Η ζωή είναι πάντα γεμάτη από αλλαγές, είτε είναι μεγάλες αλλαγές, είτε είναι οι πιο μικρές αλλαγές.
Κάθε αλλαγή νοητικά μας φέρνει αντιμέτωπους με το άγνωστο και το άγνωστο πάντα φοβίζει, και φοβίζει γιατί πολύ άπλα νομίζουμε ότι η αλλαγή θα μας φέρει και τον πόνο.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν μας που είναι γεμάτο από αλλαγές και ας δούμε τι σκεφτόμασταν πριν την αλλαγή, τι νιώθαμε πριν την αλλαγή και τελικά πόσα οφέλη αποκομίσαμε κάνοντας την αλλαγή.
Ας θυμηθούμε εκείνη την φορά που νομίζαμε ότι χωρίς αυτήν την γυναίκα(άντρα) δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε και η ζωή μας θα ήταν μίζερη. Όσο και αν πονέσαμε, τελικά ξαναβρήκαμε ταίρι και όχι μόνο βρήκαμε, αλλά νιώθουμε και ευγνώμονες που χωρίσαμε με το προηγούμενο ταίρι μας και επιτέλους βρήκαμε τον άνθρωπό μας.
Αν μέναμε τότε στον φόβο που μας προκαλούσε ο χωρισμός, αν αποφεύγαμε τον πόνο του χωρισμού, μάλλον θα καταλήγαμε δυστυχισμένοι.
Ο φόβος είναι το συναίσθημα που μπορεί να μας καθηλώσει στην αιώνια μοναξιά, να μας κρατήσει δέσμιους μέσα σε καταστάσεις εξαρτήσεις και υποδούλωσις της ίδιας μας της ψυχής.
Είναι το συναίσθημα που επενδύουν όλοι όσοι θέλουν να πάρουν τον έλεγχο μιας κατάστασης, μιας εξουσίας, η ακόμη και της ίδιας μας της ψυχής.
Για όσους κάνουν βόλτες μέσα στην ψυχή τους και έχουν πάρει τον δρόμο προς αυτήν, ξέρουν πως ο φόβος χάνει την δύναμη του όσο εμείς πιστεύουμε στην δύναμη της ψυχής μας.
Και η ψύχη του καθενός από εμάς θέλει να είναι ελεύθερη, θέλει να αγαπά, θέλει να τραγουδά, θέλει να παίζει, θέλει πολύ απλά να μας οδηγήσει στο προσωπικό μονοπάτι μας, θέλει τον χώρο και τον αέρα που της ανήκει.
Όσο όμως λειτουργούμε υπό την επήρεια του φόβου καμία αλλαγή δεν θα κάνουμε και φυσικά η ζωή μας δεν θα είναι ζωή.
Αξίζει λοιπόν σήμερα να ταΐζουμε την ψυχή μας με φόβο;
Κάθε αλλαγή νοητικά μας φέρνει αντιμέτωπους με το άγνωστο και το άγνωστο πάντα φοβίζει, και φοβίζει γιατί πολύ άπλα νομίζουμε ότι η αλλαγή θα μας φέρει και τον πόνο.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν μας που είναι γεμάτο από αλλαγές και ας δούμε τι σκεφτόμασταν πριν την αλλαγή, τι νιώθαμε πριν την αλλαγή και τελικά πόσα οφέλη αποκομίσαμε κάνοντας την αλλαγή.
Ας θυμηθούμε εκείνη την φορά που νομίζαμε ότι χωρίς αυτήν την γυναίκα(άντρα) δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε και η ζωή μας θα ήταν μίζερη. Όσο και αν πονέσαμε, τελικά ξαναβρήκαμε ταίρι και όχι μόνο βρήκαμε, αλλά νιώθουμε και ευγνώμονες που χωρίσαμε με το προηγούμενο ταίρι μας και επιτέλους βρήκαμε τον άνθρωπό μας.
Αν μέναμε τότε στον φόβο που μας προκαλούσε ο χωρισμός, αν αποφεύγαμε τον πόνο του χωρισμού, μάλλον θα καταλήγαμε δυστυχισμένοι.
Ο φόβος είναι το συναίσθημα που μπορεί να μας καθηλώσει στην αιώνια μοναξιά, να μας κρατήσει δέσμιους μέσα σε καταστάσεις εξαρτήσεις και υποδούλωσις της ίδιας μας της ψυχής.
Είναι το συναίσθημα που επενδύουν όλοι όσοι θέλουν να πάρουν τον έλεγχο μιας κατάστασης, μιας εξουσίας, η ακόμη και της ίδιας μας της ψυχής.
Για όσους κάνουν βόλτες μέσα στην ψυχή τους και έχουν πάρει τον δρόμο προς αυτήν, ξέρουν πως ο φόβος χάνει την δύναμη του όσο εμείς πιστεύουμε στην δύναμη της ψυχής μας.
Και η ψύχη του καθενός από εμάς θέλει να είναι ελεύθερη, θέλει να αγαπά, θέλει να τραγουδά, θέλει να παίζει, θέλει πολύ απλά να μας οδηγήσει στο προσωπικό μονοπάτι μας, θέλει τον χώρο και τον αέρα που της ανήκει.
Όσο όμως λειτουργούμε υπό την επήρεια του φόβου καμία αλλαγή δεν θα κάνουμε και φυσικά η ζωή μας δεν θα είναι ζωή.
Αξίζει λοιπόν σήμερα να ταΐζουμε την ψυχή μας με φόβο;
Καλή μέρα να έχουμε…….
Άκης κουστουλιδης
http://upogia-taxi.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου