Τίποτα
δεν είναι πιο επικίνδυνο, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της φασιστικής
επέλασης του καταρρέοντος πλανητικού ιμπεριαλισμού, όσο το να ζαχαρώνουμε το
δηλητήριο των αυταπατών: Να μιλάμε αφηρημένα για «δημοκρατία» και το
σπουδαιότερο, να ερμηνεύουμε όλη αυτή την πρωτοφανή βαρβαρότητα που ζούμε με τη
φρενοβλάβεια των τοκογλύφων και των ανδρεικέλων πολιτικών τους…
Οι ψυχαναλυτικές ερμηνείες και τα προσωπικά αναθέματα τοποθετούν τα πράγματα με
το κεφάλι προς τα κάτω, επικεντρώνουν τις συμφορές και τον εφιάλτη που ζει η
ανθρωπότητα, σήμερα, στις ιδιοτροπίες και στην «εγκληματική σχιζοφρένια» των
προσώπων-εκτελεστών: Στους «τοκογλύφους αληταράδες», στους «δόλιους» ή
«βλάκες», στους «δολοφόνους» Μέρκελ, Μπαρόζο, Γιούνκερ, Σόιμπλε και στα
«τιποτένια» ελληνικά τους ανδρείκελα…
Επικαλύπτουν δηλαδή τη ΛΟΓΙΚΗ και τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ της φρενοβλαβούς
καπιταλιστικής βαρβαρότητας, τα ΑΙΤΙΑ του εφιάλτη και εστιάζουν στα συμπτώματα
του εφιάλτη και της ιμπεριαλιστικής κτηνωδίας και «σχιζοφρένειας»…
Μόνο άνθρωποι δίχως εγκέφαλο ή οι καθεστωτικά εξαρτημένοι και
«απολογητές» της μισής αλήθειας (οι ταχυδακτυλουργοί της παραπλάνησης και της
απάτης), μπορούν να λένε ή να πιστεύουν ότι αυτά που ζει σήμερα η ανθρωπότητα,
και η χώρα μας πιο ΟΡΑΤΑ και μοχθηρά, είναι αποτελέσματα τυχαία, από εφήμερες
αιτίες ή προέρχονται από τον «κακό» χαρακτήρα, τη «βλακεία», τη «δολιότητα» και
τα «εγκληματικά ένστικτα» των Ευρω-δικτατόρων και των ιπποκόμων τους στην
Ελλάδα…
Τα πολιτικά φαινόμενα, ιδιαίτερα τέτοιας γενικευμένης και απαστράπτουσας
φρενοβλάβειας», έχουν ΠΑΝΤΑ βαθιές κοινωνικές ΑΙΤΙΕΣ.
Το ίδιο και το ψεύδος, τα πηκτά κύματα του ψεύδους που, σαν καταρρακτώδης
νεροποντή, και καθημερινά, μας κατακλύζουν από παντού: ΟΛΑ έχουν βαθιές
κοινωνικές ΑΙΤΙΕΣ, δεν οφείλονται, δηλαδή, στις τυχαίες ατέλειες
της ανθρώπινης ύπαρξης, στο γεγονός ότι ξαφνικά γεμίσαμε από πρόσωπα-σκύβαλα
ψευτιάς…
Η παρακμή των κομμάτων και η μετατροπή τους σε ανδρείκελα της Μέρκελ και των
Ευρω-κακούργων και αυτά όλα δεν είναι έργο των ατελειών του ατόμου: ΕΧΟΥΝ
βαθιές κοινωνικές ΑΙΤΙΕΣ…
Και η σημερινή κατάργηση των αστικών κοινοβουλευτικών απομειναριών είναι
ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΗ, όχι γιατί είναι «κακοί» και «μικροί» οι πολιτικοί, ΑΛΛΑ διότι το
σύστημα που γέννησε αυτή τη «Δημοκρατία» και αυτά τα κόμματα, βρίσκεται στα
έσχατα όρια της αποσύνθεσής του και της παρακμής του: Σε μια βαθιά και αδιέξοδη
κρίση κατάρρευσης, κρίση που δεν επιτρέπει καμιά πολυτέλεια «δημοκρατική»,
κρίση που επιβάλλει την κατάργηση κάθε «δημοκρατικού» ντεκόρ και την ΑΝΟΙΚΤΗ
δικτατορία του κεφαλαίου, το ΦΑΣΙΣΜΟ της Πλανητικής Νέας Τάξης…
Είναι, συνεπώς, η αποσύνθεση και η κατάρρευση του διεθνούς καπιταλισμού που
μέσα στους επιθανάτιους σπασμούς της κρίσης και της κατάρρευσής του, βγάζει
στην επιφάνεια όλα τα ανεξάντλητα αποθέματα του σκοταδισμού και της αγριότητάς
του: Ξερνά όλη τη βαρβαρότητα που δεν μπορεί πλέον να χωνέψει…
Και ως γνωστό, ΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι η καπιταλιστική βαρβαρότητα που δεν «χωνεύεται»
από το σύστημα..
Αυτή τη φρίκη, τη νεοταξική καπιταλιστική φρίκη του νέου ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ζούμε
σήμερα.
Να, γιατί δεν πρέπει να ζούμε με αυταπάτες και το χειρότερο να τρέφουμε και να
καλλιεργούμε «δημοκρατικές» αυταπάτες…
Για να ξαναγυρίσουμε πίσω σε μια «ειρηνική δημοκρατία», δεν υπάρχει ΔΡΟΜΟΣ. Η
Εξέλιξη οδηγεί αναπόφευκτα, σε μια ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ των λαών με το νέο φασισμό: Το
φασισμό της Νέας Τάξης…
Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΜΕ, και να ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ και ΟΧΙ
να βαυκαλιζόμαστε με θανάσιμες αυταπάτες. Ότι θα αλλάξουν τα πράγματα με την
αλλαγή φρουράς στα «κακά» και «δόλια» πρόσωπα…
Τα πράγματα αλλάζουν ή καλυτερεύουν για τις κοινωνίες και τους λαούς, ΜΟΝΟ με
τους αγώνες στο ΔΡΟΜΟ, με την ανάπτυξη και οργάνωση αυτών των αγώνων: ΜΟΝΟ όταν
οι λαοί πάρουν τις τύχες στα χέρια τους, ΚΟΝΤΡΑ και ΕΝΑΝΤΙΑ στους χειραγωγούς
τους και στους πολιτικούς τους πληρεξούσιους…
Μετά από όλα αυτά διαβάστε και το ευρηματικό, αλλά καθαρά αγκιτατόρικο και
σχηματικό (για προκήρυξη είναι άριστο) άρθρο του ΣΤΑΘΗ:
«ο σοσιαλιστής με τον φασίστα αγκαλιά»
ΕΔΩ:
Υ.Γ. Ο ίδιος ο τίτλος του
άρθρου συσκοτίζει και επικαλύπτει τούτο: Ότι ο νεοταξικός φασισμός έχει ως
πολιτικούς πυλώνες-ανδρείκελα το σύνολο των καθεστωτικών κομμάτων και όχι τα
«ακροδεξιά» βυθοκορήματα. Αυτά αποτελούν απλώς τη «γαρνιτούρα» και τα «σημεία
στίξης»: πολύ χρήσιμα για σημειολογικές παρατηρήσεις, αλλά ΟΧΙ με τα «σημεία
στίξης» να χάνουμε τον κορμό και το περιεχόμενο του «κειμένου», το ΔΑΣΟΣ πίσω
από το κίτρινο φύλλο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου