Από τον Βασίλη Μπόνιο
O υπερφίαλος πολιτικός νάρκισσος με το τσεκούρι-αυτός ο Κασιδιάρης των σαλονιών- ο πρώην υπουργός ΠΕΧΩΔΕ στo λυκόφως της θητείας του οποίου η ΕΡΓΟΣΕ προέκρινε την κοινοπραξία J&P Άβαξ - Intrakat – Ακτωρ, ως προσωρινό μειοδότη του σιδηροδρομικού έργου «Ροδοδάφνη - Ψαθόπυργος» , προϋπολογισμού 315 εκατ. ευρώ, δηλώνει πως πρέπει να ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί για την πρώτη κατοικία. Δεν φθάνει που οι βουτηγμένοι στην διαφθορά κυβερνώντες μας οδηγούν στην εξαθλίωση και στην κόλαση, μας θέλουν επιπλέον στα κρεματόρια του Άουσβιτς.
Αντί να παρατρύνουν τις τράπεζες να μειώσουν κατά 30% τουλάχιστο τις δόσεις των δανείων,-την στιγμή που οι μισθοί έχουν μειωθεί ακόμη και 50%-ώστε και οι Τράπεζες να αρχίζουν να εισπράτουν μέρος των οφειλών, προτείνουν το ξεσπίτωμα χιλιάδων συμπολιτών μας.
Κανονικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ευχαριστεί τον υπερφίαλο νάρκισσο Βορίδη ο οποίος στέλνει στα τάρταρα την συγκυβέρνηση των 3 υποκριτών.
Δεν φθάνει που οι πολίτες δεν έχουν πετρέλαιο να ζεσταθούν, ο Βορίδης θέλει να τους πάρουν και τα σπίτια.
Κι ενώ με τους αδυνάτους είναι άτεγκτος και σκληρός δείχνοντας τους τον Καιάδα, με τους ισχυρούς εμφανίζεται γαλαντόμος κι εκείνοι του ανταποδίδουν την γενναιοδωρία του με καθημερινή φιλοξενία στα κανάλια τους.
Παρέα με τον Σαμαρά του Συμπιλίδη, τον Βενιζέλο του χυδαίου χαρατσιού της ΔΕΗ, τον αδίστακτο κωλοτούμπα Κουβέλη, οδηγούν τους Έλληνες στα κρεματόρια του οικονομικού Άουσβιτς με την ανοχή του τρυφηλού Τσίπρα- ο οποίος βολοδέρνει ανάμεσα στον Δραγασάκη και τον Φωτόπουλο- και την ανυπαρξία του ΚΚΕ της εγωπαθούς Παπαρήγα η οποία καρφιτσωμένη στην ηγετική πολυθρόνα ασεβεί απέναντι στους ποταμούς αίματος που συνοδεύει την ιστορία του συγκεκριμένου κόμματος.
Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει η Ελλάδα είναι να εξαφανισθούν από προσώπου γης οι πολιτικές συμμορίες που συγκυβερνούν τη χώρα και καταπίνουν λίστες Λαγκάρντ, λίστες μιζαδόρων, λίστες φοροφυγάδων, λίστες με τον αξιακό κώδικα μιας ευνομούμενης δημοκρατίας -πρότυπο όπως θα έπρεπε να είναι το πολιτικό σύστημα μιας χώρας που γέννησε την δημοκρατία.
Οι Έλληνες πολίτες πρέπει να συνειδητοποίησουμε ότι η απελευθέρωση από τις οργανωμένες πολιτικές μαφίες που κρατούν αιχμάλωτη τη χώρα είναι προσωπική υπόθεση του καθενός μας, όπου κι αν βρίσκεται.
To "Koυρδιστό Πορτοκάλι" καλεί για μια ακόμη φορά την Τρόικα να μην δώσει ούτε μισό ευρώ από την δόση των 31+5 δις στην Ελλάδα όσο στην εξουσία βρίσκονται οι διεφθαρμένες και διαπλεκόμενες πολιτικές συμμορίες και οι γόνοι τους οι οποίοι για πάνω από μισό αιώνα απομυζούν κάθε ικμάδα δημιουργίας που τολμά να δηλώσει παρόν.
Δείτε το ρεπορτάζ για το έργο Ροδοδαφνη-Ψαθόπυργος όπως δημοσιεύθηκε στις οικονομικές εφημερίδες-ακόμη και στην “ΗΜΕΡΗΣΙΑ” του κ. Μπόμπολα.
Το Φεβρουάριο του 2012, το Δ.Σ. της ΕΡΓΟΣΕ ενέκρινε με απόφασή του την δημοπράτηση του έργου Ροδοδάφνη-Ψαθόπυργος, μήκους 21,5 χιλιομέτρων, στο σιδηροδρομικό άξονα Κορίνθου-Πατρών.
Πρόκειται για την κατασκευή της υποδομής της διπλής ηλεκτροκινούμενης σιδηροδρομικής γραμμής, με σύγχρονο σύστημα σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης χωρίς ισόπεδες διαβάσεις, συνολικού προϋπολογισμού 315 εκατομμυρίων ευρώ.
Το εν λόγω τμήμα αποτελεί μέρος της γραμμής Ροδοδάφνη- Ρίο, η οποία συγχρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ.
«Το συγκεκριμένο έργο, λόγω του μεγέθους του, πρόκειται να τονώσει τη κατασκευαστική αγορά, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στη δημιουργία θέσεων εργασίας», είχε δηλώσει τότε ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Μάκης Βορίδης.
Πρόκειται για την κατασκευή της υποδομής της διπλής ηλεκτροκινούμενης σιδηροδρομικής γραμμής, με σύγχρονο σύστημα σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης χωρίς ισόπεδες διαβάσεις, συνολικού προϋπολογισμού 315 εκατομμυρίων ευρώ.
Το εν λόγω τμήμα αποτελεί μέρος της γραμμής Ροδοδάφνη- Ρίο, η οποία συγχρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ.
«Το συγκεκριμένο έργο, λόγω του μεγέθους του, πρόκειται να τονώσει τη κατασκευαστική αγορά, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στη δημιουργία θέσεων εργασίας», είχε δηλώσει τότε ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Μάκης Βορίδης.
Την Πέμπτη 8 Μαρτίου η ΕΡΓΟΣΕ "έβγαλε" στον αέρα την δημοπράτηση του έργου.
«Η δημοπράτηση του έργου αναμένεται να προσελκύσει όλες τις μεγάλες τεχνικές εταιρείες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό καθώς το πολύ μεγάλο budget του έργου το κάνει ιδιαίτερα ελκυστικό...». Αυτό τουλάχιστο γράφτηκε σε κάποια ΜΜΕ τα οποία προσέθεταν:
Ένα από τα θετικά του έργου είναι φυσικά η τόνωση της απασχόλησης στην ευρύτερη περιοχή καθώς η περίοδος κατασκευής του έργου δεν θα είναι μικρότερη από 3 χρόνια καθώς μόνο η διάνοιξη μιας τόσο μεγάλης σήραγγας όπως αυτή της Παναγοπούλας με 5χλμ μήκος απαιτεί μακροχρόνιες εργασίες. Είναι το πρώτο μεγάλο Σιδηροδρομικό έργο για το 2012 ενώ μέσα στο 2012 θα ακολουθήσει η εργολαβία σκούπα στο τμήμα Τιθορέα-Δομοκός.
Τελικά στις 8 Μαίου, σχεδός 2 μήνες μετά,-όπως διαβάζουμε στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ- η κοινοπραξία J&P Άβαξ - Intrakat - Ακτωρ, ανακηρύχτηκε προσωρινός μειοδότης του σιδηροδρομικού έργου «Ροδοδάφνη - Ψαθόπυργος» της ΕΡΓΟΣΕ, προϋπολογισμού 315 εκατ. ευρώ. Στο διαγωνισμό συμμετείχε επίσης και η κοινοπραξία Τέρνα – Μοχλός. Στην ίδια εφημερίδα διαβάζουμε ακόμη:
Είναι το πρώτο μεγάλο σιδηροδρομικό έργο για φέτος, ενώ μέσα στο 2012 θα ακολουθήσει η εργολαβία στο τμήμα Τιθορέα-Δομοκός. Την ίδια στιγμή, έργα συνολικού προϋπολογισμού άνω των 550 εκατ. ευρώ αναμένεται να δημοπρατηθούν τους επόμενους μήνες από την ΕΡΓΟΣΕ. Πρόκειται για τα εξής έργα:
Η κατασκευή επιδομής της διπλής γραμμής Τιθορέα - Δομοκός. Ο προϋπολογισμός του έργου εκτιμάται σε πάνω από 370 εκατ. ευρώ και θα χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Συνοχής στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ.
Tο τμήμα Ψαθόπυργος - Ρίο μήκους 6 χλμ., προϋπολογισμούι 80 εκατ. ευρώ.
Το τμήμα του προαστιακού Πειραιάς - Τρεις Γέφυρες, προϋπολογισμού 70 εκατ. ευρώ.
Η αναβάθμιση της σηματοδότησης σε όλο το δίκτυο, προϋπολογισμού 20 εκατ. ευρώ.
Υπολειπόμενες εργασίες κατασκευής κάτω διάβασης στη θέση Σαραγιά, κάτω διάβασης στη θέση Γκαζέλο και κατασκευή δύο ανισόπεδων διαβάσεων στη γραμμή Παλαιοφάρσαλο - Καλαμπάκα, προϋπολογισμού 3,1 εκατ. ευρώ.
Ολοκλήρωση εργασιών υποδομής της παραλλαγής της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκης - Ειδομένης στο τμήμα Πολύκαστρο - Ειδομένη, προϋπολογισμού 13,35 εκατ. ευρώ.
Το Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΡΓΟΣΕ>
Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος, Ιωάννης Πετρόπουλος, Συγκοινωνιολόγος Μηχανικός.
Αντιπρόεδρος, Δημήτριος Κουτσούκος, Πολιτικός Μηχανικός.
Μέλος, Γεώργιος Αθανασόπουλος, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός.
Μέλος, ’Αννα Ζουρνατζή, Δικηγόρος.
Μέλος, Παναγιώτης Αβραμόπουλος, Ηλεκτρολόγος - Μηχανικός (Η/Υ).
Μέλος, Δημήτριος Νικολάου, Επιχειρηματίας.
Μέλος, Μιχαήλ-’Αγγελος Βαρελάς, Οικονομολόγος , Προϊστάμενος Δ/νσης Σχεδιασμού και Ανάπτυξης, εκπρόσωπος των εργαζομένων της ΕΡΓΑ Ο.Σ.Ε. Α.Ε.
Για τις δηλώσεις του Βορίδη και το άρθρο του antinews.gr που ακολουθεί
Η ΑΓΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ κ. ΒΟΡΙΔΗ
Μόνο ως… λεκτικό ατόπημα θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τα όσα είπε ο Μάκης Βορίδης για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Ο βουλευτής της ΝΔ, είτε δεν γνωρίζει τι γίνεται στην κοινωνία είτε αποφάσισε να το παίξει υπερασπιστής των τραπεζών.
Ο κ. Βορίδης είπε λοιπόν για το αν πρέπει να ξεπαγώσουν οι πλειστηριασμοί σπιτιών για χρέη προς τις τράπεζες: «Δεν το γνωρίζω το συγκεκριμένο θέμα, δεν ξέρω ποια είναι η πρόθεση της κυβέρνησης, αλλά, να το πω διαφορετικά, είναι σαφές ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να προχωρήσει εκεί μια διαδικασία αποπληρωμής οφειλών, επομένως πρέπει σιγά-σιγά να μπαίνουμε σε κάποιου είδους ρυθμό… Τώρα αν θα το κάνουμε σε ένα χρόνο, ή θα το κάνουμε σε έξι μήνες, θα το κάνουμε σε 18 μήνες, αλλά κάποια ώρα πρέπει να γίνει».
Και συνέχισε ακόμη χειρότερα: «Αυτή τη στιγμή στην πραγματικότητα εξαιτίας της κρίσης και για τους προφανείς λόγους που καταλαβαίνουμε, γιατί τα νοικοκυριά είχαν προγραμματίσει με έναν ορισμένο τρόπο κάποια πράγματα στη ζωή τους και τώρα δεν μπορούν να αποπληρώσουν οφειλές, μπήκαν, θωρακίστηκαν αν θέλετε αυτές οι οφειλές, ώστε να μη μπορεί να γίνει εκτέλεση σε βάρος περιουσιακών στοιχείων σε ό,τι αφορά την πρώτη κατοικία. Αλλά, αυτό οδηγεί σε πάγωμα διαδικασίας αποπληρωμής των δανείων, γιατί τώρα με αυτό τον τρόπο εφόσον κάποιος δε μπορεί να εκτελέσει, ο άλλος δεν πληρώνει. Άρα λοιπόν κατανοητό το ζήτημα της κοινωνικής επίπτωσης, αλλά ταυτόχρονα κάποια ώρα πρέπει να προχωρήσει κι αυτό. Κάποια ώρα πρέπει να αποπληρωθούν οι οφειλές».
Δηλαδή ο κ. Βορίδης που δεν γνωρίζει το θέμα αλλά έχει άποψη επ’ αυτού, πιστεύει ότι πρέπει να ξεκινήσουν και πάλι οι πλειστηριασμοί, να βγουν στο δρόμο χιλιάδες νοικοκυριά προκειμένου να πληρωθούν τα χρέη στις τράπεζες; Αφού δεν γνωρίζει το θέμα γιατί έγινε ο…. τραπεζικός συνήγορος; Το γεγονός ότι σχεδόν το 20% των στεγαστικών δανείων έχει «κοκκινήσει» δεν τον ενοχλεί; Περισσότερο ενοχλείται από το γεγονός ότι οι τράπεζες δεν εισπράττουν;
Όταν πριν από μερικά χρόνια τα νοικοκυριά έπαιρναν δάνεια για να αγοράσουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους έχοντας κάνει τον προγραμματισμό τους ανάλογα με τα εισοδήματα που είχαν, δεν περίμεναν τον οικονομικό Αρμαγεδδώνα. Δεν περίμεναν περικοπές στους μισθούς τους, περισσότερους φόρους και απολύσεις. 1,5 εκατ. Έλληνες είναι άνεργοι και πολλοί από αυτούς έχουν αγοράσει σπίτι; Από πού θα βρουν για να πληρώσουν τις δόσεις τους;
Αντί ο κ. Βορίδης να πιέζει ασφυκτικά την κυβέρνηση να προχωρήσει σε αναχρηματοδότηση των δανείων, είτε με κούρεμα κεφαλαίου και επιτοκίων είτε με επιμήκυνση αποπληρωμής μέχρι 99 χρόνια, υπερασπίζεται τις τράπεζες;
Μάλλον πρόκειται για πολιτικό ατόπημα και ο κ. Βορίδης, προτού δημιουργήσει προβλήματα στην κυβέρνηση θα πρέπει να σκέφτεται τι λέει ή εν πάση περιπτώσει να γνωρίζει το θέμα.
Η άγνοια είναι επικίνδυνη κ. Βορίδη.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΑΚΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ
ΔΥΟ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ “ΙΟΥ” (2002) ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΟΡΙΔΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ
ΑΝ ΚΑΤΙ ΞΑΦΝΙΑΖΕΙ στην ακατάσχετη τηλεοπτική τρομοφλυαρία, είναι η γενικευμένη αμνησία που φαίνεται να έχει καταλάβει όσους μετέχουν σ' αυτή. Δεν αναφερόμαστε εδώ στα "μαργαριτάρια" και τα κραυγαλέα ιστορικά λάθη που αλιεύει κανείς καθημερινά, με αυτουργούς ανθρώπους που αρέσκονται να δηλώνουν "ειδικοί" επί του τρομοκρατικού φαινομένου. Το σημαντικότερο είναι η - εσκεμμένη ή αθέλητη- αποσιώπηση της πολιτικής ταυτότητας και δράσης πολλών από τους πρωταγωνιστές της συζήτησης. Με αποτέλεσμα, ο θεατής να στερείται πολύ κρίσιμα δεδομένα, που θα του επέτρεπαν να σχηματίσει ακριβή εικόνα για το πολιτικό διακύβευμα της όλης επιχείρησης.
Η περίπτωση του Μάκη Βορίδη είναι απ' αυτή την άποψη εξαιρετικά διαφωτιστική. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα ("Ε" 28.9.02), ο πρόεδρος του λεπενικού "Ελληνικού Μετώπου" υπήρξε ένας από τους βασικούς πληροφορητές της κοινής γνώμης για το επίμαχο θέμα: μέσα σε 78 μέρες (30.6-15.9) εμφανίστηκε συνολικά σε 23 κεντρικά ειδησεογραφικά δελτία, προκειμένου να μας διαφωτίσει για τα "τρομοκρατικά". Η επίδοσή του αυτή τον ανέδειξε στη δέκατη θέση, σ' ένα σύνολο 56 "ειδημόνων" - πολύ πάνω, δηλαδή, από τον Αλέξη Παπαχελά (18 φορές), τον Πάνο Καμμένο (15) ή την Ντόρα Μπακογιάννη (9). Εκτός από τα κεντρικά, τον απολαύσαμε επίσης και σε αρκετά "περιφερειακά" δελτία.
Αρχικά, η εμφάνισή του σόκαρε πολλούς: δεν είναι λίγο πράγμα, να καλείς ως αναλυτή ενός τόσο λεπτού θέματος τον μέχρι πρότινος πρόεδρο της Νεολαίας ΕΠΕΝ, του χουντικού δηλ. κόμματος που ίδρυσε το 1984 ο ίδιος ο Γεώργιος Παπαδόπουλος! Κάποιοι αποχώρησαν, διαμαρτυρόμενοι, από τα δελτία που τον φιλοξενούσαν. Γρήγορα, όμως, το σκάνδαλο κουκουλώθηκε: ο κ. Βορίδης, μας διαβεβαίωναν από ένα σημείο και μετά οι παρουσιαστές, συμμετέχει στην όλη συζήτηση αποκλειστικά και μόνο με την ιδιότητα του δικηγόρου. Βέβαια, ουδέποτε κλήθηκε να απαντήσει επί νομικών μόνο ζητημάτων. Η παρέμβασή του υπήρξε καθαρά πολιτική: εξηγώντας μας λ.χ. ότι ο μαρξισμός αποτελεί "το φυτώριο της βίας", κατακεραυνώνοντας (με τη συνδρομή των Γ. Λιάγκα, Κ. Κιλτίδη και Δ. Καπράνου) τον άτυχο Παύλο Αθανασόπουλο και διαβεβαιώνοντάς μας πως το ΚΚΕ αποστασιοποιείται σήμερα από τις ένοπλες οργανώσεις "για λόγους τακτικής και μόνο" (Star 20.7.02)...
Φυσικά, ο αρχηγός μιας ακροδεξιάς οργάνωσης έχει κάθε δικαίωμα να παρεμβαίνει στη δημόσια συζήτηση και να εκφράζει τις απόψεις του για οποιοδήποτε θέμα. Το πρόβλημα ξεκινά όταν κανείς από τους συνομιλητές του, είτε από υπερβολική ευγένεια είτε για άλλους λόγους, δεν τολμά να του υπενθυμίσει κάποια στοιχειώδη πράγματα και να του υποβάλει τις δέουσες ερωτήσεις. Στην περίπτωσή μας, αυτές έχουν σχέση όχι τόσο με τη χούντα ή την προσωπική συμμετοχή του κ. Βορίδη σε βιαιότητες της δεκαετίας του '80 (βλ. αναλυτικά "Ιός" 9.6.02), όσο με τη μοναδική ελληνική τρομοκρατική οργάνωση που επιχείρησε μέχρι σήμερα να μιμηθεί την "επικοινωνιακή" πολιτική της ΕΟ 17Ν.
Κι όμως, από την τελευταία αυτή ιστορία, που απασχόλησε το πανελλήνιο και τη Δικαιοσύνη, έχουν περάσει οκτώ μόλις χρόνια!
Η περίπτωση του Μάκη Βορίδη είναι απ' αυτή την άποψη εξαιρετικά διαφωτιστική. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα ("Ε" 28.9.02), ο πρόεδρος του λεπενικού "Ελληνικού Μετώπου" υπήρξε ένας από τους βασικούς πληροφορητές της κοινής γνώμης για το επίμαχο θέμα: μέσα σε 78 μέρες (30.6-15.9) εμφανίστηκε συνολικά σε 23 κεντρικά ειδησεογραφικά δελτία, προκειμένου να μας διαφωτίσει για τα "τρομοκρατικά". Η επίδοσή του αυτή τον ανέδειξε στη δέκατη θέση, σ' ένα σύνολο 56 "ειδημόνων" - πολύ πάνω, δηλαδή, από τον Αλέξη Παπαχελά (18 φορές), τον Πάνο Καμμένο (15) ή την Ντόρα Μπακογιάννη (9). Εκτός από τα κεντρικά, τον απολαύσαμε επίσης και σε αρκετά "περιφερειακά" δελτία.
Αρχικά, η εμφάνισή του σόκαρε πολλούς: δεν είναι λίγο πράγμα, να καλείς ως αναλυτή ενός τόσο λεπτού θέματος τον μέχρι πρότινος πρόεδρο της Νεολαίας ΕΠΕΝ, του χουντικού δηλ. κόμματος που ίδρυσε το 1984 ο ίδιος ο Γεώργιος Παπαδόπουλος! Κάποιοι αποχώρησαν, διαμαρτυρόμενοι, από τα δελτία που τον φιλοξενούσαν. Γρήγορα, όμως, το σκάνδαλο κουκουλώθηκε: ο κ. Βορίδης, μας διαβεβαίωναν από ένα σημείο και μετά οι παρουσιαστές, συμμετέχει στην όλη συζήτηση αποκλειστικά και μόνο με την ιδιότητα του δικηγόρου. Βέβαια, ουδέποτε κλήθηκε να απαντήσει επί νομικών μόνο ζητημάτων. Η παρέμβασή του υπήρξε καθαρά πολιτική: εξηγώντας μας λ.χ. ότι ο μαρξισμός αποτελεί "το φυτώριο της βίας", κατακεραυνώνοντας (με τη συνδρομή των Γ. Λιάγκα, Κ. Κιλτίδη και Δ. Καπράνου) τον άτυχο Παύλο Αθανασόπουλο και διαβεβαιώνοντάς μας πως το ΚΚΕ αποστασιοποιείται σήμερα από τις ένοπλες οργανώσεις "για λόγους τακτικής και μόνο" (Star 20.7.02)...
Φυσικά, ο αρχηγός μιας ακροδεξιάς οργάνωσης έχει κάθε δικαίωμα να παρεμβαίνει στη δημόσια συζήτηση και να εκφράζει τις απόψεις του για οποιοδήποτε θέμα. Το πρόβλημα ξεκινά όταν κανείς από τους συνομιλητές του, είτε από υπερβολική ευγένεια είτε για άλλους λόγους, δεν τολμά να του υπενθυμίσει κάποια στοιχειώδη πράγματα και να του υποβάλει τις δέουσες ερωτήσεις. Στην περίπτωσή μας, αυτές έχουν σχέση όχι τόσο με τη χούντα ή την προσωπική συμμετοχή του κ. Βορίδη σε βιαιότητες της δεκαετίας του '80 (βλ. αναλυτικά "Ιός" 9.6.02), όσο με τη μοναδική ελληνική τρομοκρατική οργάνωση που επιχείρησε μέχρι σήμερα να μιμηθεί την "επικοινωνιακή" πολιτική της ΕΟ 17Ν.
Κι όμως, από την τελευταία αυτή ιστορία, που απασχόλησε το πανελλήνιο και τη Δικαιοσύνη, έχουν περάσει οκτώ μόλις χρόνια!
Το ξεχασμένο ΜΑΒΗ...
Ηταν 10 Απριλίου 1994, όταν μια ομάδα ένοπλων κουκουλοφόρων, προερχόμενων από το ελληνικό έδαφος, πραγματοποίησε επιδρομή σε αλβανικό στρατόπεδο νεοσυλλέκτων δίπλα στο βορειοηπειρωτικό χωριό Επισκοπή, σκότωσε εν ψυχρώ ένα στρατιώτη κι έναν αξιωματικό, τραυμάτισε βαριά τρεις άλλους, πήρε έναν όμηρο ώς τα ελληνικά σύνορα κι "απαλλοτρίωσε" μια δεκαπενταριά όπλα. Το ίδιο βράδυ, η εθνικιστική οργάνωση "Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου" (ΜΑΒΗ) διεκδίκησε το χτύπημα, στέλνοντας σχετική προκήρυξη στην "Ελευθεροτυπία".
Για προφανείς λόγους, η διεκδίκηση δεν έγινε πιστευτή από τα ΜΜΕ, που προτίμησαν να αποδώσουν την επιδρομή είτε σε "πράκτορες του Μπερίσα" είτε στην περίφημη "αλβανική μαφία". Στην ίδια την Αλβανία, το γεγονός έδωσε λαβή για ένα πογκρόμ διώξεων κατά της εκεί ελληνικής μειονότητας από τις αλβανικές υπηρεσίες ασφαλείας, με αποκορύφωμα τη δίκη 5 στελεχών της "Ομόνοιας" στο Αργυρόκαστρο.
Η δίκη αυτή μόλις είχε τελειώσει όταν, στις 6 Οκτωβρίου 1994, το ΜΑΒΗ έστειλε στην "Ε" τα πειστήρια της ευθύνης του: μια αναλυτική προκήρυξη με την περιγραφή της επιχείρησης και μια φωτογραφία (με το λάβαρο της οργάνωσης και τα "απαλλοτριωμένα" από την Επισκοπή όπλα).
Η αντιγραφή της αντίστοιχης μεθοδολογίας της 17Ν, ύστερα από τις "απαλλοτριώσεις" του Συκουρίου και του Πολεμικού Μουσείου, ήταν κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανής.
Ηταν 10 Απριλίου 1994, όταν μια ομάδα ένοπλων κουκουλοφόρων, προερχόμενων από το ελληνικό έδαφος, πραγματοποίησε επιδρομή σε αλβανικό στρατόπεδο νεοσυλλέκτων δίπλα στο βορειοηπειρωτικό χωριό Επισκοπή, σκότωσε εν ψυχρώ ένα στρατιώτη κι έναν αξιωματικό, τραυμάτισε βαριά τρεις άλλους, πήρε έναν όμηρο ώς τα ελληνικά σύνορα κι "απαλλοτρίωσε" μια δεκαπενταριά όπλα. Το ίδιο βράδυ, η εθνικιστική οργάνωση "Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου" (ΜΑΒΗ) διεκδίκησε το χτύπημα, στέλνοντας σχετική προκήρυξη στην "Ελευθεροτυπία".
Για προφανείς λόγους, η διεκδίκηση δεν έγινε πιστευτή από τα ΜΜΕ, που προτίμησαν να αποδώσουν την επιδρομή είτε σε "πράκτορες του Μπερίσα" είτε στην περίφημη "αλβανική μαφία". Στην ίδια την Αλβανία, το γεγονός έδωσε λαβή για ένα πογκρόμ διώξεων κατά της εκεί ελληνικής μειονότητας από τις αλβανικές υπηρεσίες ασφαλείας, με αποκορύφωμα τη δίκη 5 στελεχών της "Ομόνοιας" στο Αργυρόκαστρο.
Η δίκη αυτή μόλις είχε τελειώσει όταν, στις 6 Οκτωβρίου 1994, το ΜΑΒΗ έστειλε στην "Ε" τα πειστήρια της ευθύνης του: μια αναλυτική προκήρυξη με την περιγραφή της επιχείρησης και μια φωτογραφία (με το λάβαρο της οργάνωσης και τα "απαλλοτριωμένα" από την Επισκοπή όπλα).
Η αντιγραφή της αντίστοιχης μεθοδολογίας της 17Ν, ύστερα από τις "απαλλοτριώσεις" του Συκουρίου και του Πολεμικού Μουσείου, ήταν κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανής.
... η εξάρθρωσή του...
Η τρίτη -και μοιραία για το ΜΑΒΗ- κίνηση σημειώθηκε στις 19 Μαρτίου 1995. Νυχτερινό μπλόκο της ΕΛ.ΑΣ. πραγματοποίησε έρευνα σε δυο οχήματα, ένα ΙΧ κι ένα φορτηγό, που κινούνταν στα ελληνοαλβανικά σύνορα, για να βρει -και να κατασχέσει- ένα πραγματικό οπλοστάσιο: 6 καλάσνικοφ με 878 σφαίρες, 2 πιστόλια "τοκάρεφ" με 42 σφαίρες, 1 φορητό ασύρματο, 1 ξιφολόγχη, δίκοπο μαχαίρι, κιάλια, στρατιωτικές στολές και μάλλινες κουκούλες. Οι 7 επιβάτες των δύο οχημάτων (ανάμεσά τους ο έφεδρος αξιωματικός Γ. Αναστασούλης κι ο πρώην αστυνομικός Απ. Καρβελάς) συνελήφθησαν. Είχαν φύγει από την Αθήνα στις 17.3 και διανυκτέρευσαν σε ξενοδοχείο του Αγρινίου. Στο ίδιο ξενοδοχείο είχαν μείνει, στις 8 Απρίλίου 1994, ο Γ. Αναστασούλης και άλλα άγνωστα άτομα.
Τις επόμενες μέρες ακολούθησαν νέες αποκαλύψεις. Ύστερα από "ανώνυμα τηλεφωνήματα" στον ΑΝΤ-1 και την Αντιτρομοκρατική, βρέθηκαν άλλα 7 καλάσνικοφ - το ένα στην Καισαριανή, τα υπόλοιπα 6 σ' ένα κιβώτιο, θαμμένο πριν από ένα χρόνο σε κτήμα της Παλλήνης από τον Αγγελο Κοκαβέση (με τη βοήθεια, όπως ο ίδιος κατέθεσε, του Αναστασούλη). Το σημαντικότερο ήταν, ωστόσο, ότι η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛ.ΑΣ. "ταυτοποίησε" 8 από τα κατασχεθέντα καλάσνικοφ και τοκάρεφ με συγκεκριμένα όπλα της φωτογραφίας που το ΜΑΒΗ είχε στείλει στην "Ε".
Επρόκειτο για μια καραμπινάτη υπόθεση τρομοκρατίας. Τον ορισμό αυτό δέχονται, εκ των υστέρων, και τα στελέχη των διωκτικών αρχών με άμεση γνώση της υπόθεσης. Η Μαίρη Μπόση, σύμβουλος του τότε υπουργού Δημ. Τάξης Στέλιου Παπαθεμελή, είναι λ.χ. κατηγορηματική: "Στο θέμα της ακροδεξιάς τρομοκρατίας, ο τόπος έχει γνωρίσει στο παρελθόν αρκετά δείγματα της δράσης τους. Τελευταία εμφάνιση του είδους έγινε με την οργάνωση ΜΑΒΗ στα γεγονότα της Επισκοπής (4 χιλιόμετρα από τα σύνορα σε αλβανικό έδαφος στις 10-4-1994), όπου δολοφόνησαν 2 Αλβανούς στρατιωτικούς και τραυμάτισαν αρκετούς στρατιώτες. Μέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν στο Δελβινάκι της Ηπείρου (19-3-1995), ενώ ετοίμαζαν επιδρομή στο αλβανικό έδαφος" ("Ελλάδα και τρομοκρατία", Αθήνα 1996, σ. 222).
Αλλά κι ο διοικητής της Αντιτρομοκρατικής εκείνα τα χρόνια, Ιωάννης Παπαδάκης, μιλώντας στην εκπομπή του Πάνου Παναγιωτόπουλου για την τρομοκρατία (Alter-5 4.11.99), θα χρησιμοποιήσει τη "διάλυση" του ΜΑΒΗ από την υπηρεσία του (με "υπεύθυνο" τρόπο που "διαφύλασσε τα εθνικά συμφέροντα") ως το κατεξοχήν παράδειγμα επιτυχούς αντιτρομοκρατικής δράσης της περιόδου (βλ. αναλυτικά, "Ιός" 11.12.99). Οσο για την "υπευθυνότητα" στη διαχείριση της υπόθεσης, αυτή κατά πάσα πιθανότητα αφορά το τελικό δικαστικό "ξεφούσκωμά" της -και την τελική καταδίκη των 7 συλληφθέντων ως απλών ...λαθρεμπόρων όπλων, σε μόλις 3-4,5 χρόνια με αναστολή (20.2.97), που το εφετείο έσπευσε να μειώσει σε 18-20 μήνες (19.5.99).
Η τρίτη -και μοιραία για το ΜΑΒΗ- κίνηση σημειώθηκε στις 19 Μαρτίου 1995. Νυχτερινό μπλόκο της ΕΛ.ΑΣ. πραγματοποίησε έρευνα σε δυο οχήματα, ένα ΙΧ κι ένα φορτηγό, που κινούνταν στα ελληνοαλβανικά σύνορα, για να βρει -και να κατασχέσει- ένα πραγματικό οπλοστάσιο: 6 καλάσνικοφ με 878 σφαίρες, 2 πιστόλια "τοκάρεφ" με 42 σφαίρες, 1 φορητό ασύρματο, 1 ξιφολόγχη, δίκοπο μαχαίρι, κιάλια, στρατιωτικές στολές και μάλλινες κουκούλες. Οι 7 επιβάτες των δύο οχημάτων (ανάμεσά τους ο έφεδρος αξιωματικός Γ. Αναστασούλης κι ο πρώην αστυνομικός Απ. Καρβελάς) συνελήφθησαν. Είχαν φύγει από την Αθήνα στις 17.3 και διανυκτέρευσαν σε ξενοδοχείο του Αγρινίου. Στο ίδιο ξενοδοχείο είχαν μείνει, στις 8 Απρίλίου 1994, ο Γ. Αναστασούλης και άλλα άγνωστα άτομα.
Τις επόμενες μέρες ακολούθησαν νέες αποκαλύψεις. Ύστερα από "ανώνυμα τηλεφωνήματα" στον ΑΝΤ-1 και την Αντιτρομοκρατική, βρέθηκαν άλλα 7 καλάσνικοφ - το ένα στην Καισαριανή, τα υπόλοιπα 6 σ' ένα κιβώτιο, θαμμένο πριν από ένα χρόνο σε κτήμα της Παλλήνης από τον Αγγελο Κοκαβέση (με τη βοήθεια, όπως ο ίδιος κατέθεσε, του Αναστασούλη). Το σημαντικότερο ήταν, ωστόσο, ότι η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛ.ΑΣ. "ταυτοποίησε" 8 από τα κατασχεθέντα καλάσνικοφ και τοκάρεφ με συγκεκριμένα όπλα της φωτογραφίας που το ΜΑΒΗ είχε στείλει στην "Ε".
Επρόκειτο για μια καραμπινάτη υπόθεση τρομοκρατίας. Τον ορισμό αυτό δέχονται, εκ των υστέρων, και τα στελέχη των διωκτικών αρχών με άμεση γνώση της υπόθεσης. Η Μαίρη Μπόση, σύμβουλος του τότε υπουργού Δημ. Τάξης Στέλιου Παπαθεμελή, είναι λ.χ. κατηγορηματική: "Στο θέμα της ακροδεξιάς τρομοκρατίας, ο τόπος έχει γνωρίσει στο παρελθόν αρκετά δείγματα της δράσης τους. Τελευταία εμφάνιση του είδους έγινε με την οργάνωση ΜΑΒΗ στα γεγονότα της Επισκοπής (4 χιλιόμετρα από τα σύνορα σε αλβανικό έδαφος στις 10-4-1994), όπου δολοφόνησαν 2 Αλβανούς στρατιωτικούς και τραυμάτισαν αρκετούς στρατιώτες. Μέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν στο Δελβινάκι της Ηπείρου (19-3-1995), ενώ ετοίμαζαν επιδρομή στο αλβανικό έδαφος" ("Ελλάδα και τρομοκρατία", Αθήνα 1996, σ. 222).
Αλλά κι ο διοικητής της Αντιτρομοκρατικής εκείνα τα χρόνια, Ιωάννης Παπαδάκης, μιλώντας στην εκπομπή του Πάνου Παναγιωτόπουλου για την τρομοκρατία (Alter-5 4.11.99), θα χρησιμοποιήσει τη "διάλυση" του ΜΑΒΗ από την υπηρεσία του (με "υπεύθυνο" τρόπο που "διαφύλασσε τα εθνικά συμφέροντα") ως το κατεξοχήν παράδειγμα επιτυχούς αντιτρομοκρατικής δράσης της περιόδου (βλ. αναλυτικά, "Ιός" 11.12.99). Οσο για την "υπευθυνότητα" στη διαχείριση της υπόθεσης, αυτή κατά πάσα πιθανότητα αφορά το τελικό δικαστικό "ξεφούσκωμά" της -και την τελική καταδίκη των 7 συλληφθέντων ως απλών ...λαθρεμπόρων όπλων, σε μόλις 3-4,5 χρόνια με αναστολή (20.2.97), που το εφετείο έσπευσε να μειώσει σε 18-20 μήνες (19.5.99).
...και το "Ελληνικό Μέτωπο"
Κάπου εδώ, παρεμβάλλεται στην υπόθεσή μας το "Ελληνικό Μέτωπο" - και ο κ. Βορίδης προσωπικά. Βασικό άλλοθι της ηγετικής μορφής των συλληφθέντων, του έφεδρου αξιωματικού Γιώργου Αναστασούλη, ήταν η συμμετοχή του στο ιδρυτικό συνέδριο του "Ελληνικού Μετώπου", το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το ίδιο ακριβώς διήμερο με την τρομοκρατική ενέργεια του ΜΑΒΗ στην Επισκοπή!
Σύμφωνα με το εκτενέστατο πόρισμα του αντεισαγγελέα Ελευθερίου Πατσή, που εισηγήθηκε τη μετατροπή των κατηγοριών από τρομοκρατική δράση σε λαθρεμπόριο όπλων (7.3.96), ο Αναστασούλης τη νύχτα της 8ης Απριλίου 1994 είχε διανυκτερεύσει, μαζί με 4 άλλα άτομα, στο ίδιο ξενοδοχείο του Αγρινίου όπου έμειναν ένα χρόνο αργότερα και οι "7", καθ' οδόν προς τη σύλληψή τους στο Δελβινάκι (σ.133). Ο ίδιος δήλωσε ότι συγκάτοικοί του το 1994 ήταν κάποια ανώνυμη "νεαρά" Βορειοηπειρώτισσα, "διαμένουσα εις Αγρίνιον και μετ' αυτού συναισθηματικώς συνδεομένη", της οποίας την ταυτότητα αρνείται ν' αποκαλύψει, μαζί με "τρεις εξαδέλφους αυτής, μη ανευρεθέντας" από τις διωκτικές αρχές (σ.157-![Description: ool]()
.
Το επόμενο απόγευμα, όμως, ο ίδιος Αναστασούλης βρίσκεται στην Αθήνα, για να παρακολουθήσει ("μετά της γνωστής του" Ελισάβετ Αμπατιέλου) "το συνέδριον του σωματείου 'Ελληνικόν Μέτωπον'" μέχρι τις 10-10.30 μ.μ. το βράδυ. Τουλάχιστον αυτό βεβαιώνουν η Αμπατιέλου και το στέλεχος του "Μετώπου" Γιώργος Μαρτίνος (σ.152). Την επομένη το πρωί επιστρέφει ξανά στο συνέδριο -όπως καταθέτουν η μητέρα του, η νονά του, μια γειτόνισσα και ο ίδιος ο Βορίδης, "μετά του οποίου αντήλλαξε χαιρετισμόν την 10π.μ. ώραν της δευτέρας ημερησίας συνεδριάσεως" (σ.153).
Οι μαρτυρίες αυτές θεωρούνται από τον αντεισαγγελέα επαρκείς ενδείξεις ότι ο Αναστασούλης (στο ΙΧ του οποίου θα βρεθούν αργότερα τα όπλα του ΜΑΒΗ) "δεν αποκλείεται" να επανήλθε στην Αθήνα στις 9 Απριλίου -"με συνέπειαν, να είναι λογικώς αδύνατη η παρουσία του εις το φονικόν επεισόδιον της Επισκοπής". Ο ισχυρισμός περί "αγνώστου νεαράς", ξαδερφιών της κ.λπ. θεωρήθηκε ωστόσο ψευδής, με σκοπό την απόκρυψη της προμήθειας των εν λόγω όπλων (σ.158-9).
Φυσικά, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι ακριβώς έκανε καθένας εκείνο το βράδυ. Σε τελική ανάλυση, είναι άλλωστε αδιάφορο - αφού η δικαστική εκκαθάριση της υπόθεσης έχει ολοκληρωθεί, με τον "υπεύθυνο" τρόπο που ολοκληρώθηκε. Αυτό που παραμένει ενδιαφέρον, είναι οι πολιτικές διαστάσεις του θέματος: η επίσημα διαπιστωμένη διαπλοκή ανάμεσα στο "Ελληνικό Μέτωπο" και τους συλληφθέντες με τα όπλα μιας τρομοκρατικής οργάνωσης ανά χείρας.
Κι αυτή τη διαπλοκή, κανένας από τους παραθυρόβιους συνομιλητές του κ. Βορίδη δεν βρέθηκε να του (και να μας) τη θυμίσει...
Κάπου εδώ, παρεμβάλλεται στην υπόθεσή μας το "Ελληνικό Μέτωπο" - και ο κ. Βορίδης προσωπικά. Βασικό άλλοθι της ηγετικής μορφής των συλληφθέντων, του έφεδρου αξιωματικού Γιώργου Αναστασούλη, ήταν η συμμετοχή του στο ιδρυτικό συνέδριο του "Ελληνικού Μετώπου", το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το ίδιο ακριβώς διήμερο με την τρομοκρατική ενέργεια του ΜΑΒΗ στην Επισκοπή!
Σύμφωνα με το εκτενέστατο πόρισμα του αντεισαγγελέα Ελευθερίου Πατσή, που εισηγήθηκε τη μετατροπή των κατηγοριών από τρομοκρατική δράση σε λαθρεμπόριο όπλων (7.3.96), ο Αναστασούλης τη νύχτα της 8ης Απριλίου 1994 είχε διανυκτερεύσει, μαζί με 4 άλλα άτομα, στο ίδιο ξενοδοχείο του Αγρινίου όπου έμειναν ένα χρόνο αργότερα και οι "7", καθ' οδόν προς τη σύλληψή τους στο Δελβινάκι (σ.133). Ο ίδιος δήλωσε ότι συγκάτοικοί του το 1994 ήταν κάποια ανώνυμη "νεαρά" Βορειοηπειρώτισσα, "διαμένουσα εις Αγρίνιον και μετ' αυτού συναισθηματικώς συνδεομένη", της οποίας την ταυτότητα αρνείται ν' αποκαλύψει, μαζί με "τρεις εξαδέλφους αυτής, μη ανευρεθέντας" από τις διωκτικές αρχές (σ.157-
Το επόμενο απόγευμα, όμως, ο ίδιος Αναστασούλης βρίσκεται στην Αθήνα, για να παρακολουθήσει ("μετά της γνωστής του" Ελισάβετ Αμπατιέλου) "το συνέδριον του σωματείου 'Ελληνικόν Μέτωπον'" μέχρι τις 10-10.30 μ.μ. το βράδυ. Τουλάχιστον αυτό βεβαιώνουν η Αμπατιέλου και το στέλεχος του "Μετώπου" Γιώργος Μαρτίνος (σ.152). Την επομένη το πρωί επιστρέφει ξανά στο συνέδριο -όπως καταθέτουν η μητέρα του, η νονά του, μια γειτόνισσα και ο ίδιος ο Βορίδης, "μετά του οποίου αντήλλαξε χαιρετισμόν την 10π.μ. ώραν της δευτέρας ημερησίας συνεδριάσεως" (σ.153).
Οι μαρτυρίες αυτές θεωρούνται από τον αντεισαγγελέα επαρκείς ενδείξεις ότι ο Αναστασούλης (στο ΙΧ του οποίου θα βρεθούν αργότερα τα όπλα του ΜΑΒΗ) "δεν αποκλείεται" να επανήλθε στην Αθήνα στις 9 Απριλίου -"με συνέπειαν, να είναι λογικώς αδύνατη η παρουσία του εις το φονικόν επεισόδιον της Επισκοπής". Ο ισχυρισμός περί "αγνώστου νεαράς", ξαδερφιών της κ.λπ. θεωρήθηκε ωστόσο ψευδής, με σκοπό την απόκρυψη της προμήθειας των εν λόγω όπλων (σ.158-9).
Φυσικά, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι ακριβώς έκανε καθένας εκείνο το βράδυ. Σε τελική ανάλυση, είναι άλλωστε αδιάφορο - αφού η δικαστική εκκαθάριση της υπόθεσης έχει ολοκληρωθεί, με τον "υπεύθυνο" τρόπο που ολοκληρώθηκε. Αυτό που παραμένει ενδιαφέρον, είναι οι πολιτικές διαστάσεις του θέματος: η επίσημα διαπιστωμένη διαπλοκή ανάμεσα στο "Ελληνικό Μέτωπο" και τους συλληφθέντες με τα όπλα μιας τρομοκρατικής οργάνωσης ανά χείρας.
Κι αυτή τη διαπλοκή, κανένας από τους παραθυρόβιους συνομιλητές του κ. Βορίδη δεν βρέθηκε να του (και να μας) τη θυμίσει...
(Ελευθεροτυπία, 5/10/2002
EΓΡΑΦΕ Ο «ΙΟΣ» ΣΤΙΣ 9/6/2002
Κάποτε είμαστε σίγουροι ότι "ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά". Τώρα αμφιβάλλουμε αν κανείς θυμάται τι σημαίνει Ακροδεξιά. Η τηλεοπτική κολυμπήθρα του εκσυγχρονισμού ξεπλένει τους υποψήφιους Ελληνες Λεπέν από το ακροδεξιό στίγμα.
Η σκηνή στην τηλεόραση του Antenna. Η Ελλη Στάη απευθύνεται στον καλεσμένο της εκπομπής της Μάκη Βορίδη και τον χαρακτηρίζει ακροδεξιό. Αυτός δείχνει πειραγμένος και τη διαψεύδει με χαμόγελο: "Ποιος σας είπε ότι είμαι ακροδεξιός;" Η κ. Στάη ψελίζει αμήχανη: "Εγώ ξέρω ότι είσαστε ακροδεξιός". Ο κ. Βορίδης, όμως, την αποστομώνει: "Από πού συμπεραίνετε ότι είμαι ακροδεξιός;" Η γνωστή δημοσιογράφος μένει εμβρόντητη. Οι συνεργάτες της δεν την είχαν προετοιμάσει γι' αυτό το ενδεχόμενο. Και εκεί που οι τηλεθεατές γνώριζαν τον Βορίδη μόνο ως δικηγόρο της Γιούλης Μπάρκα, ξαφνικά διαπίστωσαν ότι πρόκειται για εκπρόσωπο μεγάλου και ανερχόμενου κόμματος, ισοδύναμου περίπου με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Η πεποίθησή τους εδραιώνεται την επομένη, όταν εμφανίζεται και πάλι ο κ. Βορίδης, καλεσμένος αυτή τη φορά του Γιάννη Πρετεντέρη και του Mega, για να λύσει το πρόβλημα της "λαθρομετανάστευσης" στην Ελλάδα και να κατακεραυνώσει τον υπουργό Μακεδονίας Θράκης. Μάταια ο κ. Πασχαλίδης επισήμαινε ότι τα επιχειρήματα του συνομιλητή του απέβλεπαν απλά σε μια "διαχείριση του φόβου" και στη δαιμονοποίηση των μεταναστών. Ο κ. Βορίδης είχε την έμμεση υποστήριξη ή την ουδετερότητα του υπόλοιπου πάνελ.
Δεν πρόλαβε, δηλαδή, ο Λεπέν καλά καλά να χαρεί την επιτυχία του στον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών και στην Ελλάδα οι ομοϊδεάτες του ετοιμάζονται να ...κυβερνήσουν. Ο κ. Καρατζαφέρης, με το εύγλωττο σύνθημα "Σεισμός, σεισμός, έρχεται ο ΛΑΟΣ" και την πρόβλεψη-απειλή ότι την επαύριο των ελληνικών εκλογών το κόμμα του θα είναι δεύτερο (με πρώτη τη Νέα Δημοκρατία και τρίτο το ΠΑΣΟΚ). Ο κ. Βορίδης του "Ελληνικού Μετώπου" με τη βεβαιότητα ότι θα ξεπεράσει ως υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας το 5% (την περίοδο που οι σφυγμομετρήσεις έδιναν μικρότερα ποσοστά σε προσωπικότητες όπως ο Φώτης Κουβέλης ή ο Σπύρος Χαλβατζής). Από κοντά και οι ναζί της "Χρυσής Αυγής" και η "Εθνική Συμμαχία" του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου.
Η ελπίδα όλων των πολιτικών ρευμάτων είναι βέβαια κάποτε να επικρατήσουν. Ομως στην περίπτωση της Ακροδεξιάς που εξετάζουμε, το κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι η πραγματοποίηση του "ονείρου", δηλαδή η πολιτική καταξίωση, προϋποθέτει την "υπέρβαση" του ακροδεξιού χαρακτήρα, δηλαδή τη συγκάλυψη ή τουλάχιστον τον εξωραϊσμό της σκοτεινής τους ιστορίας και των ολοκληρωτικών τους θέσεων.
Η παρθενογένεση
Πρώτος στόχος της πολιτικής προπαγάνδας των κομμάτων της (μη) Ακροδεξιάς είναι να πείσουν ότι δεν σχετίζονται με το αμαρτωλό παρελθόν. Παρά τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ένα σημαντικό ποσοστό της κοινής γνώμης νοσταλγεί την περίοδο της χούντας, οι πολιτικές οργανώσεις του χώρου διστάζουν να ομολογήσουν τη σχέση τους με την 21η Απριλίου, γνωρίζοντας ότι απέτυχαν όλες οι κινήσεις που επικαλέστηκαν αυτή την ιδεολογική συγγένεια από την εποχή της μεταπολίτευσης.
Δυστυχώς, όμως, εν αρχή ην ο Παπαδόπουλος... Η δικτατορία, όσο κι αν επιχειρούν να την ξορκίσουν βρίσκεται στον πυρήνα της προβληματικής αλλά και της γέννησης του πολιτικού αυτού ρεύματος. Ο Καρατζαφέρης και ο Μιχαλόπουλος προβάλλουν το άλλοθι της προσωπικής τους ταλαιπωρίας κατά τη διάρκεια της επταετίας. Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ υποστηρίζει ότι φυλακίστηκε από τη δικτατορία Ιωαννίδη ως φιλοβασιλικός, ενώ και ο πρόεδρος της "Εθνικής Συμμαχίας" επαναλαμβάνει ότι δεν ευεργετήθηκε από τη χούντα. Ομως και οι δύο περιβάλλονται από επίλεκτα στελέχη του χουντισμού και προβάλλουν με κάθε ευκαιρία τις "επιτυχίες" της δικτατορίας, το "οικονομικό θαύμα", την "ησυχία, τάξη και ασφάλεια", καθώς και όλους τους επιζώντες πρωτεργάτες της χούντας: τον Παττακό, τον Γεωργαλά, τον Πλεύρη, αλλά και τους "υπουργούς" Θάνο, Τσάκωνα, κλπ.
Η "Χρυσή Αυγή", ως γνησίως ναζιστική οργάνωση, δεν αρκείται στην αναφορά σε απλές χούντες. Προβάλλει όμως κι αυτή τον Μεταξά ως πιο γνήσιο εθνικιστή, κάτι που αποτελεί μόνιμη επωδό και του αρχηγού της "Πρώτης Γραμμής" Κώστα Πλεύρη, ο οποίος υπήρξε και ιδρυτής του "Κόμματος 4ης Αυγούστου". Και ο Πλεύρης μπορεί να επικαλεστεί ότι φυλακίστηκε επί Ιωαννίδη, αλλά λίγο δύσκολο να μας πείσει για την αντιστασιακή του δράση. Είναι γνωστό ότι υπήρξε γραμματέας (και κουμπάρος) του διαβόητου Λαδά και επίσημος προπαγανδιστής της χούντας.
Ο Μιχαλολιάκος της "Χρυσής Αυγής" ορίστηκε από τον ίδιο τον Παπαδόπουλο το Σεπτέμβρη του 1984 αρχηγός της Νεολαίας ΕΠΕΝ, του κόμματος που είχε αναλάβει -υπό την καθοδήγηση των κατάδικων πραξικοπηματιών- να συγκεντρώσει τους "νοσταλγούς" των Απριλιανών, μετά την αποτυχία της ΕΔΕ και της "Εθνικής Παράταξης". Και ο λόγος που αποχώρησε λίγους μήνες αργότερα, ήταν ότι διέβλεψε σιωνιστικό δάκτυλο ακόμα και μέσα στην πηγή αυτή της εθνικοφροσύνης.
Στην ίδια θέση, δηλαδή την ηγεσία της Νεολαίας ΕΠΕΝ βρέθηκε λίγο αργότερα ο Μάκης (Μαυρουδής) Βορίδης, ο σημερινός αρχηγός του "Ελληνικού Μετώπου". Σήμερα καταγγέλλει όσους "εθνικιστές" αναφέρονται στη χούντα και διαρρηγνύει τα ιμάτιά του όταν τον κατατάσσουν στο ρεύμα της Ακροδεξιάς. Ομως το "Ελληνικό Μέτωπο", του οποίου προΐσταται, είναι υβρίδιο όλων των ακροδεξιών επιβιώσεων της δεκαετίας του 1990. Το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος αυτού πρόκυψε από στελέχη των πατενταρισμένων οργανώσεων του 'χώρου': ΕΝΕΚ, ΕΠΕΝ, "Ελληνική Δύναμη", κλπ. Στις 9 και 10 Απριλίου 1994 συγκεντρώθηκαν εκπρόσωποι όλων αυτών των ομάδων, υπό την προεδρία του Ιωάννη Σχοινά, ηγετικού στελέχους του σκληρού φιλοχουντικού ΕΝΕΚ. Ως έκφραση της ενότητας του 'χώρου' προβλήθηκε τότε η παρουσία του Θεόδωρου Περρωτή, παλιού αρχηγού της επίσης φιλοχουντικής Νεολαίας της "Εθνικής Παράταξης".
Ο κ. Βορίδης, όσο κι αν θέλει να το ξεχάσει, είναι γέννημα-θρέμμα αυτού του χώρου. Τον Μάρτιο του 1985 διαγράφτηκε ως φασίστας από τη Γενική Συνέλευση των φοιτητών της Νομικής Σχολής. Στο διώξιμό του από τη συνέλευση πρωτοστάτησαν οι φοιτητές της ΔΑΠ, στην οποία είχε προσχωρήσει νωρίτερα, για να ασκήσει τη δική του επιρροή. Ο ίδιος και η Νεολαία ΕΠΕΝ συνέχισε την "εξωκοινοβουλευτική" του δράση.
Αντιγράφουμε από το πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ που φέρει τίτλο "Ωρα 10.45: Επίθεση φασιστών" (13/5/1985): "Μεγάλη προβοκάτσια, με στόχο τη γενίκευση των επεισοδίων και τη δημιουργία χαώδους κατάστασης, επιχείρησε να κάνει χτες το βράδυ ομάδα φασιστών της ΕΠΕΝ. Φορώντας μαύρα κράνη και κρατώντας ασπίδες, οι φασίστες επιτέθηκαν στις 10.45 το βράδυ, στη διασταύρωση των οδών Ακαδημίας και Εμ. Μπενάκη εναντίον διαδηλωτών, που διαμαρτύρονταν για 'την αστυνόμευση των Εξαρχείων και την αστυνομική βία'. Ομάδα διαδηλωτών, ξεριζώνοντας υποστηρίγματα δέντρων, απώθησαν τους φασίστες στα γραφεία τους (Ακαδημίας και Κιάφας). Ανάμεσα στους φασίστες διακρίναμε τον γνωστό Μάκη Μπορίδη".
Ενα χρόνο αργότερα, στις 22 Απριλίου 1986, θα πραγματοποιηθεί αιματηρή επιδρομή ΕΠΕΝιτών στη Νομική με αποτέλεσμα να τραυματιστούν αρκετοί φοιτητές. Αντιγράφουμε από το ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας": "Επιδρομή από φασιστοειδή στοιχεία και μέλη της ΕΠΕΝ οπλισμένα με στιλέτα και λοστούς έγινε χθες το πρωί στη Νομική Σχολή της Αθήνας, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν εννιά φοιτητές και να προκαλέσουν ζημιές στο κτίριο. Την ίδια ώρα συνεδρίαζε το κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ, που αποφάσισε να υποβάλει μήνυση κατά του Μάκη Βορίδη (πρόκειται για φοιτητή της Νομικής σχολής που έχει διαγραφεί από τον φοιτητικό σύλλογο για φασιστική δράση) που ηγείτο της ομάδας των φασιστών". Για το επεισόδιο έβγαλαν ανακοινώσεις καταγγελίας όλες οι φοιτητικές παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης της ΔΑΠ.
Δεν πρόλαβε, δηλαδή, ο Λεπέν καλά καλά να χαρεί την επιτυχία του στον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών και στην Ελλάδα οι ομοϊδεάτες του ετοιμάζονται να ...κυβερνήσουν. Ο κ. Καρατζαφέρης, με το εύγλωττο σύνθημα "Σεισμός, σεισμός, έρχεται ο ΛΑΟΣ" και την πρόβλεψη-απειλή ότι την επαύριο των ελληνικών εκλογών το κόμμα του θα είναι δεύτερο (με πρώτη τη Νέα Δημοκρατία και τρίτο το ΠΑΣΟΚ). Ο κ. Βορίδης του "Ελληνικού Μετώπου" με τη βεβαιότητα ότι θα ξεπεράσει ως υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας το 5% (την περίοδο που οι σφυγμομετρήσεις έδιναν μικρότερα ποσοστά σε προσωπικότητες όπως ο Φώτης Κουβέλης ή ο Σπύρος Χαλβατζής). Από κοντά και οι ναζί της "Χρυσής Αυγής" και η "Εθνική Συμμαχία" του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου.
Η ελπίδα όλων των πολιτικών ρευμάτων είναι βέβαια κάποτε να επικρατήσουν. Ομως στην περίπτωση της Ακροδεξιάς που εξετάζουμε, το κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι η πραγματοποίηση του "ονείρου", δηλαδή η πολιτική καταξίωση, προϋποθέτει την "υπέρβαση" του ακροδεξιού χαρακτήρα, δηλαδή τη συγκάλυψη ή τουλάχιστον τον εξωραϊσμό της σκοτεινής τους ιστορίας και των ολοκληρωτικών τους θέσεων.
Η παρθενογένεση
Πρώτος στόχος της πολιτικής προπαγάνδας των κομμάτων της (μη) Ακροδεξιάς είναι να πείσουν ότι δεν σχετίζονται με το αμαρτωλό παρελθόν. Παρά τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ένα σημαντικό ποσοστό της κοινής γνώμης νοσταλγεί την περίοδο της χούντας, οι πολιτικές οργανώσεις του χώρου διστάζουν να ομολογήσουν τη σχέση τους με την 21η Απριλίου, γνωρίζοντας ότι απέτυχαν όλες οι κινήσεις που επικαλέστηκαν αυτή την ιδεολογική συγγένεια από την εποχή της μεταπολίτευσης.
Δυστυχώς, όμως, εν αρχή ην ο Παπαδόπουλος... Η δικτατορία, όσο κι αν επιχειρούν να την ξορκίσουν βρίσκεται στον πυρήνα της προβληματικής αλλά και της γέννησης του πολιτικού αυτού ρεύματος. Ο Καρατζαφέρης και ο Μιχαλόπουλος προβάλλουν το άλλοθι της προσωπικής τους ταλαιπωρίας κατά τη διάρκεια της επταετίας. Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ υποστηρίζει ότι φυλακίστηκε από τη δικτατορία Ιωαννίδη ως φιλοβασιλικός, ενώ και ο πρόεδρος της "Εθνικής Συμμαχίας" επαναλαμβάνει ότι δεν ευεργετήθηκε από τη χούντα. Ομως και οι δύο περιβάλλονται από επίλεκτα στελέχη του χουντισμού και προβάλλουν με κάθε ευκαιρία τις "επιτυχίες" της δικτατορίας, το "οικονομικό θαύμα", την "ησυχία, τάξη και ασφάλεια", καθώς και όλους τους επιζώντες πρωτεργάτες της χούντας: τον Παττακό, τον Γεωργαλά, τον Πλεύρη, αλλά και τους "υπουργούς" Θάνο, Τσάκωνα, κλπ.
Η "Χρυσή Αυγή", ως γνησίως ναζιστική οργάνωση, δεν αρκείται στην αναφορά σε απλές χούντες. Προβάλλει όμως κι αυτή τον Μεταξά ως πιο γνήσιο εθνικιστή, κάτι που αποτελεί μόνιμη επωδό και του αρχηγού της "Πρώτης Γραμμής" Κώστα Πλεύρη, ο οποίος υπήρξε και ιδρυτής του "Κόμματος 4ης Αυγούστου". Και ο Πλεύρης μπορεί να επικαλεστεί ότι φυλακίστηκε επί Ιωαννίδη, αλλά λίγο δύσκολο να μας πείσει για την αντιστασιακή του δράση. Είναι γνωστό ότι υπήρξε γραμματέας (και κουμπάρος) του διαβόητου Λαδά και επίσημος προπαγανδιστής της χούντας.
Ο Μιχαλολιάκος της "Χρυσής Αυγής" ορίστηκε από τον ίδιο τον Παπαδόπουλο το Σεπτέμβρη του 1984 αρχηγός της Νεολαίας ΕΠΕΝ, του κόμματος που είχε αναλάβει -υπό την καθοδήγηση των κατάδικων πραξικοπηματιών- να συγκεντρώσει τους "νοσταλγούς" των Απριλιανών, μετά την αποτυχία της ΕΔΕ και της "Εθνικής Παράταξης". Και ο λόγος που αποχώρησε λίγους μήνες αργότερα, ήταν ότι διέβλεψε σιωνιστικό δάκτυλο ακόμα και μέσα στην πηγή αυτή της εθνικοφροσύνης.
Στην ίδια θέση, δηλαδή την ηγεσία της Νεολαίας ΕΠΕΝ βρέθηκε λίγο αργότερα ο Μάκης (Μαυρουδής) Βορίδης, ο σημερινός αρχηγός του "Ελληνικού Μετώπου". Σήμερα καταγγέλλει όσους "εθνικιστές" αναφέρονται στη χούντα και διαρρηγνύει τα ιμάτιά του όταν τον κατατάσσουν στο ρεύμα της Ακροδεξιάς. Ομως το "Ελληνικό Μέτωπο", του οποίου προΐσταται, είναι υβρίδιο όλων των ακροδεξιών επιβιώσεων της δεκαετίας του 1990. Το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος αυτού πρόκυψε από στελέχη των πατενταρισμένων οργανώσεων του 'χώρου': ΕΝΕΚ, ΕΠΕΝ, "Ελληνική Δύναμη", κλπ. Στις 9 και 10 Απριλίου 1994 συγκεντρώθηκαν εκπρόσωποι όλων αυτών των ομάδων, υπό την προεδρία του Ιωάννη Σχοινά, ηγετικού στελέχους του σκληρού φιλοχουντικού ΕΝΕΚ. Ως έκφραση της ενότητας του 'χώρου' προβλήθηκε τότε η παρουσία του Θεόδωρου Περρωτή, παλιού αρχηγού της επίσης φιλοχουντικής Νεολαίας της "Εθνικής Παράταξης".
Ο κ. Βορίδης, όσο κι αν θέλει να το ξεχάσει, είναι γέννημα-θρέμμα αυτού του χώρου. Τον Μάρτιο του 1985 διαγράφτηκε ως φασίστας από τη Γενική Συνέλευση των φοιτητών της Νομικής Σχολής. Στο διώξιμό του από τη συνέλευση πρωτοστάτησαν οι φοιτητές της ΔΑΠ, στην οποία είχε προσχωρήσει νωρίτερα, για να ασκήσει τη δική του επιρροή. Ο ίδιος και η Νεολαία ΕΠΕΝ συνέχισε την "εξωκοινοβουλευτική" του δράση.
Αντιγράφουμε από το πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ που φέρει τίτλο "Ωρα 10.45: Επίθεση φασιστών" (13/5/1985): "Μεγάλη προβοκάτσια, με στόχο τη γενίκευση των επεισοδίων και τη δημιουργία χαώδους κατάστασης, επιχείρησε να κάνει χτες το βράδυ ομάδα φασιστών της ΕΠΕΝ. Φορώντας μαύρα κράνη και κρατώντας ασπίδες, οι φασίστες επιτέθηκαν στις 10.45 το βράδυ, στη διασταύρωση των οδών Ακαδημίας και Εμ. Μπενάκη εναντίον διαδηλωτών, που διαμαρτύρονταν για 'την αστυνόμευση των Εξαρχείων και την αστυνομική βία'. Ομάδα διαδηλωτών, ξεριζώνοντας υποστηρίγματα δέντρων, απώθησαν τους φασίστες στα γραφεία τους (Ακαδημίας και Κιάφας). Ανάμεσα στους φασίστες διακρίναμε τον γνωστό Μάκη Μπορίδη".
Ενα χρόνο αργότερα, στις 22 Απριλίου 1986, θα πραγματοποιηθεί αιματηρή επιδρομή ΕΠΕΝιτών στη Νομική με αποτέλεσμα να τραυματιστούν αρκετοί φοιτητές. Αντιγράφουμε από το ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας": "Επιδρομή από φασιστοειδή στοιχεία και μέλη της ΕΠΕΝ οπλισμένα με στιλέτα και λοστούς έγινε χθες το πρωί στη Νομική Σχολή της Αθήνας, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν εννιά φοιτητές και να προκαλέσουν ζημιές στο κτίριο. Την ίδια ώρα συνεδρίαζε το κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ, που αποφάσισε να υποβάλει μήνυση κατά του Μάκη Βορίδη (πρόκειται για φοιτητή της Νομικής σχολής που έχει διαγραφεί από τον φοιτητικό σύλλογο για φασιστική δράση) που ηγείτο της ομάδας των φασιστών". Για το επεισόδιο έβγαλαν ανακοινώσεις καταγγελίας όλες οι φοιτητικές παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης της ΔΑΠ.
Η "ακατονόμαστη"
Οι υποψήφιοι Ελληνες Λεπέν καταφεύγουν σε σοφίσματα, προκειμένου να μην ταυτιστούν με την 21η Απριλίου, χωρίς όμως και να την καταγγείλουν ανοιχτά. Συνήθως αναφέρονται σ' αυτήν με διατυπώσεις όπως "η επταετία, η επανάσταση, η χούντα, όπως θέλετε πείτε την".
Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του Γιώργου Καρατζαφέρη κατά το κλείσιμο του συνεδρίου του ΛΑΟΣ: "Με ρωτούν, 'κ. Καρατζαφέρη είστε με την 21η Απριλίου;' Απαντώ: Με την 21η Απριλίου ήμουνα. Με την 22α Απριλίου δεν ήμουνα. Διότι τη 22α Απριλίου έπρεπε οι φαύλοι να μην είναι ανέγγιχτοι (sic), έπρεπε οι φαύλοι να έχουν πληρώσει. Αυτό ήταν το λάθος. Αυτό το λάθος πληρώνουμε σήμερα". Ορθιοι όλοι οι σύνεδροι χειροκροτούν και πέφτει το σύνθημα: Ε-πα-να-στα-ση! Ικανοποιείται λοιπόν το φιλοχουντικό μέρος του κοινού, ενώ ο αρχηγός έχει κρατήσει (;) τις αποστάσεις του. Νωρίτερα το σύνθημα που υπήρξε σήμα κατατεθέν της χούντας ("Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών") είχε συνταράξει το γήπεδο όπου συνεδρίαζαν τα μέλη του ΛΑΟΣ.
Πρόκειται για τη μέθοδο που έχει λανσάρει (και πάλι) ο δαιμόνιος Λεπέν. Επειδή στη Γαλλία διώκεται η ρητορική του μίσους (ο ανοιχτός ρατσισμός, ο αντισημιτισμός, κλπ), ο Λεπέν χρησιμοποιεί το "διάλογο" με τους οπαδούς του για να ειπωθούν όσα δεν μπορεί ο ίδιος να πει από το βήμα. Είναι χαρακτηριστική η ακόλουθη αποστροφή μιας ομιλίας του στο Παρίσι (14/10/84):
ΛΕΠΕΝ: Μπαντιντέρ;
ΚΟΙΝΟ: Εβραίος!
ΛΕΠΕΝ: Λουστιγκέρ;
ΚΟΙΝΟ: Θάνατος στους Εβραίους!
ΛΕΠΕΝ: Μαντάμ Βέιλ;
ΚΟΙΝΟ: Στο κρεματόριο!
Επειδή, βέβαια, εδώ στην Ελλάδα είμαστε πιο χαλαροί, για την ικανοποίηση των πιο σκληρών γούστων υπάρχουν και ανοιχτές ρατσιστικές αναφορές. Την πρωτοκαθεδρία διεκδικεί εδώ η "Χρυσή Αυγή", η οποία θεωρεί "δήλωση μετανοίας" τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων του 'χώρου' ότι "δεν είναι φασίστες". Οπως λέει ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος "ο δικός μας εθνικισμός είναι πάνω απ' όλα Φυλή, Αίμα, Βιολογική πραγματικότητα", αναγνωρίζοντας ανοιχτά το ναζιστικό προσανατολισμό της παρέας του.
Την απροσχημάτιστη ακροδεξιά προπαγάνδα των άλλων σχημάτων του χώρου έχουν αναλάβει είτε πατενταρισμένοι χουντικοί, οι οποίοι θεωρούνται "διανοούμενοι" του χώρου (Πλεύρης, Γεωργαλάς, κλπ), είτε στρατευμένοι δημοσιογράφοι, όπως ο Χατζηγώγος στα έντυπα του Μιχαλόπουλου, αλλά και του Καρατζαφέρη, ή ο Χρήστος Βίρλας του Τηλε-άστυ, ο οποίος διαφημίζεται από τη "Χρυσή Αυγή", αλλά και τον νεκραναστημένο "Στόχο". Κι αυτοί με τη σειρά τους προβάλλουν τη "Χρυσή Αυγή" και το "Στόχο", δημιουργώντας την εντύπωση ενός πραγματικού μετώπου.
Σε πρόσφατη εκπομπή του Βίρλα (ο οποίος εμφανίζεται και ως προπαγανδιστής του ΛΑΟΣ), ο ίδιος μαζί με τον γνωστό απότακτο σμήναρχο Βρακά μάς πληροφόρησαν ότι:
- "Το ΠΑΣΟΚ με τον Εβραίο Σημίτη και η ΝΔ με τον άνεργο Καραμανλή είναι Αμερικανάκια".
- "Η ΝΔ είναι σοσιαλφιλελεύθερη. Δεν έχει καμιά σχέση με τη Δεξιά".
- "Ο Πούτιν και ο Κινέζος πρωθυπουργός είναι Εβραίοι".
- "Ο μόνος αντιστασιακός ήταν ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος".
- "Ο Καραμανλής ο γέρος δημιούργησε όλα τα προβλήματα στην Ελλάδα, εξεδίωξε τον βασιλέα, με τα ψεύδη του, με το νόθο δημοψήφισμα, έκλεισε τους αξιωματικούς εις τας φυλακάς, κυνήγησε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι ήσαν πατριώται".
Από την ίδια εκπομπή προβάλλονται και οι "απόψεις" του έγκλειστου υπεύθυνου για τη σφαγή του Πολυτεχνείου Νικολάου Ντερτιλή: "Ο στρατηγός ο Ντερτιλής, όταν ήταν παιδί περνούσαν από το σπίτι του όλοι που θέλαν να γίνουν δικτάτορες, διότι ο πατέρας του ήταν στρατηγός. Ο άνθρωπος βλέπει ότι η Ελλάς μ' αυτό το συρφετό, την πολυπολιτισμικότητα, τους διάφορους λαούς που ήρθαν εδώ ως ληστές, (θα σωθεί) μόνο με τη στρατοκρατία, μόνο έτσι".
Λεπέν αλά ελληνικά
Κάποτε το σλόγκαν της ελληνικής ακροδεξιάς ήταν "ο από βορρά κίνδυνος". Σήμερα εκεί που συγκλίνουν όλες οι τάσεις του χώρου είναι στο θαυμασμό των επιτυχημένων μοντέλων του ευρωπαϊκού βορρά: Λεπέν, Φίνι, Χάιντερ, Φορτέιν, Σενχούμπερ, κλπ.
Βέβαια αυτές οι σχέσεις δεν είναι ανέφελες. Ενθουσιασμένος ο κ. Καρατζαφέρης από την επιτυχία του Λεπέν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία δηλώνει έτοιμος να ταξιδεύσει στο Παρίσι "για να βοηθήσει", καλεσμένος από τοπικό πυρήνα του κόμματός του. Κάτι μεσολάβησε, όμως, και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ όχι μόνο δεν "βοήθησε", αλλά έσπευσε να αποστασιοποιηθεί από το είδωλό του, δηλώνοντας ..."περονιστής" και όχι "λεπενιστής"! Κάποιος θα του σφύριξε ότι τη θέση του επίσημου αντιπροσώπου του Λεπέν στην Ελλάδα την έχει καπαρώσει ο κ. Βορίδης. Γι' αυτό το λόγο ο Καρατζαφέρης δεν ακολουθεί την τακτική του Λεπέν στο Ευρωκοινοβούλιο και εντάσσεται στην ομάδα "Ενωση για την Ευρώπη των Εθνών" του Πασκουά.
Από κοντά και η "Χρυσή Αυγή" που οργανώνει συγκέντρωση στην Αθήνα για να πανηγυρίσει τη νίκη του γαλλικού "Εθνικού Μετώπου". Τα έντυπα του χώρου παρακολουθούν από καιρό τις επιτυχίες των ευρωπαίων ομοϊδεατών τους. Αυτούς, βέβαια, τους αποκαλούν και οι ίδιοι "ακροδεξιούς", χωρίς να ενοχλούνται.
Για να θολώσουν τα νερά, οι εκπρόσωποι της ελληνικής Ακροδεξιάς επικαλούνται συχνά τις μεταξύ τους ιδεολογικές, πολιτικές και ιστορικές αντιθέσεις. Είναι αλήθεια ότι έχουν παίξει ακόμα και ξύλο διάφορες ακροδεξιές γκρούπες μεταξύ τους και πολύ συχνά καταγγέλλει η μια ομάδα την άλλη. Πράγμα φυσικό, εφόσον αρδεύονται από την ίδια στερεμένη (κατά καιρούς) πηγή. Ομως αυτές οι αντιθέσεις ξεχνιούνται πολύ γρήγορα όταν προκύψει κάποιος λόγος ή επίκειται κάποια εκλογική αναμέτρηση.
Αν διαβάσει, για παράδειγμα, κανείς τις επίσημες θέσεις του "Ελληνικού Μετώπου" στο site της οργάνωσης, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει σαφές μέτωπο προς την "Πρώτη Γραμμή" του Πλεύρη και την "Εθνική Συμμαχία" του Μιχαλόπουλου. "Τι κοινό έχει η εθνικοσοσιαλιστική Πρώτη Γραμμή, η φιλοβασιλική Εθνική Συμμαχία και το δημοκρατικό Ελληνικό Μέτωπο;" έγραφε ως απάντηση στους επισκέπτες ο εκπρόσωπος της οργάνωσης στις 13 Δεκεμβρίου 2000. Και όμως, λίγους μήνες νωρίτερα, το "Ελληνικό Μέτωπο" είχε συμμαχήσει με την εθνικοσοσιαλιστική "Πρώτη Γραμμή", για κοινή κάθοδο στις εκλογές του 2000. Είχε, μάλιστα, οριστεί επικεφαλής της εκλογικής συνεργασίας ο εθνικοσοσιαλιστής Πλεύρης. Στο κείμενο της συμφωνίας αναγραφόταν ότι είχε επιτευχθεί "προγραμματική σύγκλιση με άμεσο πολιτικό αίτημα την άμεση απέλαση των λαθρομεταναστών και την αφαίρεση των πράσινων καρτών".
Ο Καρατζαφέρης υποδέχεται με θερμά λόγια τον "φίρερ" Πλεύρη, τον ίδιο που είχε στολίσει με ελάχιστα κολακευτικά επίθετα πριν από λίγο καιρό. Ο Βορίδης ασπάζεται τον Καρατζαφέρη και την επομένη φιλοξενείται στην τηλεοπτική εκπομπή του Μιχαλόπουλου για να δηλώσει ότι "ουδέποτε εντάχθηκε στο ΛΑΟΣ".
Κατά καιρούς Μιχαλόπουλος και Καρατζαφέρης τα βρίσκουν και μετά πάλι συγκρούονται, όπως, για παράδειγμα τον περασμένο Οκτώβριο, όταν η "Ελεύθερη Ωρα" του πρώτου βγήκε με πρωτοσέλιδο τίτλο "Διαλύεται ο ΛΑΟΣ. Πίσω στη Ρηγίλλης ο ...γαλατάς. Η Ν.Δ. πάει χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη" (4/10/01).
Από την άλλη πλευρά, οι ίδιοι "διανοούμενοι" του χώρου μοιράζουν τα φώτα τους σε διαφορετικές τάσεις. Ο Χατζηγώγος γράφει και στις εφημερίδες των δύο πολιτικών, όπως και ο Μπαρμπής, κλπ.
Οσο κι αν προσέχουν, πάντως, τις διατυπώσεις τους, οι ηγέτες του χώρου υποχρεώνονται να επιστρέψουν στα γνωστά ρατσιστικά κλισέ, ιδιαίτερα όταν αισθάνονται ότι βρίσκονται σε στενό δικό τους κύκλο. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από ομιλία του Καρατζαφέρη σε οπαδούς του στην Κόρινθο (28/5/02): "Πρώτον: δεν είμαι Εβραίος. Ας το πει αυτό κι ο πρωθυπουργός. Δεύτερον: δεν είμαι κομμουνιστής. Ας το πει αυτό κι ο κ. Καραμανλής. Τρίτον: δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Αυτό δεν μπορούν να το πουν πολλοί."
Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς ιστορικός του μεσοπολέμου για να γνωρίζει ότι η δαιμονοποίηση του Εβραίου, του Κομμουνιστή και του Ομοφυλόφιλου ήταν το αγαπημένο "επιχείρημα" των εθνικοσοσιαλιστών.
Υπάρχει βέβαια και ένα επιχείρημα των εκπροσώπων της ελληνικής Ακροδεξιάς, το οποίο συνυπογράφουμε: "Στο κάτω κάτω της γραφής, αυτά που λέμε εμείς, τα έχουν πει κατά καιρούς πολιτικοί από όλο το φάσμα του κοινοβουλίου". Πράγματι. Οταν ο κ. Ανδρεουλάκος μιλούσε για "στρατόπεδα συγκέντρωσης" και "ξερονήσια" ως λύση στο πρόβλημα των μεταναστών, υπερέβαινε τον συνήθη ακροδεξιό λόγο (περί άμεσης απέλασης) χωρίς να διαγραφεί από το κόμμα του. Το αντίθετο μάλιστα. Με αυτές και άλλες παρόμοιες τοποθετήσεις έχει κι αυτός χριστεί "ειδικός" στο πρόβλημα της μετανάστευσης από τα σοβαρά κανάλια και τους γκουρού του εκσυγχρονισμού. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι κι ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης στεγαζόταν πριν από λίγο στο ίδιο κόμμα και δεν παύει να μας θυμίζει την ιδεολογική του συγγένεια με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αλλά και του ΠΑΣΟΚ (Παπαθεμελής, Βερυβάκης, κ.ά.). Αυτές οι εκλεκτικές συγγένειες, η διατήρηση δηλαδή εθνικιστικών θυλάκων στο πλαίσιο των μεγάλων κομμάτων χρησιμοποιούνται σήμερα από τους εκπροσώπους της Ακροδεξιάς ως απόδειξη ότι και το δικό τους ρεύμα βρίσκεται εντός του δημοκρατικού παιχνιδιού.
Οι υποψήφιοι Ελληνες Λεπέν καταφεύγουν σε σοφίσματα, προκειμένου να μην ταυτιστούν με την 21η Απριλίου, χωρίς όμως και να την καταγγείλουν ανοιχτά. Συνήθως αναφέρονται σ' αυτήν με διατυπώσεις όπως "η επταετία, η επανάσταση, η χούντα, όπως θέλετε πείτε την".
Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του Γιώργου Καρατζαφέρη κατά το κλείσιμο του συνεδρίου του ΛΑΟΣ: "Με ρωτούν, 'κ. Καρατζαφέρη είστε με την 21η Απριλίου;' Απαντώ: Με την 21η Απριλίου ήμουνα. Με την 22α Απριλίου δεν ήμουνα. Διότι τη 22α Απριλίου έπρεπε οι φαύλοι να μην είναι ανέγγιχτοι (sic), έπρεπε οι φαύλοι να έχουν πληρώσει. Αυτό ήταν το λάθος. Αυτό το λάθος πληρώνουμε σήμερα". Ορθιοι όλοι οι σύνεδροι χειροκροτούν και πέφτει το σύνθημα: Ε-πα-να-στα-ση! Ικανοποιείται λοιπόν το φιλοχουντικό μέρος του κοινού, ενώ ο αρχηγός έχει κρατήσει (;) τις αποστάσεις του. Νωρίτερα το σύνθημα που υπήρξε σήμα κατατεθέν της χούντας ("Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών") είχε συνταράξει το γήπεδο όπου συνεδρίαζαν τα μέλη του ΛΑΟΣ.
Πρόκειται για τη μέθοδο που έχει λανσάρει (και πάλι) ο δαιμόνιος Λεπέν. Επειδή στη Γαλλία διώκεται η ρητορική του μίσους (ο ανοιχτός ρατσισμός, ο αντισημιτισμός, κλπ), ο Λεπέν χρησιμοποιεί το "διάλογο" με τους οπαδούς του για να ειπωθούν όσα δεν μπορεί ο ίδιος να πει από το βήμα. Είναι χαρακτηριστική η ακόλουθη αποστροφή μιας ομιλίας του στο Παρίσι (14/10/84):
ΛΕΠΕΝ: Μπαντιντέρ;
ΚΟΙΝΟ: Εβραίος!
ΛΕΠΕΝ: Λουστιγκέρ;
ΚΟΙΝΟ: Θάνατος στους Εβραίους!
ΛΕΠΕΝ: Μαντάμ Βέιλ;
ΚΟΙΝΟ: Στο κρεματόριο!
Επειδή, βέβαια, εδώ στην Ελλάδα είμαστε πιο χαλαροί, για την ικανοποίηση των πιο σκληρών γούστων υπάρχουν και ανοιχτές ρατσιστικές αναφορές. Την πρωτοκαθεδρία διεκδικεί εδώ η "Χρυσή Αυγή", η οποία θεωρεί "δήλωση μετανοίας" τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων του 'χώρου' ότι "δεν είναι φασίστες". Οπως λέει ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος "ο δικός μας εθνικισμός είναι πάνω απ' όλα Φυλή, Αίμα, Βιολογική πραγματικότητα", αναγνωρίζοντας ανοιχτά το ναζιστικό προσανατολισμό της παρέας του.
Την απροσχημάτιστη ακροδεξιά προπαγάνδα των άλλων σχημάτων του χώρου έχουν αναλάβει είτε πατενταρισμένοι χουντικοί, οι οποίοι θεωρούνται "διανοούμενοι" του χώρου (Πλεύρης, Γεωργαλάς, κλπ), είτε στρατευμένοι δημοσιογράφοι, όπως ο Χατζηγώγος στα έντυπα του Μιχαλόπουλου, αλλά και του Καρατζαφέρη, ή ο Χρήστος Βίρλας του Τηλε-άστυ, ο οποίος διαφημίζεται από τη "Χρυσή Αυγή", αλλά και τον νεκραναστημένο "Στόχο". Κι αυτοί με τη σειρά τους προβάλλουν τη "Χρυσή Αυγή" και το "Στόχο", δημιουργώντας την εντύπωση ενός πραγματικού μετώπου.
Σε πρόσφατη εκπομπή του Βίρλα (ο οποίος εμφανίζεται και ως προπαγανδιστής του ΛΑΟΣ), ο ίδιος μαζί με τον γνωστό απότακτο σμήναρχο Βρακά μάς πληροφόρησαν ότι:
- "Το ΠΑΣΟΚ με τον Εβραίο Σημίτη και η ΝΔ με τον άνεργο Καραμανλή είναι Αμερικανάκια".
- "Η ΝΔ είναι σοσιαλφιλελεύθερη. Δεν έχει καμιά σχέση με τη Δεξιά".
- "Ο Πούτιν και ο Κινέζος πρωθυπουργός είναι Εβραίοι".
- "Ο μόνος αντιστασιακός ήταν ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος".
- "Ο Καραμανλής ο γέρος δημιούργησε όλα τα προβλήματα στην Ελλάδα, εξεδίωξε τον βασιλέα, με τα ψεύδη του, με το νόθο δημοψήφισμα, έκλεισε τους αξιωματικούς εις τας φυλακάς, κυνήγησε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι ήσαν πατριώται".
Από την ίδια εκπομπή προβάλλονται και οι "απόψεις" του έγκλειστου υπεύθυνου για τη σφαγή του Πολυτεχνείου Νικολάου Ντερτιλή: "Ο στρατηγός ο Ντερτιλής, όταν ήταν παιδί περνούσαν από το σπίτι του όλοι που θέλαν να γίνουν δικτάτορες, διότι ο πατέρας του ήταν στρατηγός. Ο άνθρωπος βλέπει ότι η Ελλάς μ' αυτό το συρφετό, την πολυπολιτισμικότητα, τους διάφορους λαούς που ήρθαν εδώ ως ληστές, (θα σωθεί) μόνο με τη στρατοκρατία, μόνο έτσι".
Λεπέν αλά ελληνικά
Κάποτε το σλόγκαν της ελληνικής ακροδεξιάς ήταν "ο από βορρά κίνδυνος". Σήμερα εκεί που συγκλίνουν όλες οι τάσεις του χώρου είναι στο θαυμασμό των επιτυχημένων μοντέλων του ευρωπαϊκού βορρά: Λεπέν, Φίνι, Χάιντερ, Φορτέιν, Σενχούμπερ, κλπ.
Βέβαια αυτές οι σχέσεις δεν είναι ανέφελες. Ενθουσιασμένος ο κ. Καρατζαφέρης από την επιτυχία του Λεπέν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία δηλώνει έτοιμος να ταξιδεύσει στο Παρίσι "για να βοηθήσει", καλεσμένος από τοπικό πυρήνα του κόμματός του. Κάτι μεσολάβησε, όμως, και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ όχι μόνο δεν "βοήθησε", αλλά έσπευσε να αποστασιοποιηθεί από το είδωλό του, δηλώνοντας ..."περονιστής" και όχι "λεπενιστής"! Κάποιος θα του σφύριξε ότι τη θέση του επίσημου αντιπροσώπου του Λεπέν στην Ελλάδα την έχει καπαρώσει ο κ. Βορίδης. Γι' αυτό το λόγο ο Καρατζαφέρης δεν ακολουθεί την τακτική του Λεπέν στο Ευρωκοινοβούλιο και εντάσσεται στην ομάδα "Ενωση για την Ευρώπη των Εθνών" του Πασκουά.
Από κοντά και η "Χρυσή Αυγή" που οργανώνει συγκέντρωση στην Αθήνα για να πανηγυρίσει τη νίκη του γαλλικού "Εθνικού Μετώπου". Τα έντυπα του χώρου παρακολουθούν από καιρό τις επιτυχίες των ευρωπαίων ομοϊδεατών τους. Αυτούς, βέβαια, τους αποκαλούν και οι ίδιοι "ακροδεξιούς", χωρίς να ενοχλούνται.
Για να θολώσουν τα νερά, οι εκπρόσωποι της ελληνικής Ακροδεξιάς επικαλούνται συχνά τις μεταξύ τους ιδεολογικές, πολιτικές και ιστορικές αντιθέσεις. Είναι αλήθεια ότι έχουν παίξει ακόμα και ξύλο διάφορες ακροδεξιές γκρούπες μεταξύ τους και πολύ συχνά καταγγέλλει η μια ομάδα την άλλη. Πράγμα φυσικό, εφόσον αρδεύονται από την ίδια στερεμένη (κατά καιρούς) πηγή. Ομως αυτές οι αντιθέσεις ξεχνιούνται πολύ γρήγορα όταν προκύψει κάποιος λόγος ή επίκειται κάποια εκλογική αναμέτρηση.
Αν διαβάσει, για παράδειγμα, κανείς τις επίσημες θέσεις του "Ελληνικού Μετώπου" στο site της οργάνωσης, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει σαφές μέτωπο προς την "Πρώτη Γραμμή" του Πλεύρη και την "Εθνική Συμμαχία" του Μιχαλόπουλου. "Τι κοινό έχει η εθνικοσοσιαλιστική Πρώτη Γραμμή, η φιλοβασιλική Εθνική Συμμαχία και το δημοκρατικό Ελληνικό Μέτωπο;" έγραφε ως απάντηση στους επισκέπτες ο εκπρόσωπος της οργάνωσης στις 13 Δεκεμβρίου 2000. Και όμως, λίγους μήνες νωρίτερα, το "Ελληνικό Μέτωπο" είχε συμμαχήσει με την εθνικοσοσιαλιστική "Πρώτη Γραμμή", για κοινή κάθοδο στις εκλογές του 2000. Είχε, μάλιστα, οριστεί επικεφαλής της εκλογικής συνεργασίας ο εθνικοσοσιαλιστής Πλεύρης. Στο κείμενο της συμφωνίας αναγραφόταν ότι είχε επιτευχθεί "προγραμματική σύγκλιση με άμεσο πολιτικό αίτημα την άμεση απέλαση των λαθρομεταναστών και την αφαίρεση των πράσινων καρτών".
Ο Καρατζαφέρης υποδέχεται με θερμά λόγια τον "φίρερ" Πλεύρη, τον ίδιο που είχε στολίσει με ελάχιστα κολακευτικά επίθετα πριν από λίγο καιρό. Ο Βορίδης ασπάζεται τον Καρατζαφέρη και την επομένη φιλοξενείται στην τηλεοπτική εκπομπή του Μιχαλόπουλου για να δηλώσει ότι "ουδέποτε εντάχθηκε στο ΛΑΟΣ".
Κατά καιρούς Μιχαλόπουλος και Καρατζαφέρης τα βρίσκουν και μετά πάλι συγκρούονται, όπως, για παράδειγμα τον περασμένο Οκτώβριο, όταν η "Ελεύθερη Ωρα" του πρώτου βγήκε με πρωτοσέλιδο τίτλο "Διαλύεται ο ΛΑΟΣ. Πίσω στη Ρηγίλλης ο ...γαλατάς. Η Ν.Δ. πάει χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη" (4/10/01).
Από την άλλη πλευρά, οι ίδιοι "διανοούμενοι" του χώρου μοιράζουν τα φώτα τους σε διαφορετικές τάσεις. Ο Χατζηγώγος γράφει και στις εφημερίδες των δύο πολιτικών, όπως και ο Μπαρμπής, κλπ.
Οσο κι αν προσέχουν, πάντως, τις διατυπώσεις τους, οι ηγέτες του χώρου υποχρεώνονται να επιστρέψουν στα γνωστά ρατσιστικά κλισέ, ιδιαίτερα όταν αισθάνονται ότι βρίσκονται σε στενό δικό τους κύκλο. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από ομιλία του Καρατζαφέρη σε οπαδούς του στην Κόρινθο (28/5/02): "Πρώτον: δεν είμαι Εβραίος. Ας το πει αυτό κι ο πρωθυπουργός. Δεύτερον: δεν είμαι κομμουνιστής. Ας το πει αυτό κι ο κ. Καραμανλής. Τρίτον: δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Αυτό δεν μπορούν να το πουν πολλοί."
Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς ιστορικός του μεσοπολέμου για να γνωρίζει ότι η δαιμονοποίηση του Εβραίου, του Κομμουνιστή και του Ομοφυλόφιλου ήταν το αγαπημένο "επιχείρημα" των εθνικοσοσιαλιστών.
Υπάρχει βέβαια και ένα επιχείρημα των εκπροσώπων της ελληνικής Ακροδεξιάς, το οποίο συνυπογράφουμε: "Στο κάτω κάτω της γραφής, αυτά που λέμε εμείς, τα έχουν πει κατά καιρούς πολιτικοί από όλο το φάσμα του κοινοβουλίου". Πράγματι. Οταν ο κ. Ανδρεουλάκος μιλούσε για "στρατόπεδα συγκέντρωσης" και "ξερονήσια" ως λύση στο πρόβλημα των μεταναστών, υπερέβαινε τον συνήθη ακροδεξιό λόγο (περί άμεσης απέλασης) χωρίς να διαγραφεί από το κόμμα του. Το αντίθετο μάλιστα. Με αυτές και άλλες παρόμοιες τοποθετήσεις έχει κι αυτός χριστεί "ειδικός" στο πρόβλημα της μετανάστευσης από τα σοβαρά κανάλια και τους γκουρού του εκσυγχρονισμού. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι κι ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης στεγαζόταν πριν από λίγο στο ίδιο κόμμα και δεν παύει να μας θυμίζει την ιδεολογική του συγγένεια με στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αλλά και του ΠΑΣΟΚ (Παπαθεμελής, Βερυβάκης, κ.ά.). Αυτές οι εκλεκτικές συγγένειες, η διατήρηση δηλαδή εθνικιστικών θυλάκων στο πλαίσιο των μεγάλων κομμάτων χρησιμοποιούνται σήμερα από τους εκπροσώπους της Ακροδεξιάς ως απόδειξη ότι και το δικό τους ρεύμα βρίσκεται εντός του δημοκρατικού παιχνιδιού.
(Ελευθεροτυπία, 9/6/2002)
Η ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
«Στην Ελλάδα μετέχουν τώρα στην κυβέρνηση και οι αντισημίτες του ΛΑΟΣ», σημείωνε το Bild-Zeitung. Είναι η πρώτη φορά από την πτώση της Χούντας το 1974 που μετέχει στην κυβέρνηση ένα ακροδεξιό κόμμα. Ο νέος υπουργός υποδομών και δικτύων Μάκης Βορίδης, γράφει η εφημερίδα, προέρχεται από την οργάνωση νεολαίας της στρατιωτικής δικτατορίας και προσέκειτο για πολλά χρόνια στο ακροδεξιό Λαϊκό Μέτωπο του Ζαν Μαρί λε Πεν στη Γαλλία.
Ο φίλος του Βορίδη στο ΛΑΟΣ Αδωνις Γεωργιάδης, προσθέτει, εκδότης, μεταξύ άλλων, αντισημιτικού φυλλαδίου, αναλαμβάνει υφυπουργός στο Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.
«Το ΛΑΟΣ είναι γνωστό για τα ξενοφοβικά του συνθήματα. Ο Καρατζαφέρης είχε δηλώσει κατά την ίδρυση του κόμματος του το 2000 ότι «είμαστε οι μόνοι γνήσιοι Ελληνες. Δεν έχουμε να κάνουμε τίποτε με Εβραίους, ομοφυλόφιλους και κομμουνιστές» γράφει.
Ο πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου των Εβραίων της Γερμανίας Ντίτερ Γκράουμαν δηλώνει στην αυριανή έκδοση της εφημερίδας Bild: « Είναι πολύ λυπηρό το γεγονός ότι μετέχουν στο ελληνικό υπουργικό συμβούλιο υπουργοί αυτού του κόμματος. Πιστεύω ότι θα είναι δύσκολο για κάθε γερμανική κυβέρνηση να διαπραγματεύεται με την ελληνική κυβέρνηση».
Συνεχίζουν να απασχολούν τον Τύπο του Ισραήλ οι αντισημιτικές δηλώσεις των κ.κ Βορίδη και Γεωργιάδη οι οποίοι κι αποτελούν κόκκινο πανί για τους Εβραίους και ειδικά για τους Εβραίους της Ελλάδας.
Σχετικό άρθρο δημοσιεύεται σήμερα στη δημοφιλή εφημερίδα του Ισραήλ Haaretz (εδώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου