Η ιστορία τρέλας που προκάλεσε για μερικά 24ωρα ένα ενδιαφέρον σε βαθμό παροξυσμού επειδή τάχα μου δύο ομογενείς είναι έτοιμοι να διαθέσουν περί τα 600 δισ. δολάρια είναι μεν το τελευταίο κρούσμα αυτών των ψευδαισθήσεων, αλλά δεν είναι η μόνη. Ειδικά την τελευταία διετία έχουν εμφανιστεί κι άλλες θεωρίες, που ανεξάρτητα αν κάποιες από αυτές έχουν μία βάση, επιβεβαιώνουν το γνωστό «ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται». Βέβαια η χώρα κατά περιόδους στη σύγχρονη Ιστορία της καταπιανόταν με μεγάλες ιδέες και μύθους, η δε ελληνική κοινωνία υπέκυπτε στη γοητεία δήθεν μεγαλουργιών και απίστευτων ανακαλύψεων μέχρι να προσγειωθεί ανώμαλα. Τα τελευταία χρόνια, όμως, λόγω και της κρίσης, τα πράγματα έγιναν οριακά, με μεγάλα τμήματα του πληθυσμού να προσμένουν θαύματα που θα μας σώσουν. Δημιουργήθηκαν έτσι μύθοι, με κορυφαία παραδείγματα τις γερμανικές αποζημιώσεις, την Τράπεζα της Ανατολής, τις λίστες των φοροφυγάδων και βέβαια τους δύο ομογενείς με τις καταθέσεις των 600 δισ.
Η υπόθεση με τις γερμανικές αποζημιώσεις βέβαια δεν στερείται μιας πραγματικής βάσης, ωστόσο οι προσδοκίες που έχουν κατά καιρούς καλλιεργηθεί απέχουν παρασάγγας από τις ρεαλιστικές εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα μιας ουσιαστικής διεκδίκησης: άλλο η εγκατάλειψη της προσπάθειας και άλλο η πραγματική διάσταση του θέματος, καθώς ακόμη και μία θετική εξέλιξη στο μέτωπο αυτό είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά τη χώρα να ξεπεράσει το δυσβάσταχτο βάρος που έχει σωρευτεί, με ένα χρέος της τάξης του 150% επί του ΑΕΠ και με τεράστια διαρθρωτικά προβλήματα σε όλους τους τομείς.
Τόκοι 1 δισ. ευρώ
Αλλος ένας μύθος είναι οι περίφημες λίστες με μεγαλοκαταθέτες που κυκλοφορούν, οι οποίες υποτίθεται μπορούν να αντιμετωπίσουν το ελληνικό πρόβλημα: άλλο θέμα όμως η πάταξη της φοροδιαφυγής και η εξοικονόμηση πόρων από αυτό το μέτωπο και άλλο η βεβαιότητα ότι αν τιμωρηθούν -που σε κάθε περίπτωση πρέπει να το πράξει η Πολιτεία- όσοι μεγαλοκαταθέτες παρανόμησαν θα σωθεί και η χώρα.
Για παράδειγμα, ακόμη κι αν δεν δηλώνονται όλοι οι τόκοι από καταθέσεις 40 δισ. ευρώ στο εξωτερικό, αυτοί δεν ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ, όπερ σημαίνει ότι τα έσοδα θα κυμαίνονταν, ανάλογα με την πολιτική φορολόγησης, στα 100 με 200 εκατ. ευρώ. Η σύλληψη, δε, του αδικαιολόγητου πλούτου μπορεί να καλύψει τρύπες ώστε να μετριάσει τις επιπτώσεις της κρίσης και να γίνει πιο δίκαιη η κατανομή των βαρών, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα λύνεται οριστικά με αυτόν τον τρόπο.
Φυσικά πολύ πιο κοντά στον μύθο από τις παραπάνω δύο περιπτώσεις και εντελώς αποκύημα φαντασίας αποδείχτηκε η ιστορία με την περιβόητη Τράπεζα της Ανατολής, που ξέσπασε πριν από έναν χρόνο περίπου, για να χαθεί γρήγορα όμως, καθώς δεν άντεχε σε σοβαρή συζήτηση. Μάλιστα την έφεραν στο προσκήνιο οι ίδιοι δύο ομογενείς που τώρα δηλώνουν ότι είναι έτοιμοι να εξαγοράσουν το ελληνικό χρέος, καθώς διαθέτουν για τον σκοπό αυτό 600 δισ. δολάρια.
Οι κύριοι Μανόλης Λαμπράκης και Θεόδωρος Καρυώτης είχαν πλασάρει τον Σεπτέμβριο του 2011 τον μύθο ότι εκπροσωπούν έναν ομογενή ονόματι Αρτέμη Σώρρα, ο οποίος για να σώσει τη χώρα διαθέτει μία από τις τέσσερις μετοχές της Banque d’ Orient, την οποία ίδρυσε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος το 1904 με καταστήματα σε Θεσσαλονίκη, Σμύρνη και Αλεξάνδρεια.
80 χρόνια μετά
Η αξία της μετοχής υπολογίζεται σε 670 δισ.! Η Τράπεζα της Ανατολής συγχωνεύτηκε το 1932 με τη μητρική της Εθνική Τράπεζα, χωρίς όμως να ολοκληρωθεί ποτέ η εκκαθαριστική διαδικασία που προβλεπόταν, με αποτέλεσμα, έλεγε ο μύθος, οι μετοχές -που ήταν σε χρυσό- να αποκτήσουν τρομακτική αξία! Η περίφημη εκείνη ιστορία μάλιστα έλεγε ότι οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής είχαν την εγγύηση της Τράπεζας της Γαλλίας, η οποία θα έπρεπε με την εμφάνισή τους να καταβάλει και το τεράστιο αντίτιμο. Σύμφωνα με τον μύθο, η συνολική αξία της Τράπεζας της Ανατολής, μια τράπεζα-φάντασμα στην ουσία, είχε εξακοντιστεί στο ποσό σχεδόν των 30 τρισ. δολαρίων! Ε, λοιπόν, ο Σώρρας κατείχε τέσσερις από αυτές τις φοβερές μετοχές και διέθετε τη μία για να σώσει τη μητέρα πατρίδα, μόνο που τα ίχνη του χάθηκαν λίγο μετά τη δημοσιοποίηση της ιστορίας.
«Θείοι απ’ το Σικάγο» 'Η νέα περίπτωση Τσάκα;
Εμφανίστηκαν ως από μηχανής θεοί για να σώσουν την Ελλάδα από τα νύχια των δανειστών προσφέροντας χρήμα με ουρά. Ο ένας εξ αυτών προσπάθησε να σώσει και την Αλαμπάμα αλλά δεν τα κατάφερε, ενώ ο άλλος κατηγορήθηκε στις ΗΠΑ για φοροδιαφυγή. Ωστόσο δεν ήταν λίγοι οι πνιγμένοι από τα χρέη Ελληνες που πίστεψαν στο... θαύμα
Εθνικοί ευεργέτες ή καιροσκόποι; Απατεώνες ή gentlemen; Μύθος ή πραγματικότητα;
Τι απ’ όλα να διαλέξει κανείς για να χαρακτηρίσει τους δύο ομογενείς που διατυμπανίζουν με τον πλέον επίσημο τρόπο πως μπορούν με μία τους κίνηση να σώσουν την Ελλάδα από την καταστροφή, ξεπληρώνοντας με τα 600 δισ. δολάρια που διαθέτουν ολόκληρο το δημόσιο χρέος όχι μονάχα της Ελλάδας αλλά και της Κύπρου;
Οι δύο από μηχανής θεοί της ελληνικής οικονομίας έκαναν πριν από λίγο καιρό την εμφάνισή τους ως νέοι «θείοι από το Σικάγο», σέρνοντας πίσω τους χρήμα με ουρά, αρκετό να μας σώσει από τα νύχια των δανειστών, δίνοντας τροφή για ατέλειωτες συζητήσεις τόσο στα καφενεία της επικράτειας όσο και στα τηλεοπτικά παράθυρα όπου ξετυλίγονται πλέον σενάρια συνωμοσίας με πρωταγωνιστές τους κυρίους Μανόλη Λαμπράκη και Αρτέμη Σώρρα (που ουδεμία σχέση έχει φυσικά με τον βαθύπλουτο Σόρος). Συζητήσεις και σενάρια, λοιπόν, γύρω από το μυθικό ποσό που είναι έτοιμοι να διαθέσουν οι δύο πέραν του Ατλαντικού ομογενείς για να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση, αφού με τα χρήματα που διαθέτουν μπορούν να σβήσουν τα χρέη της χώρας. Πριν από λίγες ημέρες ο γιατρός κ. Λαμπράκης από τον Καναδά και ένας εκπρόσωπος του κ. Σώρρα από τις ΗΠΑ βρέθηκαν στην Αθήνα, όπου σε κεντρικό ξενοδοχείο και μπροστά σε ένα ακροατήριο περίπου 300 ατόμων παρουσίασαν με κάθε επισημότητα το σχέδιο της οργάνωσης «End National Debt - END». Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του μεγαλεπήβολου σχεδίου δεν ήταν λίγοι αυτοί που ξεσπάθωσαν κατά της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών επειδή -άκουσον άκουσον- δεν έχουν δεχτεί ακόμη τη σωτηρία που τους προσφέρουν οι δύο ομογενείς.
Και αν το υπουργείο Οικονομικών τηρούσε έως την περασμένη Πέμπτη μια διακριτική στάση απέναντι στους επίδοξους σωτήρες μας, αυτός που φρόντισε να βγάλει στη σέντρα τους δύο «εθνικούς ευεργέτες» ήταν ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης. Ο βουλευτής της Ν.Δ., τόσο ως πρόεδρος της Επιτροπής Απόδημου Ελληνισμού της Βουλής αλλά και χρησιμοποιώντας τις προσωπικές του γνωριμίες στους κύκλους της αμερικανικής ομογένειας, όχι μόνο δεν επέδειξε τη διακριτικότητα του υπουργείου Οικονομικών, αλλά δεν δίστασε να παρομοιάσει τους κυρίους Λαμπράκη και Σώρρα με τον αλησμόνητο Τσάκα και τους εμίρηδες που θα αγόραζαν τον Παναθηναϊκό.
Η αλήθεια, πάντως, είναι πως το χρώμα του χρήματος από το Αμέρικα κανείς μέχρι σήμερα δεν το έχει δει. Σύμφωνα με τους εμπνευστές του END το χρήμα υπάρχει, και μάλιστα ζεστό, και μας περιμένει στα θησαυροφυλάκια κάποιας καναδέζικης τράπεζας με την επωνυμία Federal Stock Reserve, που είναι να απορεί κανείς ποιος μπορεί να της εμπιστευθεί τα χρήματά του από τη στιγμή που δεν μπορεί να την ανακαλύψει ούτε καν στο Διαδίκτυο. Σύμφωνα με τους κατόχους του αμύθητου αυτού ποσού, τα χρήματα βρίσκονται σε έναν κηδεμονευόμενο λογαριασμό και συγκεκριμένα μιλούν για «διαθέσιμο ποσό σε διεθνείς συναλλαγματικές/ΙΒΟΕ αμερικανικών ομολόγων, που λήγουν στις 14 Αυγούστου του 2014».
Τράπεζα Ανατολής
Στο Ιντερνετ, πάντως, μπορεί να μη φαίνεται η τράπεζα όπου βρίσκεται κατατεθειμένη η σωτηρία μας, φαίνεται ωστόσο μια άλλη, που βγαλμένη μέσα από το αραχνιασμένο παρελθόν φιγουράρει δίπλα στο όνομα του «βαθύπλουτου» κ. Σώρρα. Πρόκειται για την περίφημη Τράπεζα της Ανατολής, που ιδρύθηκε το 1904 και πριν από έναν χρόνο είχε απασχολήσει την κοινή γνώμη όταν είχε δει το φως της δημοσιότητας η ύπαρξη τεσσάρων μυθικών μετοχών, η αξία των οποίων είχε αποτιμηθεί από έναν Ελληνοαμερικανό οικονομολόγο σε 670 δισ. ευρώ. Ενα ποσό που και πάλι συνειρμικά είχε ταυτιστεί με το δημόσιο χρέος της χώρας. Κάτοχος των μετοχών αυτών δεν είναι άλλος από τον κ. Σώρρα, αφού, όπως ισχυρίζεται η οικογένειά του, από την Πάτρα, κρατούσε φυλαγμένες τις μετοχές σε κάποιο σεντούκι εδώ και 80 χρόνια.
Ο κ. Σώρρας έρχεται σήμερα να σώσει την Ελλάδα, μια και δύο μήνες πριν δεν κατάφερε να σώσει την... Αλαμπάμα. Σύμφωνα με αμερικανικές πηγές, ο ομογενής κροίσος κατέθεσε προσφορά 5 δισ. δολαρίων προς το Ανώτατο Συμβούλιο της αμερικανικής πολιτείας με σκοπό να αποφευχθεί η πτώχευση, αλλά με την προτροπή τα χρήματά του να πέσουν στην αγορά και ένα μέρος τους να διατεθεί σε ζητήματα πρόνοιας, όπως η προστασία ανέργων και αστέγων. Η προσφορά, όμως, που κατατέθηκε τόσο στον κυβερνήτη όσο και στον δήμαρχο της πρωτεύουσας της Αλαμπάμα έγινε μέσω ενός καναδικού διαμεσολαβητικού οίκου με την επωνυμία Diamond & Diamond, ο οποίος είναι τόσο γνωστός όσο και η τράπεζα που φυλάει τα 600 δισ. που θα σώσουν την Ελλάδα.
Τα δισ. του κ. Σώρρα ήταν το μεγάλο όπλο στη φαρέτρα του γιατρού κ. Λαμπράκη, που ήταν και ο εμπνευστής της μη κερδοσκοπικής οργάνωση END. Ο γιατρός που από την Κρήτη βρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και σύμφωνα με το βιογραφικό που ο ίδιος παρουσιάζει στις δημόσιες εμφανίσεις του κατέχει τον τίτλο του επίκουρου καθηγητή της Χειρουργικής και, όπως υποστηρίζει, ήρθε η ώρα για να σώσει τον «Ελληνα ασθενή». Και ενώ θα περίμενε κανείς πως σύσσωμη η Ομογένεια της Αμερικής θα συστρατευόταν στον ιερό αγώνα της END για την απελευθέρωση της μητέρας-πατρίδας από τα δεσμά των δανειστών, δεν είναι λίγοι οι Ελληνοαμερικανοί που όχι μόνο αμφισβητούν το όλο εγχείρημα, αλλά κάποιοι καταθέτουν ενστάσεις για την ύπαρξη του κηδεμονευόμενου λογαριασμού που περιέχει τα 600 δισ., αμφισβητώντας ακόμη και την ίδια τη φερεγγυότητα του καθηγητή κ. Λαμπράκη.
Υπόμνημα στις ελληνικές αρχές
Ομογενείς που δεν είδαν εξαρχής με καλό μάτι το εγχείρημα της END φρόντισαν να ενημερώσουν κύκλους της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και μέλη του Κοινοβουλίου για το παρελθόν του κ. Λαμπράκη, ο οποίος είχε απασχολήσει ουκ ολίγες φορές την αμερικανική Δικαιοσύνη. Συγκεκριμένα, μέλη της αμερικανικής ομογένειας έστειλαν υπόμνημα στις ελληνικές αρχές όπου επισυνάπτεται απόφαση του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου των ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία ο κ. Λαμπράκης καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή στις 15 Φεβρουαρίου του 1995 και τέθηκε υπό δικαστική επιτήρηση για τρία χρόνια τιμωρούμενος με 200 ώρες κοινωφελούς εργασίας και τετράμηνο κατ’ οίκον περιορισμό! Το ίδιο δικαστήριο είχε επιβάλει στον Ελληνα γιατρό πρόστιμο 10.000 δολαρίων για το αδίκημα της φοροδιαφυγής.
Ο ίδιος πάντως δεν διστάζει να κατακεραυνώνει στις δημόσιες εμφανίσεις του τους Ελληνες πολιτικούς που διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα, δηλώνει πως το τρίπτυχο της END είναι «Ελπίδα - Δικαιοσύνη - Παιδεία» και υποστηρίζει πως τα μέλη της οργάνωσης «δεν έχουν καμία κομματική τοποθέτηση, ούτε εκπροσωπούν καμία θρησκεία».
Οι κύριοι Λαμπράκης και Σώρρας ταξίδεψαν και στην Κύπρο, όμως το μόνο που κατάφεραν ήταν να δουν για λίγα λεπτά τον υπουργό Οικονομικών κ. Βάσο Σιαρλή, μια και ο πρόεδρος Χριστόφιας δήλωσε πως ήταν απασχολημένος και αρνήθηκε να τους συναντήσει. Οι ομογενείς «ευεργέτες», πάντως, όχι μόνο δεν πτοήθηκαν από την «πόρτα» του Κύπριου προέδρου, αλλά αντιθέτως εγκαλούν τον Ελληνα πρωθυπουργό και τον κ. Γιάννη Στουρνάρα που δεν τους έχουν καλέσει έως σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου για να διαπραγματευτούν μαζί τους την εκταμίευση των 600 δισ. και τη σωτηρία της χώρας.
Αντί πρόσκλησης για διαπραγμάτευση το υπουργείο Οικονομικών με μια λιτή ανακοίνωση έκλεισε με τη σειρά του και αυτό την πόρτα κατάμουτρα στους εξ Αμερικής σωτήρες μας, λέγοντας πως «τη στιγμή που καταβάλλεται μια τιτάνια προσπάθεια για να κλείσουμε ένα πακέτο δαπανών 11,5 δισ. ευρώ και να εξασφαλίσουμε την επόμενη δόση του δανείου των εταίρων μας, οποιαδήποτε πληροφορία “ανακάλυψης θησαυρών», που προσφέρονται για την αποπληρωμή των χρεών μας, μόνο ως αστείο μπορεί να αντιμετωπιστεί». Παρά την προσπάθεια, όμως, του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης να απαξιώσει το κύρος των Ελληνοαμερικανών εκατομμυριούχων, το κακό έχει ήδη γίνει, καθώς σενάρια συνωμοσίας εξυφαίνονται γύρω από μυστικά κέντρα και παράκεντρα εξουσίας που προσπαθούν να υπονομεύσουν την προσπάθεια των δύο ομογενών κροίσων. Talk of the town η υπόθεση των 600 δισ., σε μια κοινωνία που όπως ο πνιγμένος προσπαθεί και αυτή να πιαστεί είτε από τα μαλλιά της είτε από ένα θαύμα.
Πρώτο Θέμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου