του Φαήλου Κρανιδιώτη
Το έχω ξαναπεί. Δεν είμαι ειδικός. Ακούω όμως με περίσκεψη αυτούς που φόρεσαν στην Εσπερία μαύρη τήβεννο και στην ορκωμοσία πέταξαν ψηλά τα γελοία τετράγωνα καπέλα τους.
Η λογική της τρόικας και της εφαρμοστέας κυβερνητικής πολιτικής είναι απλή: εσωτερική υποτίμηση κι άγιος ο Θεός....
Ο όρος «εσωτερική υποτίμηση» είναι πολύ καλλιτεχνικός. Στην ουσία; Πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, έως και κάτω των ορίων της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Στόχος, η ραγδαία μείωση του μισθολογικού κόστους, ώστε να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί.
Να πουλάμε πιο φτηνά προϊόντα και υπηρεσίες. Στο ίδιο μήκος κύματος, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων. Δηλαδή θα δουλεύεις κανονικά και θα κάνουν ότι σε πληρώνουν.
Ομως, ό,τι και αν κάνουμε, το Μπαγκλαντές και η Γουινέα Μπισάου θα μας σκίζουν τα ράμματα, θα βλέπουμε την πλάτη τους, αφού εκεί δουλεύουν για χαρτζιλίκι ή για ένα καπάκι πίτουρα. Και, φευ, δεν θυμάμαι το Μπαγκλαντές να έχει κατακτήσει τις κορυφές της ανάπτυξης. Συνήθως από κει είναι τα σπιθαμιαία ταλαίπωρα βετέξ που σου καθαρίζουν τα τζάμια στα φανάρια.
Ακόμη και αν γίνουμε Κινέζοι κούληδες στις αμοιβές, οι Βούλγαροι και οι Ρουμάνοι που είχαν εκπαιδευτεί στη λόρδα από προπονητές στη μιζέρια, επιπέδου Ζίβκοφ και Τσαουσέσκου, πάντα θα κάνουν πιο φτηνά τη χαμαλοδουλειά.
Αν η σύνθλιψη των μισθών φέρνει ανάπτυξη, τότε ν’ αφήσουμε τα ημίμετρα, τις φλώρικες παλινωδίες και να περάσουμε κατευθείαν στον hardcore νεοφιλελευθερισμό, ν’ ανεβούμε στον Ολυμπο της ανταγωνιστικότητας, να σπάσουμε την μπάνκα: Να επαναφέρουμε τη δουλεία. Αν με την υπαμειβόμενη εργασία έχεις ανάπτυξη, με την τζάμπα πετάς! Σε δυο χρονάκια η Γερμανία θα βλέπει την πλάτη μας και θα μας ζητάει η Μέρκελ δανεικά για να πάρει στρούντελ. Και όσοι σοκάρεστε, σκεφτείτε ψυχρά, ιστορικά. Με δουλεία φτιάξαμε Παρθενώνες, γράψαμε τραγική ποίηση, πήγαμε κατακτητές ως τον Υδάσπη. Με ελευθέρα εργασία τι κάναμε; Χτίσαμε αντιπαροχή πολυκατοικίες, γυάλινα κουτιά α λα Βωβός, έγραψε τραγούδια ο Τσαλίκης και ο Κουράκης στίχους, όπου πενθεί το μαλακό λευκό μπαστούνι του και τα πολεμικά των μεμέτηδων κοντεύουν να εξοκείλουν στα τραπέζια του Δουράμπεη. Ο δε εργαζόμενος θα έχει σίγουρα δουλειά και θα απαλλαγεί και από άλλες έγνοιες, διότι ως δούλος θα έχει εκχωρήσει την ευθύνη της σίτισης, στέγασης, κοινωνικής ασφάλισης στον αφέντη του. Ετσι λύνουμε μια κι όξω όχι μόνο την ανεργία αλλά και το ασφαλιστικό και το πρόβλημα των αστέγων. Εκεί, στις στάνες της δουλείας, θα κάνουμε λίγο πιο δεξιά, θα στριμώχνονται όλοι και μια κούπα φασόλια μπλουμ με γαλέτα όλο και θα περισσεύει.
Λοιπόν, η συνταγή που μας ταΐζουν είναι εθνικά, κοινωνικά δηλητηριώδης. Ο γάιδαρος/λαός ή που θα ψοφήσει μόλις μάθει να μην τρώει ή που θα ρίξει ξεγυρισμένες κλοτσιές. Κι όπως λέγανε οι παλιοί: ο Θεός να σε φυλάει από τα πισινά του γαϊδουριού και τα μπροστινά του καλογέρου.
Μαθαίνω δε ότι οι πλέον τσαμπουκαλεμένοι κήρυκες του πράγματος με ζήλο, που δεν είχε ούτε ο ντουφεκισμένος συνταγματάρχης Πούλος της «Ελληνικής Εθελοντικής Χωροφυλακής», είναι κάτι μανταμίτσες, που δουλεύουν για την τρόικα και γυρίζουν τα υπουργεία μοιράζοντας απειλές. Στην κυβέρνηση, στις υπηρεσίες υπάρχουν και άνθρωποι που σκαμπάζουν από οικονομικά. Οταν, λοιπόν, με τεχνοκρατικό τρόπο ξεβρακώνουν τις ελληνόφωνες ηλίθιες και κάτι χοντροκέφαλους, π.χ. από τη χώρα-λακκούβα, την Ολλανδία, για το ανέφικτο και δημοσιονομικά αναποτελεσματικό των υποδείξεων, ξέρετε τι κάνουν; Αφήνουν τα επιστημονικά προσχήματα και αρχίζουν τον πολιτικό τσαμπουκά!
Δύο οι εξηγήσεις. Ή ως δουλόφρονες υπάλληλοι δεν τολμούν να πουν στους εργοδότες τους ότι «έτσι δεν θα μαζέψετε τα λεφτά σας» ή δεν τους ενδιαφέρει τόσο να μαζέψουν τα δανεικά, αλλά υπάρχει άλλη, ευρύτερη ατζέντα!
Η λύση στο πρόβλημα, αδέρφια, δεν είναι η εξαθλίωση. Οι αληθινά αναπτυγμένες χώρες δεν έχουν εργασιακό μεσαίωνα και δεν πληρώνουν τους εργαζομένους με παξιμάδια ή μια κούπα ρύζι.
Την είδα τη λύση προχθές στην εξαίρετη ΕΤ3. Εσείς ίσως βλέπαμε τα τουρκικά σκουπίδια του θιγέντος απ’ το κατούρημα του Παππά κ. Παναγιωτόπουλου. Εγώ όμως είδα εφαρμοσμένες τεχνολογικές καινοτομίες. Απίθανα πράγματα που κάνουν Ελληνες επιστήμονες και π.χ. αφαιρούν το αρσενικό από το νερό και τώρα μια βιομηχανία φτιάχνει τέτοια φίλτρα. Είδα ότι χημικοί μηχανικοί του Αριστοτελείου φτιάχνουν βιοκαύσιμα τρίτης γενιάς από τηγανέλαιο!
Η λύση, λοιπόν, είναι στην έρευνα και την τεχνολογία, στις εφαρμοσμένες καινοτομίες. Η λύση είναι στα επιστημονικά εργαστήριά μας, στα πολυμήχανα ελληνικά μυαλά και στο πέρασμά τους στην αληθινή παραγωγή. Σε δικά μας πράγματα, που θα τα κάνουμε μόνο εμείς ή καλύτερα απ’ τους άλλους.
Θα σας πω, λοιπόν, την παλαβή μου ιδέα. Η λύση είναι οι Ελληνες! Για να βγούμε από την κρίση, πρέπει να επενδύσουμε σε αυτούς και στην παιδεία τους. Στο σκυφτό χαμαλίκι πάντα κάποιοι άλλοι θα είναι καλύτεροι και πάντα κάποιοι θα δέχονται να κάνουν σχεδόν τζάμπα αυτό που εμείς θα δεχτούμε να κάνουμε πιο φθηνά...
Το έχω ξαναπεί. Δεν είμαι ειδικός. Ακούω όμως με περίσκεψη αυτούς που φόρεσαν στην Εσπερία μαύρη τήβεννο και στην ορκωμοσία πέταξαν ψηλά τα γελοία τετράγωνα καπέλα τους.
Η λογική της τρόικας και της εφαρμοστέας κυβερνητικής πολιτικής είναι απλή: εσωτερική υποτίμηση κι άγιος ο Θεός....
Ο όρος «εσωτερική υποτίμηση» είναι πολύ καλλιτεχνικός. Στην ουσία; Πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, έως και κάτω των ορίων της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Στόχος, η ραγδαία μείωση του μισθολογικού κόστους, ώστε να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί.
Να πουλάμε πιο φτηνά προϊόντα και υπηρεσίες. Στο ίδιο μήκος κύματος, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων. Δηλαδή θα δουλεύεις κανονικά και θα κάνουν ότι σε πληρώνουν.
Ομως, ό,τι και αν κάνουμε, το Μπαγκλαντές και η Γουινέα Μπισάου θα μας σκίζουν τα ράμματα, θα βλέπουμε την πλάτη τους, αφού εκεί δουλεύουν για χαρτζιλίκι ή για ένα καπάκι πίτουρα. Και, φευ, δεν θυμάμαι το Μπαγκλαντές να έχει κατακτήσει τις κορυφές της ανάπτυξης. Συνήθως από κει είναι τα σπιθαμιαία ταλαίπωρα βετέξ που σου καθαρίζουν τα τζάμια στα φανάρια.
Ακόμη και αν γίνουμε Κινέζοι κούληδες στις αμοιβές, οι Βούλγαροι και οι Ρουμάνοι που είχαν εκπαιδευτεί στη λόρδα από προπονητές στη μιζέρια, επιπέδου Ζίβκοφ και Τσαουσέσκου, πάντα θα κάνουν πιο φτηνά τη χαμαλοδουλειά.
Αν η σύνθλιψη των μισθών φέρνει ανάπτυξη, τότε ν’ αφήσουμε τα ημίμετρα, τις φλώρικες παλινωδίες και να περάσουμε κατευθείαν στον hardcore νεοφιλελευθερισμό, ν’ ανεβούμε στον Ολυμπο της ανταγωνιστικότητας, να σπάσουμε την μπάνκα: Να επαναφέρουμε τη δουλεία. Αν με την υπαμειβόμενη εργασία έχεις ανάπτυξη, με την τζάμπα πετάς! Σε δυο χρονάκια η Γερμανία θα βλέπει την πλάτη μας και θα μας ζητάει η Μέρκελ δανεικά για να πάρει στρούντελ. Και όσοι σοκάρεστε, σκεφτείτε ψυχρά, ιστορικά. Με δουλεία φτιάξαμε Παρθενώνες, γράψαμε τραγική ποίηση, πήγαμε κατακτητές ως τον Υδάσπη. Με ελευθέρα εργασία τι κάναμε; Χτίσαμε αντιπαροχή πολυκατοικίες, γυάλινα κουτιά α λα Βωβός, έγραψε τραγούδια ο Τσαλίκης και ο Κουράκης στίχους, όπου πενθεί το μαλακό λευκό μπαστούνι του και τα πολεμικά των μεμέτηδων κοντεύουν να εξοκείλουν στα τραπέζια του Δουράμπεη. Ο δε εργαζόμενος θα έχει σίγουρα δουλειά και θα απαλλαγεί και από άλλες έγνοιες, διότι ως δούλος θα έχει εκχωρήσει την ευθύνη της σίτισης, στέγασης, κοινωνικής ασφάλισης στον αφέντη του. Ετσι λύνουμε μια κι όξω όχι μόνο την ανεργία αλλά και το ασφαλιστικό και το πρόβλημα των αστέγων. Εκεί, στις στάνες της δουλείας, θα κάνουμε λίγο πιο δεξιά, θα στριμώχνονται όλοι και μια κούπα φασόλια μπλουμ με γαλέτα όλο και θα περισσεύει.
Λοιπόν, η συνταγή που μας ταΐζουν είναι εθνικά, κοινωνικά δηλητηριώδης. Ο γάιδαρος/λαός ή που θα ψοφήσει μόλις μάθει να μην τρώει ή που θα ρίξει ξεγυρισμένες κλοτσιές. Κι όπως λέγανε οι παλιοί: ο Θεός να σε φυλάει από τα πισινά του γαϊδουριού και τα μπροστινά του καλογέρου.
Μαθαίνω δε ότι οι πλέον τσαμπουκαλεμένοι κήρυκες του πράγματος με ζήλο, που δεν είχε ούτε ο ντουφεκισμένος συνταγματάρχης Πούλος της «Ελληνικής Εθελοντικής Χωροφυλακής», είναι κάτι μανταμίτσες, που δουλεύουν για την τρόικα και γυρίζουν τα υπουργεία μοιράζοντας απειλές. Στην κυβέρνηση, στις υπηρεσίες υπάρχουν και άνθρωποι που σκαμπάζουν από οικονομικά. Οταν, λοιπόν, με τεχνοκρατικό τρόπο ξεβρακώνουν τις ελληνόφωνες ηλίθιες και κάτι χοντροκέφαλους, π.χ. από τη χώρα-λακκούβα, την Ολλανδία, για το ανέφικτο και δημοσιονομικά αναποτελεσματικό των υποδείξεων, ξέρετε τι κάνουν; Αφήνουν τα επιστημονικά προσχήματα και αρχίζουν τον πολιτικό τσαμπουκά!
Δύο οι εξηγήσεις. Ή ως δουλόφρονες υπάλληλοι δεν τολμούν να πουν στους εργοδότες τους ότι «έτσι δεν θα μαζέψετε τα λεφτά σας» ή δεν τους ενδιαφέρει τόσο να μαζέψουν τα δανεικά, αλλά υπάρχει άλλη, ευρύτερη ατζέντα!
Η λύση στο πρόβλημα, αδέρφια, δεν είναι η εξαθλίωση. Οι αληθινά αναπτυγμένες χώρες δεν έχουν εργασιακό μεσαίωνα και δεν πληρώνουν τους εργαζομένους με παξιμάδια ή μια κούπα ρύζι.
Την είδα τη λύση προχθές στην εξαίρετη ΕΤ3. Εσείς ίσως βλέπαμε τα τουρκικά σκουπίδια του θιγέντος απ’ το κατούρημα του Παππά κ. Παναγιωτόπουλου. Εγώ όμως είδα εφαρμοσμένες τεχνολογικές καινοτομίες. Απίθανα πράγματα που κάνουν Ελληνες επιστήμονες και π.χ. αφαιρούν το αρσενικό από το νερό και τώρα μια βιομηχανία φτιάχνει τέτοια φίλτρα. Είδα ότι χημικοί μηχανικοί του Αριστοτελείου φτιάχνουν βιοκαύσιμα τρίτης γενιάς από τηγανέλαιο!
Η λύση, λοιπόν, είναι στην έρευνα και την τεχνολογία, στις εφαρμοσμένες καινοτομίες. Η λύση είναι στα επιστημονικά εργαστήριά μας, στα πολυμήχανα ελληνικά μυαλά και στο πέρασμά τους στην αληθινή παραγωγή. Σε δικά μας πράγματα, που θα τα κάνουμε μόνο εμείς ή καλύτερα απ’ τους άλλους.
Θα σας πω, λοιπόν, την παλαβή μου ιδέα. Η λύση είναι οι Ελληνες! Για να βγούμε από την κρίση, πρέπει να επενδύσουμε σε αυτούς και στην παιδεία τους. Στο σκυφτό χαμαλίκι πάντα κάποιοι άλλοι θα είναι καλύτεροι και πάντα κάποιοι θα δέχονται να κάνουν σχεδόν τζάμπα αυτό που εμείς θα δεχτούμε να κάνουμε πιο φθηνά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου