Με τη φράση αυτή ο πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Ιωάννης Διώτης όχι μόνο αποποιείται των όποιων ευθυνών αλλά φωτογραφίζει ευθέως τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Με υπόμνημα που κατέθεσε σήμερα στους οικονομικούς εισαγγελείς δια του δικηγόρου του Νίκου Λίβου, ο κ. Διώτης αρνήθηκε ότι αλλοίωσε ή πλαστογράφησε το επίμαχο ηλεκτρονικό αρχείο, ωστόσο ομολόγησε τελικά ότι το αντέγραψε!
Σε ό, τι αφορά το χρόνο αντιγραφής του USB (8/7/2011), που συμπίπτει με τη θητεία του στο ΣΔΟΕ ο πρώην εισαγγελέας διευκρινίζει:
• «Επειδή οι γνώσεις μου σχετικά με ΗΥ δεν είναι ιδιαιτέρως καλές δεν ήθελα να διακινδυνεύσω κάποια ζημιά από τυχόν κακό χειρισμό μου κατά την επισκόπηση του περιεχομένου του εν λόγω usb. Εν όψει τούτου, κάλεσα τη δικηγόρο κυρία Γαλάτεια Μανέ η οποία μόλις τότε είχε διοριστεί ως ειδική συνεργάτις μου, να με βοηθήσει στην μετεγγραφή του περιεχομένου του usb σε ένα άλλο, ώστε να επισκοπήσω το περιεχόμενό του σε στικάκι-αντίγραφο. Για το λόγο αυτό την παρακάλεσα να πάει η ίδια και να αγοράσει ένα, στη συνέχεια δε να αντιγράψει το πρώτο στικάκι στο καινούριο που είχα αγοράσει όπως και έπραξε»
• «Για να διαπιστώσω το περιεχόμενό του άνοιξα ο ίδιος το αντιγραμμένο πλέον USB και διαπίστωσα ότι περιείχε πολλά αρχεία με ονόματα Ελλήνων πολιτών, διάφορα ποσά σε δολάρια, χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά για την προέλευση των ποσών».
• «Μετά την ολοκλήρωση της επισκόπησης τοποθέτησα σε φάκελο το ένα USB, ζήτησα πάλι από τη συνεργάτιδά μου πως γίνεται η παντελής διαγραφή του περιεχομένου του άλλου USB γιατί δεν ήθελα, πριν αποφασίσει ο υπουργός πως έπρεπε να χειριστώ το ζήτημα, να υπάρχει αντίγραφο στην κατοχή οποιουδήποτε».
Στο υπόμνημά του ο κ. Διώτης επαναλαμβάνει ότι ατύπως ο Γ. Παπακωνσταντίνου του παρέδωσε το επίμαχο στικάκι, υποστηρίζοντας ότι ουδέποτε του είπε ότι υπήρχε CD, ότι αυτό είχε παραληφθεί με συνοδευτικά έγγραφα και ότι είχε αποσταλεί από το υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας. Αν τα γνώριζε όλα αυτά, όπως υποστηρίζει, «θα το χειριζόμουν ως έγγραφο και δεν θα είχα κανένα λόγο να το αντιμετωπίσω ως παράνομο αποδεικτικό μέσο». Όμως «έτσι όπως έλαβα το αρχείο κατέληξα στο συμπέρασμα ότι μπορεί και να είναι προϊόν δράσης μυστικών υπηρεσιών».
Σε κάθε περίπτωση αναφέρει «ο τρόπος παράδοσης αυτός του αρχείου καθιστούσε επιβεβλημένο να λάβω πολιτικές οδηγίες για τον τρόπο χειρισμού του από το νέο πολιτικό προϊστάμενό μου, δηλαδή τον κ. Βενιζέλο».
Αναφερόμενος στην επίμαχη συνάντηση με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο, επιμένει ότι παρέδωσε σε αυτόν το στικάκι τέλη Ιουλίου-αρχές Αυγούστου 2011 και καταλήγει ότι στο τέλος Σεπτεμβρίου 2012, όταν ανέκυψε το ζήτημα σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ εκείνος ήταν που σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ. Βενιζέλο «τον προέτρεψα να δώσει το στικάκι, που του είχα ο ίδιος παραδώσει, στον πρωθυπουργό».
Με βάση τα παραπάνω ο κ. Διώτης ζητά:
1. Να διερευνηθεί κατά πόσο το περιεχόμενο του εν λόγω usb έχει υποστεί αλλοιώσεις και μεταβολές και ποιες μπορεί να είναι αυτές και
2. Να γίνει τεχνολογική απεικόνιση των μεταδεδομένων (metadata) όλων των στοιχείων που περιέχονται στο usb όπως επίσης και αυτού καθαυτού του υλικού φορέα αποθήκευσής του.
Επίσης υποστηρίζει ότι «η έλλειψη πραγματογνωμοσύνης δεν καθιστά νομικώς υπαρκτές και έγκυρες ως αποδεικτικό στοιχείο τις εκτυπώσεις εκ της οθόνης που τέθηκαν υπ’ όψιν μου, ούτε εξασφαλίζει από τυχόν αλλοιώσεις ή εγγραφές μεταδεδομένων ο τρόπος χειρισμού του εις χείρας σας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου