Οι λέξεις είναι φτωχές... Δεν αρκούν για να μιλήσει κανείς για τον Χριστόδουλο, που ο Θεός τον πήρε τόσο γρήγορα κοντά Του...
ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΞΑΝΑΠΕΙ ''ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ'' ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙ.
Δέκα χρόνια ήταν αρκετά για να γίνει ο δικός μας άνθρωπος, να μπει σε κάθε σπιτικό... Έκανε τόσο πολλά σε τόσο λίγο καιρό... Και είχε πολλά, πάρα πολλά στο μυαλό του να κάνει...
Η Ελλάδα, ο Ελληνισμός, εμείς, ο καθένας μας, ήμασταν τυχεροί, γιατί μας «έπεσε» ο Χριστόδουλος.
Ήταν αυτός που είχαμε ανάγκη. Που ζητούσαμε από κάπου να πιαστούμε. Να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. Και ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος το κατάφερε. Κόντρα στο ρεύμα, στις αβάσταχτες λοιδορίες, τα άθλια χαστούκια, τις απειλές, ακόμη και μέσα από την Εκκλησία, όπου έφθασαν, για να τον υποτάξουν, ένα βήμα πριν από την καθαίρεση, ο Χριστόδουλος έβαλε στο τραπέζι ξανά αξίες και ιδανικά. Την αγάπη και την αφοσίωση στην πατρίδα. Ζωντάνεψε την πίστη μας. Μας έπεισε ότι υπάρχει όραμα και ελπίδα. Ότι αξίζει να αντιστέκεσαι. Να φωνάζεις, να τα ζητάς όλα.
http://psthermopilai.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου