Η γελοία και επικίνδυνη οργή με τα “κατηχητικά” της Χρυσής Αυγής.

γράφει ο Ναπολέων Λιναρδάτος

Τίποτα δεν μπορεί να κρύψει τον ενθουσιασμό των ΜΜΕ όταν τους δίνεται η ευκαιρία να αναπαράγουν τις μεταπολιτευτικές τους δεισιδαιμονίες. Ο αριστερισμός είναι το όπιο της ελληνικής δημοσιογραφίας.    

Με τίτλο «Η διάβρωσις των παίδων από τη Χρυσή Αυγή» Τα Νέα για δεύτερη μέρα κάλυπταν το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή διοργανώνει εκδηλώσεις και μαθήματα για τα παιδιά των οπαδών της. Στα Νέα θα διαβάζουμε: .....

«Κατακραυγή προκάλεσε το «κατηχητικό» της Χρυσής Αυγής σε μαθητές δημοτικού. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση καταδίκασαν την ενέργεια, ενώ η οργάνωση, η οποία αρχικά επιχείρησε να υποβαθμίσει το ζήτημα και να μιλήσει για προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης «για ένα μάθημα ελληνικής μυθολογίας», στη συνέχεια προανήγγειλε κύκλο «μαθημάτων Ιστορίας». Την ίδια στιγμή ακαδημαϊκοί λένε στα «ΝΕΑ» ότι οι γονείς δεν έχουν δικαίωμα να οδηγούν μαθητές σε παράλληλη διαπαιδαγώγηση και αμφισβήτηση των θεσμών.»

Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι αυτών των “ρεπορτάζ” είναι τα σχόλια των ειδικών, οι οποίοι, εν ολίγοις, υποστηρίζουν ότι σε μια ελεύθερη κοινωνία δεν είναι δυνατόν οι γονείς να αποφασίζουν τι μαθαίνουν τα παιδιά τους. Στις ελεύθερες κοινωνίες η διαπαιδαγώγηση των παιδιών σου είναι αρμοδιότητα του κράτους και των ειδικών του. Παρεμπιπτόντως, ακριβώς την ίδια άποψη για την παιδεία έχει και η Χρυσή Αυγή, μόνο που θέλει να αντικαταστήσει τους ειδικούς του μεταπολιτευτικού καθεστώτος με τους δικούς της.

Η γελοία υπόθεση με την γελοία αντίδραση και οργή του μεταπολιτευτικού καθεστώτος ξεχειλίζει με ειρωνεία και υποκρισία. Καταρχήν ειρωνεία γιατί οι ειδικοί που δήθεν είναι τόσο ευαίσθητοι για την δημοκρατία χρησιμοποιούν το λεξιλόγιο και τρόπο σκέψης που γέννησαν και καθιέρωσαν τα καθεστώτα από τα οποία υποτίθεται προσπαθούν να μας προστατέψουν. «Την υποχρέωση της Πολιτείας να ελέγξει το περιεχόμενο των προγραμμάτων της Χρυσής Αυγής επισημαίνει ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου Κωστής Παπαϊωάννου» διαβάζουμε στα Νέα. Και «ο δικηγόρος Αγης Τάτσης, ο οποίος έχει ασχοληθεί με υποθέσεις οικογενειακού δικαίου, τονίζει ότι είναι ευθύνη της Πολιτείας να επιβλέπει χώρους όπου υπάρχουν παιδιά.» Ενώ στο ίδιο “ρεπορτάζ” ο  Παντελής Κυπριανός, καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης Προσχολικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Πατρών, θα συμπληρώσει «Τα παιδιά δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται σαν υποζύγια αμφισβήτησης των θεσμών.»

Αν έχεις αποδεχτεί, όπως οι παραπάνω, την αυθεντία του κρατικού μηχανισμού στο να ελέγχει με το ποιες αρχές και αξίες μεγαλώνουν τα παιδιά σου, τότε ο δρόμος προς την τυραννία έχει ανοίξει, γιατί η πρώτη και ουσιαστική προϋπόθεση για ένα τέτοιο καθεστώς είναι η απαξίωση και αργότερα η ποινικοποίηση της ατομικής σκέψης, ευθύνης, πρωτοβουλίας και διαφορετικότητας. Αν έχουμε αποδεχθεί ως κοινωνία μια τέτοια αρχή, το μόνο που μένει να αποφασίσουμε είναι το είδος της τυραννίας - φασιστική ή αριστερή - και κλείνουμε το θέμα στις επόμενες και τελευταίες εκλογές.

Αλλά δεν θα ήταν ένα θέμα που απασχόλησε τόσο έντονα το μεταπολιτευτικό κατεστημένο χωρίς να εμπεριέχει ισχυρές δόσεις υποκρισίας. Τα ΜΜΕ και οι ειδικοί του καθεστώτος θέλουν να πιστέψουμε ότι αντέδρασαν με αυτόν τον ατυχή τρόπο γιατί είναι τόσο ευαίσθητοι στα θέματα δημοκρατίας και ελευθερίας και αποστρέφονται μετα βδελυγμίας τους σπόρους του ολοκληρωτισμού. Θα μπορούσαμε να το πιστέψουμε αυτό, αλλά στην Ελλάδα ζούμε.

Υπάρχει ένα κόμμα στην Ελλάδα που υποστηρίζει ανοιχτά και χωρίς ενδοιασμούς το δικό του είδος τυραννίας, δεν αναγνωρίζει το ελληνικό σύνταγμα και νόμους και με ομάδες κρούσης ασκεί βία όποτε και όπως θέλει. Παρεμπιπτόντως, η νεολαία του εν λόγω κόμματος  σε συνέδριο της αποφάσισε «σε συνεργασία με το Κόμμα, την παρέμβαση της ΚΝΕ στις μικρές ηλικίες που βρίσκονται στην προσχολική ηλικία και το Δημοτικό, στο Γυμνάσιο, στα παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των νέων ζευγαριών, αξιοποιώντας όλες τις μορφές.»

Αυτές οι εκδηλώσεις του ΚΚΕ για κάποιο λόγο δεν επέσυραν ίχνος οργής από Mega, Νέα, Έθνος, Καθημερινή, Βήμα και τους ειδικούς. Ο ναζισμός είχε περίπου 50 εκατομμύρια θύματα. Ο κομμουνισμός περίπου 100 εκατομμύρια θύματα - αλλά δεν μετράνε γιατί ήταν για καλό σκοπό. Το Mega συμπεριέλαβε το ΚΚΕ στα «δημοκρατικά κόμματα» που κατέκριναν τα “κατηχητικά” της Χρυσής Αυγής. Θυμάμαι την περσινή ανακοίνωση του κατά το Mega «δημοκρατικού» ΚΚΕ για το θάνατο του κόκκινου δικτάτορα της Βόρειας Κορέας: «Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην ΚΕ τουΚόμματος Εργατών Κορέας, στην ηγεσία της ΛΔ Κορέας και στο λαό της για το θάνατο του ΚιμΓιονγκ Ιλ, Γενικού Γραμματέα του Κόμματος Εργατών Κορέας»

Στην Βόρεια Κορέα για την καλύτερη διαπαιδαγώγηση όλης της οικογένειας τα βασανιστήρια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης γίνονται δημόσια, όπου τα μέλη της οικογένειας του θύματος καλούνται να παρακολουθήσουν το βασανισμό του/της συζύγου, του πατέρα, μάνας ή του παιδιού. Μιας και το πολιτικό “έγκλημα” θεωρείτε οικογενειακό, σε περίπτωση εγκυμοσύνης, ποινή επιβάλλεται και στα αγέννητα μωρά. Υπάρχουν επιβεβλημένες εκτρώσεις των “ένοχων μωρών”. Οι μητέρες που διαμαρτύρονται εκτελούνται.

Όλα αυτά ίσως να ακούγονται αρνητικά σε όλους εμάς, που αντίθετα από το Mega ή Τα Νέα, δεν έχουμε την βαθυστόχαστη ανάλυση που θα μας επέτρεπε να διακρίνουμε τις γκρίζες ζώνες ανάμεσα στα διάφορα συστήματα τυραννίας. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε ότι στην Βόρεια Κορέα μπορεί να μην ξέρεις που είναι το παιδί σου, αλλά το κράτος πάντα ξέρει.