του Αριστοτέλη Βασιλάκη
ΜΕΓΑΛΗ ημέρα για την Ελλάδα η σημερινή. Η πιο ΜΕΓΑΛΗ. Είναι η 192η επέτειος της προκήρυξης της Επανάστασης για την απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό. Η λεγόμενη εθνική παλιγγενεσία αποτέλεσε την κατάληξη του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που συνέδεσαν την...συγκρότηση και ανάδειξη του νεοπαγούς και ανεξάρτητου τότε Βασιλείου της Ελλάδος, με την Αρχαία Ελλάδα και όχι με την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μη αναγνωρίζοντας την ελληνικότητα της τελευταίας, θεωρώντας ότι οι Έλληνες υπήρξαν σκλαβωμένοι διαδοχικά από Ρωμαίους και Οθωμανούς. Ωστόσο κάτι τέτοιο κατά τη γνώμη μου δεν ευσταθεί, πολύ δε περισσότερο δεν θα πρέπει να ανακυκλώνεται, ειδικά από Έλληνες, αφού αφορίζει έμμεσα την άρρηκτη σχέση Ελλάδας και Ορθοδοξίας. Ακόμα κι αν δεχτούμε το αντικειμενικό γεγονός ότι στο όνομα του Χριστιανισμού έγιναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος της Αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, ότι προαιώνια στο στόχαστρο των εκάστοτε «ισχυρών» έχει μπει ΚΑΙ η Ελλάδα ΚΑΙ η Ορθοδοξία. Και για να λέμε όλη την αλήθεια κυρίως από Χριστιανούς!!!! Η Ελλάδα και η Ορθοδοξία έχουν κάτι κοινό, το οποίο ποτέ καμία φιλοσοφία και καμία θρησκεία δεν μπόρεσε να πλησιάσει… Διδάσκουν την ανυπέρβλητη αξία του πνεύματος και της ψυχής, σε σχέση με την ύλη και την κοσμική εξουσία…
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η Ελλάδα δεν απελευθερώθηκε από τους Έλληνες, αλλά από τις τρεις μεγάλες δυνάμεις της εποχής εκείνης, Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία. Κάποιοι θεωρούν ότι η Ελληνική επανάσταση υποκινήθηκε απ’ αυτές τις δυνάμεις, για να διαλυθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία, σ’ ένα πλαίσιο γεωπολιτικών ανακατατάξεων της εποχής εκείνης, που στόχο είχε την αναδιανομή του πλούτου που διαχειριζόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία, τον οποίο οι μεγάλες δυνάμεις ήθελαν να τις καρπωθούν προς όφελος τους, σε μια νέα μορφή αποικιοκρατίας. Κατά την άποψη μου η συγκεκριμένη άποψη είναι λανθασμένη, διότι δεν θα πρέπει να ξεχνά κανείς πως όταν ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση, καμία μεγάλη δύναμη δεν στάθηκε στο πλευρό των Ελλήνων. Όλες ανεξαιρέτως την καταδίκασαν (ακόμα και η Ρωσία). Οι επιτυχίες των Ελλήνων στο πεδίο των μαχών, ανάγκασε τους «μεγάλους» να αναθεωρήσουν την στάση τους, πρώτοι οι παραδοσιακά ανθέλληνες Άγγλοι, με την αλλαγή της Εξωτερικής τους πολιτικής, υπό τον Γεώργιο Κάνιγκ. Μόλις όμως διαπίστωσαν ότι οι Έλληνες είχαν το «θράσος» να θέλουν να έχουν πραγματική ανεξαρτησία (πόσο αφελές φαντάζει αυτό, στην πραγματικότητα του σύγχρονου κόσμου), αποφάσισαν να επέμβουν δραστικά και τα αποτελέσματα απέδειξαν πως κατάφεραν τον σκοπό τους… Με εκτελεστικά τους όργανα μια σειρά από πειθήνιους ξενοτραφείς πολιτικούς της εποχής εκείνης, κατάφεραν να σπείρουν τον εθνικό διχασμό (προαιώνια οι Έλληνες, έχουν μια δυσκολία στο να ενεργούν συλλογικά), να απογοητεύσουν τους πραγματικούς πατριώτες και να περιορίσουν την επανάσταση στα όρια της Ανατολικής Πελοποννήσου και των νησιών. Λίγο πριν την ολική καταστροφή, ως από μηχανής θεοί Άγγλοι, Γάλλοι και Ρώσοι διέλυσαν τον Αρβανιτικοαιγυπτιακό στόλο (Ο Μωχάμετ Αλή και ο γιος του Ιμπραήμ ήταν Αρβανίτες και εχθροί του Σουλτάνου), ο οποίος ήταν άρτια εκπαιδευμένος από τους Γάλλους!!! Περίεργες συμπτώσεις…
Αποτέλεσμα όλων αυτών το νεοσύστατο ανεξάρτητο κράτος, να είναι υποθηκευμένο οικονομικά, ηθικά και πολιτικά στους ξένους προστάτες του. Η Ελλάδα, από τότε που απελευθερώθηκε από τους Οθωμανούς έχει στηθεί ως κράτος 100% από τους ξένους. Μην ξεχνάμε πως τα πρώτα κόμματα που υπήρξαν ήταν το Αγγλικό, το Γαλλικό και το Ρωσικό. Στη συνέχεια (και μετά τη δολοφονία του μοναδικού ανθρώπου που προσπάθησε να δημιουργήσει κράτος, του Καποδίστρια), είχαμε ηγεμόνες Βαυαρούς, Δανούς και Γερμανούς. «Στηθήκαμε» ως κράτος, με μεγάλα δάνεια και χρέη προς τις οικονομικά ισχυρές χώρες. Το πελατειακό κράτος, που υπάρχει σήμερα, εκτός όλων των άλλων ήταν κυρίως αποτέλεσμα της διαφθοράς από τις ξένες μεγάλες δυνάμεις. Ένα κράτος δύσκαμπτο, με αδιάφορους πολίτες και μη ανταποδοτικούς νόμους. Στον 20ο αιώνα, όλο όσοι διετέλεσαν Πρωθυπουργοί ήταν ή θρεμμένοι, ή μεγαλωμένοι πολιτικά ή υπόδουλοι ξένων χωρών. Εκείνες καθόριζαν τη λειτουργία του ελληνικού κράτους και η λειτουργία του κράτους με τη σειρά της καθόριζε τη νοοτροπία του Έλληνα πολίτη. Η διαφθορά και η αδιαφορία είναι αποτέλεσμα, όχι αιτία, του κράτους που μας στήσανε, έχοντάς μας στο χέρι με τεράστια χρέη, έτσι ώστε τις επιδοτήσεις να τις παίρνουν οι ανίκανοι ΧΩΡΙΣ κρατικό έλεγχο, οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι να ΜΗΝ τιμωρούνται, οπότε να ενθαρρύνεται η διαφθορά και τα λαμπρά επιστημονικά μυαλά να μην έχουν τομέα να απορροφηθούν και να αναγκάζονται να στελεχώσουν μηχανισμούς άλλων χωρών. Το επίπεδο διαφθοράς της σημερινής Ελλάδας είναι ανάλογο αντιστοίχων χωρών με εγκάθετες κυβερνήσεις (βλ. Λατινική Αμερική, Αφρική, Μέση Ανατολή) και ΜΗ νομίζετε πως ο ωχαδερφισμός είναι “προνόμιο” μόνο του Έλληνα. Αυτός ο ωχαδερφισμός πώς γίνεται να εξαφανίζεται ως δια μαγείας όταν οι Έλληνες πηγαίνουν να εργαστούν σε ξένο κράτος; Μήπως δεν φταίνε τελικά οι άνθρωποι, αλλά οι μηχανισμοί που οι ξένες μεγάλες δυνάμεις έστησαν σε «αποικίες» τύπου Ελλάδας, έτσι ώστε να τις απομυζούν στον αιώνα τον άπαντα; Νομίζω το παράδειγμα της Siemens είναι το πιο αντιπροσωπευτικό. Η εταιρεία αυτή δεν είχε καμία κύρωση από το “αδιάφθορο” γερμανικό κράτος, ίσα ίσα που μας έγινε και σύσταση να το βουλώσουμε, γιατί το να λαδώνεσαι είναι κατακριτέο, ενώ το να λαδώνεις «μαγκιά».
Η φετινή εθνική εορτή σίγουρα είναι διαφορετική. Έχει ειδικό και ιδιαίτερο συμβολισμό. Ο Ελληνισμός κινδυνεύει ξανά. Η Ελλάδα φαντάζει πιο αδύναμη από ποτέ. Η Κύπρος αντιμετωπίζει νέο, οικονομικό αυτή τη φορά Αττίλα. Σήμερα 192 χρόνια μετά ο εχθρός για τον Ελληνισμό είναι πολύ πιο επικίνδυνος και πολύ πιο ισχυρός. Ο πόλεμος δεν γίνεται με όπλα. Ο πόλεμος γίνεται με αριθμούς, χρέη, δάνεια και εκβιασμούς. Ο Ελληνισμός πρέπει να σταθεί δυνατός και ενωμένος. Πολλοί μιλούν για μια νέα Επανάσταση. Οι φωνές της λογικής ως συνήθως λοιδορούν, τους πιο παρορμητικούς. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι υπεύθυνες φωνές της λογικής ΚΑΙ το 1821 δεν ήθελαν να γίνει η Επανάσταση. Όλα ξεκίνησαν από μια χούφτα ήρωες, οι οποίοι ΔΕΝ είχαν σπουδάσει στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Από τον Κολωκοτρώνη, τον Παπαφλέσσα, τον Καραϊσκάκη, από τους Μαυρομιχαλαίους, τους Δεληγιάννηδες και τους υπόλοιπους «τρελούς». Δεν ήταν ιδιαίτερα μορφωμένοι, ούτε είχαν πρόσβαση στα τότε μεγάλα κέντρα αποφάσεων. Είχαν όμως κάτι που δεν αγοράζεται με τίποτα. Ελληνική ψυχή και δίψα για Ελευθερία. Οι Έλληνες το 1821 έκαναν την υπέρβαση και γι αυτό το λόγο αποτίναξαν τον Οθωμανικό ζυγό. Αυτό είναι το νόημα της 25ης Μαρτίου. Αυτό το νόημα πρέπει να μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές. Ότι για να κερδίσεις κάτι μεγάλο, θα πρέπει να αγωνιστείς σκληρά γι’ αυτό. Να υπερβάλλεις εαυτό. Κανένας αγώνας δεν είναι χαμένος, πριν γίνει. Αγώνας, Θάρρος, Ελληνική ψυχή, μα πάνω απ’ όλα ΕΝΟΤΗΤΑ.
http://freegreece2013.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου