Επιστολή προς τον πρόεδρο της βούλής και προς τον κάθε βουλευτή ξεχωριστά, απέστειλε ο πρόεδρος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Πάνος Καμμένος ,για την σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το μνημόνιο και το κείμενο της αίτησης των 20 βουλευτών των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ για τη σύσταση της εξεταστικής επιτροπής.
Αθήνα, 21 Αυγούστου 2012
Αγαπητέ Συνάδελφε,
Όλοι οι βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων έχουν ήδη υπογράψει κείμενο για τη συζήτηση εξεταστικής επιτροπής για τις συνθήκες και τις ευθύνες της υπαγωγής της χώρας στο Μνημόνιο τον Μάιο του 2010.
Σου αποστέλλω αυτό το κείμενο με εμπιστοσύνη στα δημοκρατικά σου αισθήματα και την ...
συναίσθηση ευθύνης που διακρίνει όλους τους βουλευτές ανεξαρτήτως.
συναίσθηση ευθύνης που διακρίνει όλους τους βουλευτές ανεξαρτήτως.
Σου ζητώ να υπογράψεις το αίτημα εξεταστικής επιτροπής ώστε να συγκεντρωθεί ο απαραίτητος αριθμός των βουλευτών και να συζητηθεί στην Βουλή.
Πιστεύω πως αυτό το οφείλουμε στον Ελληνικό λαό και στην Δημοκρατία.
Συναδελφικά,
Π. Καμμένος
Προς
Τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων
κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη
Θέμα: Πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την υπόθεση του Μνημονίου
Κύριε Πρόεδρε,
Η προσφυγή της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και στον ad hoc ευρωπαϊκό μηχανισμό δήθεν διάσωσης, καθώς και η συνακόλουθη υιοθέτηση και εφαρμογή του Μνημονίου από το Μάιο του 2010 και εντεύθεν, απασχολεί έντονα την πολιτική ζωή του τόπου αφού οδήγησε στη χρεοκοπία του Ελληνικού Λαού και στη διάσωση των δανειστών της χώρας.
Ταυτόχρονα καταγράφεται ως ένα οργανωμένο σχέδιο δόλιας δημιουργίας κρίσης δανεισμού με στόχο την σύναψη επαχθών δανειακών συμβάσεων μέσω Μνημονίων για την υπερχρέωση της πατρίδας μας και τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών της πηγών και της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.Δύο και πλέον έτη μετά την επιβολή του Μνημονίου κανείς δεν αμφισβητεί ότι το Μνημόνιο έχει αποτύχει πλήρως και έχει οδηγήσει σε χρεοκοπία την ελληνική κοινωνία.
Έχει οδηγήσει στην ανεργία πάνω από 1.200.000 συμπολίτες μας, έχει οδηγήσει στα λουκέτα χιλιάδες μαγαζιά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έχει στείλει στα συσσίτια χιλιάδες συμπατριώτες μας, έχει οδηγήσει στο να κόβει καθημερινά το ρεύμα η ΔΕΗ σε εκατοντάδες νοικοκυριά, τους αγρότες και τις τουριστικές επιχειρήσεις σε υπερχρέωση και απόγνωση. Η νεολαία μας είναι σε αδιέξοδο. Οι νέοι επιστήμονες μεταναστεύουν μαζικά. Οι αυτοκτονίες αυξάνονται ραγδαία καθώς οι κλητήρες και οι εισπρακτικές εταιρίες εφορμούν. Τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά βρίσκονται σε απόγνωση και στο έλεος των τραπεζών. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στα πρόθυρα μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης.Και όλα αυτά ενώ η ύφεση αναμένεται να ξεπεράσει φέτος το 7%.Το ΔΝΤ στις 16/7/2012 σε Έκθεσή του για τη δημοσιονομική σταθερότητα επισήμανε ότι το δημόσιο χρέος της χώρας μας για φέτος θα διαμορφωθεί στο 162,6 % του ΑΕΠ, όταν τον Απρίλιο το ΔΝΤ εκτιμούσε ότι θα κλείσει στο 153,2% του ΑΕΠ.
Για το 2013 οι προβλέψεις των συντακτών του Μνημονίου είναι ακόμη πιο δυσοίωνες, αφού προβλέπουν ότι το δημόσιο χρέος θα ανέλθει στο 171% του ΑΕΠ αντί 160,9% του ΑΕΠ.
Έτσι αποδεικνύεται για άλλη μια φορά και μάλιστα δια «στόματος» ΔΝΤ ότι το Μνημόνιο οδηγεί στην υπερχρέωση της Ελλάδας με αποτέλεσμα να μπορέσουν οι δανειστές να βάλουν χέρι στα «ασημικά» της πατρίδας μας, δηλαδή στις πλουτοπαραγωγικές πηγές, στον ορυκτό πλούτο, στους υδάτινους πόρους, στη δημόσια ακίνητη περιουσία και στις δημόσιες επιχειρήσεις.
Επιπρόσθετα με την πρακτική της υπερφορολόγησης της ιδιωτικής περιουσίας αλλά και της κατάσχεσης ακινήτων από τις ΔΟΥ, ακόμα και για μικρά ποσά ανεξόφλητων υποχρεώσεων, η ιδιωτική ακίνητη περιουσία περνά στη κυριότητα του δημοσίου και κινδυνεύει από τις απαιτήσεις των μνημονιακών δανειστών της χώρας.
Μάλιστα μετά τις αποκαλύψεις του κ. Παναγιώτη Ρουμελιώτη, ο οποίος διετέλεσε εκπρόσωπος της χώρας μας στο ΔΝΤ, ότι το ΔΝΤ και οι υπόλοιποι της τρόικας γνώριζαν ευθύς εξ αρχής ότι το Μνημόνιο θα αποτύχει, δημιουργείται πλέον ένα τεράστιο πολιτικό, ηθικό και οικονομικό σκάνδαλο.
Ειδικότερα ο κ. Π. Ρουμελιώτης σε δηλώσεις του στις 25/7/2012 στην εφημερίδα New York Times επισήμανε ότι το ΔΝΤ γνώριζε από την αρχή ότι το Μνημόνιο ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί καθώς «δεν υπήρξε πουθενά ένα επιτυχές παράδειγμα, λόγω και του γεγονότος της συμμετοχής της Ελλάδας στο ευρώ, που δεν της επιτρέπει την υποτίμηση του νομίσματός της για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας».
Επίσης δήλωσε ότι η τρόικα υποτίμησε τις αρνητικές συνέπειες του Μνημονίου για την ελληνική οικονομία, καθώς η μεγάλη ύφεση δεν οφείλεται στη μη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων από την Ελλάδα, όπως λέει η τρόικα, αλλά στις μεγάλες περικοπές δαπανών.
Κεντρικοί πρωταγωνιστές του σχεδίου προσφυγής της χώρας μας στο ΔΝΤ φέρονται ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας κ. Γιώργος Παπανδρέου και ο πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Οι παραπάνω συνεπικουρούμενοι από τον τότε υφυπουργό Οικονομικών Φίλιππο Σαχινίδη, τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιώργο Προβόπουλο, άλλα στελέχη της τότε κυβέρνησης, βουλευτές, κρατικούς αξιωματούχους, υψηλά ιστάμενα στελέχη διεθνών οργανισμών, στελέχη ελληνικών και ξένων τραπεζών, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες και καθηγητές πανεπιστημίου προχώρησαν στην εκτέλεση του παραπάνω σχεδίου.
Ειδικότερα:
Τον Αύγουστο του 2009 με έκθεση του το ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία προτείνει την περικοπή μισθών και δαπανών κοινωνικής πολιτικής στο πλαίσιο των απαιτούμενων μέτρων λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης για την «εξυγίανση» των δημόσιων οικονομικών. Η έκθεση αυτή του ΔΝΤ δόθηκε στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ και σύμφωνα με δημοσιεύματα των ΜΜΕ σε όλα τα Ελληνικά Κόμματα.
Μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ στις 4 Οκτωβρίου 2009 και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον κ. Γ. Παπανδρέου, η κυβέρνηση προχώρησε σε αναθεώρηση των στοιχείων για το έλλειμμα το οποίο προσδιόρισε στο 12,7% του ΑΕΠ (2009) έναντι του επισήμου 6% που είχε προσδιοριστεί από την κυβέρνηση της ΝΔ.
Η αναθεώρηση των στοιχείων εκ μέρους της Ελλάδας αποτέλεσε την αφετηρία δημιουργίας ενός δυσμενούς κλίματος στις χρηματαγορές κατά της πατρίδας μας.
Έκτοτε ακολούθησαν συνεχείς υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της ελληνικής οικονομίας εκ μέρους των διεθνών οίκων αξιολόγησης, όπως η Fitch, η Standard and Poor’s και η Moody’s , ενώ εντάθηκαν οι ανησυχίες αλλά και οι φήμες στις αγορές για ενδεχόμενη πτώχευση της χώρας.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) κ. Ζαν Κλοντ Τρισέ πυροδότησε το κλίμα κατά της Ελλάδας ανακοινώνοντας εντελώς ανεύθυνα ότι η ΕΚΤ από 1.1.2010 θα έπαυε να δέχεται ως ενέχυρο κρατικά ομόλογα χωρών της ευρωζώνης με χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα φωτογραφίζοντας σαφώς τη χώρα μας. Η ενέργεια αυτή του κ. Τρισέ δημιούργησε ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις στα ελληνικά κρατικά ομόλογα και οδήγησε σε αύξηση των spreads (της διαφοράς δηλαδή επιτοκίων σε σχέση με μια χώρα αναφοράς) των ελληνικών κρατικών ομολόγων έναντι των γερμανικών.
Βέβαια πέρα από τις δηλώσεις των όποιων αξιωματούχων για την δημιουργία αρνητικού κλίματος στην αγορά για τα Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, η υποτιμητική κερδοσκοπία και η χειραγώγηση της αγοράς αυτής βασίστηκε στους άξονες της δυνατότητας ανοιχτών πωλήσεων και των CDS (Credit Default Swaps).
Η Νομική Υπηρεσία της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) σε γνωμοδοτήσεις της επισήμανε τον κίνδυνο υποτιμητικής κερδοσκοπίας και χειραγώγησης που δημιούργησε η μεταβολή της διάρκειας του διακανονισμού των συναλλαγών των ομολόγων από (Τ+3) σε (Τ+10).
Τα CDS δεν αποτελούν προϊόντα οργανωμένης θεσμικής αγοράς, αλλά διαπραγματεύονται εξωχρηματιστηριακά ως προϊόντα OTC (Over The Counter) χωρίς εποπτεία και έλεγχο και χωρίς τις περισσότερες φορές να πληρούν τον τύπο και την ουσία πραγματικών νόμιμων ασφαλιστικών συμβάσεων που ενσωματώνουν αληθινά ασφάλιστρα. Παρόλα αυτά και παρά την δυνατότητα εύκολης χειραγώγησης με μικρά σχετικά απαιτούμενα κεφάλαια, τα CDS αποτελούν καθοριστικό παράγοντα διαμόρφωσης των spreads δανεισμού μιας χώρας. Για το λόγο αυτό επιβάλλεται να διερευνηθεί εάν χειραγωγήθηκε η αγορά των CDS, σε ποιο βαθμό συνέβαλε στην αύξηση των spreads και ποιοι συμμετείχαν σε αυτή την πράξη αισχρής κερδοσκοπίας.
Όπως αποκαλύφθηκε, ο κ. Γ. Παπανδρέου βρισκόταν ήδη από τα μέσα Δεκεμβρίου 2009 σε επαφή προσωπικά με τον επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Ντομινίκ Στρος Καν από τον οποίο είχε ζητήσει, όπως δήλωσε ο ίδιος ο κ. Γ. Παπανδρέου την «αρωγή του ΔΝΤ σε τεχνική βοήθεια προς την Ελλάδα, αλλά όχι και την οικονομική αρωγή του Ταμείου» μιας και η ευρωζώνη δεν είχε δήθεν τέτοιου είδους μηχανισμούς παροχής τεχνογνωσίας όπως ήταν η αλλαγή προϋπολογισμού (βλ. Ελευθεροτυπία 12/2/2010).
Σύμφωνα λοιπόν με όσα αποκάλυψε ο κ. Στρος-Καν σε ντοκιμαντέρ του γαλλικού καναλιού Canal+ που προβλήθηκε το Μάρτιο του 2011, όταν του έθεσε το ζήτημα ο κ. Γ. Παπανδρέου αυτός του επισήμανε ότι αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτό από τους ηγέτες της ΕΕ. Πράγματι, όταν ο κ. Γ. Παπανδρέου έθεσε το ζήτημα προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ κατά τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 11ης Δεκεμβρίου 2009, εισέπραξε «την κατηγορηματική τους άρνηση. Αντ΄ αυτού του ζήτησαν διαβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα δεν θα κηρύξει στάση πληρωμών» (βλ. Η Καθημερινή 20/2/2011 σελ. 1). Στη συνέχεια όπως αποκαλύφθηκε από όλο το περιεχόμενο των δηλώσεων του κ. Στρος-Καν η μυστική διπλωματία αποτέλεσε το κύριο χαρακτηριστικό των ενεργειών του κ. Γ. Παπανδρέου. Στο πλαίσιο αυτό ο επικεφαλής του ΔΝΤ είπε τα εξής: «Όταν λέω υπερβάλλοντας πως, όταν ήρθε το ΔΝΤ (στην Ελλάδα), κλείσαμε το θέμα σε δεκαπέντε ημέρες, το κλείσαμε σε δεκαπέντε ημέρες, διότι δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές Αρχές και το κάναμε υπόγεια. Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές Αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ, αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στο λαό. Αλλά από την αρχή με είχε πάρει πολλές φορές τηλέφωνο» (βλ. Η Καθημερινή 5/5/2011, σελ. 4) .
Όμως όπως αποκάλυψε εκ των υστέρων στις 3 Μαΐου 2010 σε συνέντευξή του στην εκπομπή της ΝΕΤ «Πρωινή Ενημέρωση» ο τότε υφυπουργός Οικονομικών κ. Φ. Σαχινίδης «όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ την διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» και χαρακτήρισε το ΔΝΤ ως την «πρώτη επιλογή και μόνη που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου και μετά» .
Δεν πέρασαν παρά λίγοι μήνες πριν ο ίδιος ο κ. Στρος-Καν αποκαλύψει ότι μόλις δύο μήνες μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 ο κ. Γ. Παπανδρέου ζήτησε την παρέμβαση του ΔΝΤ.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι η προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ είχε στην ουσία αποφασιστεί από την επομένη της εκλογής του ΠΑΣΟΚ!!!
Οι κυβερνητικές ευθύνες συνεπώς είναι τεράστιες ,αφού η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επί μήνες κορόιδευε τον ελληνικό λαό ισχυριζόμενη ότι δήθεν αναγκάστηκε να προσφύγει στο ΔΝΤ γιατί δεν είχε άλλη λύση.
Η αλήθεια πλέον όπως προκύπτει ξεκάθαρα από τις εξομολογήσεις του κ. Στρος- Καν είναι ότι η προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ έγινε με μεθοδευμένο τρόπο και εν κρυπτώ προκειμένου να περάσει το Μνημόνιο της χρεοκοπίας.
Για το λόγο αυτό οι εμπλεκόμενοι με την αγαστή συνεργασία και των διεθνών κερδοσκόπων με πράξεις και παραλείψεις τους δημιούργησαν συνειδητά μια έντονη κρίση δανεισμού για τη χώρα μας.
Από τις αρχές του 2010 κάποιοι φρόντισαν να παρουσιαστεί ότι η χώρα μας λόγω των υψηλών ελλειμμάτων και χρεών θα αντιμετώπιζε πρόβλημα δανειοδότησης από τις διεθνείς αγορές. Έτσι άρχισε σταδιακά να δημιουργείται μια κρίση δανεισμού την οποία η τότε κυβέρνηση εν γνώσει της πυροδότησε με αποκορύφωμα τις δηλώσεις του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου στις 15/2/2010 περί «Τιτανικού».
Καθώς όμως ο κ. Γ. Παπανδρέου είχε ήδη μεθοδεύσει μυστικά την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ, το οικονομικό επιτελείο μέχρι και τα τέλη Μαρτίου 2010 με τις αποφάσεις του και την αδράνεια του επέτεινε την κρίση δανεισμού προκειμένου να μπορεί εκ των υστέρων να φανεί η προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ ως μονόδρομος.
Έτσι ενώ η χώρα μας θα μπορούσε να είχε εκτελέσει με επιτυχία το δανειακό της πρόγραμμα των 53 δις ευρώ για το 2010 εάν είχε πάρει τα ποσά ύψους 53,490 δισ. ευρώ που της προσέφεραν οι αγορές όταν είχε βγει για δανεισμό στο πρώτο τρίμηνο του 2010, εντούτοις δεν το έπραξε και δανείστηκε μόνο 23,7 δισ. ευρώ.
- Μάλιστα,ενώ η κυβέρνηση δήλωνε τη διάθεσή της να δανειστεί πάση θυσία πληρώνοντας ακόμη και αυξημένα επιτόκια , εντούτοις δεν εξαντλούσε όλα τα ποσά που της προσφερόταν από τις αγορές έστω και με αυξημένο επιτόκιο.
Όλως ενδεικτικά όταν η χώρα μας βγήκε για δανεισμό στις 25 Ιανουαρίου 2010, ενώ οι αγορές της προσέφεραν 25 δισ. ευρώ με επιτόκιο 6,2% για ομόλογα 5ετούς διάρκειας το οικονομικό επιτελείο δανείστηκε μόνο 8 δισ. ευρώ . Στη συνέχεια στις 4 Μαρτίου 2010 ενώ οι αγορές της πρόσφεραν 16 δισ. ευρώ με επιτόκιο 6,38% για ομόλογα δεκαετούς διάρκειας δανείστηκε μόνο 5 δισ. ευρώ.
Ας σημειωθεί ότι στην από 11 Απριλίου 2010 απόφαση των υπουργών Οικονομικών του Eurogroup, στην οποία συμφωνήθηκε να χορηγηθούν στη χώρα μας από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης διμερή δάνεια, το επιτόκιο που προβλέφθηκε για δανεισμό άνω της τριετίας προσδιορίστηκε στο 6% περίπου. Δηλαδή διαφορά 0,2-0,3% περίπου!!!
Ο ρόλος των κερδοσκόπων στη μεθόδευση της προσφυγής της χώρας μας στο ΔΝΤ ήταν επίσης καθοριστικός.
Στις 22 Φεβρουαρίου 2010 η γαλλική εφημερίδα Libération με δημοσίευμα της αποκάλυψε το κερδοσκοπικό παιγνίδι κατά της Ελλάδας που στην ουσία συνιστούσε και πόλεμο κατά του ευρώ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα την κερδοσκοπική επίθεση κατά της Ελλάδας συντόνισε η Goldman Sachs η οποία ήταν και σύμβουλος ταυτόχρονα της ελληνικής κυβέρνησης γνωρίζοντας από τα μέσα τα στοιχεία της ελληνικής οικονομίας.
Έτσι άρχισε να συμβουλεύει τους πελάτες της να παίξουν κατά της Ελλάδας επενδύσεις σε CDS. Την ίδια εποχή ο Γερμανός Οτμαρ Ίσινγκ πρώην στέλεχος της διοίκησης της ΕΚΤ και σύμβουλος της Goldman Sachs με άρθρο του που δημοσιεύθηκε στους Financial Times επίσης στις 15/2/2010, υποστήριξε ότι οι εταίροι της Ελλάδας δεν πρέπει να τη βοηθήσουν.
Το δημοσίευμα αυτό σε συνδυασμό με τις ταυτόχρονες δηλώσεις του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου περί Τιτανικού είχε ως αποτέλεσμα τα ελληνικά ομόλογα να δεχθούν μπαράζ κερδοσκοπικών επιθέσεων και να αρχίσει μια σημαντική πτώση της αξίας του ευρώ έναντι του δολαρίου. Οι κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά του ευρώ και των ελληνικών κρατικών ομολόγων άρχισαν να διαχέονται σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο. Σε αντίθεση με τις ελληνικές αρχές, οι ισπανικές αρχές ανέθεσαν στις μυστικές υπηρεσίες της Ισπανίας να διερευνήσουν ποιοι κρύβονται πίσω από το όλο εγχείρημα.
Όπως προκύπτει από δημοσιεύματα (βλ. μεταξύ άλλων Ελεύθερος Τύπος 6/3/2010) στις 28/1/2010 υπό την αιγίδα της Goldman Sachs πραγματοποιήθηκε συνάντηση στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία στην Αθήνα στο οποίο συμμετείχαν έλληνες τραπεζίτες, διαχειριστές κεφαλαίων και διαχειριστές hedge funds.
Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων η κερδοσκοπική επίθεση κατά της Ελλάδας που έπληξε ταυτόχρονα και το ίδιο το ευρώ οργανώθηκε σε μυστικό δείπνο που έγινε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης στις 8/2/2010 στο οποίο συμμετείχε η αφρόκρεμα της διεθνούς κερδοσκοπίας, ενώ στην πορεία διατάχθηκε και έρευνα των αμερικανικών αρχών προκειμένου να διαπιστωθεί εάν έγινε τυχόν χειραγώγηση του ευρώ!!! Οι κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά του ευρώ και των ελληνικών κρατικών ομολόγων απέδειξαν την εμπλοκή όχι μόνο των hedge funds και των κάθε λογής κερδοσκόπων αλλά και των περίφημων οίκων αξιολόγησης, που διαδραματίζουν πλέον κυρίαρχο ρόλο στο οικονομικό γίγνεσθαι .
Ενόψει των αποκαλύψεων του κ. Στρος Καν για τη μυστική του συμφωνία με τον κ. Γ. Παπανδρέου για προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ και των καταγγελιών για εμπλοκή διαφόρων ελλήνων και ξένων αξιωματούχων και συγγενικών τους προσώπων σε συμφωνίες για αγοραπωλησία ασφαλίστρων κινδύνου (CDS), θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω κατά πόσο οι κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά της Ελλάδας αποτελούσαν και αυτές μέρος του παραπάνω μυστικού σχεδίου για προσφυγή της χώρας μας στο ΔΝΤ, για το οποίο βέβαια οι διάφοροι κερδοσκόποι αποζημιώθηκαν αναλόγως.
Οι κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά της Ελλάδας διεύρυναν αφ΄ ενός μεν τα spreads των ελληνικών κρατικών ομολόγων έναντι των γερμανικών και αφετέρου τα spreads των ελληνικών CDS με αποτέλεσμα να αυξηθεί υπέρμετρα το κόστος του ελληνικού δανεισμού.
Αλλά και οι όροι του Μνημονίου και των Δανειακών Συμβάσεων Ελλάδας/κρατών Ευρωζώνης/KfW και Ελλάδας/ΔΝΤ χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης.
Αναφορικά με το Μνημόνιο τα βασικά θέματα διερεύνησης έχουν σχέση με τη σύντομη διάρκεια της δημοσιονομικής προσαρμογής (μόνο τρία χρόνια), το μίγμα οικονομικής πολιτικής του Μνημονίου (αποπληθωρισμός-εσωτερική υποτίμηση) και το γιατί δεν έγινε ευθύς εξ αρχής «κούρεμα» του ελληνικού δημοσίου χρέους και δη πριν την αποδοχή εκ μέρους της χώρας μας του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής που επιβλήθηκε με το Μνημόνιο.
Σε σχέση με τη δανειακή σύμβαση Ελλάδας/κρατών Ευρωζώνης/KfW θα πρέπει να διερευνηθεί για ποιο λόγο έγιναν αποδεκτοί από κυβερνητικής πλευράς συγκεκριμένοι όροι δανειοδότησης της χώρας μας που ήταν ιδιαίτερα επαχθείς και πρωτοφανείς για οικονομικές σχέσεις μεταξύ κυρίαρχων κρατών και μάλιστα κρατών-μελών της Ευρωζώνης που υποτίθεται ότι συνδέονται μεταξύ τους με σχέσεις αλληλεγγύης στο πλαίσιο της ΕΕ.
Έτσι θα πρέπει να διερευνηθεί για ποιο λόγο η κυβέρνηση αποδέχθηκε:
1.Υψηλά επιτόκια δανεισμού που βασίστηκαν στο Euribor τριών μηνών συν επιτόκιο 3% για δάνεια τριετούς διάρκειας ή επιπλέον 4% για δάνεια διάρκειας άνω των τριών ετών.
2.Καταβολή επιπλέον των τόκων και μιας επιβάρυνσης εξυπηρέτησης (προμήθεια) 0,5% επί του κεφαλαίου δανεισμού, η οποία ενόψει του δανείου των 80 δισ. ευρώ από τις χώρες της Ευρωζώνης ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 400 εκατομμυρίων ευρώ!!!
3.Ως εφαρμοστέο δίκαιο το Αγγλικό δίκαιο.
4.Αναρμοδιότητα των ελληνικών δικαστηρίων στην επίλυση διαφορών που θα προέκυπταν από την εν λόγω δανειακή σύμβαση.
5.Παραίτηση από το δικαίωμα συμψηφισμού ή ανταπαίτησης για τις γερμανικές επανορθώσεις (πολεμικές) και το κατοχικό δάνειο, αφού σύμφωνα με το άρθρο 7 (1) της εν λόγω δανειακής σύμβασης «όλες οι πληρωμές που θα πραγματοποιηθούν από τον Δανειολήπτη καταβάλλονται στο ακέραιο, χωρίς μείωση λόγω συμψηφισμού ή ύπαρξης ανταπαίτησης…….». Με τον τρόπο λοιπόν αυτό η ελληνική πλευρά παραιτήθηκε εν προκειμένω του δικαιώματος μερικού συμψηφισμού αλλά και προβολής ανταπαίτησης κατά της γερμανικής πλευράς έναντι των οφειλών της για τις πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο.
6.Παραίτηση από την ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας που επιτρέπει στους δανειστές σε περίπτωση μη εξόφλησης των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας μας να κατάσχουν και να εκπλειστηριάσουν ακόμη και τα ακατάσχετα περιουσιακά στοιχεία της πατρίδας μας.
Έτσι σύμφωνα με το άρθρο 14.5 της ως άνω δανειακής σύμβασης «ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος».
Μάλιστα σύμφωνα με το σημείο 11 του Υποδείγματος νομικής γνωμοδότησης που υπέγραψε ήδη η ελληνική πλευρά «ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης-συντηρητικής ή αναγκαστικής- ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση».
Τέλος θα πρέπει να διερευνηθούν οι ευθύνες για το γεγονός ότι εφαρμόστηκε η εν λόγω δανειακή σύμβαση με ό,τι αυτή συνεπάγεται, χωρίς να έχει κυρωθεί από την Βουλή.
Σε κάθε περίπτωση η προσφυγή της χώρας μας στο ΔΝΤ και στον ad hoc ευρωπαϊκό μηχανισμό δήθεν διάσωσης και η συνακόλουθη υιοθέτηση του Μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων Ελλάδας/ κρατών Ευρωζώνης/ΚfW και Ελλάδας/ΔΝΤ πρέπει να διερευνηθεί συνολικά και σε βάθος ανεξαρτήτως της πορείας τυχόν δικαστικών ερευνών, προκειμένου να φωτιστούν όλες οι πτυχές του σκανδάλου και να καταλογιστούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες σε όλους όσοι ενέχονται ή συνέργησαν με οποιαδήποτε τρόπο.
Γι΄ αυτό το λόγο οι κατωτέρω υπογράφοντες Βουλευτές προτείνουμε τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, σύμφωνα με το άρθρο 68 του Συντάγματος και τα άρθρα 144 και επόμενα του Κανονισμού της Βουλής, προκειμένου:
Nα διερευνηθεί στο σύνολό της η υπόθεση του Μνημονίου και η προσφυγή της χώρας μας στο ΔΝΤ και στον ad hoc ευρωπαϊκό μηχανισμό δήθεν διάσωσης.
Nα διερευνηθούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες των κυβερνητικών και λοιπών παραγόντων της περιόδου 2009-2010 που σχεδίασαν, υλοποίησαν και ανέχθηκαν τη μεθόδευση προσφυγής της χώρας μας στο ΔΝΤ και στον ως άνω ευρωπαϊκό μηχανισμό.
Να διερευνηθεί ποιά φυσικά ή νομικά πρόσωπα εκμεταλλευόμενα εσωτερική πληροφόρηση και εμπιστευτικές πληροφορίες για την ακριβή ημερομηνία στην οποία το Ελληνικό Δημόσιο προετίθετο να προβεί σε δανεισμό, καθώς και για το ακριβές ποσό που προετίθετο να δανειστεί, χειραγώγησαν το ύψος των επιτοκίων δανεισμού σε βάρος του Ελληνικού Λαού.
Να διερευνηθούν οι ευθύνες οποιουδήποτε, ο οποίος με πράξεις ή παραλείψεις, διευκόλυνε ή με δόλο δεν απέτρεψε το κερδοσκοπικό παιχνίδι των ανοιχτών πωλήσεων των Ελληνικών Ομολόγων και την χειραγώγηση της αγοράς προϊόντων CDS (ανοιχτών και καλυμμένων).
Να διερευνηθεί ποιά φυσικά ή νομικά πρόσωπα συμμετείχαν ως διαμεσολαβητές ή μεσίτες ή με οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα στο κερδοσκοπικό παιχνίδι, ποιά ποσά εισέπραξαν καθώς και τη σχέση τους με την πολιτική, διοικητική ή άλλη πηγή εμπιστευτικών πληροφοριών επί του Ελληνικού χρέους.
Να διερευνηθεί η ακρίβεια των στοιχείων που παρουσιάστηκαν από κυβερνητικούς ή άλλους αξιωματούχους καθώς και από την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία για το συγκεκριμένο διάστημα.
Να πληροφορηθεί η Βουλή και η κοινή γνώμη την αλήθεια.
Να εντοπιστούν και να καταλογιστούν οι ευθύνες σε όσους αυτές ανήκουν και να διατυπωθούν προτάσεις για τις αναγκαίες ενέργειες.
Επειδή η Πρόταση αυτή υπογράφεται από τον απαιτούμενο αριθμό Βουλευτών (άρθρο 144 παρ. 2 του Κανονισμού της Βουλής) και πληρούνται οι λοιπές απαιτούμενες προϋποθέσεις, ζητούμε να συζητηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής προκειμένου να ληφθεί απόφαση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής.
Aθήνα, 21 Αυγούστου 2012.
Καμμένος Πάνος
Μαρκόπουλος Κώστας
Μαριάς Επαμεινώνδας (Νότης)
Γιαταγάνα Χρυσούλα
Τέρενς Κουίκ
Ουζουνίδης Μαρίνος
Χρυσοβελώνη Μαρίνα
Κουράκος Γιάννης
Καπερνάρος Βασίλης
Ραχήλ Μακρή
Ιατρίδη Μίκα
Κουντουρά Έλενα
Χαϊκάλης Παύλος
Μελάς Παναγιώτης
Ξουλίδου Σταυρούλα
Νταβρής Γιώργος
Γιοβανόπουλος Κώστας
Κόλλια-Τσαρούχα Μαρία
Αβραμίδης Γαβριήλ
Δημαράς Γιάννης
