Αν και ήταν οξύς κατά της κυβέρνησης, ο κ. Τσίπρας φρόντισε να διαχωρίσει με εύσχημο τρόπο τον....
κ. Στουρνάρα από την υπόλοιπη κυβέρνηση και ιδιαίτερα από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, στον οποίο επέρριψε τη βασική ευθύνη για την υπογραφή της συμφωνίας λίγο πριν από την επίσκεψή του στο Βερολίνο.
Ακόμη και η φράση του κ. Τσίπρα προς τον κ. Στουρνάρα «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες» ήχησε περισσότερο ως θετικό σχόλιο για τον υπουργό Οικονομικών. Η αντιμετώπιση αυτή προκάλεσε ψιθύρους στο παρασκήνιο, διότι είχε προηγηθεί και κάτι ανάλογο κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης στη Βουλή πριν από μερικές εβδομάδες.
Η απορία των καχύποπτων των πολιτικών διαδρόμων είναι αν αυτό οφείλεται σε λόγους πολιτικής τακτικής του κ. Τσίπρα ή συνοδεύεται και από άλλες παραμέτρους. Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θεωρεί «αντίπαλό» του τον υπουργό Οικονομικών, αφού άλλωστε είναι εξωκοινοβουλευτικός, και επικεντρώνει τα πυρά του στα τρία κόμματα που συμφώνησαν να στηρίξουν την κυβέρνηση συνεργασίας. Η δεύτερη εκδοχή θέλει τον κ. Τσίπρα να λειτουργεί υπό την επήρεια των απόψεων του Γιάννη Δραγασάκη, με αποτέλεσμα το θέμα να συνδυάζεται και με τις εσωτερικές διαμάχες στον ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομική πολιτική.
Ο κ. Δραγασάκης εμπλέκεται καταρχάς διότι είναι παλαιός γνώριμος του κ. Στουρνάρα, από την περίοδο που αμφότεροι είχαν κοινές ιδεολογικές αντιλήψεις. Ενα από τα «μυστικά» του νυν υπουργού Οικονομικών είναι ότι διετέλεσε μέλος της ΚΝΕ και διατήρησε την προσήλωσή του στην κομμουνιστική θεωρία ακόμη και όταν φοιτούσε στην Οξφόρδη. Φοιτητής στο Λονδίνο, σε προηγούμενη χρονική περίοδο, και στέλεχος της ΚΝΕ ήταν και ο Γιάννης Δραγασάκης, ο οποίος διετέλεσε μάλιστα γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών Λονδίνου προτού επιστρέψει στην Ελλάδα μετά το 1974.
Εκτός από τον κ. Δραγασάκη, ο κ. Στουρνάρας διατηρεί πολύ καλές σχέσεις από τον παρελθόν και με τον σκιώδη υπουργό Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδη Τσακαλώτο, με τον οποίο επίσης σπούδαζαν μαζί στην Αγγλία. Μέχρι και ένας ιδεολογικός καβγάς είχε σημαδέψει τη σχέση τους, όταν γυρνούσαν οδικώς μια φορά από την Οξφόρδη στην Ελλάδα. Η σύγκρουση αφορούσε το κατά πόσο ο μαρξισμός μπορεί να μπει στα μαθηματικά οικονομικά. Και αυτός που έδινε με πείσμα την καταφατική απάντηση δεν ήταν ο «μετριοπαθής» κ. Τσακαλώτος, αλλά ο κ. Στουρνάρας!
Πριν από μερικές ημέρες, μάλιστα, ο κ. Τσακαλώτος, σε συνέντευξή του, έπλεξε δημοσίως το εγκώμιο του κ. Στουρνάρα. «Ο Γιάννης είναι ντόμπρος. Αυτά που λέει αυτά πιστεύει. Οσα αξιώματα και αν πήρε δεν έγινε ποτέ γιάπης. Το γεγονός αυτό, για μας τους αριστερούς, έχει σημασία. Αυτός που ήταν αυτός είναι και τώρα, και το εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό» δήλωσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ξεσηκώνοντας θύελλα παρασκηνιακών αντιδράσεων στην πλατεία Κουμουνδούρου, ιδιαίτερα από τα στελέχη που θεωρούν ότι υπάρχουν «υπόγειες διαδρομές» και «περίεργες συνεννοήσεις» με τον υπουργό Οικονομικών. Η φωτιά είχε αρχίσει να ανάβει από την πρώτη ομιλία του κ. Τσακαλώτου στη Βουλή, στις προγραμματικές δηλώσεις, όταν σε ανάλογο μήκος κύματος με τον κ. Τσίπρα είπε: «Να ευχηθώ στον υπουργό Οικονομικών, που τον ξέρω εδώ και 30 χρόνια, καλή τύχη, γιατί, όπως λένε και οι Αγγλοι, θα τη χρειαστεί. Εχει να κάνει με μια οικονομία που είναι σε ελεύθερη πτώση».
Από μόνες τους αυτές οι φιλοφρονήσεις δεν θα έπαιρναν άλλη διάσταση, αν δεν φούντωνε και το πολιτικό θέμα εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυρίαρχη τάση εκφράζεται μετεκλογικά από την ομάδα των Δραγασάκη - Τσακαλώτου - Σταθάκη, οι οποίοι, παρά τη σκληρή αντιπολιτευτική φρασεολογία του κόμματος, υποστηρίζουν τον «φιλοευρωπαϊκό» προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της στρατηγικής που πρέπει, κατ' αυτούς, να έχει ως κόμμα εξουσίας. Δεν θεωρείται μάλιστα άσχετο το γεγονός ότι ο κ. Δραγασάκης επέλεξε για τον εαυτό του την αδρανή θέση του αντιπροέδρου της Βουλής, προκειμένου να αποφύγει τη φθορά των συγκρούσεων με τον κ. Στουρνάρα. Στον αντίποδα βρίσκονται το Αριστερό Ρεύμα, υπό τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, και οι περισσότερες συνιστώσες, οι οποίες διατηρούν τον σκληρό αντιμνημονιακό τους λόγο και αντιτάσσονται στη μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ σε πιο «ήπιες» και «στρογγυλές» θέσεις.
δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου