Γιατί είμαστε πιο κοντά σε "ατύχημα"

Πόσο κοντά είμαστε στις εκλογές; Κινδυνεύουν τα χρήματά μας στην Ελλάδα από ένα κούρεμα; Θα μείνει η Ελλάδα στο ευρώ; Ερωτήματα βασανιστικά που επιστρέφουν βίαια στην καθημερινή συζήτηση. Το κλίμα στην αγορά έχει βαρύνει επικίνδυνα και δεν βοηθάει σε οποιαδήποτε προσπάθεια ανάκαμψης. Μόνο που αυτή την φορά δεν ευθύνεται το λόμπι της δραχμής, αλλά η αδυναμία της κυβέρνησης να ξεριζώσει την καρδιά του κτήνους....


Θυμάμαι πριν από έναν χρόνο κάποιον επιφανή παράγοντα της προηγούμενης κυβέρνησης να κομπιάζει για το γεγονός ότι η Ελλάδα, κατά την γνώμη του, έχει ήδη κάνει τα δύο τρίτα της διαδρομής. Άκουσα πριν λίγες μέρες τον κ. Στουρνάρα να επαναλαμβάνει σχεδόν τα ίδια λόγια. Προφανώς στον τελευταίο αυτό χρόνο παραμένουμε αμετακίνητοι. Ή αλλιώς, έχουμε καταδικαστεί στο μαρτύριο της μαρμότας. Πολύ φοβάμαι ότι κάθε χρόνο θα βγαίνει ένας υπουργός Οικονομίας και θα λέει ότι είμαστε στα δύο τρίτα της διαδρομής. Κι όλο ο δρόμος θα μακραίνει και όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα θάβονται κάτω από τα συντρίμμια της κρίσης.

Θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι η χώρα χρειάζεται μεγάλες επενδύσεις για να μπορέσει η Οικονομία της να πάρει μπρος και αν αρχίσει να αντιστρέφεται το κλίμα. Ο κόσμος θα αποκτήσει και πάλι πίστη όταν θα δει τους γείτονές του να βρίσκουν δουλειά. Όταν ανοίξουν οι δουλειές. Κι αυτό δεν είναι κάτι που θα μείνει μυστικό, θα το καταλάβουμε όλοι.

Η δημιουργία ενός φιλικού περιβάλλοντος στις επενδύσεις είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Και στην συνέχεια κάποιος θα πρέπει να πείσει τους επενδυτές (καταρχήν τους Έλληνες) ότι είναι προς το συμφέρον τους να τοποθετήσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα. Έχετε δει κάτι απ΄ όλα αυτά να συμβαίνουν; Αν όχι, πως μπορούμε να περιμένουμε ότι θα αλλάξει το κλίμα στην αγορά;

Πριν από πενήντα χρόνια η Ελλάδα "έλυσε" το πρόβλημα της ανεργίας με την μαζική μετανάστευση. Ο Θεός να το κάνει λύση, καθώς τότε χωρίστηκαν οικογένειες και ερήμωσε η επαρχία. Σήμερα δεν υπάρχει περιθώριο για κάτι ανάλογο. Και δεν θα το ευχόμασταν.

Οι επενδύσεις, η συνεργασία με τον επιχειρηματικό κόσμο για να επιτευχθούν αυτές και ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που να ορίζει τους μετόχους του αυριανού μερίσματος, είναι το κλειδί για να αφήσουμε πίσω την Ελλάδα της μιζέριας και της χρεοκοπίας και να οικοδομήσουμε την Ελλάδα της ελπίδας και της δημιουργίας.

Ο κόσμος ξέρει ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να βγούμε από την κρίση. Όσο λοιπόν βλέπει ότι δεν γίνεται κάτι προς την σωστή κατεύθυνση, υιοθετεί τα αρνητικά σενάρια. Κι όσοι περισσότεροι τα υιοθετούν, τόσο πιο κοντά είμαστε στο "ατύχημα"...

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr