Και ξαφνικά τα ΜΜΕ ανακάλυψαν την πολιτική βία

Γράφει ο Ναπολέων Λιναρδάτος

Μετά από 38 χρόνια μεταπολίτευσης τα ελληνικά ΜΜΕ ανακαλύπτουν ότι
υπάρχει πολιτική βία στην Ελλάδα. Ή μάλλον υπήρχε αλλά είχε καλές
προθέσεις.
Την εβδομάδα που πέρασε θα είχε την εντύπωση κάποιος που παρακολουθεί
τα ελληνικά ΜΜΕ ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία επικρατεί ο
νόμος και η τάξη. Ξαφνικά η Χρυσή Αυγή με τις παρανομίες τις αποφάσισε
να σπάσει μια παράδοση δεκαετιών....

Δεν είναι η Ελλάδα που για δεκαετίες υπάρχουν αριστερές τρομοκρατικές
οργανώσεις που ειδικεύονται στην δολοφονία ατόμων που κατά κανόνα
προέρχονται από την αντιπέρα πολιτική όχθη; Δεν ήταν η 17 Νοέμβρη που
δολοφόνησε μια σειρά δεξιών πολιτικών και εκδοτών; Ο Επαναστατικός
Λαϊκός Αγώνας, η Αντικρατική Πάλη, η Σέχτα Επαναστατών, η Συνωμοσία
των Πυρήνων της Φωτιάς;

Δεν είχαν και έχουν όλες αυτές οι οργανώσεις την έμμεση και ορισμένες
φορές άμεση υποστήριξη του μιντιακού και ακαδημαϊκού κατεστημένου; Δεν
χαρακτηριζόντουσαν πάντοτε προσπάθειες αντιμετώπισης αυτών των
οργανώσεων ως μέτρα αστυνομοκρατίας; Και οι λίγοι πολιτικοί και οι
ακόμα λιγότεροι δημοσιογράφοι που αναδείκνυαν το θέμα της τρομοκρατίας
και της βίας δεν χαρακτηριζόντουσαν ως υποψήφιοι δικτατορίσκοι;

Το θέμα εδώ δεν είναι η μαύρη βία να φτάσει τα κατορθώματα της
κόκκινης βίας και μετά το συζητάμε. Το θέμα είναι η απίστευτη
υποκρισία των ΜΜΕ στο θέμα της πολιτικής βίας. Ο Παύλος Τσίμας στο
δελτίο του Mega όταν οι της Χρυσής Αυγής έσπασαν ορισμένους πάγκους σε
δυο-τρεις λαϊκές έφτασε να μιλάει για επανασύσταση του παρακράτους της
δεξιάς... Όταν τον Οκτώβρη του 2011 οι δυνάμεις του ΚΚΕ (ΠΑΜΕ-ΚΝΑΤ)
ανέλαβαν το ρόλο του κράτους και προστάτευσαν το ελληνικό κοινοβούλιο
από αριστερούς άλλων παρατάξεων, η στάση του βεβαίως δεν κρίθηκε ως
παρακρατική από τον κ. Τσίμα.

Το ΚΚΕ με τις ομάδες βίας του δέρνει όποτε και όποιον θέλει, κλείνει
δρόμους, καταλαμβάνει μνημεία, δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, απαγορεύει
ετσιθελικά ότι δραστηριότητα θεωρεί ανεπιθύμητη και όλα αυτά θα πρέπει
να τα αποδεχθούμε ως απλά και φυσιολογικά γεγονότα της ελληνικής
πραγματικότητας. Η πικρή αλήθεια είναι πως, χάρις στον κ. Τσίμα και τη
συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής δημοσιογραφίας, ένα πολύ μεγάλο
μέρος της ελληνικής κοινωνίας τα έχει αποδεχθεί ως τέτοια.

Από κοντά και ο Προκόπης Παυλόπουλος. Ο κ. Παυλόπουλος θα πει στην
Βουλή για τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής στις λαϊκές ότι: <<Είναι
χυδαιότητα να λένε κάποιοι στον ελληνικό λαό ότι αυτό που δεν μπορεί
το κράτος να κάνει, το κάνουμε εμείς.>> Θα θυμάστε τον κ. Παυλόπουλο
από την υπουργική του θητεία το 2008 όταν κάηκε η Αθήνα, γιατί
επικρατούσε το δόγμα Παυλόπουλου: κανείς δεν κάνει ότι πρέπει να κάνει
την δουλειά του κράτους - παρεμπιπτόντως, το κανείς περιλάμβανε και
το κράτος. Το βράδυ που θα καίγεται η Αθήνα ο κ. Παυλόπουλος θα πει
<<Περισσότερα είναι τα κτίρια που δεν καίγονται από εκείνα που
καίγονται>> - το οποίο θα μείνει στην ιστορία ως η επιτομή της
πολιτικής του παρουσίας. Ο κ. Παυλόπουλος ως υπουργός υπεύθυνος δήθεν
για την δημόσια τάξη είναι ίσως η πιο τρανταχτή περίπτωση αντιποίησης
αρχής στην ιστορία της Ελλάδας. Σε μια φυσιολογική χώρα με υπεύθυνη
δημοσιογραφία, άτομα όπως ο κ. Παυλόπουλος δεν θα τα έπαιρνε κανείς
στα σοβαρά. Αλλά στην Ελλάδα του 2012 ο κ. Παυλόπουλος έχει το ηθικό
ανάστημα να σχολιάζει θέματα δημοσίας τάξεως...

Τις δηλώσεις του κ. Παυλόπουλου στην Βουλή έσπευσαν να τις
χειροκροτήσουν οι παρευρισκόμενοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως ο κ.
Παυλόπουλος έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εναντίον της βίας - με κάποιες
εξαιρέσεις, βεβαίως βεβαίως. Για παράδειγμα το κάψιμο της Αθήνας το
2008 είχε χαρακτηρισθεί από τον κ. Τσίπρα ως <<λαϊκή εξέγερση>>. Ή για
παράδειγμα η τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη είχε σημαντικά στελέχη
του ΣΥΡΙΖΑ ως μάρτυρες υπεράσπισης. Ή όταν στελέχη και βουλευτές του
κόμματος συμμετέχουν σε εκδηλώσεις συμπαράστασης των καταδικασμένων
τρομοκρατών των Πυρήνων της Φωτιάς. Ή όταν οι απανταχού μπαχαλάκιδες
καίνε, λεηλατούν ή κάνουν κατάληψη αξίζουν της συμπαράστασης του
ΣΥΡΙΖΑ.

Την ίδια εβδομάδα που ο ΣΥΡΙΖΑ εξέφραζε τον αποτροπιασμό του για την
παράνομη δράση της Χρυσής Αυγής, το ίδιο κόμμα έβγαζε ανακοίνωση για
έφοδο της αστυνομίας σε κατάληψη. Ο τίτλος της είδησης: <<Έντονη
αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ για την έφοδο της ΕΛ.ΑΣ σε κατάληψη.>> <<Το κόμμα
του ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση, μέσω της οποίας ασκεί σκληρή κριτική
για την αστυνομική επιχείρηση στην Θεσσαλονίκη, που είχε σαν στόχο την
απομάκρυνση των νεαρών από την κατάληψη του κτιρίου "Δέλτα".>>

Το μιντιακό κατεστημένο αδυνατεί να δει τον απίστευτο παραλογισμό και
υποκρισία σε τέτοιου είδους πράξεις και λόγια. Η αριστερά είναι αλλιώς
στην Ελλάδα. Ναι ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ανοιχτά πολλές μορφές βίας και
παραβατικότητας, αλλά είναι για καλό σκοπό. Το ΚΚΕ κάνει ακριβώς το
ίδιο και ταυτόχρονα υποστηρίζει ένα βάρβαρο σταλινικό και ολοκληρωτικό
καθεστώς που σφαγίασε εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά είναι για καλό
σκοπό. Η αριστερά θα πρέπει να κρίνεται όχι σύμφωνα με αυτά που λέει
και κάνει αλλά σύμφωνα με τις προθέσεις της όπως η ίδια τις
αντιλαμβάνεται.

Αντίθετα η δεξιά θα πρέπει πάντα να κρίνεται σύμφωνα με τα στερεότυπα
που έχει θεσπίσει η αριστερά στον πολιτικό βίο και επίσης σύμφωνα με
τις πράξεις ακραίων στοιχείων, όπως αυτές της Χρυσής Αυγής, που
ανοιχτά απορρίπτει και καταδικάζει και που ξεκάθαρα αντίκεινται στην
αστική πολιτική ιδεολογία που εκπροσωπεί. Μην παραξενευτείτε όταν τους
επόμενους μήνες όταν κάποιος δεξιός εκφράζει την αντίθεση του στην
λαθρομετανάστευση ή την υποστήριξη του στον νόμο και την τάξη, αυτές
οι θέσεις να χαρακτηρίζονται από τα ΜΜΕ και την αριστερά ως ακραίες
και ως αντιγραφή της Χρυσής Αυγής.

Δεν έχουν επιχειρήματα ούτε για το θέμα της λαθρομετανάστευσης ούτε
και για το θέμα του νόμου και της τάξης και η μόνη τους διέξοδος θα
είναι να επιβληθούν πολιτικά δια της συκοφαντίας και της στρεψοδικίας.