Βασική προϋπόθεση είναι να αντέξει η κοινωνία μέχρι να μπει χρήμα στην πραγματική αγορά. Αν αρχίσει η ανάπτυξη, τότε αυτό θα είναι μια στρατηγική νίκη προσωπική του Αν. Σαμαρά.
Είναι βέβαιο ότι ο κ. πρωθυπουργός και ο υπουργός του των Οικονομικών δεν έχουν κάπου καβάτζα μερικές δεκάδες δισ. Είναι βέβαιο ότι δεν ξύπνησαν το πρωί στην κυβέρνηση και είπαν «τι να κάνουμε σήμερα; Ας πετσοκόψουμε και εξαγριώσουμε μερικές μεγάλες....
κοινωνικές κατηγορίες». Καιρό πριν εξηγούσα τα κίνητρα πολιτικών επιλογών του κ. Σαμαρά, που είχαν πολιτικό κόστος και παραλίγο να τον οδηγούσαν στον «πολιτικό θάνατο». Το ένστικτο επιβίωσης του Ελληνα και τα τέρατα που «πούλαγε» ο Τσίπρας, έσωσαν την παρτίδα. Τα δύσκολα άρχισαν όμως μετά. Εξηγούσα λοιπόν ότι ο -ήδη πλέον- πρωθυπουργός τότε προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο, μέχρι η Ευρώπη να έρθει στα συγκαλά της και να κόψει χρήμα, όπως κάνουν οι Αμερικανοί, μέχρι να υποχωρήσει η στραγγαλιστική παράνοια των Γερμανών. Η απόφαση Ντράγκι φαίνεται να δικαιώνει αυτήν τη στάση, το πολιτικό «κατενάτσιο» του Ελληνα ηγέτη. Γιατί φανταστείτε να γινόταν αυτό κι εμείς ήδη να είχαμε πεταχτεί έξω από την ευρωζώνη, απλούστατα γιατί θα είχαμε βαρέσει κανόνι και θα εξαναγκαζόμασταν να αποχωρήσουμε, για να κόψουμε πληθωριστικό εθνικό νόμισμα για τις εσωτερικές υποχρεώσεις μας. Φανταστείτε να διασώζονταν οι Ισπανοί, οι Ιταλοί, οι Ιρλανδοί, οι Πορτογάλοι και η πατρίδα μας να ήταν στα Τάρταρα. Ολοι μαζί και ο ψωριάρης χώρια.
Γιατί για μένα η συνταγή εξακολουθεί να είναι λάθος, αφού φέρνει ύφεση, ανεργία και υστέρηση εσόδων. Η μόνη λογική και ηθική νομιμοποίησή της ήταν και είναι το κέρδος χρόνου, μέχρι να αλλάξει στάση η Ευρώπη και να μην εξωπεταχτούμε στη χαοτική κατάσταση εκτός ευρώ.
Ακόμη όμως τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η χωρίς περιορισμούς αγορά ελληνικών ομολόγων δεν λύνει μια κι έξω το πρόβλημα. Βασική προϋπόθεση είναι να αντέξει η κοινωνία μέχρι να μπει χρήμα στην πραγματική αγορά και να κινηθούν οι τροχοί της οικονομίας. Αν αρχίσει επιτέλους η πολυπόθητη ανάπτυξη κι αντιστραφεί ο ανοδικός δείκτης της ανεργίας, τότε αυτό θα είναι μια στρατηγική νίκη προσωπική του κ. πρωθυπουργού, της Κεντροδεξιάς και εν τέλει όλης της Ελλάδας. Με την παράλληλη κλιμάκωση της μάχης κατά της λαθρομετανάστευσης και της πυρηνικής βόμβας των Σουνιτών που εισέρρευσαν στη χώρα, θα δημιουργηθεί μια άλλη ψυχολογία στην κοινωνία, που θα ανατρέψει και το πολιτικό σκηνικό. Ομως όλα αυτά έχουν προϋπόθεση να μην πεθάνει ο ασθενής πριν τη λήξη της «θεραπείας».
Η μη αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας δημιουργεί πολλά προβλήματα. Το ΠΑΣΟΚ, εστία πολιτικής και κοινωνικής «μόλυνσης» επί δεκαετίες, κύριος υπεύθυνος της παρακμής μας, ως διαχειριστής της εξουσίας επί μακρόν, προσπαθεί να υπερασπιστεί πολιτικές και πρόσωπα του παρελθόντος μη υπερασπίσιμα. Το πάλαι ποτέ Κίνημα θεωρεί ως «ονόρε» του αυτά κι αυτούς που είναι η ντροπή του. Η στάση αυτή θα το οδηγήσει στην απόλυτη απαξίωση και διακινδυνεύω την πρόβλεψη ότι στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, θα παλέψει απλά για το 3%, για την είσοδό του στη Βουλή ή στο νεκροταφείο των πολιτικών ελεφάντων της Ιστορίας μας. Εστω όμως και μέσα από τις αναγκαστικά τηρούμενες τρικομματικές ισορροπίες, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνουν, ώστε να διασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή και ειρήνη. Αυτός άλλωστε δεν είναι, υποτίθεται, ο στόχος όλων των πολιτικών που εφαρμόζονται;
Εάν η ψυχολογία του λαού γίνεται όλο και χειρότερη και μία μία οι κοινωνικές ομάδες οδηγηθούν στην απόγνωση, διατρέχουμε τον κίνδυνο της κοινωνικής έκρηξης που θα ματαιώσει το κέρδος χρόνου που έχουμε αλλά και τα αποτελέσματα από την αλλαγή της στάσης της Ευρώπης απέναντι στην κρίση.
Το κυνικό ερώτημα είναι, ως τότε πού θα βρεθούν τα χρήματα; Εγιναν και γίνονται όλα όσα πρέπει στο επίπεδο της περιστολής στις σπατάλες, ώστε με τα κονδύλια που θα εξοικονομηθούν να θίξουμε όσο λιγότερες κατηγορίες εργαζομένων και συνταξιούχων; Πιστεύω ότι υπάρχει ακόμη έδαφος. Πλην της Αρχής για το «ξέπλυμα», που αποδεδειγμένα προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες, πρέπει να κλείσουν οι περιβόητες «ανεξάρτητες» Αρχές. Εχετε γνωρίσει κάποιον που να του λύθηκε κανένα σοβαρό πρόβλημα από την προσφυγή του σε αυτές; Να μου τον δείξετε κι εμένα για να τον βγάλω φωτογραφία. Για τα περισσότερα θέματα αρμόδια έπρεπε, όπως και στο παρελθόν, να είναι μόνο η Δικαιοσύνη, η μόνη που έχει τις απαραίτητες εγγυήσεις ανεξαρτησίας. Πεταμένα λεφτά. Στο επίπεδο των συμβούλων της κυβέρνησης, οργανισμών κ.λπ., έχει γίνει ό,τι πρέπει; Είναι απαραίτητοι όλοι αυτοί; Οχι. Χωράει κατάργηση πολλών ακόμη.
Στις αμοιβές των υψηλά ισταμένων; Ορθή ενέργεια, πράξη διοίκησης διά του παραδείγματος από την πλευρά του κ. πρωθυπουργού, η μείωση των αμοιβών του ιδίου, της κυβέρνησης και των βουλευτών. Να γίνει όμως ακόμη μεγαλύτερη.
Στο θέμα των μετακλητών και των επιστημονικών συμβούλων στα γραφεία βουλευτών και άλλων, η πρόταση είναι απλή. Πλήρης κατάργηση και απόλυσή τους. Ολων. Η πατρίδα αιμορραγεί, οι περιστάσεις είναι εξαιρετικές κι επικίνδυνες. Οι πατέρες και μητέρες του έθνους ας προσπαθήσουν να κάνουν τη δουλειά τους μόνο με μια γραμματέα. Ζόρικο και δύσκολο θα είναι αλλά τι να κάνουμε; Γαμπροί, κολλητοί, συμπέθεροι και μπατζανάκια θα δυσαρεστηθούν αλλά δεν πειράζει. Θα μεγαλώσει η ανεργία των κολλητών αλλά θα μικρύνει η απελπισία των λοιπών εργαζομένων που θα γλιτώσουν κάποια περικοπή. Καλύτερα να 'χετε κρεβατομουρμούρα, κύριε βουλευτά ή υπουργέ μου, παρά να παρακολουθήσετε live και ως στόχος μαλτεζόπλακας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου