Άπορη αισιοδοξία

(Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στην κυριακάτικη εφημερίδα ΤΟ ΧΩΝΙ)
Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και πονά. Και αυτό είναι το πρόβλημα με την μέρα. Θα έπρεπε, αντί να πονά, να γεννά. Αντίδραση, αντίσταση.

Σε λίγο σε τούτη την χώρα θα έχουμε δύο κατηγορίες πολιτών. Τους άνεργους και τους επιστρατευμένους.

Καλά αυτοί οι ναυτεργάτες είναι απίστευτοι. Και χωρίς εθνική συνείδηση. Μα, είναι στα καλά τους; Θέλουν να πληρώνονται για την δουλειά τους;

Και οι εφοπλιστές τι θα γίνουν;

Α, ρε Δένδια, βάλε τον Μανώλη τον Καψή να τους εξηγήσει ότι θα πρέπει να είναι ευτυχισμένοι που δεν είναι άνεργοι. Και καπάκι ο αριστερός της μεγάλης προπαγάνδας να τους εξηγήσει ότι πρέπει να θυσιαστούν για το καλό του ευρώ.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις είμαι αισιόδοξος. Άπορος, άνεργος, άστεγος. αλλά αισιόδοξος.

Κρίμα για αυτούς που αυτοκτόνησαν. Να, τώρα θα ήταν και αυτοί αισιόδοξοι.

Τι μας κάνει αισιόδοξους;

Η περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων.

Η αύξηση των τιμών.
Το ρεκόρ στην ανεργία.
Η αύξηση των αυτοκτονιών.
Οι ουρές για ένα πιάτο φαΐ.
Τα λουκέτα.
Οι νέοι φόροι.
Οι κατασχέσεις.

Και άλλα πολλά που δίνουν χρόνια και χαρά στον επίτιμο.

Ο μπουμπούκος είπε ότι η τωρινή κυβέρνηση είναι η πιο δεξιά των 40 τελευταίων ετών. Καλά, μην ντρέπεσαι. Ακροδεξιά ήθελες να πεις.

Όχι, γιατί κάποια στιγμή ανησυχήσαμε. Λέμε τι δουλειά έχει ο τσεκουράτος και ο μπουμπούκος σε ένα δεξιό κόμμα, αφού η ψυχή τους στην ακροδεξιά ανήκει. Τελικώς καταλάβαμε.

Ο ΛΑΟΣ τους έπεφτε πολύ αριστερό για

συνεχεια: http://mikrosfokion.blogspot.gr/