του Θανάση Μαυρίδη
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα. Η πεποίθησή τους αυτή έχει ενισχυθεί τελευταία από την αδυναμία της κυβέρνησης να περάσει από την Βουλή τροπολογία που να επιτρέπει στους υποψήφιους αγοραστές να έχουν γνώση ...όλων των συμβάσεων των υπό εξαγορά εταιρειών. Κάποιος είχε πει παλιότερα ότι πιο ισχυρά και από τα κόμματα είναι στην Βουλή τα επιχειρηματικά λόμπι!
Εκτός, δηλαδή, από τα γνωστά κόμματα που έχουν ψηφίσει οι Έλληνες, υπάρχουν και μυστικές αδελφότητες που περιλαμβάνουν μέλη από όλο το πολιτικό φάσμα. Μπορεί δύο βουλευτές να είναι στο ίδιο κόμμα, αλλά να βρίσκονται σε διαφορετική «επιχειρηματική αδελφότητα».
Το κακό γι’ αυτούς είναι ότι τους έχει αντιληφθεί πλέον ο λαός. Όταν ένα ολόκληρο κόμμα πυροβολεί την επιχειρηματικότητα όπου βρεθεί και ταυτόχρονα «σκίζεται» για να αναπτύξει τις δραστηριότητές του ένας και μόνο επιχειρηματίας, τότε δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς ιδιαίτερη φαντασία για να αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει.
Ωστόσο, η ιστορία με την περίφημη τροπολογία που θα διασφαλίζει την διαφάνεια στις ιδιωτικοποιήσεις ξεπερνά κάθε σενάριο που έχει γραφτεί μέχρι σήμερα. Τι έχει συμβεί; Λίγο πριν οι υποψήφιοι αγοραστές καταθέσουν δεσμευτικές οικονομικές προσφορές για την ΔΕΠΑ και τον ΟΠΑΠ, αναζητήθηκαν σημαντικές συμβάσεις που έχουν υπογράψει οι υπό ιδιωτικοποίηση εταιρείες, έτσι ώστε να εκτιμηθεί το πώς ακριβώς επηρεάζουν την μελλοντική εξέλιξη των εργασιών των εταιρειών.
Εύλογη η απαίτηση. Πέρα από το γεγονός ότι είναι μία συνηθισμένη διαδικασία (το ασυνήθιστο είναι να αγοράζει κανείς γουρούνι στο σακί), αποτελεί και μια πράξη απονομής δικαιοσύνης, υπό την έννοια ότι υπάρχουν συμμετέχοντες στους διαγωνισμούς που έχουν γνώση των συμβάσεων! Η Ιντραλοτ στον ΟΠΑΠ γνωρίζει τι ακριβώς έχει υπογράψει με τον Οργανισμό και κατά συνέπεια μπορεί να εκτιμήσει με απόλυτη ασφάλεια μέχρι ποιο ποσό μπορεί να φτάσει η προσφορά της. Το ίδιο ισχύει και με την Gazprom στην ΔΕΠΑ.
Το περίεργο, λοιπόν, δεν είναι να υπάρχει ίση πληροφόρηση για όλους τους υποψήφιους αγοραστές που έχει κριθεί ότι είναι σε θέση να καταθέσουν προσφορά. Το περίεργο είναι ότι η σχετική τροπολογία συναντά απίστευτη αντίσταση στη Βουλή. Τόση δεν είχε συναντήσει ούτε καν το μνημόνιο!
Το θέμα είναι αρκετά σοβαρό και μπορεί να προκαλέσει δικαστικές εμπλοκές στο μέλλον. Για παράδειγμα, εκείνος που θα χάσει τον διαγωνισμό μπορεί να καταφύγει στα Δικαστήρια ζητώντας την ακύρωσή του και επικαλούμενος τον διαβλητό του χαρακτήρα.
Αρχικά η τροπολογία αποσύρθηκε επειδή βουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα ισχυρίστηκαν ότι θιγόντουσαν και ευαίσθητα θέματα για την ασφάλεια της χώρας. Η τροπολογία αποσύρθηκε και επέστρεψε με τις απαραίτητες διορθώσεις. Αλλά και πάλι δεν ψηφίστηκε. Διότι, λέει, ήταν μέσα σε άλλο νομοσχέδιο. Και πάλι αποσύρθηκε. Μην έχετε αμφιβολία. Η ανθρώπινη ευρηματικότητα είναι ανεξάντλητη. Την επόμενη φορά κάτι άλλο μπορούν να επικαλεστούν. Η ουσία είναι ότι κάποιοι δεν θέλουν να αλλάξει το σημερινό status δια μέσου των αποκρατικοποιήσεων. Κατηγορούν τους άλλους για διαπλοκή, αλλά οι ίδιοι είναι βαθιά βουτηγμένοι στην λάσπη.
Η συνολική διαχείριση των αποκρατικοποιήσεων είναι προβληματική. Από την αρχή μέχρι σήμερα. Και εξακολουθεί να είναι. Αν λειτουργούσε το team των Αθανασόπουλου και Εμίρη με έναν στοιχειώδη επαγγελματισμό, όλα αυτά θα τα είχαν προβλέψει. Στο σημείο αυτό θα αναρωτηθεί κανείς πως αξιοποιήθηκαν οι συμβουλές των 20 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ των εξειδικευμένων συμβούλων, τα οποία έχει ήδη πληρώσει ο οργανισμός. ‘Ω σύμβουλοι!
Πάμε τώρα στα πολιτικά θέματα! Στον ΟΠΑΠ υπάρχει σοβαρό θέμα με την Ιντραλότ. Είναι μία ελληνική εταιρεία που έχει δικαίωμα να συνεχίσει να έχει έσοδα από τον ΟΠΑΠ. Υπό την προϋπόθεση ότι θα εξακολουθήσει να είναι τουλάχιστον ισάξια από τους ανταγωνιστές της και να έχει ανταγωνιστικές τιμές. Το θέμα αυτό, όμως, ήταν πολιτικό και απαιτούσε μία πολιτική λύση. Νωρίτερα και όχι τώρα στην ώρα του διαγωνισμού. Το να εκτίθενται τώρα βουλευτές και ολόκληρα κόμματα βάζοντας τρικλοποδιά στην τροπολογία δεν είναι κάτι που τιμά τον οποιονδήποτε...
Στην περίπτωση της ΔΕΠΑ υπάρχει κάτι πιο σοβαρό από αυτό που λένε και ξαναλένε για το ακριβό τίμημα. Ότι θα δώσουν, δηλαδή, την ΔΕΠΑ σε όποιον δώσει τα περισσότερα. Κι αυτό το πιο σοβαρό είναι η τιμή του Φυσικού Αερίου. Αν οι Ρώσοι δώσουν 3 δισεκατομμύρια για την ΔΕΠΑ και εισπράξουν 3 δισεκατομμύρια περισσότερα από ότι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, λόγω της διαφοράς της τιμής του φυσικού αερίου, εμείς θα έχουμε κάνει μία τρύπα στο νερό και οι Ρώσοι θα έχουν κερδίσει τον πρώτο λαχνό του λαχείου! Κι εδώ, όμως, χρειαζότανε μία πολιτική απόφαση, την οποία και πάλι δεν πήραμε. Λένε ότι αν περάσει η τροπολογία οι Ρώσοι μπορούν ακόμη και να κόψουν την παροχή Φυσικού Αερίου. Μία χαρά! Κι ακόμη δεν έχουν στα χέρια τους την ΔΕΠΑ. Φανταστείτε στο μέλλον να την έχουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου