Ας βάλουμε τα πράγματα σε τάξη. Σε ζητήματα εθνικής άμυνας και ασφάλειας ο λόγος πέφτει μόνο σε μας. Κακώς τους ρωτάμε. Είπαμε, η αμυντική βιομηχανία δεν είναι ΕΡΤ. Τέτοιες αποφάσεις είναι πρωτίστως πολιτικές. Οπως σωστά είπε εξαίρετος φίλος, «τα ΕΑΣ δεν φτιάχνουν σωβρακοφανέλες». Ούτε η ΕΑΒ και η ΕΛΒΟ χαρταετούς και παιδικά ποδήλατα, θα προσέθετα εγώ.
Οτι πρέπει να τα εξυγιάνουμε, να περισταλεί το κόστος, να βγουν δυναμικά στις αγορές με στόχο κέρδη και βιωσιμότητα, πρέπει. Ομως, αδέρφια, όταν η Τουρκία έχει διακηρυγμένο στόχο να φτάσει στα επόμενα χρόνια μέσα στις 16 μεγαλύτερες παραγωγούς όπλων, εμείς δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να παίζουμε τις λίλιζες με την όποια τρόικα. Δεν τους πέφτει λόγος. Και κυρίως δεν νοείται να ευθυγραμμίζονται μαζί της ημέτεροι, ρουφιανεύοντας την ίδια τους τη χώρα, πίσω από την πλάτη της πολιτικής ηγεσίας, ενώ με δικαιολογίες και καθυστερήσεις μένουν οι εργαζόμενοι απλήρωτοι και αναβάλλεται η χρηματοδότηση για την επαναλειτουργία. Ετσι οδηγούμαστε σε αιφνίδιο επιχειρηματικό θάνατο.
Και για να μιλήσουμε ανοιχτά, δηλαδή τι θα μας κάνουν; Αν εμείς, όπως επιβάλλουν η λογική και το εθνικό συμφέρον, αποφασίσουμε αντίθετα στις απόψεις των λογιστών της τρόικας και των εδώ συμπλεγματικών αβανταδόρων της, με τι θα μας απειλήσουν; Οτι δεν θα μας δώσουν την επόμενη δόση; Θα αποπειραθούν να μας οδηγήσουν στη χρεοκοπία και να τινάξουν το ευρώ στον αέρα; Μην ακούτε τρίχες, ότι θωρακίστηκαν και είμαστε αμελητέα ποσότητα και δεν επηρεάζονται. Απροσδιόριστες οι συνέπειες μιας τέτοιας αποκοτιάς τους.
Θα το πω ωμά, σαν να ήμουν Γερμαναράς ή από τη μεγάλη λακκούβα των Κάτω Χωρών: Οταν χρωστάς 10.000 ή 100.000 ευρώ είσαι ένας κακομοίρης οφειλέτης. Οταν χρωστάς 250 δισ. είσαι συνεταίρος των δανειστών σου. Προσεύχονται για την υγεία και μακροημέρευσή σου από καθολικοί μέχρι αντβεντιστές, πεντηκοστιανοί και καλβινιστές.
Δηλαδή, ρωτάω εγώ ο ταπεινός δικηγόρος, που απευθύνομαι λόγω άγνοιας σε κάτι φίλους οικονομοτρίφτες περιωπής για τα μεγάλα οικονομικά ζητήματα, άμα δηλαδή εμείς πούμε «δεν τα κλείνουμε τα ΕΑΣ, την ΕΛΒΟ κ.λπ., θα τα εξυγιάνουμε εν λειτουργία, μαζί με τους εργαζομένους, κι εσείς κάντε δουλειά σας, διότι ήδη κάναμε το σκατό μας παξιμάδι και σας πληρώνουμε χρυσούς», και μας πουν «δεν έχει επόμενη δόση» κι εμείς ανταπαντήσουμε «στους δίδυμους αδένες μας, κι εμείς δεν πληρώνουμε τα χρωστούμενα», τι θα κάνουν;
Ο κ. Στουρνάρας λέει ότι οσονούπω έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Τουτέστιν, ας με διορθώσουν τα βαριά διδακτορικά των οικονομικών, τα έσοδά μας από φορολογία κ.λπ. καλύπτουν επιτέλους τις ανάγκες για μισθούς, συντάξεις, εφοδιασμό, εφόσον δεν πληρώνουμε τοκοχρεολύσια, πώς τα λένε. Αν δηλαδή δεν τους πληρώνουμε τα κερατιάτικα, μπορούμε να ζήσουμε.
Σκληρή και ζόρικη απόφαση, ε; Μα τι θα κάνουν; Θα πάνε στο ΔΝΤ, που δεν έχει χάσει ποτέ ούτε μισό σεντ, και θα τους πουν «ξέρετε, την κάτσαμε τη βάρκα, διότι ζορίσαμε τους Ελληνες γιατί δεν θέλουν να “σκοτώσουν” την αμυντική βιομηχανία τους και μουλάρωσαν και δεν πληρώνουν»; Μήπως θα πάνε στα Κοινοβούλια της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Φινλανδίας κ.λπ. και θα τους πουν, ξεροβήχοντας, «τα χρήματα που με εσωτερικό πολιτικό κόστος ψηφίσατε και εκταμιεύσατε προς την Ελλάδα να ζήσετε να τα θυμάστε»;
Ποιος το πιστεύει αυτό ότι μπορεί να γίνει;
Αδέρφια, να που οι θυσίες μας μπορούν να πιάσουν τόπο. Το έγραφα και οργίζονταν πολλοί, τάχατες ασυμβίβαστοι και ακράτητοι, ότι δεν μπορείς να είσαι και μάγκας και ζητιάνος.
Αν λοιπόν έπειτα από τόσο πόνο και αίμα φτάνουμε στο πρωτογενές πλεόνασμα, να η τεράστια εθνική σημασία του αγώνα του Αντώνη Σαμαρά. Αν πουλούσαμε τρέλα και λέγαμε ότι θέλουμε να μας χρηματοδοτούν για να ζήσουμε, όπως ζούσαμε και πριν, χωρίς μεταρρυθμίσεις, ελλειμματικοί και σπάταλοι, θα ήμασταν μισητοί και απόβλητοι.
Τώρα όμως θα έχουμε επιτέλους ένα πλεονέκτημα. Δεν θα είμαστε ζητιάνοι για τις βασικές ανάγκες του κράτους μας. Θα μπορούμε να πούμε: «Κύριοι, τα κάναμε όλα. Υποστήκαμε μείωση του επιπέδου ζωής μας που άλλοι λαοί μόνο ύστερα από πόλεμο υπέστησαν. Ματώσαμε τον λαό μας, τον στραγγίξαμε. Η ανεργία χτύπησε ταβάνι, τα πολιτικά άκρα το ίδιο. Κάναμε μεταρρυθμίσεις που θα θέλανε χρόνια μέσα σε χρόνο dt. Εφαρμόσαμε όσο πιο πιστά γινόταν το πιο σκληρό πρόγραμμα. Να και το πρωτογενές πλεόνασμα. Τα κάναμε όλα, όμως δεν μπορούμε να υποστούμε τα πάντα. Δεν μπορούμε να αυτοκαταστραφούμε. Εδώ είναι το τείχος της επιβίωσής μας και δεν το περνά κανείς».
Απλά πράγματα και ο λαός μαζί μας. Δεν είναι μόνο τα ΕΑΣ το ζήτημα. Είναι η χώρα. Εμείς. Ολοι. Γι' αυτό η ηγεσία μας πρέπει να διαβεί το ποτάμι…
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου