Πάντα μέσα από τη διάλυση και την κατάρρευση γίνεται η ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ.
Το πολιτικά ζητούμενο είναι τούτο: Αν η ανασύνθεση αποτελεί το προϊόν επαναστατικών ανατροπών, δηλαδή μια νέα κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα ή αν είναι ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ των σάπιων υλικών της παλιάς κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, δηλαδή μια ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗ και αναδιάταξη των ίδιων κομματικών «υλικών» της σήψης και της ΑΠΑΤΗΣ…
Σήμερα βρισκόμαστε, πράγματι, μπροστά στην παταγώδη κατάρρευση του καθεστωτικού οικοδομήματος (κυβερνητικού και κομματικού), στη διάλυσή του και στην αφετηρία της ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗΣ του.
Γίνεται ορατό, ακόμα και σ’ αυτούς που τα μάτια τους είναι γεμάτα τσίμπλες, ότι η διάλυση των καθεστωτικών δομών δεν οδηγεί σε καμία ΑΝΑΤΡΟΠΗ του υπάρχοντος καθεστώτος, αλλά σε μια ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ των ίδιων δυνάμεων του καθεστώτος, σε μια ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ των παλιών, φθαρμένων και σάπιων υλικών, σε μια ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗ της καθεστωτικής ΑΠΑΤΗΣ…
Η ορμητική πτώση, κατάρρευση και διάλυση του υπάρχοντος καθεστωτικού οικοδομήματος, προσδίδει την ίδια ορμητικότητα και στις διαδικασίες της ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ και ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗΣ.
Αυτή η «ορμητικότητα» αποτυπώνεται στη φρενοβλάβεια της καιροσκοπικής πολιτικής ρευστότητας, δηλαδή στους αχαλίνωτους σαλτιμπαγκισμούς των πολιτικών πτήσεων, στην κραιπάλη των αγοραίων πολιτικών συναλλαγών.
Βρισκόμαστε μπροστά στην ακραία και πιο νοσηρή κυριαρχία του πολιτικάντικου αμοραλισμού, μπροστά σε μια αβυσσαλέα, βάρβαρη και ολοκληρωτική ισοπέδωση κάθε ιδέας και αξίας, κάθε έννοιας Πολιτικής και Ήθους.
Αυτό που ζούμε σήμερα δεν έχει ιστορικό προηγούμενο…
Οι πρωταγωνιστές σ’ αυτήν την ανασύνθεση και αναπαλαίωση της σήψης είναι η ΝΔ του Σαμαρά και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η νέα ψευδώνυμη παραλλαγή του παλιού σχήματος («δεξιά»-«αντιδεξιά») επιχειρεί, μετά μανίας, να ανασυντάξει την κατάρρευση του κυβερνητικού οικοδομήματος και κυρίως την παταγώδη πτώση του πασοκισμού, να ανακυκλώσει τη ΓΕΝΙΚΗ σήψη και να την αναπαλαιώσει…
Από την πλευρά της ΝΔ αυτό απαστράπτει και δεν μπορεί ακόμα να υπολογίσουμε με ακρίβεια αν το νεοδημοκρατικό «εγχείρημα» θα πετύχει.
Σε κάθε σκεπτόμενο προκαλεί αλλεργία και αηδία το γεγονός της «συστράτευσης» στη ΝΔ: της Ντόρας (ο μακάβριος συμβολισμός της νεοφιλελεύθερης αχρειότητας και αυθάδειας), καθώς και των «ποντικιών» του ΛΑ.Ο.Σ. που έσπευσαν ασθμαίνοντας στη ΝΔ για να μη χάσουν την κερδοφόρα κοινοβουλευτική τους έδρα.
Και μόνο ο Κιλτίδης, δίνει το στίγμα αυτής της, χωρίς ιστορικό προηγούμενο, πολιτικής ξεφτίλας και χυδαιότητας: Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα «πήδησε» από τη ΝΔ στο κόμμα της Ντόρας, μετά του Καρατζαφέρη και τώρα συστρατεύεται ξανά στη ΝΔ για να …σώσουν, ΟΛΟΙ μαζί, την Ελλάδα!!!
Διαβάστε πιο αναλυτικά για το παζάρι των εκλογικών συναλλαγών ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6477
Στη ΝΔ τα πράγματα είναι καθαρά. Πάντα στην κλασσική δεξιά τα πράγματα ήταν ορατά, χωρίς μεταμφιέσεις, διότι πάντα ήταν ο κρυστάλλινος εκφραστής των ιδεών του κεφαλαίου και του πλανητικού ιμπεριαλισμού…
Το πρόβλημα υπάρχει με τη «νέα δεξιά», τη σύγχρονη, τη νεοταξική δεξιά, η οποία είναι απείρως πιο επικίνδυνη, ύπουλη, σκληρή, ισοπεδωτική και αλαζονική από την κλασσική δεξιά, διότι αυτή η «νέα δεξιά» είναι Ιάγος μεταμφιεσμένος και μακιγιαρισμένος με «αριστερά» και «προοδευτικά» χρώματα.
Ο Πασοκικός «εκσυγχρονισμός» (ο σημιτισμός) είναι αυτό το νέο, μοχθηρό, πρόσωπο της «νέας δεξιάς»: Η νεοταξική δεξιά με τις «αριστερές» και «σοσιαλιστικές» αρματωσιές…
Η κατάληξη αυτού του «εκσυγχρονιστικού» ολοκληρωτισμού ήταν το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου: Η ακραία, μεταπρατική και δωσίλογη κακουργία της νεοταξικής ισοπέδωσης και της ολοκληρωτικής καταστροφής της Ελλάδας.
1 σχόλιο:
Πολύ καλό κείμενο. Ακουμπά την πραγματικότητα χωρίς φόβο και πάθος. Μπράβο
Δημοσίευση σχολίου