Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

Blogs: είναι πολλά τα λεφτά Άρη

Διαβάζοντας τις προάλλες ένα άρθρο στο blog taxalia που πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ρεσάλτο αποφάσισα να προσθέσω και εγώ δυο λόγια περί των εν Ελλάδι bloggers.

Θα μπορούσαμε ασφαλώς να διακρίνουμε τις εξής 3 περιπτώσεις ιστολόγων:

  1. Αυτοί που είναι χύμα στο κύμα. Πηγαίνουν όπου πάει το κύμα. Τα φύκια. Είναι οι άνθρωποι που θεωρούν ότι την οικονομική – πνευματική – οικονομική τους ασημαντότητα πρέπει να την μοιραστούν με όλους τους υπόλοιπους. Είναι αυτοί που ποτέ στην ζωή τους δεν κατάφεραν να μάθουν επιτέλους ότι ο 3ος Ενικός γράφεται με –αι- ενώ ο 2ος Πληθυντικός γράφεται με –ε-.
  2. Αυτοί που είναι λύμμα στο κύμα. Μια ζωή ήταν στον πάτο της θάλασσας, αλλά τώρα που φύσηξε ο άνεμος της τεχνολογίας βγήκανε στον αφρό της blogοθάλασσας και βρώμισε ο τόπος. Είναι οι άνθρωποι οι οποίοι αφού προφανώς δήλωσαν εισοδηματίες, ξυπνούν κατά τις 9:00, στο αριστερό χέρι έχουν την φραπεδιά και στο δεξί το πληκτρολόγιο. Έτσι ενώ οι μισοί εξ αυτών αναλαμβάνουν εν πλήρει μεγαθυμία να μας ενημερώσουν για τα ποσοστά τηλεθέασης που εισπράττει η κάθε πόρνη πολυτελείας στο εγχώριο τηλεοπτικό κολοσσαίο, οι άλλοι μισοί κουβαλούν νερό στους κομματικούς μυλωνάδες προσβλέποντας σε κανά σακί ψωμάκι, ίσως και τσουρεκάκι. Και αυτοί, επίσης, δυσκολεύονται στην διάκριση του –αι- από το -ε-.
  3. Υπάρχει, τέλος, και μια τρίτη κατηγορία ιστολόγων. Αυτοί που είναι πείσμα στο κύμα. Αυτοί που, αφού σιχάθηκαν τους πάντες και τα πάντα, αγωνίζονται για να μην σιχαθούν και τον εαυτό τους. Πρόκειται για ανθρώπους ασφαλώς όχι φυγόπονους, μάλλον όχι οσφυοκάμπτες, σίγουρα παιδευμένους στο μυαλό, την γλώσσα και την συμπεριφορά. Εν τέλει είναι άνθρωποι που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο προκειμένου να εκφράσουν την ανησυχία τους και να διατυπώσουν την γνώμη τους για αυτήν την έρμη χώρα.

Πολλοί ενοχλούνται! Πολλοί ενοχλούνται πολύ! Πάρα πολύ! Αλλά δεν υπάρχει πιο ευχάριστο συναίσθημα από το να σε μισούν οι καραγκιόζηδες και να μην μπορούν να σε ακουμπήσουν. Δεν μιλάω για το θέμα της ανωνυμίας. Είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει ανωνυμία. Αν θέλει ο Σφακιανάκης κλικ αύριο το πρωί θα σου χτυπήσει την πόρτα. Δεν μπορούν να σου κάνουν τίποτε γιατί απλώς ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ. Δεν υπάρχει έρεισμα. Όσο κινείσαι με το Συνταγματικό Άρμα είσαι ορατός-αόρατος. Είσαι γνωστός-άγνωστος.

(Άρθρο 5Α

1. Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση, όπως νόμος ορίζει. Περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό είναι δυνατόν να επιβληθούν με νόμο μόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας, καταπολέμησης του εγκλήματος ή προστασίας δικαιωμάτων και συμφερόντων τρίτων.

2. Καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9Α και 19.

Άρθρo 14

1. Kαθένας μπoρεί να εκφράζει και να διαδίδει πρoφoρικά, γραπτά και διά τoυ τύπoυ τoυς στoχασμoύς τoυ τηρώντας τoυς νόμoυς τoυ Kράτoυς.)

Το όπλο σου είναι το πληκτρολόγιο, ο γεμιστήρας το μυαλό σου. Οι φελλοί, οι σημαδούρες και η σαβούρα που επιπλέει στο πέλαγος είναι ο στόχος.


Και δυο λόγια για τον στόχο:

Παίρνοντας αφορμή από τα σχέδια Ανάν, από τις καταπιεσμένες «μακεδονικές» μειονότητες, από τις εγκλωβισμένες στην Θράκη «τουρκικές» μειονότητες, από τους διάφορους «συνωστισμούς», από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, από τα θηριώδη εμπορικά κέντρα και μπακάλικα που κατασπάραξαν το πορτοφόλι μας, από την πλήρη αποβιομηχάνιση της Ελλάδας, από την οικονομική εξαθλίωση, από την ανασφάλιστη εργασία ή την εφιαλτική ανεργία, από το έγκλημα του χρηματιστηρίου, από την γιγάντωση των τραπεζικών Κορλεόνε, από τους γκάνκστερς με τα ράσα, από την δικαιοσύνη που είναι στην κυριολεξία τυφλή, από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας η οποία στήθηκε με άπειρο κόπο και αιματηρή φορολογία, από την διάλυση του δημόσιου σχολείου, από όλους τους τεμπελχανάδες και αγράμματους που προσποιούνται τους δασκάλους, από όλους τους γραφικούς καθηγητές πανεπιστημίων της πλάκας, από όλους τους δημοσιοκάφρους, από όλα τα νοσοκομεία που μοιάζουν με σανατόρια, από όλους εκείνους που περηφανεύονται ότι εκλέγονται διαρκώς από το 1843 κλικ, από όλους εκείνους που θηλάζοντας έχουν ματώσει τον μαστό του δημοσίου, από ΕΚΕΙΝΟΝ που μέσα στην βουλή βροντοφώναξε «ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ», από ΕΚΕΙΝΟΝ που ευχαρίστησε τους Αμερικάνους, από αυτούς που παρέδωσαν τον Οτσαλάν, από εκείνους που άφησαν τα αμερικανικά στρατεύματα να κάνουν παρέλαση στο Λιτόχωρο, από εκείνους που ευχαρίστησαν τους μετανάστες που επέλεξαν την Ελλάδα για προορισμό τους κλικ, από εκείνον που κουρέλιασε την Ελληνική Σημαία στα Ίμια κλικ, από όλους εκείνους που αντιλαμβάνονται την Ελλάδα σαν μαγαζί του πατέρα τους……….. ένα μόνο θα πω:

Όπως βλέπετε συντρόφια, σας πήραμε χαμπάρι. Κάτι υποψιαστήκαμε. Σας καταλάβαμε ρε! Δυστυχώς για σας, πέσατε πάνω σε άσχημη φάρα. Στην πιο απρόβλεπτη φάρα του κόσμου. Στην φάρα που έδωσε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη αλλά έδωσε τον Θεόδωρο Ρουσόπουλο και την Θεοδώρα Μπακογιάννη. Που έδωσε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη αλλά έδωσε και τον Γεώργιο Παπανδρέου (παππού & εγγονό). Που έδωσε τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο αλλά έδωσε και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Που έδωσε τον Μέγα Αλέξανδρο αλλά έδωσε και τον Αλαβάνο. Και η λίστα συνεχίζεται…

Όλα τα καλά τελειώνουν κάποτε και δυστυχώς για σας τα καλά τελείωσαν. Όσο και να προσπαθείτε, όσο και να εξαθλιωθούν οικονομικά οι Έλληνες δεν πρόκειται να γίνουμε Αργεντινή. Δεν θα βγούμε στους δρόμους ούτε θα έχουμε νέα Δεκεμβριανά όπως ονειρεύεστε. Καμία διαδήλωση δεν θα δείτε. Κανείς μας δεν πρόκειται να σας δώσει το υπόβαθρο που απαιτείται ώστε να νομιμοποιήσετε την βία και την καταστολή. Καμία προβοκάτσια δεν θα δουλέψει. Κανείς τρομονόμος δεν μας πιάνει. Κανείς τροχονόμος δεν θα μας βρει μπροστά του.

Ήρθε ο καιρός οι ΕΛΛΗΝΕΣ να αγωνιστούν όπως μόνο αυτοί γνωρίζουν. Ήρθε η στιγμή να βγουν στην επιφάνεια τα πλέον τρομερά όπλα που γνώρισε ο κόσμος. Τα φαρμάκια που δεν έχουν αντίδοτο. Τα όπλα των Ελλήνων. Τα όπλα που μας κληροδότησε η άφθαστη παιδεία η Ελληνική. Η αμφισβήτηση, η κριτική σκέψη, η αγωνία για το ΕΥ ΖΗΝ, η απέχθεια για τους πάσης φύσεως «Ελέω Θεού και πατρός» ηγέτες, η αγάπη για το ωραίο, το αληθινό, το ανθρώπινο καθ' εικόνα και ομοίωσιν.

Θέλετε δεν θέλετε είστε πνευματικά νεκροί.

Και επειδή η Δημοκρατία είναι πολιτισμένη αλλά δεν είναι αφελής,

(Σύνταγμα των Ελλήνων, Aκρoτελεύτια διάταξη, Άρθρo 120, Παρ. 4 : Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.)

φροντίστε να εξαφανιστείτε πριν γίνετε και βιολογικά νεκροί.