Ο δικηγόρος Χρήστος Νικολουτσόπουλος μιλάει για τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο του

«Νιώθω σαν ερυθρόδερμος πολεμιστής. Με δάγκωσε κροταλίας και τώρα πια δεν φοβάμαι τα φίδια»

Οι άλλοι πρωταγωνιστές «Στη φυλακή συνάντησα πολλούς σπουδαίους ανθρώπους»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Ανέβαινα τις σκάλες με οδηγό την κλασική μουσική. Το ρετιρέ της Αβέρωφ ήταν λουσμένο στο φως. Μεγάλες μπαλκονόπορτες, μικρές βεράντες. Ο άνθρωπος που θα συναντούσα ήταν σκυμμένος στα χαρτιά του. Αυτοί οι τεράστιοι αντιπαθητικοί φάκελοι των δικηγόρων. Δικόγραφα, αγωγές, προσωπικές σημειώσεις, αποκόμματα εφημερίδων. Σηκώθηκε, μου χαμογέλασε και χωρίς να χαμηλώσει τη μουσική με οδήγησε στο τεράστιο τραπέζι των συσκέψεων. Κάθησε στην κεφαλή και άνοιξε ένα μπορντό ντοσιέ. Για αρκετή ώρα, μου διάβαζε αποσπάσματα από το βιβλίο του. Τρεις φορές δάκρυσε. Όταν ανέφερε τα παιδιά του, όταν θυμήθηκε το ψυχιατρείο των φυλακών και όταν μιλούσαμε για τους συμβασιούχους.

Παράξενος άνθρωπος. Όταν τον ρώτησα για τις «απόπειρες» και για τις μέρες στο κελί ήταν πιο ψύχραιμος. Πού και πού άναβε ένα τσιγάρο και το κάπνιζε με πάθος αλλά ψεύτικα. Ο καπνός έκανε έναν κύκλο στο στόμα του και έβγαινε με δύναμη προς τα έξω. Μποξέρ στα νιάτα του, κομμουνιστής στα αμφιθέατρα, δικηγόρος των μεγαλύτερων συνδικάτων, εφιάλτης για τους υπουργούς Εργασίας και μετά τον θυμάμαι να παραπατάει έξω από το Αιγινήτειο. Μια γυναίκα τον κρατούσε από το χέρι και προσπαθούσε να τον οδηγήσει μακριά από τους δημοσιογράφους. «Ο ήρωάς μου» θα μου πει σήμερα... «Η Μαριάν, η γυναίκα μου».

Φοβηθήκατε στη φυλακή;
Αν απομυθοποίησα κάτι μ΄ όλη αυτή την περιπέτεια είναι η φυλακή, τα ψυχιατρεία, ο εγκλεισμός. Τα έζησα όλα και τώρα πια δεν μπορούν να με φοβίσουν.

Εγώ σας ρώτησα αν φοβη
θήκατε τότε.
Στην αρχή ναι, φοβήθηκα. Σαν να ζούσα έναν εφιάλτη.

Πείτε μου για την πρώτη ημέρα.
Επειδή η αντρική πτέρυγα στο Μεταγωγών ήταν γεμάτη από μετανάστες, μ΄ έκλεισαν στη γυναικεία. Έκανε πολύ κρύο. Τα τσιμεντένια κρεβάτια μού θύμιζαν μνήματα ιπποτών. Στο πάτωμα υπήρχαν στρώματα αφρολέξ με βρώμικες κουβέρτες και ένα λιγδιασμένο μαξιλάρι. Έβαλα ένα στρώμα πάνω στο μνήμα, σκεπάστηκα με τρεις κουβέρτες και έπεσα σε λήθαργο. Ξύπνησα από τις φωνές μιας νέας γυναίκας που μου ζητούσε τσιγάρα. «Περνάω φοβερή χαρμάνα, ρε φίλε». Το στόμα της ήταν μαύρο και τα μισά της δόντια έλειπαν.

Το είχατε σκεφθεί ποτέ;
Αν εξαιρέσεις το «κλέφτες κι αστυνόμοι» που παίζαμε μικροί στις αλάνες της Ελευσίνας, δεν είχα σκεφθεί ποτέ ότι θα μπω σε ένα κελί.

Στον Κορυδαλλό πώς ήταν τα πράγματα;

Εκεί με έβαλαν στην ΣΤ΄ πτέρυγα, σ΄ έναν θάλαμο με άλλους 17 κρατουμένους. Τα κρεβάτια είναι πάνω- κάτω όπως στον στρατό και ως νέος πήρα το πάνω. Η ΣΤ΄ πτέρυγα είναι αυτή που ονομάζουν Ηiltonοι κρατούμενοι;

Και εμένα με συμβούλεψαν να πω “έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη”. Δεν το είπα. Και σύντομα αποκαλύφθηκε για μια ακόμη φορά ότι η Δικαιοσύνη στην πλειοψηφία της και επιλεκτική είναι και συναλλάσσεται

Ναι. Έξω απ΄ τα κελιά υπήρχαν πλαστικά τραπέζια και καρέκλες, ένα είδος καφενείου όπου οι κρατούμενοι έπαιζαν τάβλι ή χαρτιά, διάβαζαν κάποιο βιβλίο ή εφημερίδα. Σιγά την πολυτέλεια δηλαδή. Ποιοι άλλοι ήταν μαζί σας;
Στην πτέρυγα ήμασταν εμείς οι 18, οι χουντικοί Ιωαννίδης και Ντερτιλής που είχαν άλλα 2 κελιά και σε άλλα δύο «φιλοξενούνταν» οι δικαστές απ΄ το λεγόμενο παραδικαστικό, ο Βαβύλης κι ορισμένοι άλλοι γνωστοί από τα ΜΜΕ.

Εσείς με ποιους κάνατε παρέα;
Στις φυλακές με τον Δημήτρη Τ., με τον Τρύφωνα Α., με τον Παναγιώτη Π., με τον Δημήτρη Σ., με τον Ηλία τον παπά από την Ικαρία που ήταν o πιο αληθινός παπάς που γνώρισα.

Γιατί ήταν μέσα ο παπάς;
Γιατί κάπνιζε «χορταράκι του Θεού» όπως έλεγε. Σήμερα είναι απ΄ τους αγαπημένους μου φίλους. Συναντιόμαστε, κλαίμε και γελάμε.

Ποια είναι η πιο σκληρή εικόνα αυτούς τους 3 μήνες;

Το Ψυχιατρείο Κρατουμένων. Άνθρωποι πρησμένοι απ΄ το πολύ χαπάκωμα με χαρακωμένα χέρια και σώματα. Στην αρχή ένιωθα τρομάρα μ΄ αυτή τη συνύπαρξη. Μέσα στα κελιά με τους 4, 6 ή 8 κρατουμένους υπάρχει μια τουαλέτα α λα τούρκα σε κοινή θέα. Είσαι υποχρεωμένος να κάνεις την ανάγκη σου μπροστά στους υπόλοιπους. Αυτό δεν συνηθίζεται με τίποτα.

Δεν με έβγαλαν για λόγους υγείας, αυτό ήταν το πρόσχημα. Με έβγαλαν όπως και τους άλλους τρεις κατηγορούμενους για να μπορέσουν να δικαιολογήσουν τη μη προφυλάκιση μερικών άλλων

Πρόκειται για έσχατο εξευτελισμό. Αρκετοί κουκουλωνόντουσαν μ΄ ένα σεντόνι από ντροπή, προσπαθώντας να νιώσουν λίγο απομονωμένοι.

Κάνατε φιλίες και στο ψυχιατρείο;
Βέβαια. Ο Μιχάλης Κ., τα παιδιά από τη Ζάκυνθο, ο Σκύλος, ο Χρήστος, ο Τζαμάλ ο σωματοφύλακας του Σαντάμ, ο οποίος είχε γίνει ένα είδος προσωπικού μου φρουρού. Σ΄ αυτούς μοίρασα τα πράγματά μου όταν αποφυλακίστηκα και τα χρήματα που είχα στο λογιστήριο. Αν και λένε ότι δεν πρέπει ν΄ αφήνεις πράγματα δικά σου στη φυλακή, γιατί θα επιστρέψεις.

Όταν μιλάτε για τον κόσμο της φυλακήςη φωνή σας γλυκαίνει.

Μα, συνάντησα πολλούς σπουδαίους ανθρώπους. Τους θυμάμαι κρεμασμένους απ΄ τα κάγκελα των παραθύρων τους, να με χειροκροτούν επειδή μίλησα στα ΜΜΕ για τις άθλιες συνθήκες. Φώναζαν «πες τα, πες τα». Είχα ζήσει 3 θανάτους και 13 απόπειρες μέσα σε ένα μήνα. Τους τραγούδησα και ένα κομμάτι της Χαρούλας Αλεξίου, που έκανε κάποιους σοβαροφανείς να με δουν με επιφύλαξη. Εγώ όμως ένιωσα πολύ καλά.

Η αλήθεια είναι ότι αυτοί που βγαίνουν από τη φυλακή λένε «δικαιώθηκα» ή «έχω εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη»,δεν τραγουδάνε «φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια»...

Ναι κι εμένα με συμβούλεψαν να πω «έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη». Δεν το είπα. Και σύντομα αποκαλύφθηκε για μια ακόμη φορά ότι η Δικαιοσύνη στην πλειοψηφία της και επιλεκτική είναι και συναλλάσσεται. Όταν η κυβέρνηση διορίζει την ηγεσία της Δικαιοσύνης, οι σχέσεις είναι αλληλοεξαρτώμενες και γεννούν υπόγειες σχέσεις.

Στην περίπτωσή σας πάντως δέχθηκαν τους λόγους υγείας.

Μα, δεν με έβγαλαν για λόγους υγείας, αυτό ήταν το πρόσχημα. Άλλωστε οι ίδιοι λόγοι υγείας, βεβαιωμένοι μάλιστα από αρκετούς καθηγητές Ψυχιατρικής, υπήρχαν και όταν αποφάσισαν την προφυλάκισή μου αλλά κι όταν απέρριψαν την πρώτη αίτησή μου. Με έβγαλαν όπως και τους άλλους τρεις κατηγορούμενους για να μπορέσουν να δικαιολογήσουν τη μη προφυλάκιση μερικών άλλων, όπως για παράδειγμα του Αναστασιάδη.

Είναι αλήθεια ότι ο Θέμος Αναστασιάδης ήταν γνώριμός σας από τα φοιτητικά χρόνια;

Δεν θα ήθελα να μιλήσω αποσπασματικά γι΄ αυτή τη «σχέση». Το τι ήταν και τι δεν ήταν το αναφέρω αναλυτικά στο βιβλίο μου.

Ήσασταν και οι δύο στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Τον Αναστασιάδη τον είχαμε στους φίλους, δεν ήταν ποτέ στο κόμμα. Αλλά κάντε υπομονή μέχρι την επόμενη εβδομάδα που κυκλοφορεί το βιβλίο.

Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος με τη δική σας δύναμη να αποφασίζει να αυτοκτονήσει;

Δεν αποφασίζεις εσύ, αποφασίζει το σκοτεινό κομμάτι του εαυτού σου, το οποίο έχει αναπτυχθεί σαν ένας δαίμονας που κρύβεται πολύ καλά και εσύ νομίζεις ότι δεν υπάρχει. Ο δαίμονάς μου αποφάσισε λοιπόν, η απόγνωσή μου, ένα βαθύ αίσθημα αδικίας...

Κάνατε 4 απόπειρες.
Τέσσερις φορές «ταξίδεψα» αλλά δεν βγήκα στην απέναντι όχθη και τώρα νιώθω σαν τον ερυθρόδερμο πολεμιστή. Με δάγκωσε κροταλίας, μου έφτιαξε αντισώματα και τώρα δεν φοβάμαι τα φίδια. Πότε είπατε «ώς εδώ, τώρα θα ζήσω»;

Το τέταρτο ταξίδι ήταν όταν ο διευθυντής των φυλακών ήθελε να με πάει στο ψυχιατρείο, στη «Φωλιά του κούκου». Ύστερα από μια βδομάδα άρχισα να γράφω και σώθηκα. Όταν έγραφα δεν σκεφτόμουν. Είναι εντυπωσιακό ότι τα χειρόγραφά μου έχουν ελάχιστα λάθη. Έτσι προέκυψε αυτό το βιβλίο- «Οι δυο μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο μου» - το οποίο θα ΄θελα να το δει ο κόσμος σαν ένα δίσκο με 12 τραγούδια. Άλλα είναι άσχημα, άλλα είναι καλά. Αυτά ήταν τα ταξίδια μου για τα οποία θα ΄ταν ανόητο να πω ότι μετάνιωσα ή δεν μετάνιωσα, απλά συνέβησαν.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που κάνατε όταν βγήκατε από τη φυλακή;
Όταν βγήκα το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να ριχτώ στις αγκαλιές των παιδιών μου και της γυναίκας μου. Ήθελα να ρουφήξω λίγο από το οξυγόνο τους.
«Ήθελαν μόνο τη ροζ εκδοχή»

Τον Χρήστο Νικολουτσόπουλο δεν είναι η πρώτη φορά που τον συναντώ. Τον θυμάμαι από τη δεκαετία του ΄80, στις κινητοποιήσεις στην Ελευσίνα. Νεαρός δημοσιογράφος εγώ, έτρεχα για να καλύψω τις καταλήψεις στα διυλιστήρια και στα ναυπηγεία. «Απέναντί» μου ένας παθιασμένος αριστερός που χρησιμοποιούσε τη νομική για να δικαιολογήσει κάθε μορφή δράσης των εργαζομένων. Στα χρόνια που ήρθαν, ο δικηγόρος από την Ελευσίνα τα κατέκτησε όλα. Το πάθος του, τον οδήγησε στην κορυφή. Πέρυσι όμως τέτοιες μέρες, το ίδιο πάθος τον οδήγησε στην απόγνωση, στο Αιγινήτειο, στη φυλακή και παραλίγο στον θάνατο...

Την Τσέκου πότε τη γνωρίσατε;
Την γνώρισα την ημέρα που μ΄ επισκέφθηκε στο γραφείο.

Σας επισκέφθηκε για να σας πει τι;

Εσείς τι λέτε; Όταν πηγαίνεις για πρώτη φορά στον Νικολουτσόπουλο, τον νομικό σύμβουλο της ΓΣΕΕ, τον δικηγόρο των συμβασιούχων του υπουργείου Πολιτισμού, δεν πας στη φιλενάδα σου για να μιλήσεις για όσα έχεις κάνει στο παρελθόν, πας να μιλήσεις για το εργασιακό σου πρόβλημα. Αν αυτό το στοιχειώδες δεν το κατανοεί ο οποιοσδήποτε, τότε είναι βλαξ ή δεν θέλει να βλέπει.

Θέλετε να μου πείτε πιο αναλυτικά;Τι ήταν αυτό που ενδιέφερε τόσο πολύ τον νομικό σύμβουλο της ΓΣΕΕ;

Ο στημένος διαγωνισμός, βέβαια, με τον οποίο, παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ, προσπάθησαν να βολέψουν 148 «δικά τους παιδιά». 22.000 μορφωμένοι

22.000 μορφωμένοι άνθρωποι προσπάθησαν να κερδίσουν μια θέση στο υπουργείο Πολιτισμού. Υπήρχε όμως μια λίστα με γκόμενες, ξαδέρφες, φίλους

άνθρωποι προσπάθησαν να κερδίσουν μια θέση στο υπουργείο Πολιτισμού. Υπήρχε όμως μια κρυφή λίστα με γκόμενες, ξαδέρφες, φίλους. Η κοπέλα αυτή, η κ. Τσέκου, ήταν το ζωντανό παράδειγμα. Ήταν μία από τους 148 και μετά ξαφνικά βρέθηκε εκτός.

Πώς είχαν επιλεγεί αυτοί οι 148;

Με αυτές τις προφορικές συνεντεύξεις που σε ρωτάω τι ηλικία έχεις και σου βάζω 10 και τον άλλον τον ρωτάω το ακριβές ύψος του Ολύμπου και του βάζω μηδέν. Αυτή η αυθαίρετη συμπεριφορά μ΄ έχει θυμώσει πολύ. Πάντως αυτό που έχει μείνει σε πολλούςαπό αυτήν την ιστορίαείναι η ροζ εκδοχή της και όχι ο στημένος διαγωνισμός.
Ναι, γιατί κάποιοι, έχοντας συμμάχους πολλά ΜΜΕ, κατάφεραν να περιορίσουν την υπόθεση στη ροζ εκδοχή της. Η υπόθεση Ζαχόπουλου όμως κρύβει σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις και πολλά σκάνδαλα. Στο πρόσωπό μου κάποιοι «ανακάλυψαν» τη βολική γι΄ αυτούς εκδοχή του συνεργού της Τσέκου, προβάλλοντας ταυτόχρονα και τον «ύποπτο ρόλο» μου, γενικώς ως εργατολόγου. Στην κατεύθυνση αυτή συμπορεύτηκε και το ΚΚΕ με το ΠΑΜΕ, με απώτερο στόχο να χτυπήσει τη διοίκηση της ΓΣΕΕ.

Υπήρξαν όμως κάποιες καταγγελίες για το γραφείο σας.

Ναι, υπήρξαν δέκα καθαρίστριες οι οποίες σε διατεταγμένη υπηρεσία είπαν κάτι εναντίον μας. Ποιος έμαθε ότι από τα 43 σωματεία των καθαριστριών τα 40 είχαν αναγνωρίσει τη σοβαρή συμβολή του γραφείου μας στη μονιμοποίησή τους; Αποδίδετε την προφυλάκισή σας σε κάποιου είδους συνωμοσία εναντίον σας;

Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να με εκδικηθούν. Αν δεν ήμουν ο νομικός σύμβουλος της ΓΣΕΕ, πίστεψέ με, θα ήμουν ένας απλός περαστικός απ΄ όλη αυτήν την ποινική δια

Κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να με εκδικηθούν. Αν δεν ήμουν ο νομικός σύμβουλος της ΓΣΕΕ, πίστεψέ με, θα ήμουν περαστικός απ΄ αυτήν τη διαδικασία

δικασία. Ποιοι δηλαδή ήθελαν να σας εκδικηθούν;

Αυτοί που τους έκανα ζημιά. Από τη θέση του νομικού συμβούλου της ΓΣΕΕ και της γραμματείας των συμβασιούχων είχα συμβάλει στην ανάδειξη της σκανδαλώδους και αντεργατικής συμπεριφοράς της ηγεσίας του Αρείου Πάγου και κυρίως του διδύμου Κεδίκογλου- Σανιδά. Προσπάθησαν λοιπόν να χτυπήσουν αυτό που εκπροσωπούσα. Τα συνδικάτα, τους συμβασιούχους, όλα αυτά που υπερασπίζομαι.

Πολύ τολμηρό σας βρίσκω.Η υπόθεσή σαςδεν εκκρεμεί ακόμη στη Δικαιοσύνη;

Αυτός δεν είναι λόγος για να σιωπήσω. Αν και κάποιοι μου λένε:

«Μάζεψε τη γλώσσα σου, μην τους εξαγριώσεις και σε στείλουν ξανά Κορυδαλλό να κάνεις διακοπές». Όταν ταξιδεύεις όμως μέχρι τον Άδη, μετά δεν είσαι ποτέ ίδιος. Ή υποκύπτεις ή θεριεύεις. Εγώ όμως από ένα σημείο κι έπειτα άρχισα ν΄ ανασταίνομαι. Είχα πιάσει πάτο. Τι άλλο να πάθω; Τι άλλο θα μου κάνουνε;

Πώς είναι σήμερα η μέρα σας;

Από το ξημέρωμα είμαι στο γραφείο. Συνεχίζω τις μάχες μαζί με τους εργαζόμενους. Απαλλαγμένος απ΄ το βαρίδι του νομικού συμβούλου της ΓΣΕΕ και χωρίς το άγχος για το πώς θα το πάρουν τα διάφορα στελέχη των παρατάξεων. Στους εργαζόμενους που συμβουλεύουμε προστέθηκαν μάλιστα και οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι. Σε όλους λέμε ότι η οργάνωση και η αντεπίθεση για να πάρουμε πίσω τα εδάφη που χάσαμε είναι μονόδρομος.

ta-nea.dolnet.gr