Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Χρήστος Ζαμπούνης για Δήμαρχος Αθηναίων με το ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία


Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

O Κόμης Διονύσου κι Εξαρχείων, που ακόμη διαβάζει για το προφίσιενσυ, δήλωσε πως δεν πρόκειται να στηρίξει «φθαρμένους βλαχοδημάρχους, που είχαν εκλεγεί με τη Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ»!  Άκουγα δε στο ραδιόφωνο τον Σκουρλέτη, αυτόν με την μονίμως ξινισμένη έκφραση, γιατί προφανώς του μυρίζουν οι ιδέες του, να εξηγεί πως, ο ροκαμπιλάς ομόλογος του Τσάβεζ στα Βαλκάνια, εννοούσε τους «κακούς» δεξιούς αυτοδιοικητικούς, που έχουν εμπλοκές με τη δικαιοσύνη.....

Η αλήθεια είναι πως δεν δίνω δεκάρα για τις εξηγήσεις. Κάθε «προοδευτικός» ταβλαδόρος του άστεως το παίζει «αριστοκράτης» κι ας είναι απόγονος κλεφτοκοτά ή χωριάτη μπετατζή επί Χούντας. Σαν μια γκόμενα που ήξερα, από ωραιότατο ηπειρώτικο χωριό. Πήγε για ένα χρόνο στην Ιταλία με το Erasmus και γύρισε με προφορά Μπολονέζας και καλά!
Επειδή τυγχάνω κι εγώ απόγονος χωρικών παππούδων, αγρότη και λιμενεργάτη, κι από χειρώνακτες γονείς, αισθάνομαι πάντοτε απέχθεια γι’ αυτού του είδους την ξιπασιά, ιδίως όταν συνδυάζεται με την ανακυκλωμένη αριστεράντζα. Για τον απλούστατο λόγο πως οι χωριάτες, οι «βλάχοι», δουλεύουν με τα χέρια τους κι είναι η ραχοκοκκαλιά της Ελλάδας, η αληθινή αριστοκρατία. Είναι οι μόνοι που δεν μπορείς να τους απευθύνεις την θρασεία ερώτηση: «εσύ ρε λαμόγιο, από πού τρως ψωμί;». Σίγουρα δεν είναι ανεπάγγελτοι, κάτι παράγουν και συνήθως δεν είναι ούτε αστράτευτοι ή βυσματίες, ούτε «σκονάκηδες» στα διαγωνίσματα. Και μεγαλύτερα τεμπελχανεία από τους κουλτουριαραίους «προοδευτικούς» του άστεως δεν θα βρεις.
Αν όμως η μετά το φραπόγαλο «χαμουτζίδικη», που λένε και τα καρντάσια στην μάνα Σαλονίκη, εξυπνάδα περί «βλαχιάς» ήταν ατόπημα, τα περί διεφθαρμένων αυτοδιοικητικών από το στόμα της καθεστωτικής αριστεράς του φουά γκρα είναι πρόκληση.
Η άποψη μου για την αυτοδιοίκηση; Απλή. Όταν ακούω για τις πολλαπλές βαθμίδες της, ξέρω πως ήταν το colpo grosso για την «κοινωνικοποίηση της διαφθοράς». Μόνο τα Πανεπιστήμια την κοντράρουν στο πλιάτσικο. Αναπτυξιακές και δημοτικές επιχειρήσεις, προγράμματα, το έλα να δεις. Συμβούλια και κόντρα συμβούλια, πολεοδομίες, ο κακός χαμός.
Η γνώμη μου;
Θα ‘πρεπε να υπάρχουν μόνον δήμαρχοι και νομάρχες. Οι δήμαρχοι ίσως να εκλέγονται, δεν είμαι σίγουρος ακόμη, αλλά οι νομάρχες οπωσδήποτε να διορίζονται. Μόνο με υπόλογους υπαλλήλους-διευθυντές. Και να ζουν και οι δυο αγκαλιά με έναν πάρεδρο του ελεγκτικού συνεδρίου,να τους περνάει από το μικροσκόπιο εντάλματα πληρωμών και έργα.
Η πολύ δημοκρατία, η φαρδιά και …πλέρια κοινωνικοποίηση, έφτιαξε ένα τέρας, μια καταβόθρα για κονδύλια και συνειδήσεις. Δημιούργησε την γνωστή επιτροπή που έφτιαξε για καθαρόαιμο άλογο κούρσας μια καμήλα. Με το αζημίωτο.
Ποια είναι η δουλειά των αυτοδιοικητικών, ιδίως των δημάρχων; Η δουλειά του καλού νοικοκύρη. Να ‘χει καθαρό και περιποιημένο το σπίτι του, την αυλή του, να φροντίζει το πράσινο του κήπου του και να το αυξήσει. Κι όσο μπορεί, να τα ΄χει όλα καλαίσθητα κι ανθρώπινα. Με ομορφιά κι αρμονία. Ελληνικά.
Εδώ τι έγινε, κυρίως με την ευθύνη, τις ιδέες και την νοοτροπία, που εκπροσωπεί πολιτικά ακόμη ο Διευθύνων Σύμβουλος της «Τσίπρας και Κολλητοί Α.Ε.», διότι περί αυτού πρόκειται; Εδώ, αδέρφια, ένα απίθανο σκυλολόϊ στελεχωμένο από την ποικιλόχρωμη αριστερά, που χώθηκε παντού σαν σαράκι και τώρα μαζεύτηκε στην Ανώνυμη Εταιρεία του Τσίπρα και της παρέας του, γίνανε άλλα κόλπα. Κανείς από αυτούς τους λεβέντες της «προόδου» δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα τρε μπανάλ θέματα της καθαριότητας, του πρασίνου και της ευταξίας. Ασχολήθηκαν με τον ιμπεριαλισμό, τον καπιταλισμό, την «αειφόρα πράσινη ανάπτυξη», τον πυρηνικό αφοπλισμό και το λουρί της προοδευτικιάς μάνας. Οπές στο ύδωρ. Θα θυμάμαι για πάντα την ιστορική ταμπέλα στην Πέτρου Ράλλη: «Δήμος Ταύρου, Αποπυρηνικοποιημένη Ζώνη, απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου τάδε». Ξύνανε το κεφάλι τους στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας οι στρατάρχες με τα πηλήκια σαν ταψιά και τα τσίγκινα παράσημα ως τον αστράγαλο.
Ναι, έχουν όλες οι παρατάξεις στην αυτοδιοίκηση καλόπαιδα βουτηγμένα στην λάσπη. Έχει κι η ενοχική ελαφρολαϊκή δεξιά το μερτικό της.
Όμως το know how είναι αριστερό. Οι μηχανισμοί, οι λογικές, οι νοοτροπίες είναι της αριστεράντζας.
Το ξαναγράφω για να το εμπεδώσουν οι σύντροφοι: αν δεν υπήρχε η αριστερά, τα μαγαζιά των νταβαντζήδων, η διεφθαρμένη αυτοδιοίκηση, οι μηχανισμοί λεηλασίας και παρακμής της χώρας δεν θα είχαν στελέχη. ΜΚΟ, «ανεξάρτητες» αρχές, αυτοδιοίκηση, συγκροτήματα, εργοληπτικές εταιρείες, παντού συντρόφια. Και ορισμένοι από τους «μεγάλους», για δείτε τους. Προδότες κι ενίοτε γιοι προδοτών, με ρίζες προσωπικές κι οικονομικές στις σκοτεινές εποχές και χώρες του «υπαρκτού».
Η αισθητική των δημόσιων χώρων αντανακλά το δημόσιο ήθος. Με αυτό θα έπρεπε να ασχολείται η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Να ‘χει καθαρό κι ελληνικό το σπίτι μας, την αυλή μας, ανθηρό και πράσινο τον κήπο μας. Εκεί όμως, στα άγονα ρουμάνια του τυχοδιωκτισμού και του μισελληνικού συμπλέγματος, μόνο θράσος φυτρώνει.
Αφού όμως ενοχλεί τον Αλέξη η «βλαχιά», έχω πρόταση: Χρήστος Ζαμπούνης για Δήμαρχος Αθηναίων με το ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία. Είναι καλό παιδί, σε αντίθεση με σας πιστεύει σε κάτι και θα κονομήσετε και βασιλική συνιστώσα, ρε σύντροφοι…
(Δημοσιεύεται στην Δημοκρατία)

Δεν υπάρχουν σχόλια: