Σκληρή κριτική ακούστηκε και για τις περιοδείες του Καραμανλή στην Κοζάνη και στο Βόλο. Ο προγραμματισμός ήταν πρόχειρος, οι συγκεντρώσεις ήταν κλειστές, δεν υπήρχε λαϊκό έρεισμα και από τη μία ο πρωθυπουργός εκτέθηκε για την άγνοιά του κι από την άλλη ο Κοκκινούλης βρήκε την ευκαιρία να εκφράσει την πικρία του που δεν ακούστηκαν τα προβλήματα των αγροτών.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι η έλλειψη συντονισμού. Ο Καραμανλής έγινε έξαλλος με την πρωτοβουλία της Φάνης Πάλλη-Πετραλιά και του Παν. Καμμένου, που βγήκαν στα κανάλια και κατήγγειλαν ότι τους κυνηγούν οι εισπρακτικές εταιρείες για ανείσπρακτα χρέη. Θεωρήθηκε λαϊκίστικη κίνηση που μεγαλοποίησε το θέμα στα μάτια του απλού κόσμου, που αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα χωρίς δυνατότητα να το λύσει.
Στο Μαξίμου επικρατεί κατήφεια, επειδή οι συνεργάτες του πρωθυπουργού διαπιστώνουν ότι ο Καραμανλής δεν έχει καταλήξει ούτε για το «πότε» ούτε για το «τι» θα κάνει για να ανταποκριθεί στις εκκλήσεις για σημαντικές πρωτοβουλίες του. Η αβεβαιότητα τον υποχρεώνει να σέρνεται πίσω από τα γεγονότα και κυρίως πίσω από τις έρευνες της Εξεταστικής. Η ανησυχία πηγάζει από καταθέσεις ανώτερων υπηρεσιακών παραγόντων που απέδωσαν τις πράξεις τους σε εντολές υπουργών.
Κι αυτά, λένε οι γνωρίζοντες, δεν είναι τίποτα μπροστά στις επιπτώσεις από την άθλια κατάσταση της οικονομίας που γίνεται χειρότερη λόγω της διεθνούς κρίσης. Η συμφωνία με τις τράπεζες οδεύει προς ναυάγιο (περισσότερα στις σελίδες 54-57) ενώ μετά τις γιορτές, που θα είναι οι φτωχότερες των τελευταίων ετών, έρχεται η απελπισία του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, που είναι πάντα οι σκληρότεροι μήνες του χρόνου. Η κοινωνική ένταση θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις όταν αρχίσουν τα λουκέτα, οι απολύσεις και η ανεργία.