημοσύνη συναντά την κακοτροπία (=απαιδευσία, κακή αγωγή), τότε η ασυναρτησία μπορεί να θεωρηθεί επιχείρημα στο βαρύ –μέχρι προσβολής νεκρού– κατηγορητήριο εναντίον ενός «συγχωρεμένου» (κι όχι αγιοποιημένου ανθρώπου). Μάλιστα, πριν καν τελειώσει το νεκρόδειπνο…

Δεν κατάλαβαν τα κείμενα οι αδαής, ή έτσι προσποιούνται: Δεν κατάλαβαν ότι ο θαυμασμός και η αναγνώριση αφορούσαν το όραμα της νιότης, ενός εκ των πρωτοπόρων της υψηλής τεχνολογίας. Για έναν και μόνο λόγο, γιατί αυτή η «τρελή» ιδέα της νιότης έμελε να καθορήσει τη μορφή ενός νέου είδους υπολογιστή (το 1977): του «Προσωπικού Υπολογιστή» (Personal Computer ή PC), που οδήγησε με τη σειρά του στην «Πληροφορική Επανάσταση», που άλλαξε ριζικά τη δομή της «Βιομηχανικής Κοινωνίας», κατευθύνοντας τη μετεξέλιξή της στην «Κοινωνία των Πληροφοριών» (Information Society).

Apple II massmedia-gr
Στην παραπάνω φωτογραφία, βλέπετε τον Apple II, 
τον πρώτο προσωπικό υπολογιστή μαζικής παραγωγής

Η παραμορφωτική (δημοσιο)γραφική οπτική, ήθελε να παραγνωριστεί –μετά  το θάνατό του– η προσφορά του Jobs σε αυτή την κοσμογονία, και να κατηγορηθεί αυθαίρετα για τις αυτοκτονίες εργαζομένων που συνέβησαν, τον Ιανουάριο και τον Νοέμβριο του 2010, στα τμήματα παραγωγής μίας μόνο από τις συνεργαζόμενες με την Apple Inc. – ανεξάρτητης  διοικητικά, προμηθεύτριας εταιρείας: της Foxconn. Η οποία έχει την έδρα της στην Ταϊβάν και το μεγαλύτερο εργοστάσιό της στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Δηλαδή, έπρεπε να χρεωθεί ο μακαρίτης ο Jobs τις ευθύνες θανάτων, που λογικά  βαρύνουν την αρμόδια διοίκηση της αυτόνομης προμηθεύτριας εταιρείας, Foxconn: Αυτού του «καταυλισμού κάτεργων» (labour camp), με τις διαπιστωμένες πλέον, απαράδεκτες και απάνθρωπεςαυτοκτονικές συνθήκες εργασίας που επέβαλλαν οι διευθυντές της εταιρείας, βασιζόμενοι και στο δουλικό Κώδικα Εργασίας που ίσχυε και ισχύει (μερικώς αναθεωρημένος, μετά το 2010) στην Κίνα.

Παρόλα αυτά, με την εν λόγο εταιρεία εξακολουθούν να συνεργάζονται (εκτός από την Apple) πολλές άλλες γνωστές ευρωπαϊκές και αμερικάνικες επιχειρήσεις, τα προϊόντα των οποίων εξακολουθούν να καταναλώνονται μαζικά, από τους υπερκαταναλωτές των ανεπτυγμένων χωρών. Ενδεικτικά αναφέρουμε: Acer, Asus, Intel, Cisco, Hewlett-Packerd, Dell, Nintendo, Nokia, Microsoft, MSI, Motorola, Sony Ericsson, Visio κ.α. Επίσης, είναι σίγουρο ότι σχεδόν όλες οι ηλεκτρονικές συσκευές της αγοράς, έχουν στην πλακέτα τους τουλάχιστον ένα ηλεκτρονικό συστατικό που θα έχει κατασκευαστεί από τη Foxconn. Δεδομένου ότι είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής ηλεκτρονικών στοιχείων και πλακετών στον κόσμο.

Foxconn massmedia-gr
Εργοστάσιο της Foxconn στη Langfang, Hebei Province,
3 Αύγουστου, 2010 (Jason Lee)

Συνεπώς, αν έπρεπε να αναζητηθούν (ηθικοί) συναυτουργοί για τα άμοιρα θύματα της Foxconn, έξω από την εν λόγο εταιρεία, τότε το δίκαιο επιτάσσει, εκτός από τους γενικούς διευθυντές των συνεργαζόμενων εταιρειών που προαναφέραμε, να συμπεριληφθούν στο κατηγορητήριο και οι υπερκαταναλωτές πελάτες που υποκριτικά «ζητούν τα ρέστα» ή «νίπτουν τας χείρας των». Δεδομένου ότι η καταναλωτική ζήτηση των τελευταίων συντελεί καθοριστικά  στην πίεση που δέχονται οι εργαζόμενοι στους χώρους παραγωγής.

Αυτός είναι δυστυχώς ο φαύλος κύκλος  της παγκοσμιοποιημένης καταναλωτικής κοινωνίας. Όπου οι θύτες: ως καταναλωτές, μπορεί να γίνουν τα θύματα: ως εργαζόμενοι, στο κυνήγι της ακόρεστης και ατομοκεντρικής ευδαιμονίας… Για αυτό το λόγο, το κοινωνικό μήνυμα έπρεπε να είναι ολοκληρωμένο. Αλλά οι ημιμαθείς δημοσιογράφοι επέλεξαν –όπως πάντα– την ισοπέδωση, τον εύκολο λαϊκισμό για να πουλήσουν τα σκουπίδια της σκέψης τους. Μπερδεύοντας με ανακρίβειες και γενικότητες την αλήθεια και τον αναγνώστη της ηλεκτρονικής εφημερίδας τους. Επιβεβαιώνοντας ότι: «οι εφημερίδες είναι το μπουρδέλο της σκέψης»! (Honoré de Balzac)


massmedia-gr.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: