ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΛΟΥΛΗ
Η πιο σημαντική στρατηγική στόχευση του πρόσφατου ανασχηματισμού δεν θα μπορούσε να είναι, από την πλευρά του πρωθυπουργού, μόνο η βελτίωση της συσπείρωσης των ψηφοφόρων της Ν.Δ. Βεβαίως η αύξηση της συσπείρωσης θα οδηγούσε αυτόματα στη μείωση της απόστασης στην «πρόθεση ψήφου». Πολύ πιο κρίσιμο (και πιο φιλόδοξο) θα ήταν να επιχειρηθεί η προσέγγιση αναποφάσιστων ψηφοφόρων της Ν.Δ., ώστε αυτοί να κάνουν ένα βήμα προς την κατεύθυνση της «επιστροφής» τους.
Τούτο βεβαίως θα προϋπέθετε έναν ανασχηματισμό «ευρείας αποδοχής», που να απευθύνεται πέρα από τα στενά σύνορα των πιο πιστών ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος. Οταν ένας στους δύο ψηφοφόρους επικροτεί τον ανασχηματισμό (όπως έδειξαν η MRB και η GPO), τότε είναι προφανές ότι το βήμα αυτό έχει γίνει.
Για τον πρωθυπουργό, λοιπόν, το πιο αισιόδοξο μήνυμα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων δεν είναι τόσο η μείωση της απόστασης από το ΠΑΣΟΚ. Ούτε ότι έπειτα από πέντε μήνες, όπου κάθε νέα δημοσκόπηση ήταν χειρότερη από την προηγούμενη, παρουσιάστηκε η πρώτη αναστροφή της τάσης αυτής. Το πιο αισιόδοξο μήνυμα είναι ότι, ενώ η συσπείρωση της Ν.Δ. (όπως έδειξε η MRB) ανέβηκε στο 73,5%, οι θετικές κρίσεις για το νέο κυβερνητικό σχήμα είναι πολύ υψηλότερες στο σύνολο των ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος.
Ολα τα παραπάνω δείχνουν πως το νέο κυβερνητικό σχήμα φέρνει πιο κοντά στο κυβερνών κόμμα αναποφάσιστους ψηφοφόρους της Ν.Δ., καθώς και «ρευστούς» ψηφοφόρους γενικά. Δημιουργούνται έτσι οι προϋποθέσεις μιας δυναμικής ώστε να «επιστρέψουν» ψηφοφόροι της Ν.Δ. που παραμένουν αναποφάσιστοι. Αυτή η δυναμική βεβαίως μόνο κατοχυρωμένη δεν είναι.
Στην παρούσα φάση η συλλογική εικόνα (η «ομάδα») δεν θα πρέπει ν? αποκολληθεί από τη θετική πρωθυπουργική εικόνα. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για τον Κώστα Καραμανλή. Αλλωστε το νόημα του ανασχηματισμού ήταν προφανώς ένα και μοναδικό: η «ομάδα», ως σύνολο, καλείται να πείσει πως είναι αξιόπιστη. Διότι πριν γίνει ο ανασχηματισμός η προσωπική αποδοχή του πρωθυπουργού είχε πάψει να λειτουργεί ως ασπίδα της κυβέρνησης. Αντίστροφα, η εικόνα της κυβέρνησης είχε αρχίσει να φθείρει επικίνδυνα την απήχηση του ίδιου του πρωθυπουργού.
Τα δύο αυτά δεδομένα αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Γι? αυτό άλλωστε καθώς η αποδοχή της κυβερνητικής «ομάδας» ενισχύθηκε ισχυροποιήθηκε και πάλι η εικόνα Καραμανλή, ύστερα από μια περίοδο όπου οι αντοχές της συνοδεύονταν από σταδιακή διολίσθηση. Το ότι ο Κώστας Καραμανλής είναι το ισχυρό χαρτί της κυβερνητικής παράταξης είναι δεδομένο. Ομως είναι σαφές ότι το χαρτί αυτό από μόνο του δεν αρκούσε πλέον.
Η εικόνα Καραμανλή ενισχύθηκε με τον ανασχηματισμό, ενώ είναι κρίσιμο η κυβέρνηση ν? αναβαπτισθεί στους τομείς της οικονομίας, της παιδείας και στο σημαντικό τομέα της δημόσιας τάξης. Απογαλακτιζόμενη ταυτόχρονα από τη σκιά του Βατοπαιδίου. Γι? αυτό άλλωστε δεν νοείται καμία ανοχή σε προκλητικές συμπεριφορές ή σοβαρά λάθη από στελέχη στη διαχείριση κυβερνητικών προβλημάτων.
Συμπεραίνοντας: Η στρατηγική στόχευση του ανασχηματισμού, σε ένα βαρύτατο κλίμα, πέτυχε ίσως παραπάνω απ? όσα αναμενόταν. Ομως η διεκδίκηση των πιο κρίσιμων ψηφοφόρων της Ν.Δ., δηλαδή εκείνων που αντιδρούν θετικά στο νέο σχήμα αλλά παραμένουν αναποφάσιστοι, αποτελεί το επόμενο βήμα. Που μόνο εύκολο δεν είναι.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
