Μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι είναι φυσικό να υπάρχει ανησυχία σχετικά με τις καταθέσεις και στην Ελλάδα μετά το «πείραμα» της Κύπρου. Ωστόσο ο τρόπος που υποδαυλίζεται αυτή η ανησυχία μέσω δηλώσεων, διαρροών και δημοσιευμάτων, υποδεικνύει περισσότερο προς μια επιλογή που κινείται βάσει σχεδίου.
Δεν έχει περάσει όμως καιρός από την περίοδο που σύσσωμη η τρόικα διατυμπάνιζε ότι με την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, το τραπεζικό σύστημα είναι πλήρως διασφαλισμένο. Βεβαίως το τοπίο σχετικά με το νέο δημοσιονομικό «εργαλείο» της φορολόγησης καταθέσεων είναι ακόμη θολό έτσι σε πρώτη φάση, δίνεται η εντύπωση ότι οι καταθέτες μπορεί να χρειαστεί να πληρώσουν για τα ελλείματα ή και το χρέος μιας χώρας. Ότι αν δηλαδή η Ελλάδα χρειαστεί νέο πακέτο βοήθειας, θα το λάβει από τους …καταθέτες των τραπεζών της.
Το γεγονός αυτό από μόνο του δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα στο ήδη τραυματισμένο τραπεζικό σύστημα της χώρας. Σπέρνοντας την αμφιβολία στην ελληνική κοινωνία, είναι περισσότερο από προφανές ότι οι καταθέσεις θα πάρουν ξανά το δρόμο της μετανάστευσης, δημιουργώντας νέα κεφαλαιακά κενά. Κάτι σαν αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία.
Σχεδόν ταυτόχρονα έχει αρχίσει να ακούγεται ένα ακόμη σενάριο σχετικά με τις νέες κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν και που μπορεί και αυτές να καλυφθούν από τη φορολόγηση καταθέσεων. Εύκολα θα φορτωθούν ευθύνες για λάθη και παραλείψεις σε μια κοινωνία που γνωρίζει την ποιότητα της δημόσιας διοίκησης. Ωστόσο, οι κεφαλαιακές ανάγκες προέκυψαν κατόπιν πολύμηνης μελέτης της Blackrock που έλαβε υπόψιν της, εξαιρετικά αυστηρά σενάρια.
Όσοι τραυματίζουν με διαρκή φημολογία την ελληνική τραπεζική αγορά, στην ουσία βάλλουν κατά της ίδιας της χώρας. Η βελτίωση της οικονομίας δεν πρόκειται να έρθει ποτέ όσο οι τράπεζες βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση. Το τραπεζικό σύστημα επιχειρεί να ανακτήσει τη χαμένη του πίστη και η διασπορά φημών όποια κίνητρα και αν έχει σίγουρα δεν βοηθάει...
www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου