Παρα τις λυσσαλέες προσπάθειες των νεροκουβαλητάδων του Ηγεμόνα, ο
Πούτιν εξελέγη πρόεδρος της Ρωσίας. Και πρίν καλά-καλα εκλεγεί, άρχισαν
οι κατηγορίες για νοθεία και παρατυπίες και η αναγγελία διαδηλώσεων και
κοινωνικών αναταραχών. Για την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας του Εμμανουήλ Σαρίδη
Στις 27. Φεβρουαρίου 2012 η εφημερίδα της αστικής τάξης του Βερολίνου "Der Tagesspiegel" έγραφε, ότι ο υπουργός εξωτερικών Guido Westerwelle χαρακτήρισε το δημοψήφισμα για την αλλαγή συντάγματος στη Συρία μια φάρσα, προσθέτοντας, ότι τέτοιες "ψευτο-ψηφοφορίες δεν συμβάλουν στη λύση της κρίσεως". Λίγες μέρες αργότερα, την 1. Μαρτίου 2012, η ίδια εφημερίδα χαρακτήριζε τις εκλογές στο Ιραν σαν "μια φάρσα με σημασία", διότι τα....
αποτελέσματά τους "θα μπορούσαν να κλονίσουν σύντομα τους πυλώνες του θεοκρατικού συστήματος της χώρας".
Μια απ' τα ίδια και οι ειδήσεις στους δύο κρατικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, ARD και ZDF και στους μεγάλους ιδιωτικούς, RTL, SAT1 κ.π.ά., που πάντα στάζαν χολή και φαρμάκι εναντίον των "εχθρών" μας, που πρίν ήταν ο Κομμουνισμος και απο το 2001 και μετα η Τρομοκρατία. Τις τελευταίες όμως εβδομάδες δεν είναι τίποτε άλλο απο εμπρηστικές κατηγορίες και κηρύγματα μίσους εναντίον του Ιράν, της Συρίας και της Ρωσίας, μια συστηματική ψυχολογική προετοιμασ'ια του κόσμου για τις επικείμενες επιθέσεις και το regime change, την αλλαγή καθεστώτος που ετοιμάζονται. Καθότι στις χώρες αυτές (και όχι στα μεσαιωνικά εμιράτα του Κόλπου) επικρατεί κρατική αυθαιρεσία, πουθενά δεν υπάρχει Δημοκρατία, την Δημοκρατία αυτή όπως την θέλουμε εμείς, την σε χρυσόχαρτα περιτυλιγμένη Δημοκρατία της αυθαιρεσίας του Ηγεμόνα, που μας πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλλες.
Και ερχόμαστε στις χθεσινές εκλογές στη Ρωσία. Όπου ο πρωθυπουργός και υποψήφιος πρόεδρος Wladimir Putin εκλέχθηκε, σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα της Κεντρικής Επιτροπής Εκλογών, στις οκτώ ομοσπονδιακές περιφέρειες της χώρας με περίπου 62 τοις εκατό των ψήφων (στον Βόρειο Καύκασο 80 τοις εκατό και στην Κεντρική Ρωσία τα 57 τοις εκατό). Κάτι που καθόλου δεν άρεσε στα ΜΜΕ της Γερμανίας και τους κονδυλοφόρους και τους παπαγάλους που απασχολούν.
"Βαρύτατες/σκληρές κατηγορίες νοθείας", γράφει η Claudia von Salzen στο "Der Tagespiegel" του Βερολίνου. Και σαν μάρτυρες αναφέρει τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) και κάποιους "παρατηρητές" που ισχυρίζονται, ότι πολλοί ψηφοφόροι μεταφέρονταν με αυτοκίνητα απο το ένα εκλογικό κέντρο στο άλλο. Και γι' αυτό και κάτι άλλα ετοιμάζουν για σήμερα Δευτέρα μεγάλες διαδηλώσεις στη Μόσχα.
"Der Zar ist plötzlich nicht mehr unantastbar" "Ό τσάρος δεν είναι πλέον αήττητος" γράφει το SPIEGEL-Online... και συμπληρώνει: "Τώρα ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι και επίσημα ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας. Δήλωσε ότι είναι ο νικητής των εκλογών. Θα πρέπει όμως να προετοιμάζεται για περαιτέρω μαζικές διαδηλώσεις, τις οποίες ήδη ανήγγειλε η αντιπολίτευση. Και ο προσεχής χρόνος της θητείας του δεν θα είναι ευκολος ούτε γι' αυτόν, ούτε για την Ρωσία". Ειρωνείες, προσβολές και απειλές, αυτός είναι ο κατα τα άλλα ελεύθερος τύπος της Δύσεως.
Η "Leipziger Volkszeitung" μιλάει για μια τραγωδία, γι' ακόμη μια φορά το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό κράτος δεν είχε την ευκαιρία μιας ανανεώσεως (ο γραφιάς θα είχε στο νού του την εποχή του Γιέλτσιν και το μπάτε σκύλοι αλέστε. Αυτά που ονειρέυονται οι Δυτικοί, την παλιά, καλή εποχή του μεγάλου πλιάτσικου). Το "Handelsblatt" γράφει, ότι ο νικητής στην Ρωσία ήταν τα αντικυβερνητικά κινήματα που θα αλλάξουν την χώρα και θα επηρρεάσουν την πολιτική του μελλοντικού προέδρου. Η "Frankfurter Allgemeine Zeitung" αμφιβάλλει σφόδρα, αν ο Πούτιν θα είναι εις θέσιν να καταφέρει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ρωσία. Η "Neue Zürcher Zeitung" βλέπει την Ρωσία σαν μια διχασμένη χώρα, και θεωρεί σαν στόχο του Πούτιν την "επιστροφή στην παλιά δόξα της Σοβιετικής Δύναμης, (ο Πούτιν) κολυμπάει στην νοσταλγία της Σοβιετικής Ένωσης και επιδιώκει έναν γερό εξοπλισμό".
Τι μας λένε λοιπόν πραγματικά τα μαζικά μέσα της Γερμανίας; Ότι ο Πούτιν δεν τους αρέσει, γιατί δεν κάνει σαν όλους τους άλλους τη δουλειά μας, την δουλεία του Ηγεμόνα δηλαδή. Αντι να γίνει κι' αυτός ένα ακόμη πετραδάκι στην ολοκλήρωση της παγκοσμιοποίησης, θέλει μια ισχυρή Ρωσία, που θα ενδιαφέρεται για τις δικές της δουλειές και όχι για τις δουλειές του Ηγεμόνα. Η Ρωσία είναι κατα το διεθνές δίκαιο ο διάδοχος της Σοβιετικής 'Ενωσης. Όμως ό Πούτιν έχει πεί αρκετές φορές, ότι δεν επιδιώκει την επιστροφή στην Σοβιετική Ένωση, ότι απλώς την νοσταλγεί.
Προωσπικά σαν Έλληνας νομίζω, ότι μια ισχυρή Ρωσία μπορεί να αποτελέσει για την Ελλάδα, με την κατάλληλη πολιτική, ένα καλό αντίβαρο στο καταστροφικό δόγμα του ανήκομεν εις την Δύσιν. Όχι, να μήν ανήκουμε σε κανέναν, αλλά να είμαστε σε θέση να κάνουμε την δική μας, ευέλικτη πολιτική. Και για να τελειώνουμε με τα γερμανικά μαζικά μέσα, που αντιπροσωπεύουν κατα 100 τοις εκατό την πολιτική του Ηγεμόνα, παραθέτω τα παρακάτω στοιχεία για την τόσο διαστρεβλωμένη πολιτική της Ρωσίας του Πούτιν. Στα γερμανικά, Sorry, μια μετάφραση των επεξηγήσεων πάνω στην εικόνα ξεπερνά τις δυνατότητες που έχω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου