Ελλάδα,Γερμανία και αγορές...

H Αυτοκτονία της Ευρώπης ως θρίαμβος της Goldman Sachs

Κίνδυνος μεγάλης ανθρωπιστικής καταστροφής στην Αττική

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Θα αποφύγουμε τη χρεωκοπία και θα μείνουμε στο ευρώ. Αυτό ήταν/είναι το
επιχείρημα που η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Σόρος υπό τον Παπαδήμο χρησιμοποιεί
για να δικαιολογήσει το πρόγραμμα νομικού αφοπλισμού και εν συνεχεία οικονομικής
καταστροφής του ελληνικού έθνους, λαού και κράτους, που συνιστά το ακόμα ανολοκλήρωτο,μη ανεπίστρεπτο πακέτο PSI-Μνημόνιο-Δανειακή....


Λέμε μη ανεπίστρεπτο γιατί, παρά την ψήφιση του νομοσχεδίου την Κυριακή ακόμα
ούτε τα ομόλογα έχουν υπαχθεί στο αγγλικό δίκαιο, ούτε έχει υπερψηφισθεί από τη
Βουλή η επονείδιστη νέα Δανειακή, σταθμός ακόμα και για τα παγκόσμια δεδομένα
της αποικιοκρατίας. ‘Οσοι λοιπόν έχουν συνείδηση του τι σημαίνουν αυτά τα
κείμενα οφείλουν να κάνουν τα πάντα που μπορούν για να σταματήσουν το
πρόγραμμα. Δεν αρκεί να λέμε ότι αγωνιζόμαστε, πρέπει να αγωνιζόμαστε.

Υπογραμμίσαμε επανειλημμένως ότι το παραπάνω επιχείρημα είναι ένα ψέμμα μεγαλύτερο, μια απάτη πιο καταστροφική από το «λεφτά υπάρχουν» του Γιωργάκη. Το πακέτο δεν αποτρέπει τη χρεωκοπία και δεν διασφαλίζει τη συμμετοχή στο ευρώ. Μετατρέπει μια σοβαρή οικονομική κρίση σε εθνική καταστροφή. Οργανώνει τη μετάβαση σε μια «Ελλάδα χωρίς ‘Ελληνες», μαζική μετανάστευση Ελλήνων από την Ελλάδα και περιθωριοποίηση όσων μείνουν εντός, μακροχρόνια ανάλογη προς τον διωγμό των Εβραίων από τον Τίτο το 79. ‘Ένα κοινωνικό (τουλάχιστο)ολοκαύτωμα του ελληνικού λαού.

Αυτό δεν είναι Βαϊμάρη ή ’29, είναι χειρότερο!

Οι οικονομικές στατιστικές της χώρας είναι ήδη τρομακτικές, συγκρίσιμες με το κραχ του 1929 και τη Βαϊμάρη, οδηγούσες κανονικά σε αναρχική αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού, εμφύλιο ή εξωτερικό πόλεμο, αν δεν μεσολαβήσει σοβαρή διόρθωση. Το χειρότερο είναι άλλο. ‘Οπως
επισημαίνει ο οικονομολόγος Δ. Γεωργόπουλος, οι στατιστικές δείχνουν κάτι πολύ
παράξενο. Μετά από τέσσερα χρόνια ύφεσης, το φαινόμενο ακολουθεί ακόμα ανοδική
τροχιά. Αν αυτό επιβεβαιωθεί στο επόμενο τρίμηνο/εξάμηνο, δεν ακολουθούμε την
κανονική κατανομή μιας βαριάς οικονομικής κρίσης, αλλά πηγαίνουμε σε καταστροφή
όλης της δομής. Η καμπύλη δεν οδηγείται σε επαναφορά, αλλά σε ταλάντωση στο
άπειρο, απροσδιόριστου αποτελέσματος. Θα μπορούσε να οδηγήσει π.χ. σε μείζονα ανθρωπιστική κρίση στην Αττική. 250.000 άνθρωποι ήδη σιτίζονται στα συσσίτια (ενώ ο Σκάι, σε ένα ιστορικό ρεκόρ θράσους, υποκρισίας και κυνισμού, βοηθάει να επιζήσουν τα
θύματα της πολιτικής που υποστήριξε με φανατισμό). ‘Ισως ο Παπαδήμος έχει επίγνωση
του κινδύνου, αλλά συμπεριφέρεται ως πυρομανής, όπως και η ΕΕ, συνεχίζοντας την
πολιτική που προκαλεί το φαινόμενο.

Εν πάσει περιπτώσει, μια τέτοια εικόνα, αν δεν μεσολαβήσει σοβαρή διόρθωση, οδηγεί
είτε σε πλήρη δημοσιονομική κατάρρευση, είτε σε κοινωνική έκρηξη μεγάλης
κλίμακας στους επόμενους τρεις με έξη μήνες. ‘Ότι από τα δύο συμβεί θα
επιταχύνει τη διαδικασία αποσύνθεσης.

Οι Γερμανοί θέλουν προτεκτοράτο και οι τράπεζες καταστροφή

Σε ότι αφορά την εξωτερική πτυχή το πακέτο Παπαδήμου-Σαμαρά δεν διασφαλίζει την παραμονή στο ευρώ, οργανώνει την αποβολή μας από την ευρωζώνη, χωρίς κόστος για τους πιστωτές και προς όφελος των γενικότερων παγκόσμιων σχεδίων τους. Υποστηρίξαμε επανειλημμένως, εμείς αλλά και το αμερικανοεβραϊκό Stratfor,
ότι, αυτό που δεν έχει αντιληφθεί η ελληνική άρχουσα τάξη και το πολιτικό
προσωπικό είναι ότι η Αυτοκρατορία των Τραπεζών χρειάζεται τώρα περισσότερο την
καταστροφή της Ελλάδας, ένα κοινωνικό αρχικά, εθνικό ίσως μετά ολοκαύτωμα, απότι
την απλή μετατροπή της σε κάπως σταθερό προτεκτοράτο, όπως συνέβαινε στο
παρελθόν. Ούτε και μεις όμως δεν περιμέναμε να επιβεβαιωθούμε τόσο γρήγορα, μια
μέρα μόλις μετά την ψήφιση του κειμένου της ντροπής από τους 199.

Περιμένει κανείς όταν οι δούλοι κάνουν τη δουλειά τους, προσφέροντας χώρα και λαό στο πιάτο, τα αφεντικά να τους επιβραβεύουν με φιλικό χτύπημα στην πλάτη και κάποιες ενθαρρυντικές φράσεις. Εδώ συνέβη το πρωτοφανές να αρχίσουν να τους βρίζουν, να τους φτύνουν και να τους
κλωτσάνε προτού καλά-καλά τελειώσουν τη δουλειά. Να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ,
είστε αναξιόπιστοι κλπ. Νέα προσκυνήματα στις Βρυξέλλες, νέα γράμματα από τους
«ηγέτες» με διαβεβαιώσεις ότι δεν είναι ψεύτες και θα παραμείνουν σε όλη τους
τη ζωή δούλοι και ραγιάδες.

Προς έξοδο από το ευρώ

H έξοδος από το ευρώ, υπό τις συνθήκες που οργανώνεται, είναι το πρώτο μόνο βήμα μιας πορείας που κινδυνεύει να οδηγήσει σε αναίρεση του από τριών αιώνων βασικού
προσανατολισμού του ελληνικού έθνους προς την Ευρώπη και τις αξίες του
Διαφωτισμού, μιας στρατηγικής κατεύθυνσης που, εκτός των άλλων, ταιριάζει με αυτό
που είναι και θέλει να είναι ο ‘Ελληνας από τη στιγμή που παύει νάναι Ραγιάς,
με την ιστορία, την πολιτιστική-συμβολική ισχύ και το συμφέρον ενός μικρού λαού
στο μεταίχμιο του σλαβικού, μεσανατολικού και δυτικοευρωπαϊκού κόσμου.

Ο γράφων ανήκει στην εξαιρετικά ολιγάριθμη ομάδα σχολιαστών στην Ελλάδα που επέκριναν εγκαίρως το Μάαστριχτ, δεν ανήκει σε εκείνους που, αφού υποστήριξαν τη συνθήκη ή και την ψήφισαν, ξαφνικά ανακάλυψαν τα αγαθά μιας δήθεν, φαντασιακής πορείας προς την εθνική
ανεξαρτησία, που κινδυνεύει εν τοις πράγμασι να καταλήξει σε κάτι χειρότερο από
την Ελλάδα του Πιουριφόι. Το επιχείρημα του Παπαδήμου και του ΚΚΕ είναι
ταυτόσημο στον πυρήνα του: να είσαι Ευρωπαίος, λένε αμφότεροι, σημαίνει να κάνεις αυτά που σου λένε. Η διαφορά είναι ότι ο Παπαδήμος λέει ας τα κάνουμε για να μείνουμε, το ΚΚΕ λέει ας
φύγουμε για να μη τα κάνουμε. Ευρωπαίος κατά τη δική μας κατανόηση, σημαίνει
αυτεξούσιος και κυρίαρχος, δηλαδή ικανός να πει όχι. Σημαίνει ότι όταν
βρίσκεσαι ήδη στη λέσχη δίνεις αγώνα υπέρ των εθνικών συμφερόντων σου και στο
όνομα της Ευρώπης.

Το Μάαστριχτ είναι ήδη νεκρό και το 4ο Ράιχ δεν θα πετύχει. Το πραγματικό ζήτημα που ο ελληνικός και οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί αντιμετωπίζουν είναι μέσα από ποιά πορεία θα
ενώσουν τις δυνάμεις τους εναντίον του νέου χρηματοπιστωτικού φασισμού, που
θέλει να διαλύσει κράτη και έθνη στην Ευρώπη, πως θα αποφύγουν τον πόλεμο ενός
ευρωπαϊκού λαού εναντίον του άλλου, ή, αν δεν τον αποφύγουν, πως θα
συγκροτήσουν μέτωπο υπεράσπισης των εθνών, του πολιτισμού και της δημοκρατίας
στην ήπειρο.

Η Αθήνα ως πράκτωρ χάους για λογαριασμό της Goldman Sachs

Η ΕΕ είναι «ατελής» συγκρινόμενη με κράτος. Δεν διαθέτει αυτόματο μηχανισμό υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων, τον ρόλο αυτό καλούνται να παίξουν οι εθνικές κυβερνήσεις. Γι’ αυτό οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά-Βενιζέλου-Παπαδήμου, αμφότερες υπό τον άμεσο έλεγχο του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, μη υπερασπιζόμενες τα ελληνικά εθνικά
συμφέροντα, έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στη διασπορά χάους στην Ευρώπη, στην
εκδήλωση της ευρωπαϊκής κρίσης και, ακόμα σπουδαιότερο, στον τρόπο που
αντιμετωπίστηκε.

Η Goldman Sachs, μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο και πανταχού παρούσα στις οικονομικές κρίσεις του τελευταίου αιώνα, βοήθησε να φτιαχτεί η φούσκα του χρέους και, με τη συμφωνία των swaps, το μασκάρεμα του χρέους, δημιούργησε δηλαδή, εδώ και μια δεκαετία, τόσο τον μηχανισμό δημιουργίας της φούσκας, όσο και τον μηχανισμό διάρρηξής της, με την Ελλάδα όμως και όχι την ίδια κατηγορούμενη και καταβάλλουσα το κόστος. Η ίδια οργάνωσε την κερδοσκοπική επίθεση κατά της Ελλάδας, οι άνθρωποί της στην ελληνική κυβέρνηση και το κράτος τη διευκόλυναν και ο φίλος της George Soros άπλωσε το δίχτυ των ανθρώπων του γύρω από τον Παπανδρέου και αργότερα τους Σαμαρά και Λαζαρίδη, προσδιορίζοντας έτσι το πώς η Ελλάδα θα απαντήσει στην επίθεση. Μετά ήρθαν διεθνώς οι άνθρωποι της Goldmnan και οι φίλοι τους, Ρουμπινί, Σόρος, Φρίντμαν του Στράτφορ, ‘Ισσινγκ να μας εξηγήσουν
πόσο καλά για Ελλάδα και Ευρώπη είναι να φύγει η χώρα από το ευρώ. Τέτοιος
πόνος για την Ελλάδα και την Ευρώπη!

Οι ίδιες δυνάμεις πίσω και από Αθήνα
και από Βερολίνο!

Οι ίδιες δυνάμεις που προκάλεσαν την κρίση και προσδιόρισαν την ελληνική απάντηση σε αυτή, προσδιόρισαν και την γερμανική απάντηση! Φρόντισαν να βγάλουν στους ‘Ελληνες τον Ραγιά και στους Γερμανούς τον Φύρερ, με αμφότερες δυνατότητες βαθιά ενσωματωμένες στον εθνικό χαρακτήρα των δύο εθνών και ιδίως των ελίτ τους! Ο ‘Ισσινγκ, σύμβουλος της Goldman Sachs Europe είναι ο αρχιτέκτονας του ευρώ και ο σημαντικότερος ειδήμων σε θέματα νομισματικής
πολιτικής της Γερμανίας. Να μη βοηθήσουμε τους ‘Ελληνες, ήταν το μότο του
άρθρου του στους Financial Times Deutschland, την άνοιξη του 2010, να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ, υποστήριζε τον Σεπτέμβριο του 2011 στην ίδια εφημερίδα, με ένα άρθρο που έθετε την ΕΕ προ του διλήμματος είτε να γίνει δικτατορία των αγορών είτε να διαλυθεί. H Goldman Sachs δεν ελέγχει μόνο τον ‘Ισσινγκ στη Γερμανία. Οι άνθρωποί της ετοιμάζουν τις
αποφάσεις των συνόδων κορυφής της ΕΕ για λογαριασμό της γερμανικής καγκελαρίας
και της γαλλικής προεδρίας και άνθρωπός της διευθύνει την Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα!

Στην Ελλάδα οι άνθρωποι του Χρήματος οργάνωσαν προς το συμφέρον τους τη βασική ιδιότητα των Ελλήνων πολιτικών, την υποτέλεια. Στο Βερολίνο πέταξαν το δόλωμα του 4ου
Ράιχ, επάγοντας την τόσο συνήθη κυριαρχική διάθεση των γερμανικών ελίτ, που
οδήγησε δύο φορές την Ευρώπη και την ίδια τη Γερμανία στην καταστροφή. Το
αποτέλεσμα είναι ένας άνευ προηγουμένου θρίαμβος για την αυτοκρατορία του Λόιντ
Μπλανκφέιν και όσους θέλουν να διαλύσουν το ευρώ, γιατί δεν τους αρέσουν μεγάλα
κράτη και γιατί χωρίς το παγκόσμιο μονοπώλιο του δολαρίου δεν θάναι εύκολη η
μελλοντική χρηματοδότηση της αμερικανικής οικονομίας και γιατί δεν βλέπουν τον
λόγο η Ευρώπη να ζει καλύτερα από την Ουγκάντα.

Ο θρίαμβος του Χρήματος

Το 2008 είχαν όλοι αγριέψει με τις τράπεζες. Σήμερα, οι Γερμανοί ρίχνουν την ευθύνη στους ‘Ελληνες και το αντίστροφο, οι Βούλγαροι λένε τι καλά που τη παθαίνετε κι εσείς, οι Γάλλοι
βγάζουν τον Γλέζο στην τηλεόραση να μιλήσει για τις σφαγές του Διστόμου. Κανείς
δεν θυμάται πια τον ρόλο των τραπεζών, κανείς δεν σκέφτεται να πάρει μέτρα
εναντίον τους. Οι τράπεζες, δια των οίκων αξιολόγησης, ρυθμίζουν πλέον τα κράτη,
αντί να ρυθμίζονται από αυτά. Η κρίση της ΕΕ, με τον τρόπο που εξελίσσεται,
είναι ο μεγαλύτερος θρίαμβος του καπιταλισμού της καταστροφής και του
παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου, μετά την κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ.
Πριν από είκοσι χρόνια εξαφάνισαν ότι απέμενε από την κληρονομιά της Ρωσικής
Επανάστασης, τώρα επιχειρούν να κατεδαφίσουν ότι απομένει από την κληρονομιά
της Γαλλικής. Το σχεδιαζόμενο κοινωνικό ολοκαύτωμα στην Ευρώπη και το πυρηνικό
στη Μέση Ανατολή, με τον κίνδυνο μιας νέας “Χιροσίμα” στο Ιράν, κινδυνεύουν, αν
δεν αποτραπούν εγκαίρως, να εγκαινιάσουν έναν αιώνα καταστροφών.

Υπάρχει πάντως μια αρχή ελπίδας στην όλο και μεγαλύτερη τάση της κοινωνικής βάσης να αυτοοργανωθεί κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά, με πρωτοβουλίες όπως αυτή του Κοινωνικού Ιατρείου στο Ελληνικό, των «Πολιτών κατά του Χρέους» στο Ηράκλειο, του «Αντικατοχικού Μετώπου» στα Χανιά. Αλλά και στις διεθνείς κινητοποιήσεις υπέρ του ελληνικού λαού με το σύνθημα «Είμαστε όλοι ‘Έλληνες» και στη θέση που υιοθέτησε ο Ολλάντ στη Γαλλία.

Επίκαιρα, 23.2.2011

Konstantakopoulos.blogspot.com