Πώς ο κ. Τσίπρας ονειρεύεται να λύσει το πρόβλημα του χρέους της Ελλάδας και ο θεός βοηθός!

του Δημήτρη Καζάκη

 "Όποιος μετά απ’ όλα που θα διαβάσει  ελπίζει ότι κάτι θα γίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε να πάει να κοιταχθεί επειγόντως. "

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ προσωπικά όποτε ακούω Τσίπρα μου γυρίζει το στομάχι. Τόσο μεγάλο δούλεμα; Τέτοια αναξιοπρέπεια; Τέτοια ξεφτίλα; Για ποιους μας περνάει; Για ηλίθιους; Μάλλον....
Δεν εξηγείται αλλιώς. Και ίσως να είμαστε για να του συγχωρούμε την όποια αμετροέπεια, την κάθε ανοησία που αμολάει. Βλέπετε είναι αριστερός και δεν είναι σαν τους άλλους που κυβερνάνε. Παρά το γεγονός ότι όλες οι κινήσεις και οι θέσεις του υποδηλώνουν ότι πάσχει από το σύνδρομο του Ιζνογκούντ, θέλει διακαώς να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη. Και χρησιμοποιεί όλα τα γνωστά κόλπα της επίσημης πολιτικής με πρώτη την ανειλικρίνεια.

Για να μη μου πει κανείς γιατί «τα πήρες» με τον Τσίπρα πάλι, διευκρινίζω αμέσως. Διαβάσατε την ομιλία του χθες στην Πάτρα; Αν όχι, τότε να σας διαφωτίσω. Η ομιλία του δεν έχει καμιά ουσία, μιας και είναι γεμάτη με άδεια συνθήματα. Όλα τα έχει μετατρέψει σε συνθήματα χωρίς περιεχόμενο. Ακόμη και την δημοκρατία. Όμως μια αποστροφή του λόγου του έχει ενδιαφέρον. Αυτή που προσπαθεί να απαντήσει στην πιο καυτή ερώτηση απ’ όλες: «Μας ρωτάνε που θα βρείτε τα λεφτά.»

Ο κ. Τσίπρας απαντά σε δυο σκέλη: «Ποιοι μας το ρωτάνε αυτό. Αυτοί που τα φάγανε τα λεφτά. Αυτοί που τα έβγαλαν στις τράπεζες της Ελβετίας. Αυτοί που κρατάγανε τις λίστες των μεγαλοκαταθετών στα συρτάρια τους μη τυχόν και φορολογηθούν τα αφεντικά τους, την ώρα που λεηλατούσαν τον κόσμο με χαράτσια. Αυτοί που χρηματοδοτούν τις υπερχρεωμένες εφημερίδες και τα υπερχρεωμένα κανάλια τους, με καταχρηστικά δάνεια από τις τράπεζες. Δηλαδή με χρήματα που δανείστηκε ο ελληνικός λαός για την ανακεφαλαιοποίηση.  Αυτοί που εξοφλούν κουρεμένα ομόλογα στο 100% της αξίας τους, χωρίς να έχουν το θάρρος να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό και την Βουλή τον λόγο.»

Μέγα ψέμα κ. Τσίπρα και το ξέρετε, ή οφείλετε να το ξέρετε καλά. Σας το ρωτάμε κι εμείς. Γιατί είναι το πιο εύλογο ερώτημα που υπάρχει. Που θα βρείτε τα λεφτά κ. Τσίπρα για ανάπτυξη προς όφελος των ανέργων και των εργαζομένων με τέτοιο χρέος και μέσα σε μια ευρωζώνη όπου όλη η ροή χρήματος ελέγχεται από την ΕΚΤ και το τραπεζικό καρτέλ; Εμείς λέμε ότι δεν μπορείτε να τα βρείτε μέσα στην ευρωζώνη. Αν μείνετε μέσα θα αναγκαστείτε – θέλετε, δεν θέλετε, που σίγουρα θέλετε! – να συνεχίσετε μια ακόμη πιο σκληρή πολιτική εσωτερικής υποτίμησης, σαν κι αυτή που ασκείται σήμερα. Αν θελήσετε να μείνετε πιστοί στις υποσχέσεις σας προς τους εργαζόμενους θα χρειαστεί να τα σπάσετε με την ευρωζώνη από το πρώτο εικοσιτετράωρο και να ξεκινήσετε πορεία προς το εθνικό νόμισμα. Κι αυτό γιατί μόνο με εθνικό κρατικό νόμισμα μπορείτε να χρηματοδοτήσετε εισοδήματα, δουλειά και επενδύσεις με βάση τις πραγματικές ανάγκες του λαού και της παραγωγικής ανασυγκρότησης που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία, χωρίς συσσώρευση χρέους.

Ο κ. Τσίπρας τα προσπερνά όλα αυτά και συνεχίζει: «Τους απαντάμε: Μην ανησυχείτε. Θα βρούμε τον τρόπο να στηρίξουμε τη κοινωνία. Γιατί εμείς δεν ερχόμαστε για να εξυπηρετήσουμε πολιτικά την διαπλοκή. Ούτε για να στηρίξουμε την πολιτική μας επιβίωση στην τρόικα.» Εδώ πρέπει να τους «καράφλιασε» όλους. Μα κ. Τσίπρα τόσο άσχετος είστε; Η μεγαλύτερη διαπλοκή που υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα και μάλιστα σε επίπεδο χρηματοδοτήσεων ήταν οι χρηματοδοτήσεις από τα κοινοτικά κονδύλια. Κι αν δεν το γνωρίζετε το θέμα, ρωτήστε τους συμβούλους σας που έχουν διαπρέψει στην διαπλοκή διαμέσου των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Αυτοί ξέρουν. Χρηματοδοτήσεις από «Ευρώπη» χωρίς διαπλοκή είναι αδύνατο, γιατί η ίδια η ΕΕ απαιτεί την εμπλοκή ιδιωτικών συμφερόντων σε όλες τις χρηματοδοτήσεις της. Κι ο νοών, νοείτο. Άλλωστε η ίδια η Κομισιόν που αποφασίζει για όλες τις χρηματοδοτήσεις είναι ένας τεράστιος μηχανισμός διαπλοκής με κάθε λογής ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Όποιος λοιπόν μπλέξει μαζί τους, θέλει, δεν θέλει, θα διαπλεχθεί προκειμένου να χρηματοδοτηθεί. Όποιος τα τελευταία 20 χρόνια έχει έστω την παραμικρή ιδέα από ευρωπαϊκά κονδύλια γνωρίζει πολύ καλά ότι τίποτε δεν εγκρίθηκε χωρίς το απαραίτητο αλισβερίσι της διαπλοκής που ξεκινούσε πάντα από τις Βρυξέλλες.

Αλλά ούτε κι αυτό τον βολεύει και επίσης το προσπερνά ο καλός μας Τσίπρας για να πει:  

«Καταρχάς, εμείς δεν πρόκειται να παίρνουμε δόσεις για να πληρώνουμε τους τοκογλύφους. Για μας προτεραιότητα είναι να στηρίξουμε τις ανάγκες του λαού σε τροφή, σε ενέργεια, σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε αξιοπρέπεια. Πρώτα η ζωή και η αξιοπρέπεια του λαού μας και μετά οι τοκογλύφοι. Πρώτα οι φτωχοί, οι αδύναμοι και οι άνεργοι και μετά η κα Μέρκελ και οι τραπεζίτες. Αυτή είναι η διαφορά μας.» Μόνο που δεν δάκρυσα.

Εδώ πρέπει να κάνουμε μια στάση. Προσέξτε λογική. Η χώρα και ο λαός της έχει βρεθεί έρμαιο τοκογλύφων. Όχι οποιονδήποτε δανειστών, αλλά τοκογλύφων. Και τι μας λέει ο φέρελπις αυριανός και αριστερός πρωθυπουργός Τσίπρας; Ότι θα συνεχίσει να τους πληρώνει. Απλά θα αλλάξει ιεράρχιση. Πρώτα ο κακομοίρης ο λαός και μετά οι τοκογλύφοι που του ρουφάνε το αίμα. Το απλό ερώτημα γιατί πρέπει να ανεχτούμε τους τοκογλύφους, ούτε που περνά από το μυαλό του Τσίπρα και συμβούλων του. Ούτε βέβαια το τι σημαίνει να αναγνωρίζεις τοκογλυφικά δικαιώματα σε βάρος της χώρας σου. Έστω κι αν λες ότι προέχει η κατάσταση του λαού.

Για όσους γνωρίζουν, τα λόγια αυτά ηχούν περίεργα γνώριμα. Τα ίδια ακριβώς έλεγε την πρώτη φορά που διεκδικούσε κυβέρνηση και ο Λούλα της Βραζιλίας. Μην ανησυχείτε θα πληρώνουμε το ΔΝΤ, αλλά μόνο αφού εξασφαλίσουμε τον λαό μας. Αυτό έλεγε. Το αποτέλεσμα; Μια τρομακτική ανάπτυξη με ξένα κεφάλαια της Βραζιλίας επί κυβερνήσεώς του με τις φαβέλες να τετραπλασιάζονται σε έκταση, την εγκληματικότητα να εκτεινάσσεται σε πρωτοφανή επίπεδα ακόμη και για την Βραζιλία και την φτωχολογιά σε κατάσταση πλήρους εξαθλείωσης με τα ναρκωτικά πιο εύχαιρα παρά ποτέ. Είδαν κι απόειδαν οι τρωγλοδύτες της Βραζιλίας, που ξεπερνούν τα 2/3 του αστικού πληθυσμού της χώρας και ξεσηκώθηκαν. Το επίτευγμα Λούλα ζει σήμερα η Βραζιλία με την φτωχολογιά στους δρόμους.

Πώς όμως φαντάζεται ο κ. Τσίπρας το πώς θα στηρίξει τις ανάγκες του λαού σε τροφή, σε ενέργεια, σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε αξιοπρέπεια. Πώς; Μήπως με τον τρόπο που του υπέδειξαν οι σοφοί του σύμβουλοι Βαρουφάκης, Γκαλμπρέϊθ, οι οποίοι αφού ατύχησαν ως σύμβουλοι του Γ. Παπανδρέου, τώρα είπαν να δοκιμάσουν την τύχη τους με τον κ. Τσίπρα: «Ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει ακόμα να πολεμήσει την αυξανόμενη πείνα με γεύματα στα σχολεία και κουπόνια τροφίμων…» (Αυγή, 30/6) Έτσι θα στηρίξει τις ανάγκες του λαού; Με κρατική φιλανθρωπία; Με συσσίτια και κουπόνια; Πολύ προοδευτικό και εξαιρετικά ελπιδοφόρο.

Όμως δεν αρκείται σ’ αυτά και προχωρεί ακάθεκτος: «Από το μνημόνιο έχουμε πάρει κολοσσιαία ποσά νέου δανεισμού. Που πήγαν όλα αυτά γνωρίζετε; Πήραμε 219 δις. Από αυτά μόνο τα 7,8 έχουν πάει στο δημόσιο προϋπολογισμό. Όλα τα άλλα πήγαν για να πληρώνουμε τους πιστωτές. Δηλαδή δάνεια για να ξεπληρώνουμε τα παλιά δάνεια. Και ο λαός μας να βυθίζεται στην εξαθλίωση, αρκεί οι χρεοκοπημένοι τραπεζίτες να είναι στις θέσεις τους και να μας κυβερνάνε.» Τώρα αυτά τα 7,8 δις που δήθεν πήγαν στον προ»υπολογισμό δεν τα βρήκε μόνος του ο κ. Τσίπρας, του τα είπε μάλλον ο Βαρουφάκης κι αυτός απλά παπαγαλίζει όπως συνηθίζει. Ο Βαρουφάκης πρωτοανέφερε το συγκεκριμένο νούμερο - τότε είχε πει 8 δις ευρώ - το καλοκαίρι του 2011 στην συζήτηση οικονομολόγων στην πλατεία συντάγματος. Όταν προκλήθηκε να πει πηγή, υποσχέθηκε να την παρουσιάσει. Όσο την είδατε εσείς, άλλο τόσο την είδαμε κι εμείς. Χάρις σ’ αυτή την κοτσάνα και τα άλλα που έλεγε περί σεμεντεφέρ και πόκερ διαπραγμάτευσης με την ευρωζώνη, κέρδισε επάξια από τους παρευρισκόμενους τον τίτλο Μπαρουφάκης.

Όμως Μπαρουφάκης, Ξεμπαρουφάκης το ερώτημα παραμένει: Αν λοιπόν τα δάνεια των μνημονίων έχουν πάει για να πληρώσουν τοκογλύφους – έστω και με εξαίρεση τα Μπαρουφάκια 7,8 δις ευρώ - με τρομακτικό υφεσιακό κόστος για την Ελλάδα και τον λαό της, τότε γιατί θα πρέπει να τα αναγνωρίσουμε; Γιατί θα πρέπει να αναγνωρίσουμε αυτά τα 219 δις ευρώ ως χρέος της Ελλάδας από τη στιγμή που δόθηκαν εκβιαστικά και καταχρηστικά για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι;

Σιγή ιχθύος και γι’ αυτό ο κ. Τσίπρας. Σιγή ιχθύος για να περάσει στην πιο εκοφαντική ανοησία που ξεστόμισε το τελευταίο τουλάχιστον διάστημα: «Ε, λοιπόν, φτάνει πια αυτός ο φαύλος κύκλος. Φτάνει πια αυτή η περιβόητη σωτηρία της χώρας με τη ταυτόχρονη δολοφονία του λαού μας. Μόνο οι τόκοι που έχουμε να πληρώνουμε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια υπερβαίνουν τα 25 δις ευρώ. 7,2 για το 2013. 7,1 για το 2014. 6,1 για το 2015. 5,6 για το 2016. Να, λοιπόν, τα λεφτά για την ανόρθωση. Να τα λεφτά για την ανασυγκρότηση. Να τα λεφτά για την ανάπτυξη.25 δις που σε τέσσερα χρόνια θα ξαναβάλουν την Ελλάδα σε αναπτυξιακή τροχιά με τη κοινωνία όρθια, με το λαό κυρίαρχο.»

Ας τα πιάσουμε από την αρχή:

Πρώτο: ο κ. Τσίπρας εννοεί ότι με κάποιον μαγικό – χωρίς να εξηγεί – τρόπο θα πάψει να πληρώνει του τόκους για τα επόμενα 4 χρόνια. Πώς θα το πετύχει; Με μονομερή απόφαση της δικής του κυβέρνησης; Με διαπραγμάτευση; Πώς; Μας το φυλά για μυστικό. Ξέρετε, όπως η Βιουγιουκλάκη όταν παριστάνει την παιδούλα και τραγουδά ναζιάρικα: Έχω ένα μυστικό που τη ζωή μου έχει αλλάξει μα δεν το `χω σκοπό ποτέ μου να σάς το πω…

Ας είναι πάμε στο δεύτερο: είναι αρκετά αυτά κ. Τσίπρα για να πάμε σε ανάπτυξη; Κατά μέσο όρο τα ποσά αυτά συνιστούν γύρω στα 6,25 δις ευρώ κατ’ έτος. Όσο δηλαδή είναι το ύψος του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων τα τελευταία χρόνια. Δεν είδαμε κ. Τσίπρα κανενός είδους ανάπτυξη μ’ αυτά, γιατί θα δούμε με τα δικά σας; Μυστήριο…

Τρίτο: κ. Τσίπρα οι δαπάνες αυτές για τόκους προβλέπεται να καλυφθούν με δανεικά χρήματα, δηλαδή με δάνεια είτε από το ευρωσύστημα, είτε από με έντοκα γραμμάτια. Με άλλα λόγια τα χρήματα αυτά δεν τα έχει το κράτος και ο προϋπολογισμός του. Γι’ αυτό τα δανείζεται για να τα πληρώσει. Που θα τα βρείτε εσείς κ. Τσίπρα που με τόση φούρια ανακαλύψατε τα λεφτά για την ανάπτυξη; Λεφτά που δεν υπάρχουν. Είδατε τι κάνει όταν έχετε συμβούλους που είτε είναι ανίδεοι, είτε ήταν πριν του Γιωργάκη. Λεφτά υπάρχουν, έλεγε κι εκείνος. Τα ίδια λέτε κι εσείς.

Τέταρτο: το να μην πληρώσουμε τους τόκους τα επόμενα χρόνια κ. Τσίπρα, απλά μας απαλλάσσει από την υποχρέωση να βρούμε τα νέα δανεικά που χρειαζόμαστε για να τα πληρώσουμε. Τίποτε άλλο. Κοπρενεβού; Τα υπόλοιπα που λέτε είναι μπαρούφες και κάτι μου λέει ότι προέρχονται από έναν μετρ του είδους, τον Μπαρουφάκη με τ’ όνομα.

Και το κλου της βραδιάς: Δεν είναι μόνο οι τόκοι που πρέπει να πληρώσουμε κ. Τσίπρα τα επόμενα χρόνια. Γιατί ναι μεν δεν μας λέτε πώς δεν θα πληρώσουμε τους τόκους των 25 δις ευρώ της επόμενης τετραετίας, τουλάχιστον δεν μας λέτε τι θα κάνουμε με τα χρεολύσια; Γιατί θα σας πω ένα μικρό μυστικό κ. Τσίπρα. Ένα τόσο μικρό μυστικό που το ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με το θέμα εκτός από εσάς και τους συμβούλους σας. Εκτός από τόκους πρέπει να πληρώσουμε και χρεολύσια, δηλαδή ληξιπρόθεσμα ομόλογα και έντοκα γραμμάτια. Μπορείτε τουλάχιστον να μας πείτε που θα βρείτε να τα πληρώσετε;

Και για να μην μας πει κανείς ότι το ποσό είναι αμελητέο, σας λέμε πώς σύμφωνα με το τελευταίο Δελτίο Δημοσίου Χρέους (Μάιος 2013) τα συνολικά ληξιπρόθεσμα ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που πρέπει να πληρώσει το ελληνικό δημόσιο την περίοδο έως το 2016 είναι: 27 δις ευρώ το 2013. 30 δις ευρώ το 2014. 16,1 δις ευρώ το 2015. 6,8 δις ευρώ το 2016. Σύνολο 79,9 δις ευρώ για όλα τα χρόνια. Μπορείτε να μας πείτε κ. Τσίπρα που θα βρούμε να τα πληρώσουμε; Και μάλιστα τηρώντας την υπόσχεσή σας: πρώτα ο λαός και μετά οι τοκογλύφοι;

Για να πληρωθούν αυτά τα 80 δις ευρώ θα πρέπει να δανειστεί εκ νέου το ελληνικό κράτος. Ακόμη κι αν του χαρίσουν τους τόκους. Από πού θα δανειστεί; Από τις αγορές, ή από το ευρωσύστημα; Κι αν πάει να δανειστεί, τότε τι εμποδίζει τους δανειστές να έχουν τις αξιώσεις τους πάνω στη χώρα. Ιδίως όταν αυτή είναι σε τέτοια χάλια;

Μούγκα στη στρούγκα, όπως λένε στο χωριό μου. Θα μου πείτε, τον νοιάζουν τον κ. Τσίπρα όλα αυτά; Όσο ένοιαζαν και τον Γιωργάκη Παπανδρέου. Ο κ. Τσίπρας τον ακολουθεί κατά βήμα. Η νομή της εξουσίας είναι το όλο θέμα και τα υπόλοιπα έιναι για τους ευκολόπιστους και τους ανόητους που αρνούνται να σκεφτούν.

Η χαριστική βολή βέβαια είναι άλλη: «Μας λένε όμως μα τι ζητάτε να γίνουμε μπαταχτσήδες. Που το είδατε αυτό γραμμένο; Πότε έχει ξανασυμβεί; Απαντάμε, λοιπόν, σε όσους είναι ή παριστάνουν τους ανίδεους. Σε όσους είναι ή παριστάνουν τους ανιστόρητους ότι έχει ξανασυμβεί και μάλιστα στα γεμάτα, για την ίδια τη Γερμανία το 1953.Που όχι μόνο συμφώνησαν να σταματήσει να πληρώνει τόκους αλλά διεγράφη το 60% του χρέους της και το υπόλοιπο αποφασίστηκε να αποπληρώνεται μόνο όσο θα είχε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης η οικονομία. Να, λοιπόν, που υπάρχουν λύσεις διεξόδου και τις ξέρουνε καλά αυτοί που σήμερα μας κατηγορούν για μπαταχτσήδες.»

Τι να πει κανείς για την αναίδεια ενός τύπου που δεν ξέρει ούτε καν ν’ ανοίξει ένα βιβλίο και έχει το θράσος να κατηγορεί άλλους για ανίδεους. Όταν μάλιστα σε τόσες λίγες φράσεις έχει ξεστομίσει τόσες μπαρούφες κι ανοησίες. Στο ζήτημα της συνδιάσκεψης του Λονδίνου το 1953 θα χρειαστεί να επανέλθουμε πιο αναλυτικά αλλού. Εδώ απλά θα πούμε ότι δεν έχει καμιά σχέση μ’ αυτά που λέει ο κ. Τσίπρας. Η συμφωνία που προέκυψε στο Λονδίνο το 1953 ήταν συμπληρωματική στη συνθήκη της Βόννης το 1951 που μετέτρεπε τη Δυτική Γερμανία σε προτεκτοράτο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Στη συμφωνία του Λονδίνου της «κούρεψαν» δάνεια της χιτλερικής Γερμανίας, αφού πρώτα την εξανάγκασαν να τα αναγνωρίσει εκ νέου κάτι στο οποίο αντιτάσσονταν όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις της εποχής εκείνης.

Οι ΗΠΑ έβαλαν πρώτα τον τότε καγκελάριο Αντενάουερ να αναγνωρίσει όλα τα δάνεια μαζί και τις αποζημιώσεις των Βερσαλλιών, ακόμη κι αυτά που είχαν χαριστεί στη Γερμανία με τη συνθήκη της Λοζάνης το 1932. Η δυτική Γερμανία με την συμφωνία αυτή αναγνώριζε ότι αποτελεί συνέχεια της προπολεμικής Γερμανίας μαζί και της χιτλερικής προκειμένου οι ΗΠΑ να έχουν το δικαίωμα άσκησης κατοχής στο έδαφός της ως νικητής του πολέμου. Τα δάνεια που «κουρεύτηκαν» ήταν των άλλων χωρών εκτός ΗΠΑ και Βρετανίας.

Είναι με τα καλά του ο Τσίπρας και οι σύμβουλοί του; Αυτό το παράδειγμα θέλει να επαναληφθεί για την Ελλάδα; Ξέρουν τι λένε; Ή όντως ξέρουν τι λένε και μας επιφυλάσσουν μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη όταν – για την άδικη μοίρα μας – τυχόν καβαλήσουν την κυβέρνηση. Όποιος μετά απ’ όλα αυτά ελπίζει ότι κάτι θα γίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε να πάει να κοιταχθεί επειγόντως.