Ιούλιος 2010, δυο μόλις μήνες μετά την υπογραφή του μνημονίου..
Το Center for Economic and Policy Research (CEPR), δημοσιοποιεί μια μελέτη με τίτλο " Greece and the IMF: Who Exactly is Being Saved? "
(Ελλάδα και το ΔΝΤ: Ποιος ακριβώς σώζεται ;;)
Στο κέντρο αυτό και στο διοικητικό του συμβούλιο συμμετέχουν μεταξύ άλλων οικονομολόγων και οι βραβευμένοι με Νobel, Robert Solow and Joseph Stiglitz (Σύμβουλος του Γ.Α.Π)
Ας δούμε όμως τι λέει αυτή η μελέτη ;;
Ελλάδα και ΔΝΤ ..Ποιος ακριβώς σώζεται;;
Στις 9 Μαΐου 2010, μια κοινή αποστολή του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ολοκλήρωσε τις διαπραγματεύσεις, σε ένα πακέτο δανείου που θα παρασχεθεί στην ελληνική κυβέρνηση. Το ποσό αυτό του δανείου καθώς και η ένταση της προσπάθειας προσαρμογής που πρέπει να καταβληθεί από την Ελλάδα είναι συγκλονιστικό. Σε αντάλλαγμα για ένα (επιπλέον) πρόγραμμα λιτότητας 30 δις € , η Ελλάδα θα λάβει 80 δις ευρώ ευρωπαϊκών διμερών δανείων και 30 δις ευρώ από το ΔΝΤ για τα επόμενα τρία χρόνια.
Η άποψη που είναι ευρέως διαδεδομένη στους κύκλους της πολιτικής είναι ότι, αυτό το πακέτο δανείων, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται πολύ σκληρές περικοπές, θα σώσει τελικά την Ελλάδα και την οικονομία της από την κερδοσκοπία στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Το έγγραφο και με μια πιο προσεκτική ματιά στο ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής, φτάνει στο αντίθετο συμπέρασμα. Σε τρία χρόνια από τώρα, η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει ακόμη μεγαλύτερο χρέος. Εν τω μεταξύ, θέσεις εργασίας και οικονομική ανάπτυξη θα έχουν θυσιαστεί. Το μόνο πράγμα που το πακέτο διάσωσης πραγματικά επιτυγχάνει είναι μια σημαντική αλλαγή στην ιδιοκτησία του χρέους. Με ελληνικό δημόσιο χρέος να μεταφέρεται από τους ισολογισμούς των τραπεζών στον ισολογισμό των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ο πραγματικός σκοπός της επιχείρησης είναι να σώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες, απαλλάσσοντας τες από την κατοχή τίτλων του χρέους σε περίπτωση που μια χρεοκοπία θα μπορούσε να ξεσπάσει.
Εάν η εμπιστοσύνη στην αγορά δεν αποκατασταθεί ενώ η ελληνική οικονομία την ίδια στιγμή ωθείται σε ύφεση, με διψήφια νούμερα ανεργίας και αύξηση της φτώχειας, τότε ποιο είναι το σημείο;
Ποιος ή τι είναι ακριβώς σώζεται;
Στο τέλος, ο σκοπός του πακέτου διάσωσης μπορεί να συνοψίζεται σε μια τεράστια μετατόπιση του χρέους από (κυρίως) ιδιωτικές τράπεζες σε δημόσια χέρια. Τα 110 δις € του δανείου στην Ελλάδα, θα χρησιμοποιηθούν κυρίως για να ξεπληρώσουν τις τράπεζες και θεσμικούς επενδυτές, οι οποίοι τώρα κατέχουν ελληνικά ομόλογα. Οι Τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία είναι οι πραγματικοί ωφελημένοι.
Το ελληνικό πρόγραμμα εξυγίανσης και μεταρρυθμίσεων, όπως αναπτύσσεται και επιβάλλεται από την τρόικα είναι αντιφατικό. Παρά τις σκληρές θυσίες που απαιτούνται από την Ελλάδα, το πρόγραμμα πολιτικής δεν θα αντιμετωπίσει το βασικό πρόβλημα του να πάρει κυρίαρχη δυναμική του χρέους υπό έλεγχο. Την ίδια στιγμή, με μια πολιτική γενικευμένων περικοπών στα σκαριά (περικοπές στον δημόσιο τομέα, περικοπές συντάξεων και περικοπές τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα), η Ελλάδα θα μπει σε μια περίοδο παρατεταμένης στασιμότητας και ύφεσης.
Υ.Γ
Ποιος διαψεύσθηκε αγαπητοί μου ;;
Προφανώς είναι ρητορικό το ερώτημα...και αφορά τους πολιτικούς και κατά κύριο λόγο την κυβέρνηση..
Όλοι οι σοβαροί οικονομολόγοι, κέντρα μελετών και αξιόπιστοι οικονομολόγοι από τις πρώτες ημέρες της υπογραφής του μνημονίου, είχαν πει ότι αυτό το πρόγραμμα δεν βγαίνει...και οδηγεί σε στασιμότητα, ύφεση και ανεργία.
Οι μνημονιακοί παπαγάλοι εντός και εκτός Ελλάδας μας έλεγαν ότι το μνημόνιο είναι για το καλό μας και θα μας σώσει..
Γιατί λοιπόν στηρίζουν κάτι που έχει αποτύχει ;;
Μήπως είναι μαζόχες;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου