Το τέκνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή η αποθέωση, η ολοκλήρωσή της αν θέλετε, ήταν η Ευρωζώνη και το ευρώ. Επομένως σε περίπτωση που καταρρεύσει το ευρώ, δεν νομίζουμε ότι θα έχει πια οποιοδήποτε λόγο ύπαρξης η ίδια η ΕΕ ή τουλάχιστον δεν θα έχει λόγο ύπαρξης με την μορφή που υπήρχε μέχρι σήμερα, αλλά ίσως με μια άλλη πολύ χαλαρότερη.
Όμως, αυτή η μορφή που έχει η Ευρωζώνη σήμερα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να προχωρήσει. Το να έχουν ορισμένα ανεξάρτητα μεταξύ τους και κυρίαρχα κράτη ένα κοινό νόμισμα, ήταν επόμενο ότι...
θα οδηγούσε και οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στην συσσώρευση πλεονασμάτων στις πιο παραγωγικές και ανταγωνιστικές χώρες και σε συσσώρευση ελλειμμάτων στις λιγότερο ανταγωνιστικές. Δεν μπορεί λοιπόν να σταθεί ένα κοινό νόμισμα σε μια πλειάδα ασύνδετων μεταξύ τους οικονομιών. Ακόμα και αν με ισχυρές παρεμβάσεις ξεπεραστεί η παρούσα κρίση, πολύ σύντομα θα έλθει η επόμενη η οποία θα είναι πολύ πιο εξοντωτική. Η επιβολή ενός δημοσιονομικού Νταχάου που θέλει να επιβάλει η Γερμανία στην υπόλοιπη Ευρώπη, στην οποία θα είναι η ίδια ο φύλακας του στρατοπέδου, δεν μπορεί να υπάρξει και δεν μπορεί να λειτουργήσει, όσο ευρωλιγούρια και αν είναι μερικοί.
Μόνο μια λύση υπάρχει αν θέλουμε το ευρώ. Να προχωρήσουμε σε μια ισότιμη ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης, δηλαδή σε Ενωμένες Πολιτείες Ευρώπης με κεντρική εκλεγμένη από τους λαούς κυβέρνηση, με ΕΚΤ που θα κόβει χρήμα και θα δανείζει τα ομόσπονδα κράτη, με κοινό ευρωομόλογο, με κοινά σύνορα και κοινό στρατό, με κοινούς κανόνες εργασίας και αμοιβών, κοινά επιτόκια, κοινούς φορολογικούς συντελεστές και φυσικά κοινούς δημοσιονομικούς κανόνες.
Με αυτή την έννοια δικαιολογείται η εκχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας, αφού η Εθνική Κυριαρχία δεν εκχωρείται στη Γερμανία ή σε κάποιο άλλο κράτος, αλλά σε μια συλλογικότητα, στην οποία θα συμμετέχουμε ισότιμα.
Αν αυτό δεν μπορεί να προχωρήσει, τότε, όσο πιο γρήγορα διαλυθεί η Ευρωζώνη, τόσο το καλύτερο για όλους τους λαούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου